Share
บทที่ 452
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 453
ลั่วอู๋ฉางลดเสียงลงและพูดว่า "มีสิ่งนี้ ผมมั่นใจว่าถงถงจะเลื่อนขั้นเป็นปรมาจารย์ก่อนที่เธอจะอายุครบยี่สิบปี!"หนิงหงถูตกใจ!หนิงซินถงรู้สึกตื่นเต้นมาก!ต้องรู้ว่าหลายวันก่อน หนิงซินถงยังป่วยติดเตียงอยู่ ท่าทางป่วยจนเกินเยียวยาสำหรับระดับความแข็งแกร่งที่ลูกสาวจะบรรลุได้ในอนาคต หนิงหงถูไม่สนใจเลย ตราบใดที่ลูกสาวปลอดภัยและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขก็พอแล้ว!ด้วยทรัพยากรทางการเงินของตระกูลหนิง สามารถรับประกันสิ่งนี้ได้แน่นอนว่าถ้าหนิงซินถงสามารถประสบความสำเร็จที่ไม่ธรรมดาในด้านศิลปะการต่อสู้ หนิงหงถูก็มีความสุขมากเช่นกันเพราะลูกสาวมีความสามารถในการปกป้องตัวเอง พ่อจะมีความมั่นใจมากขึ้นในการทิ้งครอบครัวไว้กับเธอในอีกร้อยปีข้างหน้าแต่อาการป่วยกะทันหันของลูกสาวสุดที่รักของเขาทำให้หนิงหงถูไม่ทันตั้งตัวเพื่อรักษาลูกสาวให้หาย เขาไม่ลังเลที่จะนำคอลเลกชันชั้นนำในคลังสมบัติออกมา ตามหลักการว่าภายใต้รางวัลใหญ่ต้องมีผู้กล้าหาญ เพื่อดึงดูดหมอเทวดาเข้ามามากขึ้นตราบใดที่สามารถรักษาอาการป่วยของลูกสาวให้หายได้ แม้ว่าจะต้องจ่ายราคาสูงแค่ไหน หนิงหงถูก็จะไม่กระพริบตาเด็ดขาดต้องขอบคุณที่ลั่วอู๋ฉาง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 454
ลั่วอู๋ฉางตะคอกเบา ๆความหมายชัดเจนคือ ถ้าเธอเก่งจริง? งั้นเธอก็หาสมบัติที่แท้จริงให้ฉันสักชิ้นสิ?"คุณรอก่อนเถอะ ฉันจะเปิดหูเปิดตาให้คุณแน่นอน ไม่งั้นฉันจะไม่ชื่อว่าหูเยว่ซี!"ลั่วอู๋ฉางยักไหล่และมองไปที่ลูกสุนัขจิ้งจอกตัวน้อยในตอนนี้"อ๊ากกก... โมโหชิบหาย!"หูเยว่ซีบ้าคลั่งขึ้นมาและดิ้นรนอย่างไม่หยุดยั้งในอ้อมแขนของหนิงซินถงเห็นได้ชัดว่าลั่วอู๋ฉางไม่ได้พูดอะไร แต่เธอก็เข้าใจอย่างชัดเจน!เธอชื่อไม่ชื่อหูเยว่ซีเกี่ยวอะไรกับฉัน?ยังไงตอนนี้เธอก็เป็นแค่สัตว์เลี้ยง และชื่อเสี่ยวไป๋ จำไว้ด้วย?หูเยว่ซียอมให้ตัวเองโง่ดีกว่า ทำไมต้องเข้าใจความหมายของลั่วอู๋ฉาง ทำให้ตัวเองโกรธแทบตาย"เสี่ยวไป๋ เธอเป็นอะไรไป?"หนิงซินถงรีบปลอบประโลมอารมณ์ของมัน "ที่นี่เป็นสถานที่สาธารณะ เธอห้ามก่อเรื่องนะ!""อาจารย์ มันปฏิกิริยารุนแรงขนาดนี้ คงไม่ใช่อยากฉี่นะ?"ถ้าเป็นแบบนี้ก็ลำบากแล้วลั่วอู๋ฉางพูดโดยไม่ต้องคิด "ไม่ใช่แน่นอน เจ้าตัวน้อยนี้แค่ไม่เชื่อฟังเท่านั้น แค่ตีก้นสองครั้งก็จะนิ่งเอง!"พูดจบเขาก็แสดงท่าทีว่าจะตีจริง ๆดวงตากลมโตของเสี่ยวไป๋เบิกกว้างด้วยความกลัว และนิ่งทันที"เอ๊ะ มันฟัง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 455
