All Chapters of ผมคือหมอเทวดา: Chapter 501 - Chapter 510

"เกี่ยวอะไรกับคุณ?"ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วและพูดอย่างหยาบคาย "หมาแสนรู้ไม่ขวางทาง!"สีหน้าของจวงปี้สิงเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดทันที และตะโกนด้วยความโกรธว่า "ไอ้หนุ่ม ฉันทนแกมานานแล้ว!""แกไม่ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูตัวเองหน่อยเลย ยังกล้าพาคุณหูไปเวทีหลักอีก ไม่รู้จักคำว่าตายสะกดยังไงเหรอ?""อย่างแก ก็คู่ควร?"เซวียเหวินห้าวพูดทันที "ใช่ ตรงนั้นก็เป็นที่ที่พวกนายไปได้เหรอ?""เกี่ยวกับพวกคุณเรื่องอะไร?" สีหน้าของลั่วอู๋ฉางเย็นชาขึ้นเรื่อย ๆเซวียเหวินห้าวเอาเรื่องขึ้นมาทันที "บอสใหญ่ก็อยู่กันตั้งหลายคน พวกนายวิ่งไปหากเกิดเรื่อง คนอื่นถามพวกนายว่าใครพามา ฉันกับพี่จวงจะไม่ซวยเหรอ!"จวงปี้สิงตะคอก "รู้ไหมว่ามีเพียงฉันเท่านั้นที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเข้าสู่พื้นที่หลัก""แน่นอน ฉันสามารถพาคนไปด้วยได้คนหนึ่ง คุณหู คุณเข้าไปกับผมดีกว่า"เขาพูดกับเซวียเหวินห้าวและเหวินซือซืออีกว่า "ยังไงหน้าผมก็มีจำกัด คุณสองคนก็ต้องอยู่ข้างนอกแล้ว""ไม่เป็นไรพี่จวง ได้เข้าสนามมาข้างในพวกเราก็ดีใจมากแล้ว" เซวียเหวินห้าวกลับมาประจบอีกครั้งอย่างไม่ละอายเจ็บแล้วไม่จำจริง ๆ!ไม่ รอยตบบนใบหน้าของผู้ชายคนนี้ยังไ

เซวียเหวินห้าวปิดหน้าและพูดด้วยความน้อยใจอย่างมาก "พี่จวง คุณตบผมทำไม?"นี่เขาโดนตบเป็นครั้งที่สองแล้วและแรงกว่าด้วย!ครั้งเมื่อกี้มีแค่รอยมือแดงขึ้นบนหน้าเท่านั้น คราวนี้หน้าบวมไปครึ่งซีกเลย"ถ้าพูดไม่เป็นก็หุบปากไปซะ จะไม่มีใครคิดว่านายเป็นใบ้!"จวงปี้สิงทั้งโกรธทั้งโมโห แต่เขาก็ไม่กล้าเอาเรื่องพี่ตาว กำลังกลุ้มใจไม่มีที่ระบาย เซวียเหวินห้าวก็เอาหน้าเข้ามาไม่ตบนายตบใคร?"ที่รัก คุณเป็นอะไรไหม?" เหวินซือซือรีบถามอย่างกังวลเซวียเหวินห้าวเต็มไปด้วยความโกรธไม่มีที่จะระบาย ดังนั้นเขาจึงยกมือขึ้นแล้วผลักเหวินซือซือลงไปที่พื้น"ไสหัวไปให้พ้น!"เหวินซือซือน้อยใจมากเขตพื้นที่หลัก เหล่าบอสใหญ่ต่างพากันเดินทัพมาอย่างคึกคัก เข้ามาอย่างต่อเนื่อง"รีบดูสิ นั่นก็คือลุงไท่และพี่เฉียงของเมืองจิงไห่เราในตำนาน! แม้ว่าทั้งสองจะหลบกลับไปหลายปีแล้ว แต่ก็ยังมีพลังเหมือนสายรุ้ง!""ยังมีพี่หมาป่าและอาสี่จากเมืองหลิน คาดไม่ถึงว่าพวกเขาก็จะมาด้วย!""เจ้าพ่อเมืองหลินไม่มีอะไรเลย คนที่แข็งแกร่งจริง ๆ คือเจ้าพ่อห้าวและลุงตี้จากมณฑล ครั้งนี้เป็นการรวบรวมชั้นยอดจริง ๆ หลายคนสนใจเมืองจิงไห่ ดูเหมือนจ

