“หือ…”จ้าวเทียนหวาพูดขึ้นในทันที “คุณชายหลิน หวงเทียนเช่อคนนี้เป็นลูกชายของท่านผู้นำสำนักหนานเยว่ ผมคิดว่าไม่ว่าอย่างไรก็ไม่ถึงกับต้องฆ่าเขาหรอกนะครับ?”“ฆ่า? ฉันไม่ได้ฆ่าเขา แค่ถีบเขาไปครั้งเดียว หมอนั่นน่าจะยังมีลมหายใจอยู่จ้าวเทียนหวากลับงุนงง“นี่ไม่เหมือนกับข่าวที่ได้รับมาเลยนะ ท่านผู้นำสำนักหนานเยว่บอกว่าคุณฆ่าลูกชายของเขา”“ไม่ว่าอย่างไรหวงเทียนเช่อก็เป็นผู้นำน้อย เขาคงไม่ถึงกับเอาเรื่องนี้มาล้อเล่นนะครับ”หลินเฟิงขมวดคิ้วทันที เขามั่นใจอย่างมาก ตัวเองไม่ได้ฆ่าหวงเทียนเช่อบ้าบออะไรนั่นแน่นอนแรงที่เขาถีบออกไปมีมากแค่ไหน เขารู้ดี“เดาว่าน่าจะเป็นคนของตระกูลเซี่ยงฆ่าล่ะมั้ง”“ตอนนี้ได้ผูกความแค้นแล้ว คุณชายหลินวางแผนจะทำอย่างไรครับ?” จ้าวเทียนหวาถามขึ้น“ให้เซี่ยงจื่อหลานไปขอโทษหลี่ฮุ่ยหราน ไม่อย่างนั้น ล่มตระกูลเซี่ยงทั้งตระกูล” หลินเฟิงพูดอย่างไม่เกรงใจ“ได้ครับ”จ้าวเทียนหวาพยักหน้าติดต่อกัน สำหรับการตัดสินใจทุกอย่างของหลินเฟิงเขาก็ยกมือทั้งสองข้างแสดงความเห็นด้วยในเมื่อหลินเฟิงสั่งแล้ว งั้นตัวเขาเองก็ต้องเตรียมตัวให้พร้อมทุกเมื่อขณะเดียวกัน ภายในวิลล่าตระกูลเ

เซี่ยงตงเซิงพูดขึ้นทันที “ถ้าหากท่านผู้นำหวงออกไปลงมือด้วยตัวเองจะต้องจับไอ้เวรนี่ได้แน่นอนครับ”ในตอนนี้หวงเฮ่อลุกขึ้นช้า ๆ “ตอนนี้ผมต้องการข้อมูลทั้งหมดของไอ้หมอนี่ รวมทั้งภูมิหลังของหมอนี่”เซี่ยงตงเซิงสั่งให้ไป๋จินเต๋อไปเอามาทันทีไม่นานนักก็นำข้อมูลทั้งหมดออกมาบนเอกสารแสดงข้อมูลว่า หลินเฟิงไม่มีพ่อไม่มีแม่ เติบโตมาที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเมื่อสามปีก่อนแต่งงานเข้าตระกูลหลี่...หลายปีมานี้มีชีวิตเรียบง่ายอย่างมากหวงเฮ่อพลิกดูผ่าน ๆ ก็พูดขึ้น “ไอ้หมอนี่มีความสามารถขนาดนี้ ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปแน่นอน”เซี่ยงตงเซิงก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย “ผมก็คิดแบบนั้นครับ ดูท่ามีคนตั้งใจลบบางอย่างออกไป”“หึ ไม่ว่ามันมีที่มาจากไหน กล้าฆ่าลูกชายของฉัน ไม่ว่ามันเป็นใคร ฉันก็จะสับมันให้เละ” หวงเฮ่อคำรามด้วยความโมโหดวงตาคู่หนึ่งยังกวาดมองไปทางเซี่ยงตงเซิงกับไป๋จินเต๋อเซี่ยงตงเซิงสัมผัสได้ถึงความหนาวเหน็บทันทีในตอนนี้หวงเฮ่อพูดขึ้น “พวกตระกูลหลี่คงไม่ต้องให้ผมลงมือจัดการหรอกนะ?”“ท่านผู้นำหวงวางใจได้ เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะนังแพศยาตระกูลหลี่คนนั้น พวกเราไม่มีทางปล่อยตระกูลหลี่ไปอยู่แล้ว”เซี

“ความรู้สึกของคุณผมเข้าใจได้ แต่พวกเราไม่ควรจะถูกคนหลอกใช้นะครับ”ฉินเซี่ยวเทียนพูดขึ้น “ผมกับสหายน้อยหลินรู้จักกันได้ไม่นาน แต่การวางตัวของเขาผมรู้ดี”“เขาไม่เหมือนกับคนที่สามารถเหยียดหยามศพได้”ปกติหลินเฟิงเพียงแค่ลงมือก็ตายแล้ว จากที่หวงเฮ่อพูด ศีรษะของหวงเทียนเช่อถูกคนเหยียบจนเละหลินเฟิงไม่มีทางที่จะเหยียบศีรษะของหวงเทียนเช่อหลังจากที่ฆ่าเขาตายด้วยซ้ำคำพูดของฉินเซี่ยวเทียนทำให้หวงเฮ่อใจเย็นลงเล็กน้อย แต่เขาก็ยังไม่เชื่อว่าเรื่องนี้จะไม่เกี่ยวข้องกับหลินเฟิง“ผมไปถามหลินเฟิงเอง เรื่องนี้มอบให้ผมเป็นคนจัดการ ผมจะให้คำตอบที่คุณพึงพอใจแน่นอนครับ”พูดจบเขาก็เดินไปตรงหน้าหลินเฟิง และถามด้วยสีหน้าจริงจัง “สหายน้อยหลิน คุณบอกผมมาตรง ๆ คุณได้ฆ่าหวงเทียนเช่อไหม?”หลินเฟิงถึงแม้จะรู้สึกดูถูกหวงเฮ่อคนโง่คนนี้ แต่เขาก็ไม่มีทางรับคำใส่ร้ายจากคนอื่นมีความเป็นไปได้สูงว่าเขาถูกคนอื่นใส่ร้ายจริง ๆเขาส่ายหน้าแล้วพูดขึ้น “ผมก็แค่ถีบเขาไปครั้งเดียว และพลังฝ่าเท้านั้นไม่มีทางตายแน่นอน”“หลังจากที่ผมกลับไป คนของตระกูลเซี่ยงฆ่าเขาหรือไม่นั้นผมก็ไม่รู้ได้”ฉินเซี่ยวเทียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่

