All Chapters of หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: Chapter 921 - Chapter 930

“ในเมื่อผู้นำตระกูลรับรองแล้ว งั้นผมก็วางใจแล้วครับ”พ่อบ้านหลงประสานมือเขาหันหน้าไปโบกมือพูดว่า:“ไป นำขบวนกลับตระกูล สัปดาห์หน้าพวกเราค่อยมาใหม่!”“ครับ”บารมีของพ่อบ้านหลงดูท่าจะเพียงพออย่างมากหลังจากที่เขาพูดแบบนี้ แม้แต่หลงเซียวกับหลงยวนที่อยากจะพูดอะไรบางอย่างก็อดกลั้นไว้ ทำได้เพียงขึ้นขบวนรถไปด้วยสีหน้าไม่พอใจ ออกจากตระกูลถังไประหว่างทาง หลงยวนที่นั่งอยู่บนเบาะหลังหลับตาพักผ่อนกลับเป็นหลงเซียวที่อยู่ข้างๆ พูดพร่ำไม่หยุด เล่าถึงความขัดแย้งของหลินเฟิงกับเธอให้พ่อบ้านหลงที่อยู่ข้างๆ ฟัง“หึ ไอ้หมอนี่ก็มีความสามารถอยู่บ้างนะ”พ่อบ้านหลงครุ่นคิดคู่หนึ่ง เหลือบมองหลงยวน และมองไปทางหลงเซียว: “พวกคุณไม่มีใครนำแผนการลับของตระกูลหลงแพร่งพรายออกไปใช่ไหม?”“จะเป็นไปได้ยังไง”หลงเซียวส่ายหน้ารับรอง “คนที่รู้เรื่องนี้ก็มีแค่ไม่กี่คน นอกจากพวกเรา คนอื่นใครบ้างที่รู้?”“หรือว่าผู้หญิงบ้าคนนั้นเป็นฝ่ายบอกตระกูลถังเอง?”“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผมก็วางใจแล้ว”พ่อบ้านหลงพยักหน้า ลูบคางของตัวเองพูดว่า:“วันนี้ท่าทางของถังเจี้ยนหยวนน่าครุ่นคิดอย่างมาก ตามหลักแล้ว ท่าทางของเขาไม่ควรจะแข

หลังจากที่ทักทายกับจีอวิ๋นเจี๋ย และขอบคุณ หลินเฟิงก็ได้รับโทรศัพท์ของคนที่ทำให้เขาประหลาดใจอย่างมากหลี่กงเฉิงหลี่กงเฉิงก็คือคุณลุงของหลี่ฮุ่ยหรานเทียบกับถังเจี้ยนหยวนของตระกูลถัง หลี่กงเฉิงคนนี้ดูเป็นมิตรมากกว่าเยอะเลยหลังจากที่เขารับสาย ก็ถามอย่างเป็นมิตร:“คุณหลิน ไม่ทราบว่าช่วงนี้ฟาร์มของพ่อผมมีเรื่องอะไรกลุ้มใจไหมครับ?”“นี่ยังเหลืออีกเดือนกว่าๆ ก็จะต้องมอบรายงานบัญชีแล้ว ถ้าหากคุณพบเจอเรื่องลำบาก ไม่สู้ผมไปขอร้องคุณพ่อ ให้เขายืดเวลาออกไปหน่อย…”“ยืดเวลาเรื่องอะไร หลี่กงเฉิง คุณเข้าข้างคนอื่น!”ทางด้านหลี่กงเฉิง หลินเฟิงได้ยินเสียงด่าของโจวอวี้เฟิ่ง“หุบปาก ผู้ชายคุยกัน ผู้หญิงอย่าพูดแทรก!”หลี่กงเฉิงด่าประโยคหนึ่ง จากนั้นก็ถามหลินเฟิงเสียงเบา:“หากไม่ได้จริงๆ ก็ขายที่เถอะครับ เพียงแค่นำเงินทุนกลับมาได้ ผมคิดว่าพ่อของผมก็ไม่มีทางพูดอะไร…”“ทั้งๆ ที่หลินเฟิงกับหลี่ฮุ่ยหรานพวกเขาพูดจาใหญ่โต ทำไมพวกเราต้องไปช่วยพวกเขา…”โจวอวี้เฟิ่งยังพูดประชดประชันอยู่รอบๆ อย่างเห็นได้ชัด“โจวอวี้เฟิ่ง!”หลี่กงเฉิงตวาดเสียงแข็ง ทันใดนั้นก็ทำให้ข้างกายของเขาสงบลงทันที“หึหึ ขอโทษที

