All Chapters of ผมคือหมอเทวดา: Chapter 361 - Chapter 370

หวังจื่อเฟิงกล่าวต่อ "นอกจากนี้ ลั่วอู๋ฉางเพิ่งถูกจับ พวกคุณก็ทรยศเขาแล้ว! ยังหลอกอาของเขาว่าอยากได้หนังสือยกโทษต้องจ่ายค่าเสียหายให้ผมสิบล้าน""จริง ๆ แล้วผมเรียกแค่ห้าล้าน แถมเป็นคนอื่นให้มา ครอบครัวพวกคุณไม่เคยได้เงินแม้แต่บาทเดียว"ดวงตาหยางหว่านอวี่เบิกกว้าง "คุณพูดมั่วซั่วอะไร! เพื่อที่จะหาเงินให้คุณ ฉันถึงขั้นขายเรือนหอของฉัน""คุณเป็นคนขายเหรอ? หรือว่าคุณมอบเงินให้ผมด้วยตัวเอง?"หวังจื่อเฟิงตอบกลับด้วยการถามว่า"คุณรู้หรือว่าผมรู้?"หยางหว่านอวี่ "คุณหมายความว่าไง?""กับดักที่สวีชุ่ยหลานและหยางซิ่งเหวินสร้างขึ้น คุณเป็นลูกสาวของพวกเขา อย่าบอกผมว่าตัวเองไม่รู้เรื่องอะไรเลย!" หวังจื่อเฟิงถามอีกครั้งจู่ ๆ การแสดงออกของหยางหว่านอวี่ก็เปลี่ยนไป ราวกับว่ากำลังนึกอะไรบางอย่างได้ตอนนั้นพ่อแม่บอกว่าหวังจื่อเฟิงต้องการเงิน ต้องการสิบล้านถึงจะยอมไกล่เกลี่ยหยางหว่านอวี่ตัดสินใจขายบ้านทันทีพ่อแม่และน้องชายคัดค้านอย่างรุนแรง แต่หยางหว่านอวี่ยืนกรานที่จะทำมัน พวกเขาไม่สามารถห้ามได้ ดังนั้นจึงตอบตกลงอย่างไม่เต็มใจบ้านถูกขายไป หลังจากที่หยางหว่านอวี่ได้รับเงินแล้วก็ติดต่อหวังจื่อ

งานเลี้ยงรุ่นมีประโยชน์อะไร?ในบรรดาคนกลุ่มนี้ มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถทำงานได้ดีกว่าเธอแม้จะตกเป็นเป้าหมายของการชมและประจบสอพลอจากทุกคน แต่ธุรกิจที่ไม่มีความหมายแบบนี้ไม่มีประโยชน์อะไรเลย"ฉันเกรงว่าจะไม่มีเวลา ช่วงนี้ฉันยุ่งมาก" หยางหว่านอวี่ปฏิเสธถังเอวี้ยนป๋อพูดอย่างเร่งรีบ "อย่าเลย! ประธานหยางไม่ใช่สายตาสูง ดูถูกเพื่อนร่วมชั้นที่ยากจนอย่างพวกเรานะ งั้นทุกคนก็ผิดหวังมาก""คุณวางใจได้ ทุกคนแค่รวมตัวกันกินข้าวด้วยกัน ไม่มีความคิดอื่น ๆ ไม่ได้เจอกันนานขนาดนี้ ไม่มีคนกับเรื่องที่ประธานหยางคิดถึงเลยเหรอ?"หยางหว่านอวี่ก็เลิกคิ้วขึ้นแล้วพูดว่า "ลั่วอู๋ฉางเข้าร่วมไหม?""แน่นอนว่ามันขึ้นอยู่กับประธานหยาง คุณอยากให้เขาเข้าร่วมหรือไม่?" ถังเอวี้ยนป๋อเป็นคนฉลาดจะไม่สรุปง่าย ๆ ก่อนที่จะเข้าใจสถานการณ์ถ้าพูดผิดจะแก้ไขยังไง?"ตราบใดที่คุณให้เขาเข้าร่วมได้ฉันจะไป" หยางหว่านอวี่เสนอข้อเรียกร้องความคิดของเธอนั้นเรียบง่าย เธอจะใช้โอกาสนี้เพื่อรำลึกถึงอดีตเพื่อพูดคุยกับลั่วอู๋ฉางอย่างชัดเจน และพยายามแก้ไขความบาดหมางในอดีตถ้าเป็นไปได้ การแต่งงานใหม่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้หยางหว

