All Chapters of ผมคือหมอเทวดา: Chapter 891 - Chapter 900

1059 Chapters

บทที่ 891

หลิ่วซือหยินกอดเอวลั่วอู๋ฉางต่อ ไม่ได้ยินเสียงปืนของเธอ จึงเผลอหันกลับมามองอย่างลืมตัว“ตาย......หมดแล้วเหรอ?”ระดับความตื่นตกใจของเธอ ไม่น้อยไปกว่าใครอื่นเลยด้วยซ้ำลั่วอู๋ฉางยิ้มบาง “แน่นอน ฉันมาเพื่อช่วยเธอ จะปล่อยให้ใครมาทำร้ายเธอตามอำเภอใจได้ยังไง”กลิ่นอายอันแข็งแกร่งของชายหนุ่ม ความรู้สึกปลอดภัยแรงกล้าโอบล้อมเข้ามาจากทุกทิศทางกระทั่งชั่ววินาทีนี้ หลิ่วซือหยินถึงได้รู้สึกตัวว่ากำลังกอดลั่วอู๋ฉางไว้ ใบหน้าพลันขึ้นริ้วแดงทันใดบรรยากาศระหว่างทั้งสอง กลายเป็นความเคอะเขินขึ้นหลิ่วซือหยินรีบปล่อยมือ ถอยหลังไปหนึ่งก้าวทันทีเพราะเหยียบใส่รอยเลือดกองหนึ่ง ทำเอาเท้าไถลลื่นไปข้างหน้าจนเกือบล้มลั่วอู๋ฉางเป็นพวกตาไวมือไว เหยียดแขนรั้งเอวบางหลิ่วซือหยินไว้อย่างง่ายดายแค่ดึงเบาๆ หลิ่วซือหยินจึงกลับมาสู่อ้อมแขนเขาอีกครั้งลั่วอู๋ฉางสัมผัสได้ชัดเจนว่า อกสองเต้าของสาวสวยแนบชิดกับหน้าอกตัวเอง“ฮึก……”หลิ่วซือหยินไม่ทันระวังป้องกันตัว เผลอส่งเสียงร้องน่าเอ็นดูดังขึ้นกลิ่นฮอร์โมนชายเข้มข้น ทำเอาใจเธอเต้นเร็วในชั่วพริบตา ใจเต้นระรัวราวกับกวางน้อยอยู่ไม่สุขใบหน้าสวยได้รูป แดงก่ำฝ
Read more

บทที่ 892

“ลุงสอง ลุงมันไร้เหตุผลที่สุด!”หลิ่วซือหยินโมโหสุดขีด เธอรู้สึกเหนื่อยใจเหลือเกินคราวก่อนที่ตนเจตนาดีหวังดี พาหลิ่วเจิ้นเจียงไปพบลั่วอู๋ฉางนั้นคนเขาไม่ได้ตำหนิเรื่องที่พวกเขาเป็นแขกไม่ได้รับเชิญ ไม่เพียงต้อนรับขับสู้อย่างดี แต่ยังเป็นฝ่ายออกตัวพูดที่มาของมีดบินสังหารเซียนปลอมอีกด้วยเตือนด้วยความหวังดีว่าของสิ่งนี้เป็นสิ่งชั่วร้าย หากเอาไว้ข้างกายจะสร้างปัญหาแก่เจ้าของต้องรู้ก่อนว่า ลั่วอู๋ฉางไม่ได้เก็บค่าวินิจฉัยประเมินด้วยซ้ำพูดออกมาได้ขนาดนี้ ถือว่าไว้หน้าแก่หลิ่วซือหยินแล้วแต่หลิ่วเจิ้นเจียงล่ะ ไม่เพียงซาบซึ้งในบุญคุณ แต่ยังลบหลู่ดูหมิ่นลั่วอู๋ฉางไปหมดเห็นชัดว่าเป็นช่างไม่รู้จักคนดี มีตาหามีแววไม่ ไม่รู้จักคนใจดีจิตเมตตาหลายวันมานี้ หลิ่วเจิ้นเจียงซวยมาโดยตลอด แค่อุบัติเหตุทางรถทั้งน้อยทั้งใหญ่ ก็เกิดขึ้นสามสี่ครั้งได้แล้วนักบู๊โบราณแต่กำเนิดอย่างเขา คาดไม่ถึงว่าตอนเดินเหินยังจะข้อเท้าแพลงได้หลิ่วซือหยินตัดสินแล้วว่า เป็นเพราะมีดบินนั่นสร้างเรื่องก่อกวนหลายครั้งที่เธอพูดโน้มน้าวด้วยความจริงใจ ให้หลิ่วเจิ้นเจียงเอามีดบินนั่นทิ้งแต่หลิ่วเจิ้นเจียง กลับไม่ฟังแ
Read more