เนื่องจากเขาเป็นลูกค้ารายใหญ่ที่ใช้เงินเป็นจำนวนมาก และการปฏิบัติอย่างสุภาพถือเป็นข้อกำหนดขั้นพื้นฐานจินเฟิงโช่วโบกมือแล้วพูดเสียงดัง "เอามันมา!"ชายสวมแว่นกันแดดสีดำเดินมาพร้อมกับกล่องของขวัญสุดสวยอยู่ในมือ "นายท่าน นี่คือสิ่งที่คุณต้องการ!"จินเฟิงโช่วเปิดฝา หยิบลูกปัดสีเขียวเข้มออกมาแสดงต่อหน้าหลิ่วซือหยินและทุกคน"ของสิ่งนี้ คุณหลิ่วน่าจะคุ้นเคยใช่ไหม?"หลิ่วซือหยินขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า "นี่น่าจะเป็นไข่มุกดาวสวรรค์ที่คุณจินซื้อตอนร่วมงานประมูลเรือสำราญครั้งแรกเมื่อสองปีก่อนใช่ไหม?""ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณจินได้แข่งขันหลายสิบรอบ สุดท้ายจึงได้สมบัติไปครอง""ทำไมเหรอคะ มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?"จินเฟิงโช่วยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า "ในเมื่อคุณหลิ่วยอมรับว่าสิ่งนี้ถูกประมูลมาจากคุณ งั้นก็พูดง่ายแล้ว""ตอนนั้น ของชิ้นนี้ผมเสียเงินไปเกือบสามสิบล้านเลยนะ!"เมื่อทุกคนได้ยินสิ่งนี้ ต่างก็แสดงสีหน้าประหลาดใจสามสิบล้านนั้นถือว่าไม่มากโดยเฉพาะสำหรับเจ้านายใหญ่อย่างพวกเขา การทุ่มเงินหลายร้อยล้านเพื่อประมูลของชิ้นหนึ่งเป็นเรื่องปกติแต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้ากลับมีขนาดเท่าไข่เป็ดเท่านั้น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 456
"กฎเของต่างประเทศ จะเอามาในประเทศได้ยังไง?"หลิ่วซือหยินไม่ถ่อมตัวไม่หยิ่งผยอง ตาต่อตาฟันต่อฟัน "ในประเทศมังกร สิ่งของทั้งหมดที่ซื้อขายเป็นโบราณวัตถุ ตราบใดที่จ่ายเงินและให้สินค้าแล้ว ก็เท่ากับทำธุรกรรมเสร็จสิ้นแล้ว ไม่คืนหรือเปลี่ยน!""แม้ว่าภายหลังจะพบว่าเป็นของปลอม ก็เป็นเพราะคนซื้อตาไม่ดีเอง ได้แต่ยอมรับว่าตัวเองโดนหลอก ไม่มีการคืนเงิน""คนที่อยู่ในเหตุการณ์ มีไม่น้อยที่เป็นเจ้าพ่อในวงการ ปฏิบัติตามกฎแบบนี้มาตลอด ไม่เชื่อคุณสามารถถามพวกเขาได้!"ทุกคนกระซิบและพูดคุยกันเรื่องโดนหลอกเป็นกฎที่เป็นเอกลักษณ์ของประเทศมังกรจริง ๆแม้ว่าคนขายจงใจขายสินค้าปลอม แต่ก็ไม่มีการคืนเงินหลิ่วซือหยินคิดว่าตัวเองมีเหตุผล แน่นอนว่าไม่กลัวหงไท่เหอหัวเราะเบา ๆ และตะคอก "สิ่งที่เรียกว่ากฎมีจุดที่ไม่สมเหตุสมผลก็ต้องแก้ไข!""ส่วนใหญ่เป็นขยะที่หลงเหลือจากสังคมศักดินา แต่ถูกนํามาใช้จนถึงทุกวันนี้ เดิมก็เป็นเรื่องที่น่าเศร้าอยู่แล้ว!""ธุรกิจของเก่าของเราควรสอดคล้องกับโลกมานานแล้ว งานประมูลต่างประเทศสามารถรับประกันได้ ทำไมเราถึงทำไม่ได้? ไม่ได้ทำให้ชาวต่างชาติรู้สึกว่าเราไม่มีความซื่อสัตย์ จงใจปล
