All Chapters of ผมคือหมอเทวดา: Chapter 911 - Chapter 920

แสงสีทองสว่างวาบขึ้น กั้นเหล็กแดงไว้ห่างจากตัวเขาหนึ่งคืบชายร่างกำยำออกแรงดันไปข้างหน้า แต่ไม่ขยับแม้แต่น้อย“ไอ้โง่ ไม่ได้กินข้าวมาหรือไง?” จูอี้ฉวินตวาดด่าทันทีชายร่างกำยำแทบจะร้องไห้ โยนแปรงทิ้ง ใช้มือทั้งสองจับเหล็กแดง ทุ่มแรงทั้งตัวกดลงไปแต่ผลลัพธ์คือ ยังคงไม่ขยับแม้แต่น้อยจนกระทั่งเขาเหงื่อท่วมใบหน้า“ท่านบัญชาการ ไอ้หนุ่มคนนี้มีอะไรแปลกๆ!” ชายร่างกำยำหอบหายใจพูดจูอี้ฉวินไม่สนใจ แค่นเสียงพูด “ก็เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน ทำให้พลังประหลาดของมันหมดก็พอ”“ใช้วิธีอื่น ดูซิว่ามันจะทนได้นานแค่ไหน”ชายร่างกำยำทั้งสี่คนคุ้นเคยดี ต่างคนต่างหยิบแส้ลวดยาวสามสี่เมตร บนนั้นมีหนามแหลมนับไม่ถ้วนแส้แบบนี้เมื่อฟาดลงบนตัวคน จะกระชากเนื้อหนังออกมาเป็นก้อนใหญ่และถ้าฟาดโดนแขนขา มักจะทำให้กระดูกหัก“เพี๊ยะ!”“เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!”เสียงแส้ดังกังวานทั้งสี่คนผลัดกันลงมือ เร็วขึ้นเรื่อยๆ จังหวะก็กระชั้นขึ้นแม้ทั้งหมดจะถูกแสงทองกั้นไว้ แต่ทุกครั้งที่แส้ฟาด แสงนั้นจะกระพริบวูบหนึ่งตามประสบการณ์ของพวกเขา การป้องกันประหลาดแบบนี้จะถูกทำลายในไม่ช้าเมื่อถึงตอนนั้น ลั่วอู๋ฉางก็จะได้แต่รับคว

จูอี้ฉวินพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ขอร้องบ้าบออะไร!”“ถ้าเขาพูดดีกับฉัน ตามหลักการที่ต้องพบเจอกันอยู่บ้าง ฉันอาจจะเห็นแก่หน้าเขาสักเล็กน้อย”“แต่เขาเริ่มบทมาก็สั่งให้ฉันปล่อยคนเลย!”“ช่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง แค่พ่อค้าตกอับคนหนึ่ง กล้ามาพูดกับเจ้าหน้าที่รัฐแบบนี้ ช่างไม่เจียมตัวเองเสียเลย”เมื่อทั้งสองคนเดินต่อไปข้างหน้า โทรศัพท์ของจูอี้ฉวินก็ดังขึ้นอีกครั้ง“ท่านจู ผมคือคนจากตระกูลหลิ่วในเมืองหลวง ชื่อหลิ่วเจิ้นไห่ เพื่อนของลูกสาวผมคนหนึ่งถูกคนของท่านจับตัวไป บอกว่าใช้ความรุนแรงทำร้ายคน ซึ่งเชื่อว่าเรื่องนี้ต้องมีความเข้าใจผิดแน่นอน”“แบบนี้แล้วกัน ถือว่าท่านให้เกียรติตระกูลหลิ่วของเราหน่อย ปล่อยเขาไปเถอะนะครับ”“ตระกูลหลิ่วจะจำบุญคุณของท่านไว้ และจะตอบแทนอย่างงามภายหลัง! จริงสิครับ คนที่โดนจับไปชื่อลั่วอู๋ฉางครับ”หลิ่วเจิ้นไห่โดนหลิ่วซือหยินลูกสาวอ้อนวอนจนไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว เลยตัดสินใจโทรหาคนผู้นี้“ปล่อยตัวคงเป็นไปไม่ได้ ลั่วอู๋ฉางคนนี้ทำผิดอย่างร้ายแรง และหลักฐานก็ชัดเจน ใครจะมาขอร้องก็ไม่มีประโยชน์”คำโบราณว่า ยื่นมือไปไม่ตบคนที่มีหน้าที่ยิ้มแย้มท่าทีของจูอี้ฉวินที่ม

