LOGINShare
บทที่ 855
Related chapters
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 856
เป็นเช่นนี้ต่อไป ชนเผ่าด้านหลังต้องเสียหายหนักเช่นกันสู้ก็ไม่ได้ ไม่สู้ก็ไม่ได้ตอนนี้ ควรทำเช่นไร?เวลานี้ เกออาซูหวังว่าเจียเหยาจะสยบชนเผ่าของอาหลู่ไถได้โดยเร็ว!ถ่วงเวลาต่อไปเช่นนี้ ต่อให้องค์หญิงเจียเหยาสยบชนเผ่าอาหลู่ไถแล้ว ก็ไม่อาจชดเชยความเสียหายของพวกเขาได้ศัตรูของพวกเขาตอนนี้ ไม่ใช่แค่ต้าเฉียนยังมีโปหลวนที่ต้องการก่อการร้ายด้วย!โปหลวนที่สมควรตาย เวลานี้แล้ว นึกไม่ถึงเขายังคิดแย่งตำแหน่งประมุขใหญ่?จักรพรรดิต้าเฉียนแม้แต่หยุนเจิงแย่งอำนาจควบคุมทหาร ครอบครองทหารส่วนตน เรื่องนี้ก็ยังอดทนไว้ได้ เหตุใดโปหลวนจึงไม่คิดถึงส่วนรวม?แล้วก็ยังมีฮูหลัวกับอาหลู่ไถ!หากไม่ใช่พวกเขาก่อเรื่อง หยุนเจิงจะมีโอกาสได้เช่นไร?เวลานี้ เกออาซูกำลังถามหาบรรพบุรุษสิบแปดรุ่นของจั่วเริ่นอ๋องหลังจากพยายามระงับความโกรธ เกออาซูให้หัวหน้านายกองไปพักผ่อนก่อน จากนั้นก็สั่งทหารคนสนิทของตัวเอง “เดินทางตลอดคืนไปบอกเรื่องทางนี้กับองค์หญิงเจียเหยา ให้องค์หญิงรีบตัดสินใจ!”“ขอรับ!”ทหารคนสนิทไม่รอช้า รีบพุ่งออกไปเกออาซูนั่งเหม่ออยู่ตรงนั้นด้วยใบหน้าผิดหวังพ่ายแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า!ข่าวการพ่า
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 857
สองวันให้หลัง พวกหยุนเจิงหาเจอชนเผ่าอีกแห่งวันที่สอง พวกเขาโจมตีสองชนเผ่าติดต่อกันเนื่องจากกองทัพหน้าของพวกเขาล้วนแต่งการเป็นชาวเป่ยหวน คนของสองชนเผ่าจึงไม่ได้ป้องกันพวกเขา นั่นทำให้การโจมตีของพวกเขาราบรื่นเป็นพิเศษต่อสู้สองสนาม พวกเขาล้มตายในสนามรบไม่ถึงร้อยคนหลังจากแบ่งกองหน้าและกองหลัง คนบาดเจ็บสาหัสสองร้อยกว่าคนก็ถูกพวกเขาพาไปด้วยกองหน้ารับผิดชอบโจมตี กองหลังรับผิดชอบบรรทุกเสบียงที่ได้มาและคนบาดเจ็บหนักเสบียงและสิ่งของที่พกพาไปได้สะดวกก็นำไป หากไม่สะดวกพกพา เผาทั้งโดยตรงส่วนวัวแพะของชนเผ่าเหล่านั้น พวกเขาฆ่าทั้งหมดพวกเขาไม่เอาไป ก็ไม่อาจเหลือทิ้งไว้ให้เป่ยหวนตีกันมาสองวัน พวกเขาได้รับเกราะมาอีกไม่น้อยทุกวันนี้ ภายในกองหนึ่งหมื่นสองพันคนของพวกเขา มีคนแต่งกายเป็นชาวเป่ยหวนแล้วห้าพันคนสายัณห์ยามตะวันรอน ฉินชีหู่นำทหารโจมตีชนเผ่าเป่ยหวนอีกครั้งรอจนหยุนเจิงนำทัพหลังมาถึง พวกฉินชีหู่ได้เก็บกวาดสนามรบแล้วหยุนเจิงเพิ่งมาถึง ฉินชีหู่มาหาด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น“เจ้าเดาสิ นี่คือชนเผ่าของใคร?”ฉินชีหู่กระพริบตา ถามหยุนเจิงด้วยรอยยิ้มร้าย“ข้าจะรู้ได้เช่นไ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 858
