แต่ภายในตระกูลถัง ท่าทางที่คนอื่นมีต่อหลินเฟิงไม่ได้เป็นมิตรขนาดนั้นแล้วนอกจากถังหว่าน แทบทุกคนที่เห็นหลินเฟิง ต่างก็มีสีหน้าเหมือนท้องผูกชายหนุ่มคนนี้ไล่ ก็ไล่ไม่ไปด่า ก็ด่าไม่ได้ตี พวกเขายังหวังให้หลินเฟิงรักษาอาการให้นายท่านอยู่อีกดังนั้นพวกเขาทำได้แค่ใส่ร้ายป้ายสีหลินเฟิงลับหลัง ถึงขั้นที่นำโรคที่นายท่านติดเชื้อเมื่อครึ่งปีก่อน คาดเดาไปบนหัวของหลินเฟิงแต่หลินเฟิงไม่ใส่ใจด้วยซ้ำเพราะวันนี้เป็นวันที่สามที่เขารักษาอาการให้นายท่านตระกูลถังแล้ววันสุดท้ายและก็เป็นวันที่ทั้งตระกูลถังเริ่มงานประจำปีตั้งแต่เช้าตรู่รถหรูแต่ละคันขับจากข้างนอกเข้ามาในตระกูลถังชายหญิงแต่ละกลุ่มที่แต่งตัวสง่างาม บ้างก็มาเป็นคู่ บ้างก็มาเดี่ยว เดินเข้ามาในงานเลี้ยงอย่างองอาจผึ่งผายไม่ว่าจะเป็นคนตระกูลถังที่กลับมาต้นตระกูล หรือจะเป็นพ่อบ้านของตระกูลถังแต่ละพื้นที่ต่างแสดงออกถึงความร่ำรวยของตระกูลถัง ที่เป็นตระกูลพ่อค้าหนึ่งในสี่ตระกูลร่ำรวยแห่งเมืองจิงขนาดของตระกูลถัง ไม่ได้เรียบง่ายแบบนั้นเพียงเท่าที่หลินเฟิงเห็นอยู่ตรงหน้าอย่างแน่นอนตรงกลางคฤหาสน์ตระกูลถังส่วนภายในโถงเลี้ยงขนา
หลังจากเสียงกระทบของแก้วทรงสูงที่ไพเราะดังขึ้น หลินเฟิงก็จิบไวน์ในแก้วหนึ่งอึกในตอนที่ไวน์ไหลลงคอ หลินเฟิงกลับเหมือนสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง“ไวน์นี่...”หลินเฟิงเหลือบมองของเหลวสีแดงที่อยู่ในมือ และขมวดคิ้วแน่น“ทำไม? ไวน์นี้คือไวน์เบอร์กันดีโรมาเนกงติระดับพิเศษ โด่งดังและล้ำค่าถึงที่สุด แต่ละปีผลิตไม่ถึง 400 ลัง หนึ่งใน 200 ลังถูกนำมาจัดงานประจำปีในครั้งนี้”หลงยวนตั้งใจอธิบายยกหนึ่ง จากนั้นก็แสร้งทำเป็นเข้าใจในฉับพลันและพูดว่า:“ขออภัยด้วยสหายหลินเฟิง ผมจำได้ว่า คนบ้านนอกแบบคุณเกรงว่าไม่เคยดื่มเหล้าที่โด่งดังและล้ำค่าแบบนี้มาก่อนสินะครับ จึงลิ้มรสชาติโดดเด่นเป็นพิเศษที่อยู่ในนั้นไม่ได้”คำเยาะหยันของหลงยวนทำให้อู๋เยว่เซี๋ยที่อยู่ข้างๆ ปิดปากหัวเราะลูกหลานตระกูลถังคนอื่นๆ ที่อยู่ข้างๆ ก็มองไปทางหลินเฟิง และขมวดคิ้วขึ้นมาเขาเป็นใครกัน?ทำไมถึงไม่เคยพบเห็นที่ในตระกูลมาก่อน?บนตัวส่งบรรยากาศที่ไม่เข้ากันกับความสง่างามของสถานที่แห่งนี้ นี่ทำให้ลูกหลานตระกูลถังเกิดความสงสัยต่อหลินเฟิงอย่างอดไม่ได้“หึหึ ไวน์นี้...มีความพิเศษอยู่จริงๆ ผมไม่สามารถเพลิดเพลินกับมันได้ ดูท่ามีเพ
