บทที่ 361

ซูหัวจิ่นเห็นว่าใบหน้าของฮูหยินผู้เฒ่าซีดราวกับกระดาษ หายใจไม่สะดวก และเห็นได้ชัดว่านางโกรธมาก เขาจึงตัดสินใจทันที “เชียนหมิง ไปตามหมอมา”

แม้ว่าสิ่งที่ซูชิงอู่ทำจะถูกต้องตามหลักการ แต่ฮูหยินผู้เฒ่าก็ยังคงเป็นผู้อาวุโส แม้ว่านางจะทำผิดพลาดมากมาย ก็ไม่ควรทำให้ถึงตาย

เหตุผลหลักคือเขากังวลว่ามันจะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของซูชิงอู่ หากฮูหยินผู้เฒ่าโกรธจนถึง

ตายไปจริง ๆ ผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนจะนินทาว่าร้ายและด่าทอนางอย่างแน่นอน

ซูหัวจิ่นไม่อาจยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน

ซูชิงอู่กล่าวว่า "ไม่ต้องลำบากเรียกหมอมาหรอก นางก็แค่โกรธ ตราบใดที่ข้าอยู่ที่นี่ นางจะไม่ตาย"

นางเบะปาก แล้วก้าวไปหาฮูหยินผู้เฒ่าทันที แม่นมอูลุกขึ้นยืนและบังฮูหยินผู้เฒ่าไว้ข้างหลัง ราวกับเป็นผู้พิทักษ์

"ท่านคิดจะทำอะไร?"

"ทำอะไรน่ะหรือ?"

ซูชิงอู่มองนางด้วยความสับสน "นางเป็นแบบนี้แล้ว เป็นไม้ใกล้ฝั่งเข้าไปทุกที ข้าจะทำอะไรนางได้อีกล่ะ หลีกทาง!"

ซูชิงอู่ตวาด ก่อนที่แม่นมอูจะทันได้ลงมือ นางก็ถูกอวิ๋นจื่ออวิ๋นชิงลากออกไปด้านข้าง

ซูชิงอู่หยิบยาออกมาจากสาปเสื้อ แล้วยัดยาเข้าไปในปากของฮูหยินผู้เฒ่า

ฮูหยินผู้