LOGINShare
บทที่ 1445
Related chapters
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1446
แต่ซือหม่าเหวิน คนของกองถ่ายเหล่านี้ก็บาดหมางด้วยไม่ได้เช่นกันเห็นหานเข่อเอ๋อร์ไม่รู้จักความเป็นความตายแบบนี้ คนที่อยู่รอบๆ ในเมื่อบาดหมางด้วยไม่ไหวและก็เกลี้ยกล่อมไม่ได้ คนทั้งกองถ่ายต่างทรมานเหมือนกับกินมะระขี้นกเข้าไป“หึ สนใจเธอทำไม เธอรนหาที่ตายเอง พวกเราไม่ต้องห้าม”ในตอนนี้ มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ตรงมุมดังขึ้นเบาๆ“ใคร? ใครพูด?!”หานเข่อเอ๋อร์ได้ยินคคำพูดนี้ ก็เลิกคิ้วตั้งขึ้นทันที และโมโหอย่างมากแต่เธอหาไม่เจอว่าใครเป็นคนพูด“ดังนั้น...คุณหานใช่ไหม คุณคิดจะทำยังไง?”หลินเฟิงเงียบขรึมเล็กน้อย และเผยยิ้มฟันขาวออกมาเห็นรอยยิ้มที่เป็นอันตรายของหลินเฟิง คนของกองถ่ายที่อยู่รอบๆ ต่างก็ถอยห่างด้วยสัญชาตญาณ พวกเขาต่างรู้ว่าหลินเฟิงโมโหแล้วอีกทั้งยังเป็นความเดือดดาลที่ฝืนกลั้นเอาไว้คนจำนวนมากต่างส่งสายตาสงสารไปทางหานเข่อเอ๋อร์ดูท่าคุณหานเข่อเอ๋อร์ยังไม่รู้ว่าที่พึ่งพาของเธอ ถูกคุณหลินเฟิงท่านนี้สั่งให้ “ไสหัว” ไปแล้วยังคิดว่ามีซือหม่าเหวินเป็นที่พึ่งพาของเธอ จึงเก่งกาจที่สุดแล้ว“ฉันก็ไม่อยากทำยังไงหรอก”หานเข่อเอ๋อร์รวบรวมสมาธิกลับไปที่หลินเฟิง กวาดมองหลินเ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1447
“พวกแกกล้ารังแกฉันแบบนี้ พวกแกจบเห่แน่!”หานเข่อเอ๋อร์โกรธมากจนเกือบจะเสียสติ เธอหัวเราะเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง:“รอพี่ชายของฉันพาคนมา พวกแกไม่มีใครสามารถหลบหนีได้ พวกแกทุกคนจะต้องตาย!”“หึ…”คิดไม่ถึงว่าหลินเฟิงกลับไม่รู้สึกกลัวสักนิดเขาเพียงแค่ยิ้มเยาะ เขาคว้าอวี้จื่อเสวียนที่กำลังจะพุ่งเข้าไปด้วยมือข้างหนึ่ง และพูดอย่างเฉยเมยว่า:“งั้นคุณควรจะรีบหน่อย บางทีตอนนี้เขาอาจจะอยู่ใกล้ ๆ ไม่ได้จากไปไกลก็ได้”“แกอยากตายเร็วๆใช่มั้ย? ได้ ฉันจะสนองแก!”โทรศัพท์ของหานเข่อเอ๋อร์เชื่อมสายแล้วเสียงที่เอื่อยเฉื่อยกังออกมาจากโทรศัพท์ที่อยู่ในมือ“ฮัลโหล เข่อเอ๋อร์ โทรหาผมมีธุระอะไร?”“พี่เหวิน ฉัน…ฉันถูกคนตบ เรื่องนี้คุณจะจัดการไหม?”เสียงของหานเข่อเอ๋อร์เปลี่ยนจากตะคอกเป็นออดอ้อนทันทีเปลี่ยนไปอย่างเร็วมาก ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์หางตากระตุก“พี่ชาย” ที่หานเข่อเอ๋อร์พูดถึงนั้นคงจะไม่ใช่พี่ชายตามความหมายปกติ“หือ? มีคนกล้าแตะต้องเธอ? หรือว่าเธอไม่ได้บอกชื่อของฉันซือหม่าเหวินไปเหรอ?”เสียงของซือหม่าเหวินแฝงไปด้วยความสงสัย“บอกแล้ว แต่พี่เหวิน กองถ่ายของที่นี่เหมือนจะไม่มีใครยอ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1448