“ฮ่าฮ่าฮ่า น้องรองกลับมาแล้วเหรอ? ดีดีดี ดีมากเลย!”ตอนนี้ ร่างที่คุ้นเคยคู่หนึ่งเดินเข้ามาภายในห้องโถงจัดเลี้ยงหลินเฟิงมองไป พบว่านั่นก็คือน้องรองของถังเจี้ยนหยวน ก็คือถังว่านหลี่ พ่อของถังหว่านคนที่ติดตามอยู่ข้างกายถังว่านหลี่ ก็คือหลินเสวี่ยเยี่ยนแม่ของถังหว่านดูท่างานเลี้ยงประจำปีของตระกูลถัง ต่อให้พวกเขาที่อยู่ไกลถึงเจียงโจว ก็ต้องมาเข้าร่วมด้วยถังเจี้ยนหยวนเข้าไปต้อนรับด้วยตัวเอง แต่จากนั้นเขาก็มีสีหน้าแข็งทื่อ“เอ๊ะ? อวิ๋นเหลยกับอวิ๋นเฟิงล่ะ? พวกเขาทำไมถึงไม่กลับมาด้วย?”ถังเจี้ยนหยวนกวาดตามองไปรอบๆ และไม่พบเงาของถังอวิ๋นเหลยกับถังอวิ๋นเฟง“พวกเขา...”ถังว่านหลี่สีหน้าเก้กัง ไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดีหลินเสวี่ยเยี่ยนที่อยู่ข้างๆ ทุบหลังของสามีตัวเองเบาๆ เห็นได้ชัดว่าจะให้เขาออกหน้า“แฮ่มแฮ่ม”ถังว่านหลี่กระแอมสองครั้ง จากนั้นก็ล้วงใบรายงานคนเสียชีวิตออกมาจากในกระเป๋า ยื่นออกไปให้ถังเจี้ยนหยวน และพูดอย่างจนปัญญา:“พี่ใหญ่ อวิ๋นเหลยเขาสมคบกับศัตรูของตระกูลถัง ปล้นชิงยาบำรุงสตรีที่หว่านเอ๋อร์ทุ่มเทกำลังมหาศาลศึกษาและทำการผลิตออกมา ดังนั้น...แฮ่มแฮ่ม ในการต่อสู้ที่วุ่นว
ในที่สุดถังเจี้ยนหยวนก็คืนสู่สภาพความสุขุมในฐานะผู้นำตระกูลถัง เขาจ้องมองไปที่ถังว่านหลี่ ลูกหลานของตระกูลถัง จะตายไปทั้งที่ไม่มีสาเหตุชัดเจนแบบนี้ไม่ได้“ ใช่ พี่รอง ลูกชายของผมก็จะตายไปทั้งที่ไม่รู้สาเหตุชัดเจนไม่ได้หรอก ผมอยากรู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงได้ตาย”ถังเจิ้งเฉินก็ระงับความโมโหของตัวเองเอาไว้เช่นกัน“ที่ฉันสามารถมาพบพี่ใหญ่กับน้องสามได้ เป็นเพราะว่าได้เตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว”ถังว่านหลี่หยิบเอกสารปึกหนึ่งออกมาจากในกระเป๋าเอกสารพวกนี้ทั้งหมดเป็นหลักฐานเกี่ยวกับการทำชั่วของถังอวิ๋นเหลยกับถังอวิ๋นเฟิง และ ยังมีรูปถ่ายอีกด้วย“เอ้ย เอ้ยเอ้ยเอ้ย”ในเวลานี้หลินเสวี่ยเยี่ยนก็เห็นหลินเฟิงที่นั่งอย่างสบายไร้กังวลอยู่ตรงมุมหนึ่งเธอสะกิดเข้าที่เอวถังว่านหลี่ ให้ถังว่านหลี่ได้เห็นถังว่านหลี่หันกลับไป แล้วเขาก็มองเห็นหลินเฟิงที่บังเอิญจ้องมองมาที่เขาอยู่พอดีหลินเฟิงยืนขึ้น ก่อนจะค่อย ๆเดินไปที่ด้านหน้าของถังว่านหลี่และหลินเสวี่ยเยี่ยนท่ามกลางฝูงชน“ สวัสดีครับ อาถัง คุณน้า พวกเราเจอหน้ากันอีกแล้ว”หลินเฟิงยิ้มเล็กน้อยพร้อมกับทักทายทั้งสองคนแต่ทว่าถังว่านหลี่และภรรยาต่างก็แสด
