บทที่ 455

เนื่องจากเขาเป็นลูกค้ารายใหญ่ที่ใช้เงินเป็นจำนวนมาก และการปฏิบัติอย่างสุภาพถือเป็นข้อกำหนดขั้นพื้นฐาน

จินเฟิงโช่วโบกมือแล้วพูดเสียงดัง "เอามันมา!"

ชายสวมแว่นกันแดดสีดำเดินมาพร้อมกับกล่องของขวัญสุดสวยอยู่ในมือ "นายท่าน นี่คือสิ่งที่คุณต้องการ!"

จินเฟิงโช่วเปิดฝา หยิบลูกปัดสีเขียวเข้มออกมาแสดงต่อหน้าหลิ่วซือหยินและทุกคน

"ของสิ่งนี้ คุณหลิ่วน่าจะคุ้นเคยใช่ไหม?"

หลิ่วซือหยินขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า "นี่น่าจะเป็นไข่มุกดาวสวรรค์ที่คุณจินซื้อตอนร่วมงานประมูลเรือสำราญครั้งแรกเมื่อสองปีก่อนใช่ไหม?"

"ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณจินได้แข่งขันหลายสิบรอบ สุดท้ายจึงได้สมบัติไปครอง"

"ทำไมเหรอคะ มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?"

จินเฟิงโช่วยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า "ในเมื่อคุณหลิ่วยอมรับว่าสิ่งนี้ถูกประมูลมาจากคุณ งั้นก็พูดง่ายแล้ว"

"ตอนนั้น ของชิ้นนี้ผมเสียเงินไปเกือบสามสิบล้านเลยนะ!"

เมื่อทุกคนได้ยินสิ่งนี้ ต่างก็แสดงสีหน้าประหลาดใจ

สามสิบล้านนั้นถือว่าไม่มาก

โดยเฉพาะสำหรับเจ้านายใหญ่อย่างพวกเขา การทุ่มเงินหลายร้อยล้านเพื่อประมูลของชิ้นหนึ่งเป็นเรื่องปกติ

แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้ากลับมีขนาดเท่าไข่เป็ดเท่านั้น