เธอมองไปทางอวี๋จื่อเสวียนกับหลินเฟิงด้วยความเหลือเชื่อ ในสายตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและร้อนรนแตกต่างกับท่าทางกำเริบเสิบสานเมื่อครู่โดยสิ้นเชิง หานเข่อเอ๋อร์ในตอนนี้สัมผัสได้ถึงความหวาดกลัวที่แท้จริงแล้วคิดไม่ถึงผู้ชายคนนี้เป็นคนที่แม้แต่คุณชายซือหม่ายังไม่กล้ามีเรื่องด้วย เบื้องหลังของเขาจะน่าหวาดกลัวขนาดไหนกัน?!ไม่น่าแปลกใจที่เมื่อครู่ตอนเธอยั่วโมโหหลินเฟิงคนของกองถ่ายใช้สายตาเห็นใจมองดูเธอยังมีคนบอกว่าเธอคิดสั้นในตอนนี้หานเข่อเอ๋อร์ถึงได้เข้าใจสักทีหานเข่อเอ๋อร์ถือโทรศัพท์เอาไว้ด้วยความสั่นเทา และพูดเสียงสั่นว่า:“พี่เหวิน ขอร้องคุณล่ะ ช่วยฉันด้วย ฉัน...ฉันยังไม่อยากตาย พี่เหวิน เป็นพี่ที่โทรศัพท์หาผู้กำกับ ให้เขาเพิ่มบทให้ฉันไม่ใช่เหรอ?”“นี่แสดงว่าคุณยังให้ความสำคัญกับฉันใช่ไหมคะ?”“ผู้กำกับอะไร เพิ่มบทอะไร เรื่องบ้าบออะไร ฉันไม่รู้เรื่อง!”เสียงของซือหม่าเหวินเต็มไปด้วยความหงุดหงิด“นับตั้งแต่วันนี้ ห้ามโทรมาหาฉันอีก พวกเราพอแค่นี้ ใครก็ไม่เคยเจอใครทั้งนั้น ได้ยินแล้วยัง?!”“อ๊ะ?!”สัมผัสได้ถึงความร้อนรนและเด็ดขาดในน้ำเสียงของซือหม่าเหวิน ตอนนี้หานเข่อเอ๋อร์
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1449
“ผม...ทราบแล้วครับ”ซือหม่าเหวินหางตากระตุกอย่างแรงก่อนกลับไป เขายังถลึงตาใส่หานเข่อเอ๋อร์ที่คุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยความตกใจจนตัวอ่อน จากนั้นส่งเสียงไม่พอใจในลำคอและจากไปและท่าทางแบบนี้ของซือหม่าเหวิน ทำให้เกิดการซุบซิบกันของเจ้าหน้าที่ในกองถ่าย“แม่เจ้า เมื่อเรียกก็มา พอกวักก็ไป คุณหลินคนนี้เห็นคุณชายของตระกูลซือหม่าเป็นอะไร?”“ฉันไม่เคยเห็นคุณชายซือหม่าเหวินจะถ่อมตัวขนาดนี้มาก่อน”“พวกเธอได้ยินแล้วยัง? เขายังสั่งสอนคุณชายซือหม่าเหวินด้วย!”“ไร้สาระ คุณดูคุณชายซือหม่าเหวินสิ แม้แต่ตอบโต้กลับก็ยังไม่กล้า!”“บ้าไปแล้ว บ้ามากๆ!”“หึ!”อวี๋จื่อเสวียนเห็นท่าทางกลับไปของซือหม่าเหวิน เธอกำมือแน่น พูดอย่างอวดดีว่า:“ไอ้หมอนั่นครั้งนี้ทำตัวว่าง่ายแล้วจริงๆ ไม่งั้นวันนี้ฉันจะต้องหาข้ออ้าง กระทืบเขาแรงๆ อีกสักยก!”คำพูดแบบนี้ของอวี๋จื่อเสวียนทำให้เจ้าหน้าของกองถ่ายตัวแข็งทื่อ“อีก?”ตามที่อวี๋จื่อเสวียนพูดเธอเคยกระทืบคุณชายซือหมาเหวินท่านนี้อย่างแรงด้วยงั้นเหรอ?นักเขียนบทที่อยู่ข้างๆ รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองจะหยุดเต้น เด็กคนนี้ในกองถ่ายของเขาเป็นใครกันแน่นะ!ไม่น่าแปลกที่เธอจ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1450