เมื่อเผชิญกับข้อสงสัย จินจุ้นเหวินไม่ได้แสดงความละอายใจเลยแม้แต่น้อย กลับยิ่งหยิ่งผยองมากขึ้นกว่าเดิมนี่เป็นเพราะยอดฝีมือหลายคนที่เดินตามเขาไปนอกจากกุนซือที่มีปากแหลมคมและหน้าตาที่ดูน่ากลัวแล้ว ยังมีชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าเหลี่ยมที่ไม่ธรรมดาอีกด้วยผู้ชมบางคนจำบุคคลนี้ได้ทันทีและกล่าวด้วยความตกใจว่า "คนนี้คือศิษย์ของสำนักฮุ้นหยวน จางเหวินไป๋อาจารย์จางมีชื่อเสียงในห้าจังหวัดของที่ราบภาคกลาง!""ได้ยินมาว่าอาจารย์จางเป็นลูกศิษย์คนแรกของสำนักฮุ้นหยวน ได้รับวิชามาจากปรมาจารย์หม่าโดยตรง มือราวกับสายฟ้าแลบ เดินคนเดียวในยุทธภพ สิบกว่าปีมานี้ไม่เคยแพ้เลย""ไม่เพียงแต่สายฟ้าแลบเท่านั้น แต่วิชาดาบฮุ้นหยวนของเขายังโดดเด่นอีกด้วย!"ทุกคนต่างวิพากษ์วิจารณ์และแสดงความคิดเห็นของตนเอง"ไม่น่าแปลกใจที่ตระกูลจินจะหยิ่งผยองขนาดนี้ กล้าเข้ามาแทรกแซงการประชุมผู้นำ ที่แท้ก็หาสำนักฮุ้นหยวนมาเป็นผู้สนับสนุนนี่เอง""ต่างก็บอกว่ามังกรไม่กดดันงูประจำถิ่น แต่มังกรอย่างตระกูลจินตัวนี้แข็งแกร่งมาก ใครชนะใครแพ้จะซับซ้อนขึ้น""เมืองจิงไห่กลายเป็นที่ต้องการแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? กองกำลังต่าง ๆ มารวมตัวกันก็

"ฉัน..."แน่นอนว่าจินจุ้นเหวินไม่กล้า ในแง่ของระดับศิลปะการต่อสู้โบราณ เขาเพิ่งอยู่ในระดับเริ่มต้นแต่ต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ ยอมรับว่าตัวเองขี้ขลาด จะทำให้เขาเสียหน้าต้องรู้ว่าจินจุ้นเหวินเป็นตัวแทนของตระกูลจิน!ตระกูลจินจะเปิดตัวได้หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับการแสดงออกของเขาวันนี้เมื่อเห็นว่าเจ้านายกำลังจะถูกหลอก กุนซือจึงรีบแย่งพูดว่า "คุณชายใหญ่ของฉันเป็นแม่ทัพ งานของเขาคือวางกลยุทธ์ ไม่ใช่ต่อสู้อย่างกล้าหาญ!"จินจุ้นเหวินตอบสนองทันที เกือบจะตกหลุมพรางของลั่วอู๋ฉางน่าเกลียด!ไอ้แซ่ลั่ว คาดไม่ถึงว่าจะใช้วิธีการยั่วยุ!โชคดีที่กุนซือเตือนเขาได้ทันเวลา จินจุ้นเหวินจึงมีโอกาสหันหลังกลับ"ถูกต้อง ฉันชอบใช้สมอง ไม่ใช่คนหยาบคายอย่างนายที่ชอบใช้กำลัง" จินจุ้นเหวินพูดอย่างหน้าด้านลั่วอู๋ฉางพูดจาดูถูกเหยียดหยามว่า "ไม่กล้าก็บอกว่าไม่กล้า นายคิดว่าหาเหตุผลมามากมายขนาดนี้แล้วจะรักษาหน้าไว้ได้เหรอ?"จินจุ้นเหวินกัดฟันด้วยความเกลียดชังแล้วตะคอกว่า "ไอ้แซ่ลั่ว ฉันเป็นคนใจกว้าง จะไม่คิดอะไรกับคนที่ต้องตายอย่างนาย"กุนซือรีบยกนิ้วให้และประจบสอพลอทันควันว่า "คุณชายใหญ่ทำถูกแล้ว อย่าหลงเชื่อ

"เชี่ย คุณลั่วพูดได้แม่นจริง ๆ ลิงตัวนี้แกล้งทำเป็นอ่อนแอแต่เอาชนะคู่ต่อสู้!" เกาฉี่เฉียงพูดด้วยความตกใจทุกคนมีความคิดเหมือนกับเกาฉี่เฉียงลิงต่างถิ่นที่ดูอ่อนแอตัวนี้ แข็งแกร่งมากจริง ๆต้องรู้ว่าที่เมืองจิงไห่ โรงเรียนศิลปะการต่อสู้อันสิงมีชื่อเสียงมาก จวงปี้อันในฐานะศิษย์พี่ใหญ่ของโรงเรียน เป็นหน้าตาของโรงเรียนอย่างแน่นอนในบรรดานักบู๊โบราณรุ่นใหม่ของเมืองจิงไห่ จวงปี้อันถือว่าเป็นผู้นำในหนึ่งเดือนจวงปี้อันเคยท้าทายนักบู๊วัยเดียวกันสิบแปดคน และกลายเป็นผู้นำด้วยการชนะสิบหกครั้งและเสมอสองครั้งบันทึกของเขาจนกระทั่งวันนี้ผ่านไปสองปีแล้วก็ยังไม่มีใครสามารถทำลายได้ไม่เพียงแต่อาจารย์เสือจ้างเขาเท่านั้น แม้แต่ผู้ชมธรรมดาเหล่านี้ก็ยังมีฝากความหวังไว้กับจวงปี้อันและเชื่อว่าเขาจะเพิ่มสีสันให้กับบู๊ลิ้มของเมืองจิงไห่กลับคิดไม่ถึงว่าแค่กระบวนท่าเดียวก็พ่ายแพ้ให้กับโหวซานแล้วนอกจากนี้จวงปี้อันยังเป็นคนลงมือก่อนทุกคนอดไม่ได้ที่จะคิดว่า ถ้าเป็นโหวซานที่ลงมือก่อน จวงปี้อันจะต้องพบกับความพ่ายแพ้ที่เลวร้ายกว่านี้อย่างแน่นอน?"ขยะ!"อาจารย์เสือกระโดดขึ้นและตะโกนเสียงดัง "จวงปี้อัน นา