บทที่ 893

พูดจบ เขาคว้าโครงรถผิดรูปไว้ ก่อนแกะถ่างออกทันทีจากนั้น จึงค่อยๆอุ้มเด็กหญิงด้วยความระวัง วางเธอไว้ข้างกายคุณแม่“ลูก......เป็นยังไงบ้าง อย่าทำให้แม่กลัวนะ!”หญิงวัยกลางคนร้องไห้แทบขาดใจ ทำเอาคนเห็นปวดใจ คนได้ยินร้องไห้ไปตามๆกัน“คุณแม่อย่าร้องไห้เลย ถงถงไม่เจ็บค่ะ ไม่เจ็บ...... เลยสักนิดจริงๆ” เด็กหญิงตอบสนองปลอบใจผู้เป็นแม่สภาพตอนอยู่หลุดออกมาเมื่อครู่ ลั่วอู๋ฉางมั่นใจแล้วว่า อาการบาดเจ็บของเด็กหญิงรุนแรงเป็นอย่างยิ่งท้องน้อยฝั่งซ้ายถูกของแหลมเสียบทะลุ เสียเลือดอย่างรุนแรงกระดูกขาสองข้างหัก กระดูกแขนซ้ายหัก กระดูกซี่โครงหักด้วยเช่นกันรวมถึงกระดูกคอได้รับความเสียหายสถานการณ์ย่ำแย่ไม่สู้ดี!“โทรเบอร์ช่วยเหลือฉุกเฉิน......แม่จะโทรก่อน ถงถงต้องใจแข็งไว้นะลูก!”หญิงวัยกลางคนควานกระเป๋าเสื้อ แต่กลับหาโทรศัพท์ไม่เจอเมื่อครู่ถูกชนรุนแรงขนาดนั้น โทรศัพท์คงกระเด็นไปไหนแล้วไม่รู้ท่ามกลางความร้อนรนสุดขีด เธอร้องไห้ดังอย่างไร้ที่พึ่งอีกครั้ง ก่อนเว้าวอนขอความช่วยเหลือจากลั่วอู๋ฉาง “คุณพลเมืองดี รบกวนคุณช่วยเราโทรหาเบอร์ช่วยเหลือฉุกเฉินได้ไหม......ถ้าผ่านเรื่องนี้ไปแล้วฉันจะตอ
Read more