ทันทีที่คำพูดนี้หลุดออกไป ทั้งห้องจัดเลี้ยงก็กระหึ่มขึ้นทันที“อะไรนะ? มีคนฆ่าอวิ๋นเหลยงั้นเหรอ?”“ไม่ใช่มั้ง? ถังอวิ๋นเหลยจะตายได้ยังไง? ถูกคนสกุลหลินคนนั้นฆ่างั้นเหรอ?”“นั่นคือลูกชายของผู้นำตระกูลนะ! ใครให้เขามาร่วมงานประชุมประจำปีตระกูลถังของพวกเรา?”เมื่อรับรู้ถึงสายตาของทุกคนต่างก็จ้องมองมาที่ตัวเอง หลินเฟิงจึงเหลือบมองไปทางถังว่านหลี่ด้วยสายตาเย็นชา และพูดอย่างเย็นชาว่า:“ใช่แล้ว ผมเป็นคนฆ่า”“หลินเฟิง นายจะกล้าดีเกินไปแล้วนะ!¬”ถังเจี้ยนหยวนคำรามออกมาเสียงดัง เห็นได้ชัดว่าไม่สามารถอดกลั้นความโกรธของตัวเองได้แล้วไม่เห็นคนอื่นอยู่ในสายตาที่ในถิ่นของเขาแบบนี้ ในฐานะฆาตกรที่ฆ่าลูกชายสุดที่รักของตัวเอง ยังจะสนุกสนานไร้กังวลอยู่ที่นี่อีกหากมีการเล่าเรื่องนี้กันออกไป ต่อจากนี้ถังเจี้ยนหยวนจะไปพบเจอกับผู้คนได้อย่างไร?“ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณถึงไม่ดูว่าเพราะอะไรผมถึงฆ่าเขาล่ะ?”หลินเฟิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา ก่อนจะส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ถ้าลูกชายของคุณเป็นสัตว์ร้ายแบบนั้น ถ้าอย่างนั้นคุณก็เป็นพ่อที่ล้มเหลวแล้วจริง ๆ”“หลินเฟิง...”ทุกคนในห้องโถงใหญ่ต่างก็ได้ยินเสียงกัดฟันของ
แตกต่างจากถังอวิ๋นเหลยถังอวิ๋นเฟิงมีชื่อเสียงที่ดีภายในตระกูลถังเขาตายด้วยน้ำมือของหลินเฟิงแบบนี้ อีกทั้งฆาตกรที่ฆ่าคนก็ดูเหมือนจะไม่กลัวอะไรเลยแบบนี้ ทำให้ทุกคนในตระกูลถังต่างก็รู้สึกยอมรับไม่ได้“ถ้าอย่างนั้นหลินเฟิง....ก็คงไม่ใช่อีกาแห่งเมืองหนานไห่ใช่ไหม?”ภรรยาของถังเจิ้งเฉินที่อยู่ไกล ๆ ซึ่งเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวสวยงาม และมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าที่กลัวว่าโลกจะไม่วุ่นวาย“อะไรนะ?!”“อีกาแห่งเมืองหนานไห่?!”เมื่อได้ยินชื่อนี้ สภาพจิตใจของคนตระกูลถังทั้งหมดต่างก็ตึงเครียดขึ้นมาสามปีแล้วอีกาแห่งเมืองหนานไห่ชื่อนี้ เหมือนเป็นฝันร้ายที่ยังคงอยู่ในใจของพวกเขาหากหลินเฟิงคืออีกาแห่งเมืองหนานไห่จริง ๆ บางทีเรื่องราวนั้นก็พออาจจะอธิบายให้เข้าใจได้ในเมื่อความแข็งแกร่งของอีกาแห่งเมืองหนานไห่ก็คือแดนแปรภาพขั้นสูงสุด“เป็นอย่างนี่นี้เอง....”ถังเจิ้งเฉินหันไปมองหลินเฟิงด้วยสายตาที่ดุร้าย และพูดอย่างรุนแรงว่า “ไม่แปลกใจเลยที่จู่ ๆพ่อของฉันก็ตกอยู่ภายใต้หนอนคุณไสย โดยที่บอกว่ามีเพียงแค่คุณคนเดียวเท่านั้นที่จะกำจัดออกได้”“คุณก็ปรากฏตัวขึ้นที่นี่พอดี”“ฉันดูแล้ว หว่านเอ๋อร์คงจะลุ
