บททั้งหมดของ ผมคือหมอเทวดา: บทที่ 451 - บทที่ 460

ยินดี?ยินดีบ้าไร!ทุกคนทำหน้าหัวเราะเยาะและรู้สึกว่าลั่วอู๋ฉางเป็นคนโง่ทุ่มเงินหกล้านเพื่อซื้อของไม่ดีของคนตายนี่คิดว่าตัวเองอายุยืนไปเหรอ!หลายคนได้เห็นการปะทะกันระหว่างลั่วอู๋ฉางกับเมิ่งป๋ออันและอวี๋จื่อเนี่ยน การโจมตีในภายหลังของจินเฟิงโช่ว และลั่วอู๋ฉาง ได้รับการสนับสนุนจากหนิงหงถูสองพ่อลูกเดิมคิดว่าชายหนุ่มคนนี้มีอะไรพิเศษ จึงถูกหนิงหงถูให้ความสำคัญขนาดนี้ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นแค่คนธรรมดา!แถมยังแย่ยิ่งกว่าคนธรรมดาเสียอีก!แต่ใครก็ตามที่เป็นคนธรรมดา ก็ไม่สามารถทำเรื่องผิดปกติแบบนี้ได้พนักงานหญิงคนหนึ่งถือจั๊กจั่นหยกที่มีฝาปิดกระจก แต่ก็ยังตัวสั่นโดยไม่ได้ตั้งใจผิวหนังที่โผล่ออกมานอกเสื้อผ้ายิ่งขาวเด่นชัดจนขนลุกเธอกัดฟันและมาหาลั่วอู๋ฉางเพื่อแสดงสินค้าลั่วอู๋ฉางพยักหน้า เอื้อมมือออกไปเปิดฝา และหยิบจั๊กจั่นหยกไว้ในมือฉากแปลก ๆ ก็ปรากฏขึ้นทันทีความหนาวเย็นก็หายไปในทันทีนี่มันน่าอัศจรรย์มาก!ลั่วอู๋ฉางหยิบบัตรธนาคารออกมาวางบนถาดแล้วพูดว่า "รหัสผ่านคือเลขศูนย์หกตัว"แม้ว่าหนิงหงถูจะไม่รู้ว่าทำไมลั่วอู๋ฉางถึงสนใจจั๊กจั่นหยก แต่ก็พูดทันทีว่า "ผมจ่ายเอง เ

ลั่วอู๋ฉางตะคอกเบา ๆความหมายชัดเจนคือ ถ้าเธอเก่งจริง? งั้นเธอก็หาสมบัติที่แท้จริงให้ฉันสักชิ้นสิ?"คุณรอก่อนเถอะ ฉันจะเปิดหูเปิดตาให้คุณแน่นอน ไม่งั้นฉันจะไม่ชื่อว่าหูเยว่ซี!"ลั่วอู๋ฉางยักไหล่และมองไปที่ลูกสุนัขจิ้งจอกตัวน้อยในตอนนี้"อ๊ากกก... โมโหชิบหาย!"หูเยว่ซีบ้าคลั่งขึ้นมาและดิ้นรนอย่างไม่หยุดยั้งในอ้อมแขนของหนิงซินถงเห็นได้ชัดว่าลั่วอู๋ฉางไม่ได้พูดอะไร แต่เธอก็เข้าใจอย่างชัดเจน!เธอชื่อไม่ชื่อหูเยว่ซีเกี่ยวอะไรกับฉัน?ยังไงตอนนี้เธอก็เป็นแค่สัตว์เลี้ยง และชื่อเสี่ยวไป๋ จำไว้ด้วย?หูเยว่ซียอมให้ตัวเองโง่ดีกว่า ทำไมต้องเข้าใจความหมายของลั่วอู๋ฉาง ทำให้ตัวเองโกรธแทบตาย"เสี่ยวไป๋ เธอเป็นอะไรไป?"หนิงซินถงรีบปลอบประโลมอารมณ์ของมัน "ที่นี่เป็นสถานที่สาธารณะ เธอห้ามก่อเรื่องนะ!""อาจารย์ มันปฏิกิริยารุนแรงขนาดนี้ คงไม่ใช่อยากฉี่นะ?"ถ้าเป็นแบบนี้ก็ลำบากแล้วลั่วอู๋ฉางพูดโดยไม่ต้องคิด "ไม่ใช่แน่นอน เจ้าตัวน้อยนี้แค่ไม่เชื่อฟังเท่านั้น แค่ตีก้นสองครั้งก็จะนิ่งเอง!"พูดจบเขาก็แสดงท่าทีว่าจะตีจริง ๆดวงตากลมโตของเสี่ยวไป๋เบิกกว้างด้วยความกลัว และนิ่งทันที"เอ๊ะ มันฟัง