“ฉันกลับหนีไปโดยไม่สนใจใคร เป็นแบบนี้ทุกครั้ง ขอโทษนะคะ”ตอนที่พูดคำนี้ อวี๋จื่อเสวียนเบือนหน้ามองไปทางนอกหน้าต่างดูออกได้ว่าเธอยังเขินอายเล็กน้อย“ต่อไปฉันจะฟังพวกคุณ อยู่ที่ในบ้านอย่างว่าง่าย พอใจแล้วยัง?”เห็นเด็กคนนี้จู่ๆ รู้ความแล้วหลินเฟิงกลับไม่เคยชินเล็กน้อยแต่พูดตามตรงชีพจรมังกรของเด็กคนนี้ยังถือว่าอำพรางได้แนบชิดมาก ยอดฝีมือทั่วไปได้ไป ถ้าหากไม่มีความรู้ด้านยาเหมือนกับหลินเฟิง ก็ไม่แน่ว่าจะสามารถมองออกได้หลินเฟิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า:“กลับไปครั้งนี้ ไปหาพี่ฮุ่ยหรานกับพี่ถังหว่านของเธอ ให้ทางด้านพวกเธอเตรียมเอกสาร ย้ายบริษัทบันเทิงของหลี่ซื่อกรุ๊ปไปที่เมืองเจิ้งเต๋อ”“ฉันออกเงินทุน พวกเธอจัดซื้ออุปกรณ์รับสมัครคนมีความสามารถ ไม่ทำบริษัทบันเทิงทั่วไปแล้ว แต่ลงทุนทำบริษัทภาพยนตร์และแผ่นเสียงโดยตรงเลย”มองไปยังปากเล็กๆ ของอวี๋จื่อเสวียนที่เปิดกว้างขึ้นเรื่อยๆ หลินเฟิงก็หัวเราะออกมาและยิ้มพูดว่า:“จ้องฉันทำไม? กำลังแค่นี้ฉันยังสามารถเอาออกมาได้ ต่อไปบริษัทแห่งนี้ก็มอบให้เธอกับอิ่นนั่วเจียจัดการดูแลแล้ว”“ได้กำไรแล้วอย่าลืมแบ่งเงินปันผลให้ฉัน”“ได้!”อวี
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1451
เมื่อเห็นหลินเฟิงไม่ได้หวาดกลัวก้วนอวี่กรุ๊ปกับคุณชายหลูด้วยซ้ำ ผู้หญิงก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที“ไอ้หนุ่ม อย่ามาโทษว่าฉันไม่ได้เตือนแกนะ!”“ที่เมืองจิง แม้แต่สี่ตระกูลที่ร่ำรวยก็ยังต้องไว้หน้าก้วนอวี่กรุ๊ป หากวันนี้เธอไม่คุกเข่าขอโทษ เกรงว่าจะรักษาชีวิตน้อย ๆของนายไว้ไม่ได้แล้ว!”“หึ พูดจาใหญ่โตดีนะ”หลินเฟิงไม่ได้หวาดกลัวคำขู่ของเธอหรอกเขาจ้องมองคุณชายหลูที่เกือบจะล้มไปกับพื้นเพราะความเมา ทั้งรู้สึกดูถูกชายหนุ่มจากตระกูลใหญ่ ที่เอาแต่เสวยสุขและไม่ยอมทำงานทำการแบบนี้“ไอ้...ไอ้หนุ่ม แกรู้ไหมว่าพี่ชายของฉันเป็นใคร?”“พี่ชายของฉันก็คือหลูข่ายหยวนดาบคลั่งแห่งสำนักจิ่วเซียว หากวันนี้แกกล้ากลับไปแบบนี้ละก็ ฉัน...ฉันจะไม่ปล่อยแกไปแน่...”หลังจากที่ฟังคนขี้เมาคุยโวโอ้อวดเกี่ยวกับผู้ที่อยู่เบื้องหลังของตัวเอง หลินเฟิงฟังมานานพอสมควร เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วโทรหาจ้าวเทียนหวาให้เขาส่งคนเข้ามาจัดการอุบัติเหตุในครั้งนี้แล้วเขาก็เดินจากไปพร้อมกับอวี๋จื่อเสวียนก่อนที่จะแยกจากไป คุณชายหลูก็ยังตะโกนอยู่เรื่อย ๆว่า “แกไสหัวกลับมานะ ถ้าแกแน่จริงก็อย่าไปสิวะ แม่งเอ้ย....”“เอ๊ะเอ๊
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1452
“เพื่อที่จะเอาเปรียบเราตอนที่เราไม่ทันได้ระวัง ร่วมมือกับอีกาแห่งเมืองหนานไห่ มากวาดล้างตระกูลถังของพวกเราให้สิ้นซาก”“น่าขำ!”เมื่อได้คำพูดนี้ หลินเฟิงก็ไม่พอใจเล็กน้อยช่างเป็นหมาป่าที่เลี้ยงไม่เชื่องจริง ๆ ถ้าหากหลินเฟิงตั้งใจจะให้ตระกูลถังตายจริง ๆ ถ้าอย่างนั้นตระกูลถังก็คงจะจบเห่ไปนานแล้วจะรอมาถึงตอนนี้ทำไม?