ในเวลานี้ ยอดฝีมือแดนแปรภาพก็กัดฟันและเอ่ยถามคำถามออกมาต้องรู้ไว้ว่าคืนของเมื่อวานเขาเพิ่งจะได้รับรางวัลจากตระกูลถังหลังจากที่รีบมาตระกูลถังก็ยังไม่ได้กินอะไรเลย แล้วทำไมตัวเองยังเป็นเหมือนกับคนอื่น ๆโดนหนอนคุณไสย?“ที่รัก.....”ถังหว่านก็จับที่ท้องของตัวเอง เห็นได้ชัดว่าเธอเองก็โดนเช่นกัน“มานี่ กินยาแก้พิษนี้เข้าไป แล้วใช้ลมปราณภายในที่ผมส่งไปให้คุณ เพื่อให้หมุนเวียนภายในอวัยวะของคุณหนึ่งรอบ”หลินเฟิงยื่นยาเม็ดสีดำให้กับถังหว่านถังหว่านก็ไม่ลังเล ก่อนจะกลืนมันเข้าไปโดยตรง และนั่งขัดสมาธิบนพื้น เพื่อรับสมปราณภายในที่หลินเฟิงส่งต่อให้กับเธอเริ่มโคจรหมุนไปรอบ ๆก่อนหน้านี้ถังหว่านก็เคยเป็นนักบู๊มาก่อน เพราะว่าถูกพิษ จึงทำให้สูญเสียลมปราณภายในไปในเวลานี้มีลมปราณภายในของหลินเฟิงทำหน้าที่เป็นตัวเร่งดูเหมือนว่าร่างกายของเธอจะปลดผนึกอะไรบางอย่าง และลมปราณภายในที่ไหลอย่างต่อเนื่อยก็พุ่งออกมาจากตันเถียนของเธอใช้เวลาเพียงชั่วครู่ก็จัดการหนอนคุณไสยได้แล้ว“หว่านเอ๋อร์ อย่า....อย่าเชื่อเขา.....”ถังเจี้ยนหยวนยังคิดที่จะขัดขวางไม่ให้ถังหว่านกลืนเม็ดยาที่หลินเฟิงส่งให้กับเธ
ไม่แน่ว่าเมื่ออีกาแห่งเมืองหนานไห่ทำลายตระกูลถังอะไรนั้น เขาก็อาจจะปรบมืออยู่ข้าง ๆก็ได้จุดเทียนให้กับอีกาแห่งเมืองหนานไห่เพื่อเฉลิมฉลองในเมื่อเขาไม่เคยได้รับการปฏิบัติอย่างยุติธรรมเลยตั้งแต่มาถึงตระกูลถังและการตอบแทนความอกตัญญูด้วยความเมตตาก็ไม่ใช่นิสัยของหลินเฟิงด้วยเขาเป็นคนที่รู้บุญคุณคน และรู้จักตอบแทน แต่ลูกผู้ชายแก้แค้น สิบปีนั้นสายเกินไปแล้วหรือจะบอกอีกอย่างว่า หลินเฟิงชอบที่จะให้พูดดี ๆมากกว่าถึงจะยอมทำให้นับตั้งแต่ช่วงเวลาสั้นที่เข้ามาในตระกูลถัง คนในตระกูลถังยังคงใช้ความรู้สึกที่เหนือกว่าของฐานะหนึ่งในสี่ตระกูลที่ร่ำรวยในเมืองจิง เพื่อที่จะเอาชนะหลินเฟิงถึงขนาดไม่รักษาสัญญาด้วยซ้ำเพราะแบบนี้แล้วทำไมหลินเฟิงจะต้องรักษาหน้าพวกเขาด้วยล่ะ?“ช่างเถอะ....”หลังจากที่หลินเฟิงถูกถังหว่านรั้งและขอร้องอยู่ชั่วครู่ สุดท้ายหลินเฟิงก็หยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ในเมื่อได้รับความโกรธแค้นมากมายขนาดนี้แล้วเพื่อถังหว่านแล้ว ทนรับอีกสักหน่อยก็ไม่เป็นไรหลินเฟิงหยิบยาแก้พิษอีกสองเม็ดออกมาจากกระเป๋าของตัวเอง ก่อนจะมองให้ถังว่านหลี่และพูดว่า“ยาแก้พิษที่ผมเหลืออยู่ไม่เพียงพ
“ส่วนคุณ หนูที่ได้เปรียบ คิดว่าตัวเองควบคุมได้ทุกอย่าง แต่หนูก็คือหนู คุณไม่เหมาะสมที่จะยืนบนเวทีและได้รับความเคารพ”“แม่งเอ้ย!”เมื่อได้ยินอย่างนี้ เฟิงหลีก็โกรธจนตัวสั่นไปหมดเขาจับหยินหลิงกดลงกับพื้น คลายเข็มขัดของตัวเองด้วยมือข้างหนึ่ง และคำรามว่า :“วันนี้ฉันจะทำให้คุณตายอยู่ข้างถนน แล้วมาดูกันว่าคุณจะกล้าดูถูกฉันอีกไหม!”“หึหึหึ....”หยินหลิงที่ถูกจับกุมอยู่ กลับหัวเราะเยาะขึ้นมาแทน"คุณคิดว่านี่จะทำให้ฉันยอมแพ้งั้นเหรอ?"