“ที่สำนักงานใหญ่หน่วยรักษาการณ์ แค่ได้ยินชื่อของดาบหัวผี ไม่มีใครที่ไม่กลัวจนฉี่ราด บางคนถึงกับเลือกฆ่าตัวตายตรงนั้น”“เพราะเมื่อมาอยู่ในมือฉันแล้ว การตายคือความหวังที่เกินเอื้อม”“ฉันจะทำให้พวกเขารู้ซึ้งอย่างลึกซึ้งว่าอะไรคือความทรมานที่เหมือนตายทั้งเป็น!”ลั่วอู๋ฉางยังคงไม่รู้สึกกลัว พูดด้วยน้ำเสียงปกติว่า “พ่อตาแกคือหนิวชิงฟง ที่มีฉายาว่าราชาแห่งพิษผู้โหดเหี้ยมใช่ไหม?”“แกรู้ได้ยังไง?” ดาบหัวผีเริ่มแสดงความตื่นตระหนกในทันทีคนแบบเขานั้น ปกติฆ่าฟันผู้คนมากมาย และคนที่ตายในมือเขา นอกจากจะเป็นยอดฝีมือแห่งบู๊ลิ้มแล้ว ยังรวมถึงเศรษฐีและผู้มีอำนาจอีกมากมายดังนั้น สิ่งที่กลัวที่สุดก็คือการถูกล้างแค้นหากข้อมูลส่วนตัวรั่วไหล ไม่เพียงแต่ความปลอดภัยของตัวเองที่ไม่สามารถรับประกันได้ แม้แต่ครอบครัวก็อาจจะถูกพัวพันไปด้วย“ฉันยังรู้ว่า ลูกชายของแกเมื่อสามปีก่อนได้รับบาดเจ็บ ทำให้ระบบประสาทกลางได้รับการกระทบกระเทือนอย่างหนัก พาไปหาหมอชื่อดังเท่าไหร่ก็รักษาไม่หาย ต้องเป็นอัมพาตติดเตียงไปตลอดชีวิต และไม่สามารถเล่นบาสเกตบอลที่ชอบได้อีกต่อไป”ลั่วอู๋ฉางพูดต่อ “สุดท้าย พ่อตาของแก หนิวชิงฟง ได

แววตาของทูตพิเศษซุนที่ซ่อนอยู่หลังแว่น มีประกายวิบวับพาดผ่านไป“ดีที่คนที่มาคือคนกันเอง ทูตพิเศษติงคงมุถือสากับผมหรอก ใช่ไหมครับ?”จูอี้ฉวินไม่คิดเลยว่า คนกันเองที่เขาพูดถึงนั้น จะยกแขนขึ้นแล้วฟาดมาที่หน้าเขาทันที“เพี๊ยะ!”จูอี้ฉวินที่ไม่ทันตั้งตัว ถูกตบจนล้มลงไปกับพื้นการตบครั้งนี้ แรงยิ่งกว่าที่ดาบหัวผีตบเขาเมื่อกี้นี้เสียอีก!แรงมากกว่า เสียงก็ดังชัดเจนกว่า!จูอี้ฉวินกึ่งนอนกึ่งนั่งอยู่บนพื้น เอามือกุมหน้าด้วยความงงงันฉันอุตส่าห์ต้อนรับด้วยรอยยิ้ม พูดอย่างสุภาพ แกไม่พูดอะไรสักคำไม่พอ ยังจะมาตบกันอีกเหรอ?“ทูตพิเศษติง คุณหมายความว่ายังไงครับ?”จูอี้ฉวินโกรธแล้ว เขาไม่อาจยอมขายหน้าในพื้นที่ของเขาเอง ต่อหน้าลูกน้องทั้งหลายได้“อย่าคิดว่าเพราะคุณเป็นคนของหนานเทียนหวังแล้วจะมาทำก้าวร้าวกับผมได้นะ!”คิดว่าฉันเป็นผู้บัญชาการที่อ่อนแอไม่มีน้ำยาจริงๆ หรือไง?แม้แต่ตุ๊กตาดินเผายังมีความแข็งแรงเลย!ยิ่งกว่านั้น คนหนุนหลังเขาคือหนานเทียนหวัง ซึ่งเป็นระดับเดียวกับเจ้านายของแกเลยนะ“ตบคุณแค่นี้ยังน้อยไป ครั้งนี้ถือว่าตบแทนให้ท่านหนานเทียนหวัง!”ทูตพิเศษติงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ใช่ครับ คนคนนี้เป็นผู้ร้ายที่โหดร้ายหนักหนา ไม่ยอมร่วมมือแม้มีหลักฐานแน่นหนา ปฏิเสธไม่ยอมรับความผิดของตัวเอง!"จูอี้ฉวินพูดอย่างมั่นใจ “คนที่แข็งกร้าวแบบนี้ สอบสวนไปก็เสียเวลา เสียทรัพยากรของอำนาจตุลาการไปเปล่าๆ”“ผมกำลังจะขออนุมัติจากสำนักงานใหญ่ เพื่อนำตัวเขามาประหารตรงนี้เลย!”จวงจวิ้นข่ายแสดงสีหน้าเย็นชา ดวงตาฉายแววอาฆาต ถามอย่างรวดเร็วว่า “คนอยู่ไหน?”“อยู่ในห้องสอบสวน ถูกมัดไว้แล้วครับ!” จูอี้ฉวินชี้นิ้วไปทางห้องสอบสวนทูตพิเศษติงรีบอธิบาย “ท่านจวง ฟังพวกเราอธิบายก่อน ท่านเป่ยเทียนหวังสั่งให้พวกเราทำแบบนี้...”จวงจวิ้นข่ายไม่สนใจเขาเลย ก้าวยาวๆ พุ่งตรงไปยังห้องสอบสวนอย่างรวดเร็วราวกับฝนดาวตก “ฮ่าๆ เห็นแล้วยัง?”จูอี้ฉวินหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ “ท่านจวงเกลียดความชั่วร้ายเข้ากระดูก และกำลังจะลงมือสอบสวนไอ้หนุ่มแซ่ลั่วนั่นด้วยตัวเอง!”“ท่านลงมือเองแบบนี้ ฉันกล้ารับประกันด้วยหัวของฉันเลย ไอ้หนุ่มคนนี้ตายแน่!”เมื่อจางอวิ๋นมู่ได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกมั่นใจเหมือนได้รับยาคลายกังวล“พี่ชายฉันเก่งจริงๆ!”จวงจวิ้นข่ายเตะเปิดประตูห้องสอบสวนออกอย่างแรง“โครม!”เมื่อเห็นลั่วอู๋ฉาง