ดูเหมือนว่าตระกูลถังจะยังมีปัญหาภายในอยู่นับตั้งแต่ที่ถังเจี้ยนหยวนประกาศปิดธุรกิจสาขาย่อยในที่ต่าง ๆตระกูลหลักของตระกูลถังก็ยังรับเอาสมาชิกจำนวนไม่น้อยมาจากภายนอก จึงส่งผลให้อิทธิพลของตระกูลถังเจือจางลงไปมากเมื่อมีคนพูดถึงกันมากขึ้น โดยธรรมชาติแล้วก็จะมีคนที่คัดค้านมากขึ้นเช่นกัน ถึงแม้ความแข็งแกร่งของตระกูลถังจะพุ่งขึ้นสูง แต่สิ่งที่ต้องชดใช้กลับเห็นได้อย่างชัดเจน“สามี ในเมื่อคุณอยู่ที่เมืองจิง ทำไมคุณถึงไม่พักที่ตระกูลถังสักพักล่ะ? ลุงของฉันรับสมัครคนแปลก ๆทุกประเภทมาตลอดในช่วงนี้ เพื่อเอาไว้ป้องกันการโจมตีอย่างกะทันหันของอีกาแห่งเมืองหนานไห่”ถังหว่านถามลองเชิงเธอไม่แน่ใจว่าหลินเฟิงยังจะเต็มใจเข้าไปข้องเกี่ยวกับความวุ่นวายของตระกูลถังหรือเปล่า ในเมื่อตอน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1453
“ใช่แล้ว แน่นอนว่าฉันรู้ถึงความแข็งแกร่งของศิษย์พี่ของฉันดี ไม่ต้องพูดถึงอีกาแห่งเมืองหนานไห่หรืออีกาแห่งเมืองตงไห่เลย ทั้งหมดจะต้องพ่ายแพ้ให้กับดาบของศิษย์พี่ของฉัน”และชายอีกสองคนก็ยังคุยโวโอ้อวดด้วยใบหน้าที่ชื่นชมอีกด้วยถึงแม้หลินเฟิงจะไม่ชอบคำพูดที่ไร้สาระอะไรแบบนี้แต่เพื่อรักษาหน้าของถังเจี้ยนหยวนและถังหว่าน เขาก็ยังคงยิ้มและจับมือกับไท่สื่อทงคนนั้น“ผมคือหลินเฟิง ยังไม่มีสำนักหรือกลุ่มอะไร....ชั่วคราว”“เหอะ รอยยิ้มจอมปลอม มองดูก็รู้ว่าไม่ใช่คนดีอะไร”เชียนเชียนพูดพึมพำอยู่ข้าง ๆ“คุณจะไม่จบใช่ไหม?”อวี๋จื่อเสวียนทนไม่ไหวกับผู้หญิงคนนี้ที่ใส่ร้ายหลินเฟิงตลอดเวลา จึงเบิกตากว้างใส่พร้อมกับพูดขึ้นด้วยความโมโห“ทำไม? เธอรับไม่ได้งั้นเหรอ? จะสู้กันไหมล่ะ?”ผู้หญิงที่ชื่อเชียนเชียน เห็นได้อย่างชัดเจนว่าไม่ใช่คนที่จะรับมือได้ง่าย ๆเธอชักกระบี่ยาวที่เอวของตัวเองออกมา แล้วโบกไปมาต่อหน้าอวี๋จื่อเสวียน“เอาล่ะ”ไท่สื่อทงขมวดคิ้วและไปขวางหน้าเชียนเชียน พร้อมกับขมวดคิ้วพูดว่า :“เชียนเชียน หยุดเสียมารยาทได้แล้ว!”หลินเฟิงก็ลูบหัวของอวี๋จื่อเสวียน และยิ้มขึ้นเล็กน้อย“หึหึ ท
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1542
“บ้าเอ๊ย ฉันไม่สามารถทนได้จริงๆ ติดต่อน้องหลินให้ฉัน ฉันจะเข้าแทรกแซงเรื่องนี้ด้วย!”...วันต่อมาในบาร์ใต้ดินแห่งหนึ่งทางตอนใต้ของเมืองจิงจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียที่สวมหมวกและหน้ากากไว้ และดูเรียบง่ายมากรีบเดินทางมาที่นี่ ที่นี่คือ “สถานที่นัดพบ” ที่หลงซิ่วพูดถึงควบคู่ด้วยเสียงดนตรีอันไพเราะและฝูงชนที่เต้นรำจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียเดินผ่านทางเดินและมองเห็นหลงซิ่วกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ พร้อมคาบบุหรี่อยู่ในปากเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียมาจริง ๆ ดวงตาของหลงซิ่วก็เป็นประกายบุหรี่ในปากของเขาหล่นลงพื้นโดยไม่รู้ตัวแม้ว่าอิ่นนั่วเจียจะสวมเพียงชุดเดรสยีนส์ซึ่งทำให้เธอดูเป็นเด็กสาวมากในวันนี้ แต่หุ่นที่น่าสะพรึงกลัวของเธอก็ยังทำให้ หลงซิ่วที่กำลังนั่งอยู่ตรงโต๊อย่างไม่ใส่ใจก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอ"เชี่ย ไม่เสียแรงที่เป็นซูเปอร์สตาร์ประเทศมังกรจริงๆ นะ!"หลงซิ่วอดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบเธอกับถานหง หลังจากคิดดู นี่มันไม่ใช่คนระดับเดียวกันด้วยซ้ำ!แม้ว่าถานหงจะเป็นราชินีเพลงประเทศมังกร หน้าตาก็คล้ายๆกันแต่เมื่อเทียบกับอิ่นนั่วเจียสาวสวยที่อยู่แต่ในจอ ถานหงยังด้อยกว่าเยอะมากเพียงแค่ออร่าอันส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1541
สำนักงานใหญ่กลุ่มเผิงกวง เมืองจิงขณะนั้นเผิงกวงฉี่กำลังคาบซิการ์ไว้ในปากอย่างเรื่อยเปื่ยอ ฟังการโต้เถียงขัดแย้งระหว่างตัวแทนจากทั่วทุกแห่งในการประชุมแม้ว่าเผิงกวงฉี่จะดูเป็นปกติ แต่ในใจเขากลับโกรธมากพวกขยะพวกนี้ได้แต่โทษกันไปมา และต่างคนต่างหาผลประโยชน์แม้แต่เผิงกวงฉี่ก็ยังคิดว่า ควรจะกำจัดคนไร้ประโยชน์เหล่านี้ และส่งเสริมให้คนอื่นขึ้นมาเป็นผู้นำภูมิภาคดีไหมขณะที่กำลังคิดแบบนี้ โทรศัพท์มือถือของเผิงกวงฉี่ก็ดังขึ้นกะทันหันเสียงโทรศัพท์ทำให้ห้องประชุมเงียบลงทันที“คุณหลินโทรมาครับ คุณเผิงกวงฉี่”ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ ยื่นโทรศัพท์ให้ด้วยความเคารพเมื่อคิดว่าเป็นหลินเฟิง เผิงกวงฉี่ก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมากไม่พูดไม่ได้ว่ายาหยกโมราของหลินเฟิงมีประสิทธิภาพมากจริงๆ ควบคู่กับน้ำพุร้อนที่เจียงโจว ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองดูหนุ่มลงเรื่อย ๆ และร่างกายก็เต็มไปด้วยกำลังวังชาแม้แต่ผู้หญิงคนใหม่ที่หามาช่วงนี้ ก็ไม่สามารถทำให้เขาพึงพอใจได้ช่วงนี้เขากำลังคิดว่าควรจะหาเพิ่มอีกสักหน่อย เพื่อสร้างทายาทให้กับตระกูลเผิงของเขาสองเดือนที่แล้ว นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่กล้าคิดมาก่อนด้วยซ้ำ“ฮัลโหล
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1540
“ฉันจะโอนเงินสองหมื่นห้าพันล้านบาทเข้าบัญชีของคุณทันที ทางที่ดีคุณให้อิ่นนั่วเจียออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ปโดยเร็วที่สุด ให้เธอมาพบฉันที่เมืองจิง”"ฮ่าฮ่าฮ่า......"ถานหงที่อยู่ปลายสายหัวเราะอย่างโอเวอร์“ฉันต้องการให้อิ่นนั่วเจียคุกเข่าอยู่แทบเท้าฉัน! ยังมีหลินเฟิง ฉันจะทำให้หลินเฟิงและหลี่ซื่อกรุ๊ปบ้าบออะไรนั่นได้ชำระในสิ่งที่ควรจ่าย!”หลังจากพูดจบโทรศัพท์ก็วางสายไปและภายในเวลาไม่กี่นาที ข้อความเงินสดเข้าบัญชีจำนวนสองหมื่นห้าพันล้านบาทก็ปรากฏบนโทรศัพท์มือถือของจวงฉุนทันทีเมื่อมองดูข้อความบนโทรศัพท์ ลมหายใจของจวงฉุนก็เร็วขึ้นอย่างมาก เขาไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้ในชีวิตของเขามาก่อนแต่เมื่อเขาเงยหน้ามองไปทางหลินเฟิง ก็รู้สึกเหี่ยวเฉาทันทีเขารู้ว่าเงินจำนวนนี้จะไม่มีวันมาถึงเขาด้วยซ้ำ อีกทั้งเรื่องที่อิ่นนั่วเจียเข้าร่วมตระกูลหลงเป็นเรื่องโกหกทั้งหมดเขาแค่อยากหลอกเอาเงินก้อนนี้มาจากหลงซิ่ว เพื่อใช้รักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้ก็เท่านั้นเอง“ตอนนี้โอนเงินก้อนนี้เข้าบัญชีของหลี่ซื่อกรุ๊ปเถอะ”หลินเฟิงไม่พูดมาก บังคับจวงฉุนให้ดำเนินการบนโทรศัพท์มือถือของเขาโดยตรงหลังจากนั้นไม่นาน เงิน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1539
“ดูเหมือนว่าคุณจะได้เจอกับอิ่นนั่วเจียจริงๆ นะ”หลงซิ่วที่อยู่ปลายสายพูดอย่างใจเย็นว่า:“ผมลืมบอกคุณไปว่าตอนนี้อิ่นนั่วเจียเป็นสมาชิกของหลี่ซื่อกรุ๊ปแล้ว เธอเต็มใจที่จะออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ป และร่วมมือกับตระกูลหลงของเราจริงๆ เหรอ?”เมื่อได้ยินสิ่งที่หลงซิ่วพูดจวงฉุนสั่นสะเทือนไปทั้งตัวเกือบหัวใจวายเพราะความโมโหในที่สุดเขาก็ได้ลิ้มรสว่าการถูกหลอกเป็นอย่างไรหากหลงซิ่วเล่าเบื้องหลังของอิ่นนั่วเจียให้เขาฟังก่อนหน้านี้เขาจะพาผู้คนมาที่นี่เพื่อมาหาอิ่นนั่วเจีย และตกหลุมพรางได้ยังไง?ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะพูดอะไรอีกแล้วร่องรอยแห่งความโกรธเริ่มผุดขึ้นในใจของจวงฉุนหากพูดว่าเมื่อครู่เพียงแค่โกหกหลงซิ่ว เขาก็มีความกดดันอยู่ไม่น้อยเมื่อเขาได้ยินว่าหลงซิ่วปกปิดเรื่องของอิ่นนั่วเจียกับเขา เขาก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีหากคุณไม่ได้บอกผมให้ชัดเจนก่อนที่คุณจะจากไปผมจำเป็นต้องตกไปอยู่ในมือของหลินเฟิงงั้นเหรอ?จวงฉุนตัดสินใจ คำพูดก็ราบรื่นมากขึ้น“ใช่ครับ คุณอิ่นนั่วเจียบอกผมเอง แต่ว่า...”"แต่ว่าอะไร?"หลงซิ่วที่ปลายสายโทรศัพท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย“แต่คุณอิ่นนั่วเจียบอกว่าเธอได้เซ็น
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1538
จวงฉุนคิดว่าคำพูดนี้สมบูรณ์แบบไร้ที่ติขณะที่จวงฉุนกำลังจมอยู่กับจินตนาการของเขา หลินเฟิงก็ยื่นมือออกไปและโบกไปมาตรงหน้าจวงฉุน“การปล้นทำลายของพวกนายในครั้งนี้ ได้ทำลายสินค้าของหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันมูลค่าสองหมื่นห้าพันล้านบาทเต็มๆ เพียงแค่นายสามารถชดเชยเงินสินค้าเหล่านี้ให้เราได้ ฉันก็จะไม่ถือสาเอาความ”"สองหมื่นห้าพันล้านบาท?"เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ อิ่นนั่วเจียที่อยู่ข้างๆ ก็เปิดริมฝีปากสีแดงของเธอออกครู่หนึ่ง เธอก็ส่ายหัวอย่างจนปัญญาหลินเฟิงกำลังพยายามกรรโชกเงินอยู่เหรอ!"เป็นไปไม่ได้!"เห็นได้ชัดว่าจวงฉุนก็ตกใจกับจำนวนเงินมหาศาลนี้อย่าว่าแต่ยี่สิบห้าล้านบาทเลย แม้แต่ห้าพันล้านบาทเขาก็ยังไม่มี จะอุดรูโบ๋นี้ได้อย่างไรหลินเฟิงรีดไถมากเกินไปจริงๆ“แน่นอนว่าหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันไม่สนใจเงินจำนวนน้อยๆ นี้ แต่ฉันแค่อยากเห็นท่าทางของคุณ”“เป็นไงบ้าง?”หลินเฟิงจ้องมองจวงฉุนด้วยความสนใจอย่างยิ่ง ต้องการดูว่าคนๆ นี้จะหาเงินได้มากเท่าไหร่เพื่อเอาชีวิตรอดได้ในเมื่อเสียหายหนึ่งหมื่นล้านบาท หลินเฟิงต้องหาชดเชยมาจากที่อื่น"ดี...ดีครับ!"จวงฉุนรู้ดีว่าวันนี้เขาไม่มีสิทธิ์ต่อรองกับหลิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1537
“ตอนนี้ ฉันถามพวกนายตอบ”หลินเฟิงค่อยๆ เดินเข้าไปหาจวงฉุน เหยียดมองลงที่ชายผู้ล้มอยู่บนพื้น และตกใจจนหน้าซีดเผือด“คุณ...คุณว่ามาครับ คุณว่า...ผม...ผมจะบอกคุณทุกอย่าง”จวงฉุนในตอนนี้รู้สึกกลัวจนสติแตก ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่“เมื่อวาน อุปกรณ์ไฮเอนด์ล็อตหนึ่งของหลี่ซื่อกรุ๊ป ถูกคนขโมยและทำลายระหว่างทาง...”“เป็นฝีมือพวกผม!”เมื่อจวงฉุนได้ยินเช่นนี้ น้ำตาก็เริ่มไหลออกมา รีบยอมรับทันทีเขากราบหลินเฟิงไม่หยุดและพูดว่า:“ขอโทษครับคุณหลิน เรื่องนี้พวกเราเป็นคนทำจริงๆ แต่เราแค่ถูกใช้เป็นปืนเท่านั้น! หลงซิ่วจากตระกูลหลงสั่งให้พวกเราทำ เขาสั่งให้พวกเราทำ พวกเราก็ไม่กล้าขัดคำสั่งนะครับ!”การได้ยินคำวิงวอนของจวงฉุนซึ่งแทบจะเป็นเหมือนการขอความเมตตาเริ่นโหย่วไฉที่อยู่ข้างๆ ส่งเสียงไม่พอใจในลำคอต้องรู้ไว้ว่า ผู้ชายคนนี้เคยคุยโม้กับเขามาก่อนว่า เขาทำได้ดีแค่ไหนและเผาผลาญมันได้คล่องแคล่วแค่ไหนท่าทางหยิ่งยโส มีท่าทางเหมือน “ถูกบังคับ” ที่ไหนกัน?แต่ตอนนี้เริ่นโหย่วไฉไม่กล้าที่จะพูดอะไรเกรงว่าจะเดินตามรอยของสวีโจวการตายแบบนี้ มันน่าหวาดกลัวมากเกินไป ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยด้วยซ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1536
“พวกเราไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอยู่ในเมืองเจิ้งเต๋ออีกต่อไป!”“ทุกคนฟังคำสั่งของฉัน ลุย!”คำสั่งของจวงฉุนมีน้ำหนักมากกว่าคำสั่งของสวีโจวอย่างเห็นได้ชัดไม่ใช่แค่เพราะเงื่อนไขที่จวงฉุนเสนอมาดึงดูดพวกเขามากเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะพวกเขาไม่เคยรู้ถึงความสามารถของหลินเฟิงว่าเป็นอย่างไรกันแน่คนธรรมดาหลายคนรวมกันอาจเปรียบเป็นขงเบ้งได้ในความคิดของพวกเขา ความสามารถของหลินเฟิงเป็นอย่างไรกันแน่ พวกเขาก็มองไม่เห็นแต่สิ่งที่เป็นความจริงคือพวกเขากลับสามารถมองเห็นข้อได้เปรียบของพวกเขาจากจำนวนคนบวกกับพลังอำนาจของหลงซิ่วด้วยหลังจากครุ่นคิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ที่เดิม นักบู๊ตระกูลหลงประมาณสิบกว่าคนในที่สุดก็ตัดสินใจได้แล้ว และล้อมรอบหลินเฟิงเอาไว้ทีละคนวันนี้สู้ดูสักตั้งถ้าไม่สำเร็จก็ต้องตาย!"แม่งเอ๊ย จวงฉุนไอ้สารเลวตัวน้อย!"ในที่เกิดเหตุมีเพียงสวีโจวเท่านั้น ที่รู้ว่าการปิดล้อมครั้งนี้เป็นการไปตายโดยที่ไม่ต้องคิดด้วยซ้ำเขาเกลียดจวงฉุนมาก จนถึงขั้นมีความคิดอยากฆ่าเขาด้วยซ้ำแต่ทว่าจวงฉุนกลับแสยะยิ้มมองดูสวีโจว และพูดอย่างเย็นชา:“สวีโจว อย่าทำเป็นเสแสร้งอยู่ตรงนี้ รอให้ภารกิจในครั้งน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1535