บทที่ 894

“หนึ่งล้าน? บ้านเราไม่มีเงินขนาดนั้นจริงๆ!”หญิงวัยกลางคนกลัวจนร้องไห้ ในความคิดของเธอ คนที่ขับรถราคานับสิบล้านได้ ต้องเป็นคนที่มีภูมิหลัง มีอิทธิพลยิ่งใหญ่แล้วตนที่เป็นแค่ปุถุชนคนธรรมดา จะยั่วโมโหได้เหรอ?เงินเยอะขนาดนั้น จะไปชดใช้อย่างไรไหว?“ไม่มีเงินเหรอ? ขายบ้าน ขายไต ขายทุกสิ่งทุกอย่างที่มีสิ ไม่งั้นก็ไปทำงานในสถานบันเทิงสิ!”ผู้เป็นแม่เอ่ยอย่างเหยียดหยาม “ถึงแม้แกจะแก่หนังยานไม่น่ามอง แต่ก็พอบริการพวกชั้นล่างได้อยู่นี่ ราคาต่ำหน่อยไม่เป็นไร ขอแค่ทำทุกวันทำหลายครั้งมากพอ ก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ?”“แต่ถ้าแกคิดขาดจ่ายพวกฉันแม้แต่แดงเดียว ไม่ได้แน่!”ลั่วอู๋ฉางที่กำลังช่วยชีวิตเด็กหญิงอยู่ข้างๆ ได้ยินคำพูดหน้าด้านไร้ยางอายเหล่านี้แล้ว ก็ระเบิดโทสะขึ้นทันที “พวกเธอสองคน เก็บยางอายให้หน้าตัวเองบ้างหน่อยไม่ได้หรือไง?”“เห็นอยู่เต็มตาว่าพวกเธอเลี้ยวผิดกฎจราจร สักแต่จะเลี้ยวไม่ยอมให้คนทางตรงไปก่อนเลยเกิดอุบัติเหตุ นี่มันความผิดพวกเธอทั้งหมด!”“แต่ตอนนี้กลับหน้าด้าน พูดจาวางมาดขู่ผู้อื่น ซ้ำยังจะเอาอีกล้าน ทำไมไม่ไปปล้นมาเองล่ะ?”สองแม่ลูกประหนึ่งโดนเหยียบหาง กระทืบเท้ากระฟัดกระเฟี
Read more

บทที่ 895

ในฐานะคุณหญิงผู้ร่ำรวยอย่างเธอ ไหนเลยจะยอมรับความน่าอัปยศแบบนี้ได้!“ไอ้ชาติหมา ถ้าวันนี้ฉันจัดการแกไม่ได้ อย่ามาเรียกฉันแซ่หยวน!”เธอชื่อหยวนอิงหลัน มาจากตระกูลยิ่งใหญ่อย่างตระกูลจ้าวของเมืองใหญ่ลูกสาวเธอชื่อจ้าวหลิงเยว่ ถูกตามใจเอาแต่ใจมาตั้งแต่เด็ก เป็นคุณหนูตระกูลร่ำรวยที่ไม่เคยขาดตกบกพร่องปกติแล้ว ทุกคนต่างหลีกทางให้เธอสองแม่ลูก ไม่กล้าขวางอำนาจของตระกูลจ้าวเนิ่นนาน สองแม่ลูกจึงเคยชินทำตัวสูงส่งเหนือใคร นิสัยหยิ่งยโสเอาตัวเองดีที่สุดในฐานะตระกูลใหญ่โตในเมืองใหญ่ มายังเมืองอันเล็กๆแห่งนี้ แน่นอนว่าสองแม่ลูกก็ไม่เห็นหัวใครในสายตาแม้แต่น้อยยิ่งไปกว่านั้น คนที่พวกเธอกำลังเผชิญคือพวกบ้านนอกทั้งสองคนนี้หยวนอิงหลันสีหน้าดุร้ายน่ารังเกียจ กางสองข้าง ไขมันที่สั่นสะท้านทั่วร่างกำลังพุ่งเข้ามาใหม่อีกรอบลูกสาวจ้าวหลิงเยว่ไม่ยอมเช่นกัน กำลังปรี่เข้ามาแล้วมาดหมายจะสู้สองรุมหนึ่ง“ผลัวะ!”ลั่วอู๋ฉางยังคงไม่หันมอง ตวัดฝ่ามือออกต่อสิ่งที่ต่างไปในคราวนี้ คือสองแม่ลูกถูกตบกระเด็นทั้งคู่คนขับรถแท็กซี่และคนขับรถส่วนตัวบนถนนอีกหลายคน ทยอยล้อมเข้ามา“ดูสิ เห็นชัดว่ารถหรูไม่ยอมให
Read more