เกาชิงเหยียนพยักหน้าอย่างหนัก "เข้าใจแล้วค่ะ""ใช่แล้ว ประธานเย่นัดฉันไปดื่มชา คุณว่า..."ลั่วอู๋ฉางยิ้มเล็กน้อย "งั้นก็ไปสิ ดูเหมือนว่าเธอจะชอบคุณมาก""แต่ฉันไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของเธอคืออะไร" เกาชิงเหยียนไม่มั่นใจเล็กน้อยเมื่อวานนี้ในศาล เธอสังเกตเห็นว่าเย่ปิงเหยาใจดีกับตัวเองมากเกินไปเล็กน้อยจึงกังวลว่าอีกฝ่ายอาจมีแผนอะไร"แค่ปฏิบัติเหมือนผู้อาวุโสก็พอ ไม่จำเป็นต้องรู้สึกกดดันใด ๆ" ลั่วอู๋ฉางกล่าวเกาชิงเหยียนรู้สึกมั่นใจขึ้นมาทันที ที่แท้ก็เป็นผู้อาวุโสว่าแล้วเย่ปิงเหยาถึงให้เกาชิงเหยียนเรียกเธอว่าน้า และยังบอกด้วยว่าไม่สามารถผิดรุ่นได้ สาเหตุเป็นเพราะคุณลั่วนี่เองโทรศัพท์มือถือของเกาชิงเหยียนดังขึ้น และทันใดนั้นก็พูดด้วยสีหน้าซับซ้อน "ประธานเย่ให้ฉันพาคุณไปด้วย... ""ได้สิ" ลั่วอู๋ฉางยักไหล่ใครให้เธอเป็นอาจารย์หญิงล่ะ!ประเด็นหลักใครให้อาจารย์ของตัวเองไม่น่าเชื่อถือ ติดหนี้ความรักสุดท้ายต้องตกมาอยู่ที่ลูกศิษย์ขณะเดียวกัน ณ โรงแรมแห่งหนึ่งริมทะเลสาบหนานหูหวังจื่อเฟิงสวมเสื้อคลุมชุดนอน ยืนอยู่ที่หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน จ้องมองที่วิลล่ากวนหูฝั่งตรงข้ามคฤหาสน์

"กฎหมายคืออะไร! ก็คือประชาชนผู้ต่ำต้อยอย่างพวกแกถึงจะกลัวกฎหมาย สำหรับคนรวยที่มีฐานะ กฎหมายมีไว้รับใช้เรา"หวังจื่อเฟิงหยิ่งผยองอย่างยิ่งและกล่าวว่า "สำหรับเหตุผลในการจับกุมพวกแก ในไม่ช้าก็จะรู้!"พูดจบเขาก็พยักหน้าให้กับชายวัยกลางคน"รับทราบ!"ชายวัยกลางคนหยิบวิทยุสื่อสารของเขาออกมา "วางกับดักและจับเป้าหมายทันทีที่ปรากฏตัว"นี่เป็นโอกาสที่เขาช่วงชิงมา เพื่อแสดงความเก่งกาจของทีมตัวเอง และสร้างชื่อเสียงในประเทศมังกรตามแผนของหวังจื่อเฟิง ใช้ตัวประกันข่มขู่ลั่วอู๋ฉางโดยตรงก็สามารถบรรลุเป้าหมายได้ ไม่จำเป็นต้องทำเรื่องพวกนี้เลยด้านนอก ทหารรับจ้างชื่อดังหลายสิบคนซ่อนตัวอย่างรวดเร็วในที่มืด"เสี่ยวอวี๋ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?" อวี๋ซือหยวนถามอวี๋อีเหรินตอบว่า "พวกเขาล้วนเป็นคนเลว เป้าหมายคือพี่เสี่ยวลั่ว!"ดวงตาอวี๋ซือหยวนเบิกกว้าง และทันใดนั้นก็เหงื่อตกการต่อสู้ครั้งใหญ่เช่นนี้กลับทำเพื่อลั่วอู๋ฉาง งั้ยเขาจะไม่เป็นอันตรายเหรอ?สิบนาทีต่อมา เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นนอกประตู"เรียบร้อยแล้ว!"ชายวัยกลางคนแซ่อู๋มีสีหน้าปีติยินดีและพูดอย่างหยิ่งผยองว่า "ผมบอกว่าไง? การจับเด็กที่ไม่

"ฉันจะนับแค่สาม ถ้าแกยังไม่ฆ่าตัวตาย ก็ดูหัวพวกเขาถูกยิงทะลุเถอะ!""สาม!"หวังจื่อเฟิงจ้องมองลั่วอู๋ฉางอย่างดุเดือด เพื่อให้บรรลุผลของการกดดัน ตัวเขาเองก็หยิบปืนพกออกมาและเล็งไปที่หน้าผากของอวี๋อีเหรินวิธีนี้ได้ผลจริง ๆลั่วอู๋ฉางยกดาบขึ้นและวางมันไว้ที่หน้าอกตรงหัวใจของตัวเอง"ฮ่าฮ่า ก็ได้! การเชือดคอจะกระอักเลือดไปทั่วทั้งห้อง ทำแบบนี้ดีกว่ามาก"การแสดงออกของหวังจื่อเฟิงเริ่มดุร้ายมากขึ้นเรื่อย ๆ ท่าทางพึงพอใจที่แผนการประสบความสำเร็จ"เสี่ยวลั่ว อย่านะ!" อวี๋ซือหยวนตะโกนเสียงดังอวี๋อีเหรินและเจิ้งอวิ๋นจวนสองแม่ลูก หลั่งน้ำตาด้วยความเศร้าในเวลาเดียวกันหวังจื่อเฟิงกำลังจะนับสองลั่วอู๋ฉางพูดก่อนว่า "ฉันเอง!""หนึ่ง!"ดวงตาของหวังจื่อเฟิงเบิกกว้าง "แกแม่งโง่หรือเปล่า ทำไมไม่นับสอง กลับนับหนึ่งเลย? แกอยากตายขนาดนั้นเลยเหรอ...""ตุ้บ!"คำพูดของเขาเพิ่งพูดได้ครึ่งประโยค ทหารรับจ้างที่อยู่ถัดจากเขาซึ่งเล็งปืนไปที่หัวของอวี๋ซือหยวนก็ล้มลงกับพื้นด้วยสีหน้าว่างเปล่าหลังจากนั้นอีกหลายคนก็ล้มลงทันทีอู๋ฝ่าเทียนรู้ตัวว่าสถานการณ์ไม่ดี เลยจะเหนี่ยวไกโดยอัตโนมัติ ทันใดนั้นก็พบว่