“สิ่งนี้แค่เน้นย้ำถึงความไร้ความสามารถและความเลวทรามของคุณเท่านั้น รอให้กลุ่มพันธมิตรบู๊ตอบกงลับมา ก็จะหาพวกคุณเจอเอง”“เมื่อถึงเวลา คุณก็จะถูกสำนักร้อยพิษโยนออกไปเป็นอาหารปืนใหญ่ ช่างต่ำช้าและน่าสมเพชจริงๆ...”“แม่งเอ้ย!”เฟิงหลีไม่สามารถคลายเข็มขัดด้วยมือข้างเดียวได้ และเมื่อได้ยินคำพูดเยาะเย้ยของหยินหลิง เขาก็ยิ่งโกรธและกระสับกระส่ายมากขึ้น จนถึงกับตะโกนเรียกคนขับรถที่อยู่ข้าง ๆ ให้เข้ามาช่วยจับหยินหลิงไว้"แต่ว่าคุณท่านสาม..."คนขับยังคงต้องการให้คำแนะนำสุดท้ายอีกแต่เฟิงหลีในเวลานี้ไม่ฟังใครอีกต่อไปแล้วดวงตาที่แดงก่ำ ทำให้คนขับกลืนคำพูดที่กำ
แน่นอนสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่า ก็คื ความลับที่ซ่อนอยู่ในตัวหยินหลิง ความลับที่หลอกล่อยอดฝีมือของประเทศมังกรทุกคนหากเธอตกอยู่ในมือของสำนักร้อยพิษแล้วสุดท้าย สำนักร้อยพิษก็จะได้เปรียบไปนี่เป็นสิ่งที่หยินหลิงไม่อยากเห็นแม้ว่าเธอจะตายก็ตาม“หึหึ ท่านหัวหน้า ฉันแนะนำว่า คุณอย่าคิดอะไรเลวร้ายเลยจะดีที่สุด ตอนนี้ในร่างกายจของคุณ ฉันได้วางยาตะขาบเลือดไว้แล้ว เพียงแค่ฉันไม่พอใจ”“ท่านหัวหน้าก็ได้เสียชีวิตไปซะแล้ว”เฟิงหลีข่มขู่ด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็ยื่นมือไปยกคางของหยินหลิงขึ้นพร้อมกับถอนหายใจและพูดว่า :“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบกับท่านหัวหน้า ท่านหัวหน้านั้นงดงามจริงๆ มันทำให้หัวใจของฉันเต้นแรง”เมื่อได้ยินคำล้อเล่นพวกนี้ หยินหลิงก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาขณะที่มองไปทางเฟิงหลีด้วยความดูถูก ร่างกายก็หลีกเลี่ยงฝ่ามือของเฟิงหลีไปโดยไม่รู้ตัว“หืม?”ใบหน้าของเฟิงหลีเปลี่ยนเป็นเย็นชาเล็กน้อย เมื่อตระหนักได้ว่าหยินหลิงยังคงไม่เชื่อฟังตัวเองหัวหน้าของกลุ่มพันธมิตรบู๊ ที่ปกติจะเข้าถึงได้ยากนั้น ตอนนี้ก็อยู่ภายใต้การควบคุมของตัวเองแล้วความรู้สึกนี้ทำให้เขารู้สึกมีความสุขแต่เขาไม่คาดคิดว่า
“ผม...”หลินเฝิงโกรธอย่างมากจนอยากจะฆ่าเฝิงชางซะเดี๋ยวนี้แต่ไม่นานหลินเฝิงก็สงบสติอารมณ์ลงเขาดีดนิ้ว ก่อนที่พลังชี่แท้โปร่งใสจะถูกปล่อยเข้าสู่ร่างของเฝิงอวี้อู่หลินเฝิงก้าวออกไปและพูดอย่างเย็นชาว่า:“หากผมไม่ได้กลับมาก่อน คุณชายตระกูลเฝิงของพวกคุณก็อาจจะไม่ได้ตื่นขึ้นมาอีกแล้ว”“หากเกิดอะไรขึ้นกับหยินหลิงที่นี่ ฉันจะให้ทุกคนในตระกูลเฝิงถูกฝังไปพร้อมกับเธอ! ได้ยินหรือเปล่า?!”