มันเทศ เป็นอาหารช่วยชีวิตในยามแห้งแล้ง!“ห๊า?”ฉินชีหู่สับสนนี่นับว่าเป็นผลงานใหญ่แล้ว?หยุนเจิงไม่สนใจจะอธิบายกับฉินชีหู่ รีบเรียกอวี๋ซื่อจงมา “เร็ว สั่งคนไปขุดของพวกนี้ออกมาให้หมด! ใช่แล้ว ตอนที่บรรจุ ต้องบรรจุดินเข้าไปด้วย อย่าให้ถูกความเย็นจนเน่าเสีย! เร็ว!”หยุนเจิงตื่นเต้นมากมารดาเขาสิ!นี่สิคือของดีที่แท้จริง!เจียเหยาสตรีผู้นี้ นึกไม่ถึงว่าจะแอบปลูกมันเทศ?นางคิดจะใช้มันเทศมาคลี่คลายวิกฤตขาดแคลนเสบียงของเป่ยหวนหรือ?ครอบครัวคนอื่นขุดมันฝรั่งที่ไซบีเรีย นางกลับปลูกมันเทศที่ซีบีเรียยังดีที่เขาพบแล้ว!เอาไป เอาไปให้หมด!มันเทศสักลูกก็ไม่เหลือทิ้งไว้ให้นาง!แต่ว่า ผลผลิตของสิ่งนี้ในทางเหนือคงสู้ผลผลิตของทางใต้ได้กระมัง?ช่างมันแล้ว!ต่อให้แย่เพียงใดก็ยังให้ผลผลิตสูงกว่าข้าวสาลี!“นี่มันคือสิ่งใดกันแน่? ทำให้เจ้าดีใจเพียงนี้!”เสิ่นลั่วเยี่ยนมองหยุนเจิงด้วยความสงสัยพวกเขาโจมตีชนเผ่าหลายแห่งก่อนหน้านี้ ยึดม้าศึกมามากมาย ไม่เห็นหยุนเจิงตื่นเต้นเช่นนี้!ก็แค่ของดำปี๋ชิ้นหนึ่ง ทำให้หยุนเจิงตื่นเต้นได้เพียงนี้แล้ว?“สมบัติ มันคือสมบัติแน่นอน!”หยุนเจิงข่มความตื
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 859
เช้าวันที่สอง พวกหยุนเจิงนำทหารถอนทัพครั้งนี้พวกเขาโจมตีชนเผ่าของเป่ยหวนทั้งหมดสี่แห่ง ทั้งยังเอาชนะกองกำลังเจียเจียปู้ด้วยยึดม้าศึกได้จำนวนมหาศาลตอนนี้พวกเขาสามารถทำได้ถึงหนึ่งคนขี่ม้าสองตัว ยังมีคนจำนวนน้อยสามารถหนึ่งคนขี่ม้าสามตัวพวเขาเพิ่งจากไปไม่ถึงสองชั่วยาม เจียเหยานำกองทหารม้าชั้นยอดหนึ่งหมื่นมาถึงยังชนเผ่าของตนเอง“รีบปล่อยคน!”เจียเหยาสั่งหนึ่งประโยค ไม่สนใจไปตรวจสอบความเสียหายของชนเผา แต่รีบควบม้าไปยังแปลงดินที่เพาะปลูกมันเทศดินของนางทันทีนางภาวนาในใจไม่หยุด ภาวนาขอให้พวกหยุนเจิงไม่ถูกตาต้องใจของในดินเหล่านี้ภาวนาขอให้หยุนเจิงไม่มีนิสัยดับความหวังของคนถึงเพียงนั้นไม่นาน เจียเหยามาถึงยังที่ดินที่ปลูกมันเทศดินของนางเมื่อเห็นที่ดินถูกขุดจนเละเทะไปทั้งผืน เจียเหยาเหมือนถูกฟ้าฝ่า เกือบร่วงหล่นจากหลังม้าหลังพยายามควบคุมสติอย่างหนัก เจียเหยารีบร้อนกระโดดลงหลังม้า วิ่งโซซัดโซเซไปยังที่ดินเละเทะไปทั้งผืนหญ้าที่ปกคลุมอยู่บนดินเหล่านั้นล้วนกระจัดกระจายเป็นหย่อมๆ อยู่ด้านข้าง ดินถูกพลิกขึ้นมาราวกับถูกสุนัขขุดเจียเหยาทรุดลงไปกับพื้น ปัดดินโคลนด้วยความกระวนกระวาย ต
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 860