บทที่ 896

"เพี๊ยะ!"หญิงสาวถูกตบจนล้มลงกับพื้น อ้าปากอ้วกเลือดสดออกมาอาการบาดเจ็บภายในรุนแรงเกิดจากกระดูกซี่โครงที่หัก ทำให้บาดเจ็บซ้ำซ้อนภายในร่างกายลั่วอู๋ฉางกำลังรักษาเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ มือไม่ว่าง และได้แต่เห็นหญิงสาวถูกทำร้าย โดยทำอะไรไม่ได้ความโกรธ เริ่มพุ่งขึ้น!ในฐานะผู้ครอบครองทักษะที่สูงส่ง จิตใจที่สงบเป็นสิ่งสำคัญที่สุดโดยเฉพาะเมื่อต้องรักษาผู้อื่น ความโกรธเพียงน้อยนิด อาจเป็นอันตรายต่อคนไข้ได้การเผชิญหน้ากับอารมณ์ที่รุนแรงแล้วไม่แสดงออก ถือเป็นเรื่องง่ายสำหรับลั่วอู๋ฉางแต่ครั้งนี้ ความโกรธของเขากำลังท่วมท้นสองแม่ลูกร้ายกาจคู่นี้ ช่างหยามเกียรติเขาเกินไปแล้ว!ลั่วอู๋ฉางจำต้องสะกดกลั้นอารมณ์ไว้ จากนั้นรักษาเด็กน้อยต่อไป"ก็แค่คนบ้านนอกไม่ได้เรื่อง เหมือนหมาตัวหนึ่ง จะรักษาใครได้?"จ้าวหลิงเยว่เดินมาทางลั่วอู๋ฉาง น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดูถูก "แล้วยังใช้เข็มฝังลงไปอีก ทำให้เสียชื่อหมอชะมัด!""หมอที่ไร้ฝีมือ รักษาคนไม่ได้หรอก มีแต่หลอกลวง หลอกให้คนติดกับ!""เฮ้? ไม่สนใจฉันงั้นเหรอ ทำตัวเหมือนเก่งนักใช่ไหม คุณคิดว่าตัวเองเป็นหมอเทวดางั้นหรือ?"เข็มทองคำสุดท้ายตกลงบนตัวเ
Read more

บทที่ 897

ถึงหมอจะช่วยรักษาแผลให้เธอและลูกสาวไปแล้ว แต่ก็แค่ทำความสะอาดแผลและเย็บเบื้องต้นเงินที่ให้ไปนั้นเลยดูจะมากเกินไปอยู่บ้าง!แต่ลั่วอู๋ฉางก็เต็มใจให้ เพราะคิดว่าคราบเลือดที่เปื้อนรถแท็กซี่และเวลาที่เสียไปก็นับเป็นการทดแทนแก่คนขับ"คุณไม่ต้องห่วงครับ" คนขับพยักหน้าตอบรับจากนั้นช่วยกันพยุงสองแม่ลูกขึ้นไปบนรถ"ขอบคุณมากค่ะ... ขอทราบชื่อของคุณได้ไหมคะ?"หญิงสาวที่เพิ่งเริ่มฟื้นตัวเอ่ยขึ้น "หากฉันกับลูกหายดีแล้ว จะต้องตอบแทนคุณอย่างแน่นอน!"ลั่วอู๋ฉางยิ้มบาง ๆ "ไม่ต้องเกรงใจ รีบไปเถอะ"เขาส่งสัญญาณให้คนขับ คนขับพยักหน้า และออกตัวรถไปทันทีลั่วอู๋ฉางมองตามรถแท็กซี่ที่ค่อย ๆ ลับหายไป ก่อนจะหันไปทางหยวนอิงหลานที่นอนแกล้งทำเป็นล้มพับอยู่บนพื้น"เลิกแกล้งทำเสียที ผมรู้ว่าคุณได้ยิน"เขาพูดเสียงเย็นชา "ผมจะให้เวลาคุณหนึ่งวัน ไปขอโทษผู้หญิงคนที่คุณทำร้าย ถ้าไม่ทำตาม คุณตายแน่!"หยวนอิงหลานที่ฝืนทนฟังจนหมดความอดทน เงยหน้าขึ้นมาด้วยสายตาแค้น "แกคิดดีแล้วเหรอที่ทำแบบนี้?""รู้หรือเปล่าว่าใครก็ตามที่เป็นศัตรูกับตระกูลจ้าว ต้องเจออะไรบ้าง?"ลั่วอู๋ฉางไม่สนคำข่มขู่ เขากล่าวต่อ "คุณมีเวลาแค่ห
Read more