เมื่อได้ยินอย่างนี้ เฝิงชางก็ตัวสั่นอย่างมากหากเขาเคยดูถูกหลินเฝิงมาก่อน ตอนนี้เขาคงรู้สึกหวาดกลัวอย่างมากเกี่ยวกับภัยคุกคามที่เกิดจากหลินเฝิงลองคิดดูสิชายหนุ่มที่เชี่ยวชาญทั้งด้านการแพทย์และศิลปะการต่อสู้ แน่นอนว่าเบื้องหลังเขาเบื้องหลังของเขาไม่ได้มีแค่หลี่ซื่อกรุ๊ปที่เป็นกองกำลังเล็ก ๆต้องมีอำนาจบางอย่างซ่อนอยู่ในประเทศมังกรอำนาจแบบนี้ไม่ควรไปยั่วยุให้มากนักเมื่อมองไปที่ร่างหลินเฝิงที่เดินจากไป เฝิงชางก็คิดได้หลายอย่างในใจทันทีเนื่องจากเป็นผู้นำตระกูลเฝิง เขาจึงรู้สึกอยากจะร้องไห้ แต่กลับไม่มีน้ำตาเลยในขณะนี้หากตอนแรกมันเป็นเพียงชีวิตของลูกชายเขาต่อมาเขาได้ไปยั่วยุสำนักร้อยพิษและเชิ
“เข็มเจ็ดสิบสองเล่มขจัดความชั่วร้าย!”หลินเฟิงก้มหน้าตวาดเสียงทุ้มต่ำ ดึงเข็มเงินที่ฝังอยู่บนตัวของเฝิงอวี้อู่ออก และตกลงบนพื้นเสียงดังติ๊งเข็มเงินเพิ่งจะออกจากตัวของเฝิงอวี้อู่ เฝิงอวี้อู่ก็ส่งเสียงร้องโอดครวญเสียงสูงจึงทำให้เฝิงชางที่เฝ้าดูอยู่ด้านข้างร้อนใจจนใบหน้ามีเหงื่อออกแต่เขาไม่เพียงไม่กล้ารบกวนหลินเฟิง ทำได้แค่มองตาปริบๆคิดไม่ถึงว่าหลินเฟิงทำเรื่องเหล่านี้เสร็จ ก็ไม่ได้สนใจเฝิงอวี้อู่อีกแล้ว แต่หันหน้ามองไปทางหมอเทวดาเลี่ยวที่หมดสติอยู่เฝิงอวี้อู่พิษเข้าไขกระดูก หลินเฟิงต้องใช้กลอุบายจัดการเล็กน้อยแต่ทว่าทางด้านหมอเทวดาเลี่ยวง่ายกว่าเยอะเลยหลินเฟิงยกมือขึ้นโดยตรง ปล่อยพลังชี่แท้บริสุทธิ์เข้าไปที่หน้าผากของเขา และนำยาเม็ดสีเหลืองใส่เข้าปากของหมอเทวดาเลี่ยว“ไปเถอะ หามหมอเทวดาเลี่ยวไปพักในที่เย็นสบาย อีกเดี๋ยวเขาก็ได้สติแล้ว”คำพูดนี้ของหลินเฟิงพูดให้เฝิงเอ้อฟังเฝิงเอ้อชี้ตัวเอง และมีสีหน้างุนงง“ไปสิ! ฟังหมอเทวดาหลิน!”เฝิงชางตวาดน้องชายคนรองของตัวเองเสียงดัง แต่ทว่าเฝิงเอ้อรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย ไม่กล้าเข้าไปสัมผัสหลินเฟิงมองออกถึงความเป็นกังวลของเขา เก
ได้ยินการวิเคราะห์ของหลินเฟิง เฝิงเอ้อกับเฝิงชางถลึงตาโตทันที“เฝิงหลี?!”หรือว่าเมื่อครู่เฝิงหลีถือโอกาสตอนที่พวกเขาไม่ได้สังเกต วางยาพิษเฝิงอวี้อู่เป็นครั้งที่สองงั้นเหรอ?!ดังนั้นหลังจากที่หมอเทวดาเลี่ยวเพิ่งรักษาจนดีขึ้นเล็กน้อย ก็ได้อาการหนักขึ้นทันที ?“ไอ้สารเลว ผมจะไปจับตัวเขามาถามเดี๋ยวนี้!”เฝิงเอ้ออารมณ์ร้อน ตะโกนเสียงดังด้วยความโมโหทันที“หยุดก่อน!”เฝิงชางกลับตะโกนเสียงดัง จ้องมองเฝิงเอ้อแล้วพูดว่า:“หรือว่านายอยากให้ตระกูลเฝิงของเราตายงั้นเหรอ?”“ไม่พูดก่อนว่านี่เป็นคำพูดของไอ้หมอนี่ฝ่ายเดียว ต่อให้ไอ้หนุ่มคนนี้พูดจริง หรือว่าพวกเราจะแตกหักกับเฝิงหลีจริงๆ งั้นเหรอ?!”“ถ้าหากไอ้หมอนี่รักษาไม่หาย งั้นพวกเราตระกูลเฝิงจะทำยังไง?!”เผชิญหน้ากับการสอบถามของเฝิงชาง เฝิงเอ้อนิ่งอึ้งอยู่เป็นเวลานาน สุดท้ายก็โมโหจนทรุดนั่งลงกับพื้น“แม่งเอ๊ย แบนี้ก็ไม่ได้ แบบนั้นก็ไม่ได้ ทำให้ผมโมโหตายไปเลยเถอะ!”เมื่อเห็นว่าน้องรองของตัวเองโมโหขนาดนี้ เฝิงชางก็รู้สึกเชื่อความสามารถของหลินเฟิงขึ้นมาเล็กน้อย เขาจึงรีบถามว่า:“หลินเฟิง ถ้าหากคุณสามารถรักษาอวี้อู่กับหมอเทวดาเลี่ยวจนหายได