พวกเขาสูญเสียอย่างหนักแล้ว หากเสบียงเหล่านั้นถูกเผาทิ้งอีก พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหนีไปทางด้านหลังแล้วไม่ได้!เวลานี้ นางไม่อาจถูกหยุนเจิงจูงจมูกเดินได้อีกต่อไปแล้ว!เจียเหยาพยายามสูดหายใจลึก จากนั้นกัดคำรามเสียงต่ำ “นอกจากเหลือคนทิ้งไว้หนึ่งร้อยคน ทั้งหมดไปกับข้า!”กล่าวจบ เจียเหยาขี่ม้าออกไปทันทีนางตอนนี้ไม่ได้คิดจะไปสังหารหนึ่งหมื่นกว่าคนของหยุนเจิงให้ราบคราบสิ้นซากนางแค่อยากไล่ตามไปเท่านั้น!ต่อให้ต้องบังคับพวกหยุนเจิงที่กำลังหลบหนีให้ทิ้งมันเทศดินเหล่านั้นไว้ก็ตามขอแค่หยุนเจิงทิ้งมันเทศดินเหลือไว้ให้นาง ต่อให้ต้องมองดูพวกหยุนเจิงจากไปต่อหน้าต่อตา นางก็ยินดี!ไม่นาน เจียเหยานำกองทัพหนึ่งหมื่นออกเดินทางไม่หยุดบนทุ่งหญ้า ต้องการหากองทัพของพวกเขาหยุนเจิงให้เจอนั้นง่ายดายแค่ตามรอยเท้ามาไปตลอดทางก็สามารถหาเจอแล้วเพื่อไล่ตามพวกหยุนเจิง เจียเหยาไม่สนใจม้าศึกม้าศึกที่ต้องเดินทางไกลว่าท้องหิวหรือไม่ เร่งเดินทัพไปตลอดทาง ระหว่างทางเปลี่ยนม้าไม่หยุด รับประกันว่าม้าศึกที่บรรทุกคนนั้นได้พักผ่อนหลังไล่ตามสองชั่วยาม ในที่สุดสายสืบก็พบร่องรอยกองทัพของพวกหยุนเจิงเวล
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 861
เจ้าจับไว้ไม่อยู่ ยกให้ข้าดีกว่า!คำพูดหนึ่งประโยคของหยุนเจิง จุดไฟโทสะของเจียเหยาขึ้นมาในชั่วพริบตา“หยุนเจิง!”ดวงตาทั้งสองของเจียเหยาเต็มไปด้วยไฟโทสะ คำรามต่ำด้วยแรงอาฆาตเข้มข้น “ข้าไม่อยากเสียเวลาพูดไร้สาระกับเจ้า! หากเจ้าไม่ทิ้งมันเทศดินเอาไว้ ต่อให้กองทัพข้าต้องพังย่อยยับ ก็ต้องเก็บเจ้าเอาไว้ในอยู่บนแผ่นดินเป่ยหวนข้าตลอดไป!”ไฟโทสะไร้สิ้นสุดของจเจียเหยาถูกจุดขึ้นแล้วเจียเหยารู้ พวกเขามากันด้วยความเร็ว กำลังรบจึงลดลง หากต้องปะทะกับพวกหยุนเจิง ทหารม้าหนึ่งหมื่นของนาง ไม่ได้มีความมั่นใจสิบส่วนว่าจะจัดกการทหารม้าของพวกหยุนเจิงได้แต่ตอนนี้นางไม่สนใจสิ่งใดมากมายแล้วนางจำเป็นต้องแย่งมันเทศดินกลับมา!สู้กับต้าเฉียนจนถึงตอนนี้ เป่ยหวนพลังแคว้นเสียหายอย่างหนักการเพราะปลูกมันเทศดินที่ให้ผลผลิตสูงน่ามหัศจรรย์เป็นบริเวณกว้าง สามารถฟื้นฟูพลังแคว้นเป่ยหวนได้อย่างรวดเร็วมีเพียงต้องฟื้นฟูพลัง จึงสามารถไปหาต้าเฉียนเพื่อล้างความอัปยศได้!“ขอแค่เจ้ากล้าทำสงคราม ข้าก็ทำเป็นเพื่อนเจ้าให้ถึงที่สุด!”นัยน์ตาหยุนเจิงไหววูบแววเย็นชา ร้องตะโกนถาม “เหล่าชายชาตรีต้าเฉียน กล้าสู้กับทหารม้าเป่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 862
“ดำปี๋ทั้งแถบ มองไม่ชัด แต่อย่างน้อยมีคนนับหมื่น!”สายสืบตอบอย่างรีบร้อนคนนับหมื่น?ในใจเจียเหยาเศร้าโศกแค่ต่อกรกับกองทหารม้าของพวกหยุนเจิง นางยังไม่มีความมั่นใจว่าจะชนะเลยตอนนี้กองหนุนนับหมื่นมาถึงอีก?เจียเหยากำหมัดแน่น ตัวสั่นไม่หยุดเนิ่นนาน เจียเหยาปล่อยมือลงอย่างห่อเหี่ยว คำรามด้วยความโศกเศร้า “กองทัพ...ล่าถอย!”