ช่วงระยะเวลาที่หลี่ฮุ่ยหรานบาดเจ็บจากการถูกทำร้าย ตระกูลหลี่ก็ถูกแก้แค้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนบริษัทย่อยแต่ละแห่งถูกตระกูลเซี่ยงโจมตี ราคาหุ้นตกลงจนต่ำสุดในประวัติศาสตร์แทบจะใกล้ถึงจุดที่จะล้มละลายและวันนี้เช้าหลี่ฮุ่ยหรานก็เพิ่งฟื้นขึ้นมาจางกุ้ยหลานก็หน้าตาโศกเศร้า “แม่เจ้า ตระกูลหลี่ของพวกเราเจอกับอุปสรรคอะไรตอนนี้นะ?”“ทำไมสวรรค์ถึงไม่ยุติธรรมกับตระกูลหลี่ถึงขนาดนี้?”หลี่เหวินเชาขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน สองมือกำแน่น “แม่งเอ๊ย อย่างมากพวกเราก็แค่สู้ตายกับตระกูลเซี่ยง”“สู้กับผีน่ะสิ แกคนเดียวจะไปส่งความตายเหรอ?” คุณปู่ตระกูลหลี่ตวาดใส่จางซินไม่ได้พูดมาโดยตลอด เธอก็คิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะมาจนถึงขั้นนี้“ฮุ่ยหราน หนูกับคุณเซี่ยงมีความบาดหมางอะไรกันแน่? ทำไมคุณเซี่ยงคนนั้นถึงได้มุ่งเป้าไปที่หนูแบบนี้?” คุณปู่ตระกูลหลี่ถามขึ้นทันทีตอนนี้ต้องทำความเข้าใจกับเรื่องนี้ให้ชัดเจน ถึงจะแก้ปัญหาได้แต่หลี่ฮุ่ยหรานก็สีหน้างุนงงเช่นกัน “หนูก็ไม่รู้ ก่อนหน้านี้เคยได้ยินแต่ชื่อของเซี่ยงจื่อหลาน ไม่เคยเจอหน้าเธอด้วยซ้ำ”“จะมีเรื่องบาดหมางกับเธอได้อย่างไร?”คราวนี้ คนตระกูลหลี่ทุกคนหมดคำพ

สวีเชาหลบสายตา ในหัวครุ่นคิดด้วยความรวดเร็วครู่หนึ่งก็พูดโต้กลับ “ผมไม่มีความเกี่ยวข้องกับเซี่ยงจื่อหลานใด ๆ ทั้งสิ้น สร้อยทับทิมเส้นนี้ผมก็เป็นคนซื้อมา”“เพียงแต่ว่าเซี่ยงจื่อหลานก็อยากซื้อเช่นกัน ผมไม่ได้ขายให้เธอ เพราะเหตุนี้เธอจึงแค้นใจผม”คนตระกูลหลี่มองตากัน ตอนนี้ทั้งสองฝ่ายต่างยืนกรานในความคิดของตนเอง ใครพูดจริงพูดเท็จพวกเขาก็ไม่รู้ว่าควรจะเชื่อใครในตอนนี้หลินเฟิงมองไปทางจางซิน และพูดกับเธอ “เธอพูดสิ สร้อยเส้นนี้เป็นของเซี่ยงจื่อหลานหรือว่าสวีเชา?”จางซินคิดไม่ถึงว่าเขาจะโยนหัวหอกมาทางเธอพูดได้ว่าคำพูดแค่ประโยคเดียวของเธอก็สามารถส่งผลกระทบต่อการตัดสินใจของคนตระกูลหลี่ได้ในใจของเธอก็มีแผนอยู่แล้ว ในเมื่อวันนั้นเซี่ยงจื่อหลานยังสวมสร้อยคอแซฟไฟร์ที่ออกแบบโดยเฉพาะฝีมือการประดิษฐ์เหมือนกับสร้อยคอทับทิมเส้นนั้นทุกประการแต่พูดตามความจริง ก็จะต้องผิดใจกับสวีเชา ส่วนหลินเฟิงก็ไม่มีทางซาบซึ้งใจใด ๆ ต่อเธอเธอนึกถึงความแค้นก่อนหน้านี้ของทั้งสองคน เธอไม่สู้ช่วยเหลือสวีเชาเพื่อได้รับความรู้สึกดี ๆ ยังจะดีกว่า“นี่…สร้อยคอเส้นนี้เป็นของคุณชายสวีจริง ๆ คุณเซี่ยงก็แค่อิจฉาริษยาก