เลี่ยวจื้อหมิงอายุเยอะขนาดนี้ ถูกพวกเขาทำแบบนี้ ยังไงก็ต้องอายุสั้นลงสองปี“หลินเฟิง ผมเตือนคุณว่าทางที่ดีอย่างวู่วาม”“ยาพิษนี้แม้แต่หมอเทวดาเลี่ยวก็โดนโดยที่ไม่ระวัง ทางที่ดีนายช่างใจให้ดีเฝิงชางสีหน้าเย็นชา“หึ ไม่ฟังคำเตือนของผม ตอนนี้เสนอตัวออกมาแสร้งเป็นคนดีงั้นเหรอ?”หลินเฟิงไม่ได้มีความรู้สึกดีๆ อะไรต่อผู้นำตระกูลเฝิง เขาสามารถอยู่ที่นี่ได้ เป็นเพราะผลประโยชน์ล้วนๆ“เพียงแค่ผมช่วยเฝิงอวี้อู่ให้รอดได้ คุณก็จะบอกข่าวของหยินหลิงให้กับผมใช่ไหม?”“หยินหลิง?”ผู้นำตระกูลเฝิงนิ่งอึ้ง“ผู้นำตระกูล หยินหลิงก็คือชื่อของผู้นำตระกูลกลุ่มพันธมิตรบู๊”เฝิงเอ้อที่อยู่ข้างๆ รีบพูดขึ้น“......”สีหน้าของเฝิงชางอึดอัดเล็กน้อย ในเมื่อเมื่อครู่เขาบอกตำแหน่งของหัวหน้ากลุ่มพันธมิตรบู๊ไปแล้ว อยู่ที่เรือนด้านหลังของตระกูลเฝิงของพวกเขาคราวนี้ หัวหน้ากลุ่มพันธมิตรบู๊น่าจะถูกเขาพาตัวไปแล้วเป้าหมายก็เพื่อมอบให้กับผู้อาวุโสของสำนักร้อยพิษต่อให้เป็นแบบนี้ เฝิงชางพยักหน้าพูดว่า:“แต่ตอนนี้บวกกับหมอเทวดาเลี่ยว ในเมื่อคุณสามารถช่วยลูกชายของผมให้รอดได้ งั้นก็ช่วยหมอเทวดาเลี่ยวด้วยคงไม่ยากใช่
“เร็ว! น้องรอง อย่ามัวแต่ยืนอยู่ รีบไปเชิญอาจารย์ของหมอเทวดาเลี่ยว!”“พี่ใหญ่ อาจารย์ของหมอเทวดาเลี่ยวเป็นยอดฝีมือคนไหนกัน เขาไม่ได้พูด พวกเราจะรู้ได้ยังไง?!”เฝิงเอ้อที่ยืนอยู่ตรงประตูก็งุนงงเช่นเดียวกันหมอเทวดาลั่วตายอยู่ที่ตระกูลเฝิงของพวกเขา เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องใหญ่แล้วเฝิงเอ้อรู้ดีเช่นกัน“พี่ใหญ่ เรื่องมาจนถึงตอนนี้แล้ว พี่มอบตัวหัวหน้ากลุ่มพันธมิตรออกมาอย่างว่าง่ายดีกว่า แบบนี้ผมยังสามารถขอร้องให้ผู้อาวุโสของสำนักร้อยพิษถอนพิษให้ได้ ไม่อย่างนั้น จะไม่ทันการณ์แล้วจริงๆ!”เฝิงหลีใช้โอกาสให้เป็นประโยชน์“ได้...ฉันมอบตัวให้! ฉันมอบให้!”เฝิงชางร้อนใจแล้ว ถ้าหากแค่ลูกชายของเขา งั้นเขายังสามารถสงบสติเลือกที่จะรับหรือไม่รับได้ และคิดถึงอนาคตของตระกูลแต่ชีวิตของหมอเทวดาเลี่ยงกลับไม่สามารถผิดพลาดได้หากเมื่อหมอเทวดาเลี่ยวเสียชีวิต พวกเขาตระกูลเฝิงก็จบสิ้นแล้ว“หึหึ วางใจเถอะพี่ใหญ่ มีผมอยู่ หมอเทวดาเลี่ยวกับหลานอวี้อู่ ไม่มีทางเป็นอันตรายอย่างแน่นอน”เฝิงหลียิ้มอย่างลำพองใจมากที่สุดแผนการของเขาในที่สุดก็สำเร็จแล้วต่อไป ผู้นำตระกูลของตระกูลเฝิงก็จะกลายเป็นเขาเฝิงหลีต