ตอนที่กล่าวคำว่า “ล่าถอย” ออกมา เจียเหยาแทบกระอักเลือดมันเทศดินเหล่านั้น ถูกกำหนดว่านำกลับมาไม่ได้แล้ว!หยุนเจิง!บัญชีนี้ ข้าจะคิดบัญชีกับเจ้าไม่ช้าก็เร็ว!เจียเหยาถอยทัพอย่างรวดเร็วด้วยใจที่ไม่ยินยอมระหว่างที่ล่าถอย เจียเหยายังไม่ลืมหันหัวกลับมา มองหยุนเจิงด้วยความเครียดแค้นจากที่ไกลๆแม้จะเห็นใบหน้าของหยุนเจิงไม่ชัด แต่นางแทบจะล็อกสายตาไว้ที่หยุนเจิงที่อยู่หน้าขบวน“เห้อ นึกไม่ถึงว่าพวกเขาจะล่าถอยแล้ว?”มองดูทหารม้าเป่ยหวนที่ล่าถอยราวกับกระแสน้ำ เสิ่นลั่วเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดปกติพวกเขาเตรียมจะที่จะสู้ตายในสนามรบแล้ว นึกไม่ถึงว่ากองทัพศัตรูจะถอยแล้ว?หยุนเจิงรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่งเจียเหยาไม่ใช่เล่นถึงชีวิตหรือ?เหตุใดจู่ๆ ก็ถอยแล้วล่ะ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 863
ท้องฟ้ายามใกล้ค่ำ ในที่สุดตู๋กูเช่อก็นำกำลังมารวมกับพวกหยุนเจิงตู๋กูเช่อเป็นห่วงความปลอดภัยของพวกหยุนเจิง รีบระดมทหารม้าหนึ่งหมื่นคน ออกเดินทางด้วยสัมภาระเบา ตอนที่หยุดพักผ่อนไม่กี่ชั่วยามที่ชายแดนชิง ฟ้ายังไม่สว่าง พวกเขาแบกสัมภาระเบาเดินหน้าไปสนับสนุนพวกหยุนเจิงเมื่อเข้าใจสถานการณ์แล้ว หยุนเจิงถามทันที “พวกเจ้าพบทหารบาดเจ็บที่พวกเราส่งกลับไปเหล่านั้นหรือไม่?”“พบแล้ว”ตู๋กูเช่อตอบ “ท่านอ๋องวางใจ พวกเราเป็นแค่กองทัพหน้าเท่านั้น ด้านหลังยังมีกองทัพใหญ่ตามมาทางนี้ ข้าสั่งคนไปบอกคนข้างหลังให้รับพวกเขาแล้ว”“เช่นนั้นก็ดี!”หยุนเจิงถอยหายใจด้วยความโล่งอกเขากลัวว่าทหารเหล่านั้นจะถูกศัตรูจับไป!ในเมื่อต้องเคลือนไหวในถิ่นศัตรู หากกล่าวว่าไม่กังวลปัญหานี้เลยสักนิดนั้น ไม่เป็นไม่ได้เลยตู๋กูเช่อหัวเราะ จากนั้นก็กล่าว “ใช่แล้ว ท่านอ๋อง พวกเราได้รับข่าว ทางด้านโย่วเสียนอ๋องโปหลวนเหมือนจะมีความเคลื่อนไหวผิดปกติ ตอนนี้ไม่รู้สถานการณ์ทางนั้นว่าเกิดเรื่องใดกันแน่”กองกำลังโปปลวนมีความเคลื่อนไหวผิดปกติ?หยุนเจิงครุนคิดเงียบๆ จากนั้นก็ยิ้มเล็กน้อย “โปหลวนอาจได้รับข่าวที่เจียเหยาบังคับสยบช
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1138
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1137
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1136
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1135
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1134
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1133
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1132
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1131
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1130
