All Chapters of ผมคือหมอเทวดา: Chapter 481 - Chapter 490

"ส่งยาแก้พิษมาเดี๋ยวนี้ ผมจะพิจารณาไว้ชีวิตคุณได้!"หนิงหงถูเริ่มวิตกกังวล น้ำเสียงข่มขู่หนิงซินถงก็กังวลมากเช่นกัน และรีบพูดว่า "พี่เฟย อาจารย์คือผู้ช่วยชีวิตของฉัน พี่ฆ่าเขาได้ยังไง!""พี่รีบเอายาแก้พิษออกมาเถอะ ฉันสัญญาว่าจะขอร้องพ่อให้ปล่อยพี่ไป ถือซะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน"พี่เฟยยิ้มอย่างดุร้าย "พวกแกไร้เดียงสาเกินไปแล้ว!""ไม่ต้องพูดถึงว่าพิษนี้โดนแล้วตายแน่ ไม่มียาแก้เลย แม้ว่าจะมียาแก้พิษ ล่าช้าไปนานขนาดนี้ ก็ไม่มีประโยชน์เลย!""ยิ่งกว่านั้น คำสั่งที่ฉันได้รับคือฆ่าลั่วอู๋ฉางไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม""พวกแกคิดว่าในสถานการณ์แบบนี้ ฉันจะเอายาแก้พิษมาด้วยไหม? อย่าเปลืองแรงเลย ถือโอกาสที่เขายังมีลมหายใจอยู่ รีบสั่งเสียเถอะ ไม่งั้นจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว!"หนิงซินถงกังวลมากจนจะร้องไห้แล้ว "อาจารย์ หากท่านมีเรื่องที่ยังทำไม่เสร็จ บอกถงถงมาเถอะ...""พูดเหลวไหลอะไรน่ะ อยากให้อาจารย์ตายไวขนาดนั้นเลย!"ลั่วอู๋ฉางเขกหัวหนิงซินถงไปทีหนึ่ง แล้วพูดอย่างไม่พอใจว่า "สาวน้อย มองอาจารย์ดีหน่อยได้ไหม?""แต่ท่านอาจารย์ถูกวางยาพิษนะ!" น้ำตาของหนิงซินถงเอ่อล้นในดวงตา"อย่าลืมว่าผมเป็นหมอ

จินจุ้นเหวินได้ยินก็ยิ้มอย่างร้ายกาจในแง่ของความอดทน เขาในฐานะลูกชายทำได้ดีกว่าจินเฟิงฝูผู้เป็นพ่อจินจุ้นเหวินจะไม่ลงมือง่าย ๆ จนกว่าจะแน่ใจว่าไม่มีข้อผิดพลาดสิ่งที่สำคัญที่สุดคือความแข็งแกร่งที่ลั่วอู๋ฉางแสดงออกมานั้นทำให้เขาต้องเลือกที่จะรับมืออย่างระมัดระวัง"นอกจากนี้ คนของเราทำงานในทะเลมานานกว่ายี่สิบชั่วโมง และในที่สุดก็กู้ศพของเหยื่อขึ้นมาได้ทั้งหมด"สีหน้าร้ายกาจแวบขึ้นมาที่หน้ากุนซือกล่าวว่า "และก็ยังมีศพของเมิ่งป๋ออันกับหงไท่เหอ"จินจุ้นเหวินพูดโดยไม่ต้องคิด "ส่งศพของเมิ่งป๋ออันไปที่ค่ายบู๊ลิ้ม!""นายน้อยสุดยอด!"กุนซือยิ้มทันทีและพูดว่า "ผมเดาไว้แล้วว่าท่านจะต้องทำแบบนี้ เลยให้คนส่งไปแล้ว"ใช้ศพของอาจารย์และลูกศิษย์เมิ่งป๋ออันกระตุ้นความโกรธของค่ายบู๊ลิ้ม ลั่วอู๋ฉางก็มีศัตรูที่ทรงพลังเพิ่มมาอีกหนึ่งคน"ผมคิดไม่ออกจริง ๆ ไอ้แซ่ลั่วคนนี้ เขาหยิ่งผยองขนาดนี้ สร้างศัตรูอยู่ทุกหนทุกแห่ง อยู่มาจนถึงตอนนี้ได้อย่างไร?"จินจุ้นเหวินก็ยิ้ม: "ดังสุภาษิตโบราณที่ว่าถ้าไม่หาเรื่องตายก็จะไม่ตาย""ผมกล้าสรุปได้ว่าลั่วอู๋ฉางคนนี้ถึงทางตันแล้ว!"กุนซือก็คิดเหมือนกันว่า "บางทีไ