"กฎเของต่างประเทศ จะเอามาในประเทศได้ยังไง?"หลิ่วซือหยินไม่ถ่อมตัวไม่หยิ่งผยอง ตาต่อตาฟันต่อฟัน "ในประเทศมังกร สิ่งของทั้งหมดที่ซื้อขายเป็นโบราณวัตถุ ตราบใดที่จ่ายเงินและให้สินค้าแล้ว ก็เท่ากับทำธุรกรรมเสร็จสิ้นแล้ว ไม่คืนหรือเปลี่ยน!""แม้ว่าภายหลังจะพบว่าเป็นของปลอม ก็เป็นเพราะคนซื้อตาไม่ดีเอง ได้แต่ยอมรับว่าตัวเองโดนหลอก ไม่มีการคืนเงิน""คนที่อยู่ในเหตุการณ์ มีไม่น้อยที่เป็นเจ้าพ่อในวงการ ปฏิบัติตามกฎแบบนี้มาตลอด ไม่เชื่อคุณสามารถถามพวกเขาได้!"ทุกคนกระซิบและพูดคุยกันเรื่องโดนหลอกเป็นกฎที่เป็นเอกลักษณ์ของประเทศมังกรจริง ๆแม้ว่าคนขายจงใจขายสินค้าปลอม แต่ก็ไม่มีการคืนเงินหลิ่วซือหยินคิดว่าตัวเองมีเหตุผล แน่นอนว่าไม่กลัวหงไท่เหอหัวเราะเบา ๆ และตะคอก "สิ่งที่เรียกว่ากฎมีจุดที่ไม่สมเหตุสมผลก็ต้องแก้ไข!""ส่วนใหญ่เป็นขยะที่หลงเหลือจากสังคมศักดินา แต่ถูกนํามาใช้จนถึงทุกวันนี้ เดิมก็เป็นเรื่องที่น่าเศร้าอยู่แล้ว!""ธุรกิจของเก่าของเราควรสอดคล้องกับโลกมานานแล้ว งานประมูลต่างประเทศสามารถรับประกันได้ ทำไมเราถึงทำไม่ได้? ไม่ได้ทำให้ชาวต่างชาติรู้สึกว่าเราไม่มีความซื่อสัตย์ จงใจปล

ทั้งสองฝ่ายไม่ยอมอ่อนข้อให้กัน กำลังจะเริ่มสู้กันอย่างตึงเครียด ใกล้จะตีกันจริง ๆ แล้วการปรากฏของเสียงนี้ดูฉับพลันมากทุกคนต่างมองหาเสียงอีกครั้ง นี่ไม่ใช่คนคนเดียวกับที่เพิ่งทุ่มเงินหกล้านเพื่อซื้อหยกของคนตายเหรอ!ทุกคนงงงวย เกิดอะไรขึ้นกับชายหนุ่มคนนี้?จำได้ว่าก่อนเริ่มงานประมูล เขาไม่เพียงแต่เคยขัดแย้งกับพวกเมิ่งป๋ออันเท่านั้น แต่ยังดูเหมือนจะเป็นศัตรูของรองประธานจินด้วยไม่ฉวยโอกาสดีที่ตระกูลจินปะทะกับผู้จัดงาน รีบหนีไป กลับอยู่ถึงตอนนี้?ชายหนุ่มคนนี้ไม่เพียงแต่ไม่ได้หนี กลับตะโกนออกมาอย่างดัง กลัวว่าศัตรูทั้งสองจะมองข้ามการดำรงอยู่ของตัวเองเหรอ?หาเรื่องตายจริง ๆ!สิ่งสำคัญที่สุด เมิ่งป๋ออัน อวี๋จื่อเนี่ยน หงไท่เหอ และเจ้าพ่อวงการเหล่านี้ ต่างเชื่อว่าไข่มุกดาวสวรรค์เป็นของปลอมนอกจากนี้ยังมีรายงานการทดสอบเป็นหลักฐานที่แน่นหนานี่ก็เท่ากับเรื่องที่แน่นอนแล้ว แม้แต่หลิ่วซือหยินก็ไม่กล้าโต้แย้งในรายละเอียดนี้ ได้แต่ถอยกลับ เอากฎของวงการวัตถุโบราณมาพูดชายหนุ่มคนนี้ดื่มเหล้าปลอมหรือกินหัวใจหมีดีเสือดาวมา?กล้าพูดว่าของปลอมที่เป็นที่ยอมรับคือสมบัติ!อยากตายมากใช่ไหม?แ

"ฮ่าฮ่าฮ่า!"เสียงหัวเราะดังลั่นในห้องประมูล!โดยเฉพาะอย่างยิ่งจินเฟิงโช่วหัวเราะเกินจริงที่สุดเขาใช้มือทั้งสองข้างปิดท้อง อ้าปากกว้างจนเห็นลิ้นไก่!ลั่วอู๋ฉางออกหน้าซื้อหินธรรมดาก้อนนี้ สำหรับจินเฟิงโช่วแล้วถือว่าเป็นความสุขที่ไม่คาดคิดแน่นอนสำหรับตระกูลหลิ่ว อย่าคิดว่าของปลอมจะถูกคนอื่นซื้อไป แล้วพวกคุณจะหนีไปได้!แต่เดิมจินเฟิงโช่วก็มาเพื่อหาเรื่อง จะกัดเรื่องนี้ต่อไปไม่ปล่อยและโจมตีหลิ่วซือหยิน"ทุกคน ผมทนรอไม่ไหวแล้ว" จินเฟิงโช่วพูดด้วยรอยยิ้มพวกอาจารย์และลูกศิษย์เมิ่งป๋ออันก็หัวเราะหงายหน้าหงายหลังจากจุดนี้สามารถพิสูจน์ได้ว่าลั่วอู๋ฉางคนนี้ไม่มีความรู้เลยได้รับการยืนยันอีกอย่างว่าเขาซื้อตราประทับชิงชิวไม่ใช่เพราะเขาเห็นว่ามันเป็นสมบัติ แต่เป็นเพราะความชอบล้วน ๆก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นว่าพลังงานอันทรงพลังในตราประทับชิงชิวยังคงอยู่!หงไท่เหอตะคอก "ไอ้หนุ่ม พวกเราพร้อมจะเปิดหูเปิดตาแล้ว นายจะรออะไรอยู่?"ลั่วอู๋ฉางยกมือขวาขึ้นอย่างใจเย็นแล้วพูดว่า "งั้นพวกนายก็เบิกตาดูซะให้ดี ๆ!"หลังจากที่พูดจบ เขาก็ส่งพลังไปในไข่มุขเหมือนดินล่วงน้ำหายไปทันทีทุกคนเห็นว่