Semua Bab หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: Bab 1441 - Bab 1450

“อวี๋จื่อเสวียน สีหน้าของเธอเป็นธรรมชาติหน่อยไม่ได้เหรอ?”ในตอนนี้ ภายในห้องแต่งตัวของกองถ่ายผู้หญิงที่แต่งตัวฉูดฉาดคนหนึ่ง กำลังจ้องมองเด็กผู้หญิงที่สวมชุดนักเรียนด้วยใบหน้าเหยียดหยามและใช้ท่าทางของผู้อาวุโส ตำหนิไม่หยุด“หานเข่อเอ๋อร์ เธอพูดจบแล้วยัง?”อวี๋จื่อเสวียนถูกตำหนิจนโมโห จากนั้นก็หันหน้าไปด่าทอผู้หญิงที่แต่งตัวฉูดฉาดว่า:“ถ้าหากเธอคิดว่าฉันแสดงได้ไม่ดี แย่งบทของเธอ เธอก็ไปยื่นข้อเสนอกับผู้กำกับ มัวแต่พยายามแสร้งทำเป็นผู้อาวุโสกับฉันอยู่ตรงนี้ทำไมกัน?”“เธอคิดว่าฉันอวี๋จื่อเสวียนเป็นดินเหนียวที่ปล่อยให้คนอื่นบีบนวดจริงๆ งั้นเหรอ?”หลังจากผ่านเรื่องราวทั้งหมดเมื่อวานนี้ อารมณ์ของอวี่จื่อเสวียนในตอนนี้ไม่ดีเป็นอย่างมาก ดังนั้นจึงโต้เถียงกลับ ไม่ตามใจผู้หญิงคนนี้อีกต่อไป“ท่าทางอะไรของเธอ?!”ผู้หญิงที่ชื่อหานเข่อเอ๋อร์นิ่งอึ้งเล็กน้อยเห็นได้ชัดว่าเธอคิดไม่ถึงว่าอวื๋จื่อเสวียนจะถกเถียงอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้เธอพูดด่าทอเสียงสูงว่า: “ฉันตำหนิเธออยู่ตรงนี้ ก็เพราะอยากจะชี้ความผิดพลาดของเธอออกมา ให้เธอเข้าถึงบทได้เร็วหน่อย หวังดีต่อเธอทั้งนั้น”“เธอเนี่ยไม่เข้าใจกฎเกณฑ์

ถ่ายละครก็ส่วนถ่ายละคร จำเป็นต้องตบจริงด้วยเหรอ?!อวี๋จื่อเสวียนตัวสั่นเทา และโกรธเคืองอย่างเห็นได้ชัด แต่เธอก็ยังแสดงต่อไป สุดท้ายก็ถ่ายฉากของตัวเองเสร็จสมบูรณ์รอตอนที่ผู้กำกับตะโกนหยุด อวี๋จื่อเสวียนอดใจไม่ไหวแล้ว เธอมองไปทางหานเข่อเอ๋อร์ด้วยความเดือดดาลและพูดว่า:“หานเข่อเอ๋อร์ เธอจะทำอะไร?!”“ฉันไม่ได้ทำอะไรนะ? ถ่ายละครไง ก็ต้องมีความตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่หน่อย อวี๋จื่อเสวียน เธอตั้งใจได้ไม่พอนะ!”มองดูสายตาทารุณของหานเข่อเอ๋อร์ อวี๋จื่อเสวียนก็รู้แล้วว่าผู้หญิงคนนี้ตั้งใจเธอก็ไม่ปล่อยตามเลย พลิกมือตบหน้าหลินเข่อเอ๋อร์ครั้งหนึ่งฝ่ามือที่ดังก้องถูกฟาดลงไป ทั้งกองถ่ายวุ่นวายกันไปหมด“อวี๋จื่อเสวียน เธอทำอะไรน่ะ?!”“เธอบ้าไปแล้วเหรอ?! เธอแก้แค้นส่วนตัวได้ยังไง?!”เมื่อเผชิญหน้ากับการตะโกนถามของเจ้าหน้าที่รอบด้านและผู้กำกับ อวี๋จื่อเสวียนชี้หน้าหายเข่อเอ๋อร์แล้วพูดด้วยความโมโหว่า:“หรือว่าเมื่อครู่พวกคุณหูหนวดงั้นเหรอ?”“ที่เธอตบฉันเมื่อครู่นี้ พวกคุณไม่ได้ยินหรือไง?!”“คนที่แก้แค้นส่วนตัวไม่ใช่ฉัน แต่เป็นเธอต่างหาก!”“พอแล้ว!”ผู้กำกับตบโต๊ะ และพูดด้วยความโมโหว่า:

