ตอนนี้เป็นไง ตัวเองมีโอกาสได้เป็นเจ้าของสิ่งเหล่านั้นอีกครั้ง แน่นอนว่าเขามีความสุขมากประเด็นคือไม่มีใครมาก่อกวน ราคาก็จะกลับสู่ภาวะปกติมีชิวเทียนฉือเป็นผู้นำ คนอื่น ๆ ก็แสดงความเข้าใจเช่นกันหลิ่วซือหยินยิ้ม ในที่สุดความกังวลใจก็สามารถปลดออกได้และพูดว่า "ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว ทุกคนรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ""พรุ่งนี้เช้าก็ยังเป็นที่นี่ แล้วเจอกันค่ะ!"หลังจากที่หลิ่วซือหยินเฝ้าดูลั่วอู๋ฉางจากไป เธอก็สั่งให้ลูกน้องซ่อมแซมสถานที่นี้ใหม่ในห้องเงาสีขาวพุ่งเข้ามาทางหน้าต่างลั่วอู๋ฉางไม่ต้องมองก็รู้ว่าเป็นเสี่ยวไป๋"ฉันเหนื่อยมาก!"หูเยว่ซียืดตัวและบ่นว่า "เจ้านาย คุณช่วยบอกสาวน้อยหน่อยได้ไหมว่าไม่ให้เธออุ้มฉันตลอดเวลา!"ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างไม่ใจดี "ถูกคนอุ้มไว้ไม่ดีเหรอ สัตว์เลี้ยงไม่ได้ชอบแบบนี้กันหมดเหรอ?"คุณสิสัตว์เลี้ยง!บ้านคุณล้วนเป็นสัตว์เลี้ยง!หูเยว่ซีกล้าด่าในใจแค่ไม่กี่คำ ไม่กล้าแสดงออกมาเลยเธอเบะปาก แววตาเหม่อลอย ทำท่าทางน่าสงสาร "เราต่างผู้หญิง อุ้มไปอุ้มมาสนุกตรงไหน?""ต่อให้อุ้มจริง ๆ ฉันก็หวังว่าจะถูกเจ้านายอุ้มไว้ในอ้อมแขนนะ!""หยุด!" ลั่วอู๋ฉางตัดบทเธอทันที
Read more