บทที่ 898

"ดี ฉันจะไปเดี๋ยวนี้"สีหน้าของซูหมิงหยาไม่ได้ดีขึ้นเลย ขณะเดินไปเธอก็พึมพำขึ้นมา "รอจัดการเรื่องศพเสร็จแล้ว ฉันต้องกลับไปที่บ้านแม่แล้วก่อเรื่องสักหน่อย!""ตาแก่นี่เลอะเทอะจริง ๆ ลูกสาวตัวเองยังไม่ช่วย ยังถือว่าเป็นคนอยู่ไหม?"ถังเจียเจียทำสีหน้าซับซ้อน ไม่พูดอะไรเลยไม่นาน ซูหมิงหยาและคนของเธอก็มาถึงจุดเกิดเหตุ"ทำไมถึงเป็นแบบนี้? ใครมันกล้าตีพวกเธอจนกลายเป็นแบบนี้!"ใบหน้าฉงนของซูหมิงหยา มองแม่ลูกสองที่บาดเจ็บสาหัสและร้องออกมาว่า "ทำไมมันรุนแรงขนาดนี้ ไม่มีความเป็นมนุษย์เลยหรือไง?""ซูหมิงหยา เรื่องทั้งหมดเกิดจากเธอทั้งนั้น!"หยวนอิงหลานชี้นิ้วไปที่จมูกของเธอแล้วพูด "ถ้าไม่ใช่เธอดันให้เรามาที่นี่ พวกเราคงไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้หรอก!""เธอต้องรับผิดชอบทั้งหมด เข้าใจไหม?"ซูหมิงหยาพูดอย่างรวดเร็ว "ฉันยอมรับผิด แต่ประเด็นคือต้องหาตัวฆาตกรให้เจอ ไม่อย่างนั้น พวกเธอจะกลืนความโกรธนี้ลงไปได้ไหม?""แต่เขาหนีไปตั้งนานแล้ว!" หยวนอิงหลานเบิกตากว้างพูดออกมาซูหมิงหยาทำเป็นไม่แยแส "ตอนนี้ถนนเต็มไปด้วยกล้องวงจรปิด อยากหนีไปไหนมันง่ายเสียที่ไหนกัน เพียงแค่พรุ่งนี้ตรวจสอบก็จะรู้ว่าใครท
Read more

