“งั้นที่รัก คุณเตรียมจะกลับไปเมื่อไหร่?”ถังหว่านมองหลินเฟิงอย่างทำใจไม่ได้“ผมยังไม่กลับไปก่อนชั่วคราว”หลินเฟิงครุ่นคิดเล็กน้อยแล้วพูดว่า:“อาการป่วยของคุณปู่คุณยังต้องให้ผมรักษาอีก ต้องใช้เวลาประมาณสามวัน ผมก็สามารถนำตัวหนอนทั้งหมดออกมาจากในร่างกายของเขาได้”“ต่อไปก็ช่วยคุณจัดการเรื่องของคุณ”“เรื่องของฉัน”ถังหว่านรู้สึกตั้งตัวไม่ทัน“ถูกต้อง”หลินเฟิงพยักหน้าและยิ้มพูด: “คุณบอกว่าตระกูลถังของพวกคุณถูกทำร้ายจากอีกาแห่งเมืองหนานไห่ไม่ใช่เหรอ? ในเมื่อผมมาแล้ว เช่นนั้นจะมองดูคุณได้รับความไม่เป็นธรรมไม่ได้อยู่แล้ว”“อีกาแห่งเมืองหนานไห่อะไรนั่น ผมจะกำจัดความวุ่นวายนี้ไปซะ”“ต่อไปก็กลับเจียงโจวกับผมได้ไหม?”ได้ยินหลินเฟิงยื่นมือออกมา และขอร้องด้วยความจริงใจ ถังหว่านเหม่อลอย และวางมือลงบนฝ่ามือที่อบอุ่นของหลินเฟิงแต่ไม่นานนักเธอก็ตั้งตัวกลับมาได้ และก้มหน้าหลบสายตาของหลินเฟิง เพื่อเช็ดน้ำตา และฝืนยิ้มพูดว่า:“ที่รัก ฉันรู้ว่าคุณเก่งมาก เรื่องมากมายก็สามารถทำได้สำเร็จ ถึงขั้นที่ทำเรื่องที่แม้แต่ฉันก็ไม่สามารถจินตนาการได้”“แต่ว่าอีกาแห่งเมืองหนานไห่...”ถังหว่านส่ายหน้าแล
Read more