“งั้นก็ได้”เหมียวชางพูดด้วยความเสียดายเล็กน้อย: “เมื่อไหร่ที่คนยืนหยัดต่อไปไม่ไหว ก็บอกกับผม ยังไงผมก็สามารถช่วยคุณหางานได้” “ไซต์งานก่อสร้างของผมไม่รังเกียจที่มีคนเยอะ”“ไม่จำเป็นครับ”น้ำเสียงของหลินเฟิงแฝงไปด้วยความเย็นชาอย่างเห็นได้ชัดดูท่าเหมียวชางคนนี้ไม่ได้เห็นเขาเป็นคนด้วยซ้ำสินะ! บอกว่าทำเพื่อหางานให้เขา แต่แท้จริงก็เพื่อหัวเราะเยาะเขาหลินเฟิงจึงไม่ได้ติดกับเขาอยู่แล้ว และก็ไม่มีทางติดกับคนประเภทนี้“เอาล่ะเอาล่ะ”เห็นหลินเฟิงนั่งลง หลี่ฮุ่ยหรานหยิบสัญญาชุดหนึ่งออกมาจากกระเป๋าเอกสารที่อยู่ข้างๆ และดันไปให้หลินเฟิงที่บนโต๊ะจากนั้นพูดว่า:“หลินเฟิง ทางด้านตระกูลหลี่เมืองเจียงหนานจะสร้างวิลล่าหลังหนึ่งขึ้นมาใหม่ เพื่อให้คุณปู่หลี่ไห่หงได้ใช้ชีวิตในวัยเกษียณ นี่คือกองทุนโครงการที่ได้รับอนุมัติในครั้งนี้ และยังมีความต้องการประเภทต่างๆ”“คุณดูสักหน่อย มีสิ่งของอะไรขาดแคลนหรือเปล่า”หลินเฟิงหยิบสัญญามา ขณะที่ตรวจดูอย่างละเอียด หลี่เยว่หรูที่อยู่ข้างๆ ก็อดกลั้นความอดทนไม่ไหแล้ว:“หลี่ฮุ่ยหรานฉันถามหน่อย เธอจะเซ็นหรือไม่เซ็น?”“ทางเหมียงชางเป็นตัวช่วยที่ฉันพยายามอย่างม

“หึหึ ฉันบอกกับเธอแล้วสินะ?”หลี่เยว่หรูกอดอกหัวเราะอย่างลำพองใจและพูดว่า:“บริษัทรับเหมาของเหมียวชางไม่ต้องมาดูด้วยซ้ำ ที่บริษัทของเขาได้มาตรฐาน เอาล่ะ พวกเราดูเสร็จแล้วก็ออกไปเที่ยวเถอะ”“กว่าจะได้มาเมืองจิงสักครั้ง ฉันไม่อยากเสียเวลาอยู่เพียงแค่งานที่น่าเบื่อหรอกนะ”ขณะพูด เธอก็โอบคอของเหมียวชางเอาไว้ไม่เสแสร้งแล้ว“อืม ในเมื่อเป็นแบบนี้...”หลี่ฮุ่ยหรานเพิ่งหยิบสัญญาออกมาจากในกระเป๋าเอกสาร ก็จะปั๊มตราและเซ็นชื่อ จู่ๆ หลินเฟิงกลับยื่นมือออกไป และจับมือของหลี่ฮุ่ยหรานที่จะหยิบสัญญาออกมา“หือ?”หลี่ฮุ่ยหรานเงยหน้าขึ้น และมองไปทางหลินเฟิงด้วยความสงสัย“หลินเฟิงนายจะทำอะไรอีก?!”หลี่เยว่หรูมองหลินเฟิงที่ยื่นมือออกมา และระเบิดโมโห เท้าเอวด่าทอหลินเฟิง:“นายตั้งใจมาหาเรื่องบาดหมางกับพวกเราใช่ไหม? ถ้าหากนายตั้งใจมาเสียเวลาของพวกเรา งั้นก็รีบหายไปจากสายตาของพวกเราซะ!”“คุณหลิน”เหมียวชางเดินเข้ามา สีหน้ายิ้มเย็นชาพูดว่า: “ที่นี่คือบริษัทของผม คนเหล่านี้เป็นพนักงานของผม พวกเราก็มีหนังสือรับรองธุรกิจที่ถูกกฎหมายและเป็นไปตามข้อกำหนดและได้รับการอนุมัติตามมาตรฐาน”“ตอนนี้คุณยังมา

เหมียวชางเป็นเพื่อนในเน็ตที่หลี่เยว่หรูรู้จักเธอเคยเห็นรูปภาพของเหมียวชางบนอินเทอร์เน็ต คนหน้าตาหล่อพอใช้ได้ ได้ยินว่าเขาบริหารบริษัทก่อสร้างแห่งหนึ่งอยู่ที่เมืองจิง จึงคิดถึงการทอดสะพานระหว่างกลางขึ้นมาได้แต่คิดไม่ถึงว่าจะมีผลลัพธ์แบบนี้“เธอ?”เหมียวชางเหลือบมองหลี่เยว่หรูด้วยความดูถูก และฉีกยิ้มพูดว่า:“เธอไม่ส่องกระจกดูบ้าง ดูว่าเธอหน้าตาสภาพแบบนั้น เหมือนกับแม่หมูตัวใหญ่ต้นตำรับตัวหนึ่ง”“ถ้าฉันไม่ได้ทำเพราะเงิน จะชอบเธอได้งั้นเหรอ?”ได้ยินคำพูดฉีกหน้าแบบนี้ของเหมียวชาง หลี่เยว่หรูเหมือนกับโดนฟ้าผ่าแสกหน้า“ดังนั้นแล้วความรักออนไลน์ต้องระมัดระวังไง”หลินเฟิงเผชิญหน้ากับพวกอันธพาลที่ล้อมเข้ามา ก็ไม่ได้เป็ฯกังวล เหมือนกับสบายใจเฉิบ ถึงขั้นยังมีอารมณ์ล้อเล่นอีก“หลินเฟิง พวกเราควรทำอย่างไร?”หลี่ฮุ่ยหรานพูดอย่างร้อนรน“วางใจเถอะ ในเมื่อวันนี้มีผมอยู่ที่นี่ ใครก็ไม่สามารถแตะต้องคุณได้”ฟังหลินเฟิงพูดจาใหญ่โต เหมียวชางก็นั่งลงทันทีเขาโยนประแจที่อยู่ในมือไปทางหลินเฟิง และตะคอกด้วยความโมโห: “พรรคพวก ลุยเข้าไปทั้งหมด!”“กระทืบผู้ชายคนนั้นให้ฉันอย่างหนัก กระทืบจนกว่าจะตาย