ตอนกลับมาเมื่อคืน หูเยว่ซีคือสุนัขจิ้งจอกสีขาวตัวน้อยอวี๋อีเหรินชอบมากและอุ้มเล่นเป็นเวลานานวันนี้ราวกับว่าเสกคนออกมา หมาจิ้งจอกตัวน้อยได้กลายเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์และสวยงามอวี๋อีเหรินไปทำงานตั้งแต่เช้า อาอวี๋ไปสอนที่มหาวิทยาลัย และอาสะใภ้เจิ้งก็ไปตลาดตอนที่สามคนออกไป กลับไม่เห็นหูเยว่ซีลั่วอู๋ฉางยังกังวลว่าจะอธิบายกับพวกอาอวี๋ยังไงเฉินไท่และเกาฉี่เฉียงเบิกตากว้าง เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อ เหตุผลนี้ไร้สาระเกินไป!เก็บมา?ท่านก็ช่างพูดออกมาได้!เก็บมาจากไหน?บอกพวกเราหน่อยสิ เราสองคนก็จะไปเก็บบ้างแต่ด้วยความเคารพต่อลั่วอู๋ฉางและความเข้าใจในนิสัยของเขา พวกเขาสองคนจึงรู้ว่าเขาจะไม่โกหกง่าย ๆและการโกหกเรื่องแบบนี้สนุกไหม?"เก็บมาจริง ๆ สถานการณ์ค่อนข้างซับซ้อน ต่อไปมีโอกาสค่อยเล่าให้พวกคุณฟังอย่างละเอียด" ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยรอยยิ้มอันขมขื่นเฉินไท่รู้สึกว่าไม่สำคัญในมุมมองของเขา ชนชั้นสูงอย่างคุณลั่ว รอบตัวควรล้อมรอบด้วยสาวสวยอยู่แล้วเห็นได้ชัดว่าเกาฉี่เฉียงไม่คิดอย่างนั้น เขาใฝ่ฝันว่าเกาชิงเหยียนลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของตัวเองจะได้รับความโปรดปรานจากคุณลั่วและทั้งสองกลายเ

"กุ้งตัวใหญ่นี้อร่อยมาก!""ซี่โครงก็อร่อย คุณอา คุณทำอาหารเก่งมาก!"หูเยว่ซีกินแก้มป่องเหมือนหนูแฮมสเตอร์คนที่ไม่รู้คงคิดว่าเธอเป็นผีอดตายกลับชาติมาเกิด!แคกแคก...จริง ๆ แล้วเธอแก่กว่าผีอดตายอีก!เป็นถึงจักรพรรดิชิงชิวผู้ยิ่งใหญ่ถูกสะกดไว้ในแหวนมานับพันปี ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะมีวันที่ได้เห็นดวงอาทิตย์อีกครั้งในอดีตตอนที่อยู่ชิงชิว อาหารชั้นนำเช่นไขมังกรตับหงส์เธอขี้เกียจที่จะมองด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับเอาเข้าปากอาหารที่ทำให้จักรพรรดิชิงชิวชอบจะต้องเป็นวัตถุดิบชั้นยอดในโลกเท่านั้นแต่ในขณะนี้เธอกลับไม่แตกต่างจากคนทั่วไปอร่อยทุกอย่าง!คิดแล้วก็ปกติ แม้แต่เทพเจ้าที่อดอยากมานานนับพันปีก็ไม่สามารถระงับความหิวได้ยิ่งไปกว่านั้น เธอเป็นเพียงปีศาจจิ้งจอก"คุณ... คุณลั่ว เป็นบุญปากฉันมาก!"หูเยว่ซีเกือบจะพลาดปาก โชคดีที่เปลี่ยนได้ทันเวลานี่คือคำขอของลั่วอู๋ฉาง ต่อหน้าครอบครัวและเพื่อนฝูงห้ามเรียกเขาว่าเจ้านายต้องรู้ว่าสาวสวยมารยาเยอะคนหนึ่งเดินอยู่ข้าง ๆ ก็สะดุดตามากแล้ว ถ้าเรียกเขาว่าเจ้านายอย่างออดอ้อนอีก จะไม่ทำให้คนจินตนาการมากขึ้นไปอีกเหรออาหารบนโต๊ะล้วนเป็นสิ่งที่ล

รถสามคันขึ้นมาข้างบน"คุณลั่ว ยังมีเวลาอีกสักพักก่อนที่การประชุมผู้นำจะเริ่มขึ้น"เฉินไท่แนะนำด้วยรอยยิ้ม "คุณสามารถพาคุณหูไปเดินเล่นรอบๆ ได้ แม้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นวิวที่มนุษย์สร้างขึ้น แต่ก็ยังน่าดูอยู่""ก็ดี"สิ่งที่ลั่วอู๋ฉางคิดก็คือในเมื่อมาแล้วก็ดูสักหน่อยการกระทำของหูเยว่ซีเป็นธรรมชาติมาก กอดแขนของลั่วอู๋ฉางลั่วอู๋ฉางต้องการดึงออก แต่จิ้งจอกตัวนี้กอดแน่นเกินไป ดึงถึงสองครั้งก็ไม่สำเร็จเลยเลิกดิ้นรนแล้วปล่อยไปตามเวรตามกรรมเกาฉี่เฉียงมองไปที่แผ่นหลังอันใกล้ชิดของทั้งสอง ขมวดคิ้วอย่างไม่ตั้งใจความรู้สึกถึงวิกฤตในใจของเขาพุ่งสูงขึ้นก่อนหน้านี้เขาก็มีความรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน แต่ไม่ว่าจะเป็นอวี๋อีเหรินที่โตมาด้วยกัน หนิงซินถงคุณหนูตระกูลหนิง หรือหยางหว่านอวี่ที่มีสถานะเป็นภรรยาเก่า เกาฉี่เฉียงก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจเพราะเขาเชื่อว่าลูกสาวของเขาเกาชิงเหยียนไม่แพ้ใครเลยแต่หูเยว่ซีคนนี้ทรงพลังมากจริง ๆ!"ฉี่เฉียง ฉันรู้ว่านายกำลังคิดอะไรอยู่" เฉินไท่พูดด้วยรอยยิ้มเกาฉี่เฉียงถามว่า "แล้วคุณยังแนะนำให้คุณลั่วอยู่กับเธอตามลำพัง?"เฉินไท่ส่ายหัวและพูดว่า "เรื่องของความรู้สึ