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 457
"คุณชิว คุณหมายความว่ายังไง?"สีหน้าอวี๋จื่อเนี่ยนมืดลง "อย่าคิดว่าถ้าคุณเชิญอาจารย์และลูกศิษย์อย่างเรามาที่นี่ เราจะต้องทำสิ่งที่คุณต้องการ""แม้ว่าคุณจะจ่ายเงิน ก็ไม่สามารถเปลี่ยนหลักการของอาจารย์และลูกศิษย์อย่างเราได้ ไม่ต้องพูดถึงความเป็นมืออาชีพและความยุติธรรมโดยกำเนิดของเรา!"ไม่รอให้ชิวเทียนฉือเถียงกลับ จินเฟิงโช่วก็พูดเสียงดัง: "ทั้งสองท่าน ไม่งั้นเอาอย่างนี้ พวกคุณทำงานให้ผมดีกว่า""ไอ้แซ่ชิวจ่ายเท่าไหร่ ผมจ่ายเป็นสองเท่า!""แน่นอน ผมก็รู้ว่าสองท่านไม่ใช่คนเห็นแก่เงิน แต่เป็นเพราะไอ้แซ่ชิวคนนี้คร่ำครึเกินไป ไม่เหมาะที่จะให้สองท่านช่วย"ชิวเทียนฉือ "จินเฟิงโช่ว นายมากเกินไปแล้ว!"เมิ่งป๋ออันก้าวไปข้างหน้าทันทีเพื่อยืนเคียงข้างจินเฟิงโช่วและขอบคุณเขา "ขอบคุณคุณจินที่ชื่นชม ดังคำพูดที่ว่าเต็มใจที่จะอุทิศตนเพื่อคนที่ชื่นชมตัวเองเท่านั้น อาจารย์และลูกศิษย์อย่างเรายินดีที่จะรับใช้คุณจินครับ""อาจารย์พูดถูก ผมยินดีที่จะรับใช้คุณจิน" อวี๋จื่อเนี่ยนก็แสดงท่าทีทันทีทุกคนตกตะลึง!เมิ่งป๋ออันกับลูกศิษย์กลับลำเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?อันที่จริงอาจารย์และลูกศิษย์แอบสมรู้ร่วมคิดกับตระ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 458
ทั้งสองฝ่ายไม่ยอมอ่อนข้อให้กัน กำลังจะเริ่มสู้กันอย่างตึงเครียด ใกล้จะตีกันจริง ๆ แล้วการปรากฏของเสียงนี้ดูฉับพลันมากทุกคนต่างมองหาเสียงอีกครั้ง นี่ไม่ใช่คนคนเดียวกับที่เพิ่งทุ่มเงินหกล้านเพื่อซื้อหยกของคนตายเหรอ!ทุกคนงงงวย เกิดอะไรขึ้นกับชายหนุ่มคนนี้?จำได้ว่าก่อนเริ่มงานประมูล เขาไม่เพียงแต่เคยขัดแย้งกับพวกเมิ่งป๋ออันเท่านั้น แต่ยังดูเหมือนจะเป็นศัตรูของรองประธานจินด้วยไม่ฉวยโอกาสดีที่ตระกูลจินปะทะกับผู้จัดงาน รีบหนีไป กลับอยู่ถึงตอนนี้?ชายหนุ่มคนนี้ไม่เพียงแต่ไม่ได้หนี กลับตะโกนออกมาอย่างดัง กลัวว่าศัตรูทั้งสองจะมองข้ามการดำรงอยู่ของตัวเองเหรอ?หาเรื่องตายจริง ๆ!สิ่งสำคัญที่สุด เมิ่งป๋ออัน อวี๋จื่อเนี่ยน หงไท่เหอ และเจ้าพ่อวงการเหล่านี้ ต่างเชื่อว่าไข่มุกดาวสวรรค์เป็นของปลอมนอกจากนี้ยังมีรายงานการทดสอบเป็นหลักฐานที่แน่นหนานี่ก็เท่ากับเรื่องที่แน่นอนแล้ว แม้แต่หลิ่วซือหยินก็ไม่กล้าโต้แย้งในรายละเอียดนี้ ได้แต่ถอยกลับ เอากฎของวงการวัตถุโบราณมาพูดชายหนุ่มคนนี้ดื่มเหล้าปลอมหรือกินหัวใจหมีดีเสือดาวมา?กล้าพูดว่าของปลอมที่เป็นที่ยอมรับคือสมบัติ!อยากตายมากใช่ไหม?แ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 459