ส่วนเป้าหมายที่ซือหม่าเหวินมาในวันนี้ทุกคนก็เข้าใจได้ทันทีที่แท้วันนี้ซือหม่าเหวินมาที่นี่ เพราะพุ่งเป้ามาที่หานเข่อเอ๋อร์สินะ!ถ้าหากพูดว่าคุณหลินไม่ใช่พี่ชายของหานเข่อเอ๋อร์ เช่นนั้นความเป็นไปได้เพียงหนึ่งเดียวก็คือ…ทุกคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุ รวมทั้งผู้กำกับต่างมองไปทางอวี๋จื่อเสวียนน้องสาวของหลินเฟิง คืออวี๋จื่อเสวียน?!ผู้กำกับหน้ามืด คนทั้งคนล้มคว่ำไปข้างหน้า“เฮ้ย ผู้กำกับ ผู้กำกับ!”คนที่อยู่รอบๆ ต่างเข้ามาประคองไว้ ถึงได้ทำให้ผู้กำกับไม่ได้ล้มหน้าคะมำบนพื้นหลังจากที่ผู้กำกับหายใจเข้าออกหลายครั้ง ตะโกนเรียกเลขามาถามด้วยใบหน้าโมโห“เธอ…เธอ..เธอ…”บอดี้การ์ดนิ้วสั่น ชี้เลขาสาวที่ตกใจเป็นอย่างมาก และพูดคำเต็มๆ ออกมาไม่ได้อยู่นานเพียงแต่พูดคำว่าเธอออกมาไม่หยุดเพราะว่าหลินเฟิงเป็นพี่ชายของใครกันแน่ เรื่องนี้เป็นเลขาสาวที่ไปสอบถาม เป็นเธอที่กลับมาบอกผู้กำกับและคนอื่นด้วยท่าทางเด็ดขาดว่า น้องสาวของหลินเฟิง ก็คือคุณหานเข่อเอ๋อร์คราวนี้ ผู้กำกับที่ได้รับรู้ความจริง แทบอยากจะบีบคอเลขาสาวให้ตายไปซะจริงๆเมื่อคิดว่าตัวเองไม่เพียงตัดบทของอวี๋จื่อเสวียนทิ้ง แถมยังตวาดใส่

“พวกแกกล้ารังแกฉันแบบนี้ พวกแกจบเห่แน่!”หานเข่อเอ๋อร์โกรธมากจนเกือบจะเสียสติ เธอหัวเราะเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง:“รอพี่ชายของฉันพาคนมา พวกแกไม่มีใครสามารถหลบหนีได้ พวกแกทุกคนจะต้องตาย!”“หึ…”คิดไม่ถึงว่าหลินเฟิงกลับไม่รู้สึกกลัวสักนิดเขาเพียงแค่ยิ้มเยาะ เขาคว้าอวี้จื่อเสวียนที่กำลังจะพุ่งเข้าไปด้วยมือข้างหนึ่ง และพูดอย่างเฉยเมยว่า:“งั้นคุณควรจะรีบหน่อย บางทีตอนนี้เขาอาจจะอยู่ใกล้ ๆ ไม่ได้จากไปไกลก็ได้”“แกอยากตายเร็วๆใช่มั้ย? ได้ ฉันจะสนองแก!”โทรศัพท์ของหานเข่อเอ๋อร์เชื่อมสายแล้วเสียงที่เอื่อยเฉื่อยกังออกมาจากโทรศัพท์ที่อยู่ในมือ“ฮัลโหล เข่อเอ๋อร์ โทรหาผมมีธุระอะไร?”“พี่เหวิน ฉัน…ฉันถูกคนตบ เรื่องนี้คุณจะจัดการไหม?”เสียงของหานเข่อเอ๋อร์เปลี่ยนจากตะคอกเป็นออดอ้อนทันทีเปลี่ยนไปอย่างเร็วมาก ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์หางตากระตุก“พี่ชาย” ที่หานเข่อเอ๋อร์พูดถึงนั้นคงจะไม่ใช่พี่ชายตามความหมายปกติ“หือ? มีคนกล้าแตะต้องเธอ? หรือว่าเธอไม่ได้บอกชื่อของฉันซือหม่าเหวินไปเหรอ?”เสียงของซือหม่าเหวินแฝงไปด้วยความสงสัย“บอกแล้ว แต่พี่เหวิน กองถ่ายของที่นี่เหมือนจะไม่มีใครยอ

“ผม...ทราบแล้วครับ”ซือหม่าเหวินหางตากระตุกอย่างแรงก่อนกลับไป เขายังถลึงตาใส่หานเข่อเอ๋อร์ที่คุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยความตกใจจนตัวอ่อน จากนั้นส่งเสียงไม่พอใจในลำคอและจากไปและท่าทางแบบนี้ของซือหม่าเหวิน ทำให้เกิดการซุบซิบกันของเจ้าหน้าที่ในกองถ่าย“แม่เจ้า เมื่อเรียกก็มา พอกวักก็ไป คุณหลินคนนี้เห็นคุณชายของตระกูลซือหม่าเป็นอะไร?”“ฉันไม่เคยเห็นคุณชายซือหม่าเหวินจะถ่อมตัวขนาดนี้มาก่อน”“พวกเธอได้ยินแล้วยัง? เขายังสั่งสอนคุณชายซือหม่าเหวินด้วย!”“ไร้สาระ คุณดูคุณชายซือหม่าเหวินสิ แม้แต่ตอบโต้กลับก็ยังไม่กล้า!”“บ้าไปแล้ว บ้ามากๆ!”“หึ!”อวี๋จื่อเสวียนเห็นท่าทางกลับไปของซือหม่าเหวิน เธอกำมือแน่น พูดอย่างอวดดีว่า:“ไอ้หมอนั่นครั้งนี้ทำตัวว่าง่ายแล้วจริงๆ ไม่งั้นวันนี้ฉันจะต้องหาข้ออ้าง กระทืบเขาแรงๆ อีกสักยก!”คำพูดแบบนี้ของอวี๋จื่อเสวียนทำให้เจ้าหน้าของกองถ่ายตัวแข็งทื่อ“อีก?”ตามที่อวี๋จื่อเสวียนพูดเธอเคยกระทืบคุณชายซือหมาเหวินท่านนี้อย่างแรงด้วยงั้นเหรอ?นักเขียนบทที่อยู่ข้างๆ รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองจะหยุดเต้น เด็กคนนี้ในกองถ่ายของเขาเป็นใครกันแน่นะ!ไม่น่าแปลกที่เธอจ