ฮ่องเต้เฒ่าพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง และพยายามดิ้นรนถึงสองครั้งแต่ก็ไม่สำเร็จเขาถามว่า "เจ้าทำอะไร? เจ้าต่างหากที่ไปก่อเรื่องที่จวนอ๋องเสวียน!"เมื่อได้ยินคำพูดที่รุนแรงของฮ่องเต้เฒ่า กงชินอ๋องก็เงยหน้าขึ้น "พี่ใหญ่ ท่านก็รู้ว่าหลายปีนี้ข้าไม่มีทายาท ตอนนี้อนุของข้าก็ตั้งครรภ์คนหนึ่งแล้ว ข้าประคบประหงมนางอยู่ตลอด พอนางกลับไปเยี่ยมบ้านเดิม ลูกในท้องก็แท้งไปทั้งหมดเป็นเพราะผู้หญิงคนนี้! และอ๋องเสวียนจะฆ่าข้า ท่านดูรอยเลือดที่คอของข้าสิ ถ้าลึกกว่านี้อีกนิด ข้าคงไม่มีชีวิตรอดมาพบพี่ใหญ่แล้ว!”ฮ่องเต้เฒ่าฟังเขาพูดไปเรื่อย ๆ รู้สึกหัวใจเต้นถี่ขึ้นเขากุมขมับ ระงับความโกรธที่กำลังจะปะทุ“เจ้าลุกขึ้นก่อน ถ้ามีอะไรจะพูดก็ลุกขึ้นมาพูดกันดี ๆ!”“ถ้าพี่ใหญ่ไม่ให้ความยุติธรรมกับข้า ข้าก็จะไม่ลุก!”ความไร้เหตุผลนี้ทำเอาฮ่องเต้เฒ่าพูดไม่ออกเลยจริง ๆ“เจ้าอายุอานามเท่าไรแล้ว ยังทำเรื่องบ้า ๆ แบบนี้ นำกองกำลังไปปิดล้อมจวนอ๋องเสวียน หมายจะเผาจวนอ๋องเสวียนอีก ที่นี่คือเมืองหลวงไม่ใช่เมืองของเจ้า!”กงชินอ๋องตะคอกอย่างเย็นชา "หากเป็นเมืองของข้า ข้าจะลากพวกเขาออกไปตัดหัวทิ้งเสีย!"ฮ่องเต้เฒ่าพูดด้วย
Read More