บทที่ 361

หวังจื่อเฟิงกล่าวต่อ "นอกจากนี้ ลั่วอู๋ฉางเพิ่งถูกจับ พวกคุณก็ทรยศเขาแล้ว! ยังหลอกอาของเขาว่าอยากได้หนังสือยกโทษต้องจ่ายค่าเสียหายให้ผมสิบล้าน"

"จริง ๆ แล้วผมเรียกแค่ห้าล้าน แถมเป็นคนอื่นให้มา ครอบครัวพวกคุณไม่เคยได้เงินแม้แต่บาทเดียว"

ดวงตาหยางหว่านอวี่เบิกกว้าง "คุณพูดมั่วซั่วอะไร! เพื่อที่จะหาเงินให้คุณ ฉันถึงขั้นขายเรือนหอของฉัน"

"คุณเป็นคนขายเหรอ? หรือว่าคุณมอบเงินให้ผมด้วยตัวเอง?"

หวังจื่อเฟิงตอบกลับด้วยการถามว่า"คุณรู้หรือว่าผมรู้?"

หยางหว่านอวี่ "คุณหมายความว่าไง?"

"กับดักที่สวีชุ่ยหลานและหยางซิ่งเหวินสร้างขึ้น คุณเป็นลูกสาวของพวกเขา อย่าบอกผมว่าตัวเองไม่รู้เรื่องอะไรเลย!" หวังจื่อเฟิงถามอีกครั้ง

จู่ ๆ การแสดงออกของหยางหว่านอวี่ก็เปลี่ยนไป ราวกับว่ากำลังนึกอะไรบางอย่างได้

ตอนนั้นพ่อแม่บอกว่าหวังจื่อเฟิงต้องการเงิน ต้องการสิบล้านถึงจะยอมไกล่เกลี่ย

หยางหว่านอวี่ตัดสินใจขายบ้านทันที

พ่อแม่และน้องชายคัดค้านอย่างรุนแรง แต่หยางหว่านอวี่ยืนกรานที่จะทำมัน พวกเขาไม่สามารถห้ามได้ ดังนั้นจึงตอบตกลงอย่างไม่เต็มใจ

บ้านถูกขายไป หลังจากที่หยางหว่านอวี่ได้รับเงินแล้วก็ติดต่อหวังจื่อ