บทที่ 899

"ส่วนตระกูลหลิ่วนั้น ไม่เห็นจะเป็นเรื่องใหญ่เลย การจัดการกับพวกเขา ฉันยังไม่อยากจะเปื้อนมือเลย"หม่าหยุนหลงเห็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยความมั่นใจของเธอ จึงรีบถาม "มู่มู่ เธอมีวิธีแก้แค้นแล้วใช่ไหม?"จางอวิ๋นมู่ยิ้มเหี้ยมและพยักหน้าหงึกๆ"เร็วเข้า บอกมาเร็ว ๆ ว่าจะทำอย่างไร?" หม่าหยุนหลงตื่นเต้นอย่างมากหม่าเฉียนคุนและหม่าอวี่เฟยข้างๆ ก็เริ่มตื่นเต้นไปด้วยจางอวิ๋นมู่ยิ้มเจ้าเล่ห์และพูด "ถึงลั่วอู๋ฉางจะเก่งแค่ไหน ก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่ง ฉันเตรียมจะใช้พลังจากทางการจัดการกับเขา""หัวหน้าเขตป้องกันเมืองอันเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉัน เขายังดำรงตำแหน่งผู้ว่าการเมืองหนึ่งอีกด้วย ไม่เพียงแต่มีคนในมือ แต่ยังมีอำนาจด้วย!""ตอนนี้เขากำลังรายงานตัวอยู่ที่เมืองหลวงเขาจะกลับมาในคืนพรุ่งนี้ และพรุ่งนี้เช้าจะสั่งจับกุมลั่วอู๋ฉาง"หม่าเฉียนคุนตาเป็นประกาย "เธอพูดถึงจูอี้ฉวิน ท่านจูใช่ไหม?""ถูกต้อง จูอี้ฉวิน!"จางอวิ๋นมู่พูดด้วยความภาคภูมิใจ "แค่เขาลงมือ หาว่าผิดข้อหาไหนก็ได้ ลั่วอู๋ฉางจะต้องยอมจำนน""ถึงเขาจะไปถึงคุกในที่ทำการผู้ว่าการ ก็ไม่มีทางหนีไปไหนได้ อยากจะทำอย่างไรก็ทำ!""หม่าหยุนหลงบอกว่าอยาก
Read more

บทที่ 900

"รุ่นพี่คะ มีเวลาหรือเปล่า?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนในชุดกาวน์สีขาว ร่างกายเปล่งประกายเสน่ห์ที่แตกต่างจากคนทั่วไป เดินมาในรองเท้าผ้าใบสีขาวมาหาพี่ชายลั่วอู๋ฉางชายกระโปรงปลิวไปมา เผยให้เห็นขาสองข้างที่ขาวและเรียวข้อเท้าของเธอคมคาย ดูมีระดับเธอช่างเหมือนตุ๊กตาหุ่นจริงเสียจริง!"รุ่นพี่คะคะ ฉันอยากให้พี่ชายช่วยหน่อย"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกระพริบตา สายตาของเธอเปล่งประกายเป็นประกายลั่วอู๋ฉางในชุดกาวน์ขาวเช่นกัน กำลังศึกษาสูตรยารวมเขายกขึ้นมองพร้อมกับยิ้มแล้วพูดว่า "ทำไมต้องสุภาพขนาดนี้ มีอะไรบอกมาเถอะ"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนยิ้มหวาน "คือแบบนี้ค่ะ ฉันอยากให้รุ่นพี่คะช่วยดูแลคุณแม่ลูกสาวสองคนหน่อย""พวกเธอได้รับบาดเจ็บหนัก แถมเป็นคนต่างถิ่นที่ไม่รู้จักใครในเมืองเราเลยค่ะ สุดแสนจะน่าสงสาร"ลั่วอู๋ฉางพยักหน้า "ไม่มีปัญหา!"คำขอของรุ่นน้อง ต้องสมหวัง!"ดีมากเลยค่ะ รุ่นพี่ดีที่สุด!"เด็กสาวดีใจสุดๆ รีบพูดว่า "เราต้องไปเดี๋ยวนี้เลยนะคะ""รีบขนาดนั้นเลยเหรอ?" ลั่วอู๋ฉางถามซูเฉี่ยนเฉี่ยนพยักหน้าหลายครั้ง "มันด่วนจริงๆ ค่ะ ได้ยินจากถังเจียเจียว่าโดยเฉพาะการบาดเจ็บของคุณแม่ท่านนั้น แปลกประหลาดมาก""มีผ
Read more
PREV
1
...
8889909192
...
106
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status