ลั่วอู๋ฉางไม่รอให้จินเฟิงโช่วตอบสนอง เขาก็คว้าไข่มุกดาวสวรรค์มาเล่นอย่างร่าเริงแล้ว"สิ่งนี้เป็นสมบัติจริง ๆ เหรอ?"คำถามนี้ถามหูเยว่ซีถูกต้อง หูเยว่ซีเป็นคนให้เขาซื้อคำพูดดั้งเดิมของจักรพรรดิชิงชิวคือ "ทำทุกวิถีทาง เอาไข่มุกนี้มาให้ได้!"ลั่วอู๋ฉางมองดูซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ไม่พบอะไรเลย เขาจึงเหล่ไปที่เสี่ยวไป๋หมายความคือถ้าเธอกล้าโกหกฉัน ดูว่าฉันจะตีก้นเธอให้เละแค่ไหน!เสี่ยวไป๋ในขณะนี้ดวงตาเบิกกว้างและจ้องมองไปที่ไข่มุกในมือของเขา เหมือนกับหมาป่าที่หิวโหยเห็นลูกแกะสีขาวตัวน้อย!"เจ้านายวางใจได้ว่า คุณค่าของไข่มุขเม็ดนี้ มากกว่าสมบัติทั้งหมดบนเรือลำนี้รวมกันอีก"ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วอีกครั้ง จริงเหรอ?"จริงจนไม่รู้จะจริงยังไงแล้ว! นี่คือสมบัติล้ำค่าที่สุดของตระกูลจิ้งจอกฉัน ลูกแก้วจิ้งจอก!""ในแง่ของคุณภาพ อย่างน้อยสุนัขจิ้งจอกเก้าหางที่ฝึกฝนมานานกว่าหมื่นปีจึงจะสามารถฝึกฝนลูกแก้วออกมาได้""ฉันคือจักรพรรดิจิ้งจอก จำอะไรผิด ก็ไม่สามารถจำสมบัติล้ำค่าอันล้ำค่าของตระกูลฉันผิดได้ พลังงานที่คุ้นเคยนั้น... มีสิ่งนี้แล้ว ฉันจะมีโอกาสสร้างร่างขึ้นใหม่ได้!"ในเวลาเดียวกัน ผู้ชมก็ตอบสน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 460
"ฮ่าฮ่าฮ่า!"เสียงหัวเราะดังลั่นในห้องประมูล!โดยเฉพาะอย่างยิ่งจินเฟิงโช่วหัวเราะเกินจริงที่สุดเขาใช้มือทั้งสองข้างปิดท้อง อ้าปากกว้างจนเห็นลิ้นไก่!ลั่วอู๋ฉางออกหน้าซื้อหินธรรมดาก้อนนี้ สำหรับจินเฟิงโช่วแล้วถือว่าเป็นความสุขที่ไม่คาดคิดแน่นอนสำหรับตระกูลหลิ่ว อย่าคิดว่าของปลอมจะถูกคนอื่นซื้อไป แล้วพวกคุณจะหนีไปได้!แต่เดิมจินเฟิงโช่วก็มาเพื่อหาเรื่อง จะกัดเรื่องนี้ต่อไปไม่ปล่อยและโจมตีหลิ่วซือหยิน"ทุกคน ผมทนรอไม่ไหวแล้ว" จินเฟิงโช่วพูดด้วยรอยยิ้มพวกอาจารย์และลูกศิษย์เมิ่งป๋ออันก็หัวเราะหงายหน้าหงายหลังจากจุดนี้สามารถพิสูจน์ได้ว่าลั่วอู๋ฉางคนนี้ไม่มีความรู้เลยได้รับการยืนยันอีกอย่างว่าเขาซื้อตราประทับชิงชิวไม่ใช่เพราะเขาเห็นว่ามันเป็นสมบัติ แต่เป็นเพราะความชอบล้วน ๆก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นว่าพลังงานอันทรงพลังในตราประทับชิงชิวยังคงอยู่!หงไท่เหอตะคอก "ไอ้หนุ่ม พวกเราพร้อมจะเปิดหูเปิดตาแล้ว นายจะรออะไรอยู่?"ลั่วอู๋ฉางยกมือขวาขึ้นอย่างใจเย็นแล้วพูดว่า "งั้นพวกนายก็เบิกตาดูซะให้ดี ๆ!"หลังจากที่พูดจบ เขาก็ส่งพลังไปในไข่มุขเหมือนดินล่วงน้ำหายไปทันทีทุกคนเห็นว่
Latest chapter