เฝิงอวี้อู่สงบลงแล้วแต่ตอนนี้สีหน้าของเขากลับดูแย่ลงกว่าเดิม ลมหายใจก็เปลี่ยนไปอ่อนแรง ถึงขั้นมีแต่ถอนหายใจ ไม่มีหายใจเข้าผิวทั่วตัวเริ่มคล้ำขึ้น“หมอเทวดาเลี่ยว นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!”เฟิงชางวิตกกังวลมากจนไม่รู้จะทำอย่างไร เมื่อครู่ลูกชายของเขาเพิ่งดีขึ้น มันแย่ลงอีกแล้วเหรอ?“ผมดูหน่อย!”หมอเทวดาเลี่ยวถอดเข็มเงินที่เจาะเข้าไปในเส้นลมปราณหลักของเฝิงอวี้อู่ออกโดยตรง ใส่ไว้ในมือแล้วหมุน สีหน้าก็เปลี่ยนไป“หมอเทวดาเลี่ยวเป็นอะไรเหรอครับ?”เฝิงชางขยับเข้ามาถามใกล้ๆ ส่วนเฝิงเอ้อที่อยู่ไกลออกไปกลับเหม่อลอยเล็กน้อยเพราะว่าในตอนนี้จู่ๆ เขาก็นึกถึงคำพูดก่อนหน้านี้ของหลินเฟิงขึ้นมาได้“อย่าลืมบอกหมอเทวาดาเลี่ยว ห้ามใช้มือสัมผัสเข็มเงินโดยตรง พิษนี้ต่อให้โดนแค่ผิวหนัง ก็ติดเชื้อได้อย่างรวดเร็ว”“หมอเทวดาเลี่ยว!”เฟิงเอ้ออดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา“หือ?”หมอเทวดาเลี่ยวกับเฝิงชางหันหน้ามาส่วนเฟิงเอ้อยังคงยื่นมือออกไป เขาต้องการพูดสิ่งที่หลินเฟิงเตือนไว้ก่อนหน้านี้ แต่ก็ดูไม่เหมาะสมนักหมอเทวดาเลี่ยวไม่รู้ว่ามันมีพิษเหรอ ต้องให้นายเตือนด้วย?สุดท้ายเฝิงเอ้ออ้าปาก แต่สุดท้ายก็ส่ายหน
เขาฝังเข็มโดนใช้ใจอย่างมาก แต่ละเข็มฝังลงไปได้อย่างแม่นยำในที่สุดหลังจากที่หมอเทวดาเลี่ยวฝังเข็มสุดท้ายลงบนหน้าอกของเฝิงอวี้อู่ ความมืดบนใบหน้าของเฝิงอวี้อู่ก็ลดลงอย่างน่าอัศจรรย์แม้แต่ลมหายใจก็มั่นคงขึ้นไม่น้อย“เอ๊ะ?”เมื่อเห็นภาพนี้ เฝิงหลีที่อยู่ไกลออกไปดูตกใจ“นี่คือยาล้างพิษ แม้จะไม่ได้ผลเท่ากับยาของอาจารย์ของผม แต่ก็เป็นแบบจำลองที่วิจัยออกมาโดยศูนย์การแพทย์ตระกูลเลี่ยวของผม”ขณะพูด หมอเทวดาเลี่ยวยัดยาเม็ดสีเหลืองขนาดเท่าลำไยเข้าไปในปากของเฝิงอวี้อู่ยาเม็ดนี้ทานเข้าไปแล้วจะน้ำลายไหล ในสายตาของทุกคน ยาเม็ดนั้นกลายเป็นลูกบอลสีเหลืองไหลลงคอของเฝิงอวี้อู่ทันทีส่วนเฝิงอวี้อู่กลับไอสองครั้งในขณะที่หมดสติใบหน้าก็แดงก่ำอย่างผิดปกติ“ได้ผลจริงๆ ด้วย!”เห็นลูกชายของตัวเองดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เฝิงชางตื่นเต้นมากจนเขาคุกเข่าให้หมอเทวดาเลี่ยวทันที“ไม่เสียแรงที่เป็นหมอเทวดาเลี่ยว ก่อนหน้านี้คุณถ่อมตัวเกินไปแล้วจริงๆ!”เฝิงชางเห็นภาพนี้ คิดว่าลูกชายของตัวเองรอดแล้ว เมื่อครู่เป็นแค่คำถ่อมตัวของหมอเทวดาเลี่ยวและในตอนนี้หมอเทวดาเลี่ยวก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันเพราะวิธีการที่