ตอนเที่ยง ณ บริษัทหลี่ซื่อกรุ๊ปหลี่ฮุ่ยหรานที่เพิ่งทำงานเสร็จ เพิ่งออกมาจากห้องทำงาน ก็เห็นหลินเฟิงที่สบายอกสบายใจ จึงจนปัญญาทันทีและพูดว่า:“ที่ฉันยุ่งจนหัวร้อน คุณกลับผ่อนคลายอยู่ที่ตรงนี้!”เห็นท่าทางของหลี่ฮุ่ยหรานที่ถามหาความผิด หลินเฟิงก็สะดุ้งโหยง รีบลุกขึ้น ยิ้มแหยพูดว่า:“งานของคุณมีแต่เรื่องในบริษัท เรื่องเล็กเรื่องใหญ่ผมไม่คุ้น อีกทั้ง…ผู้มีความสามารถควรทำงานให้มากนะ ใครใช้ให้ผู้หญิงของผมสุดยอดขนาดนี้ล่ะ?”“หึ พูดจากะล่อนปลิ้นปล้อน”หลี่ฮุ่ยหรานส่งเสียงไม่พอใจ แต่กลับไม่ได้มีท่าทีจะตำหนิหลินเฟิงเธอคล้องแขนของหลินเฟิงขึ้นมาอย่างเป็นธรรมชาติ และยิ้มพูดว่า:“ใกล้ๆ นี้มีร้านก๋วยเตี๋ยวที่อร่อยมากๆ ร้านหนึ่ง ไปกัน ฉันไปคุณไปด้วยกัน”“เหรอ? ร้านก๋วยเตี๋ยวที่สามารถเข้าตาประธานหลี่ได้ งั้นผมต้องลองดูหน่อยจริงๆ”หลินเฟิงยิ้มบางทั้งสองคนเดินออกไปจากห้องทำงานเคียงข้างกันพนักงานของหลี่ซื่อกรุ๊ปจำนวนมากเห็นภาพนี้ หลังจากที่ได้ทำความรู้จักหลายวันนี้ พวกเขาต่างก็รู้ถึงความสัมพันธ์ของหลินเฟิงกับหลี่ฮุ่ยหรานแล้วแต่ยังคงมีพนักงานชายหลายคนที่เผยสีหน้าไม่พอใจออกมาประธานหลี่คน
Read more