"อะ......"จางฉุนไม่เข้าใจว่าหลินเฟิงกำลังพูดอะไร เขาพาคนเหล่านี้มาที่นี่ เป้าหมายเพียงเพื่อจับตัวอิ่นนั่วเจียไปเขารู้ว่าหลินเฟิงเป็นนักบู๊และจัดการยากสักหน่อยเพราะงั้นถึงเรียกคนของตัวเองมาแต่อะไรที่เรียกว่า “พาผู้กระทำความผิดมาตรงหน้าเขาโดยตรง” ?ในตอนนี้เอง สวีโจวที่อยู่ไกลออกไปก็คำรามออกมาอย่างกะทันหัน“นาย... ฉันจำได้ นายคือหลินเฟิง! นายคือ... นายคือคนของหลี่ซื่อกรุ๊ป! หลินเฟิงหัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ป!”"อะไรนะ?"เมื่อได้ยินชื่อนี้ จางฉุนก็หันหน้ามองไปที่หลินเฟิงด้วยสีหน้าที่น่าเหลือเชื่อเพราะเขาเคยได้ยินชื่อหลินเฟิงเขาได้ยินมาจากหลงซิ่วว่า ข้อห้ามประการเดียวในการปฏิบัติการครั้งนี้คือการปะทะกับหลินเฟิงตัวซวยคนนี้หลงซิ่วเตือนจางฉุนซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้ระวังหลินเฟิงแต่เขาคิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะพัฒนาไปเกินความคาดหมายของเขา“โอ้? ดูท่าพวกคุณจะรู้จักผม”หลินเฟิงเดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มจากนั้นรัศมีแห่งความหวาดกลัวก็ค่อยๆ แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา อุณหภูมิทั่วทั้งห้องทำงานก็ลดลงมากกว่าสิบองศาในพริบตาเดียวแม้แต่ชาที่มีไอร้อนลอยออกมาเมื่อครู่นี้บนโต๊ะ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1534
“บ้าเอ๊ย ทนไม่ไหวแล้ว!”จวงฉุนรีบถีบประตูห้องทำงานของหัวหน้าโรงงานทันทีสิ่งแรกที่เขาเห็นคือเริ่นโหย่วไฉที่เหงื่อไหลท่วมตัวและยืนอยู่ตรงนั้นอย่างโง่เขลาและอิ่นนั่วเจียผู้มีเสน่ห์กำลังนั่งอยู่บนโซฟา“อิอิอิ…”จวงฉุนเลียริมฝีปากและเผยรอยยิ้มหื่นกามออกมาทันทีตอนนี้เขาโยนคำพูดของเริ่นโหย่วไฉไปไกลโพ้นทันที เพียงแค่จ้องมองไปที่หุบเขาที่คอเสื้อของอิ่นนั่วเจียแล้วแสยะยิ้มพูดว่า:“คุณอิ่นนั่วเจีย ผมมารับคุณแล้ว”"โอ้?"ใครจะไปรู้ว่ารอยยิ้มของจวงฉุนไม่ได้ทำให้อิ่นนั่วเจียตกใจหรืองุนงง เธอยิ้มให้จวงฉุนแล้วพูดว่า:"ฉันรอคุณมานานแล้ว""รอผม?"จวงฉุนตกใจเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะออกมา“ที่แท้คุณหญิงอิ่นนั่วเจียก็สนใจผมด้วย ดังนั้นการเตรียมการทั้งหมดนี้เกินความจำเป็นไปแล้ว!”ขณะที่จวงฉุนกำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง สวีโจวที่เดินเข้ามาเห็นอิ่นนั่วเจียและหลินเฟิงกำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้เถ้าแก่ในห้องทำงาน สีหน้าของเขาดูตกตะลึงเล็กน้อย“พี่สวี มีอะไรหรือเปล่า?”นักบู๊ตระกูลหลงที่อยู่ด้านหลังเขาเห็นท่าทางแปลกๆ ของสวีโจว จึงรีบถามแต่สวีโจวกลับไม่สนใจคนข้างหลังเขา กลับก้าวไปข้างหน้าและคว้าแขน
