All Chapters of หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: Chapter 1021 - Chapter 1030

เพื่อประหยัดเวลาในการกลั่นน้ำยา หลินเฟิงติดต่อถังเจี้ยนหยวนใหม่อีกครั้งตอนนี้ถังเจี้ยนหยวนมองดูสถานการณ์ชัดเจนแล้วความสัมพันธ์ของตระกูลถังกับตระกูลหลงแทบจะไม่มีทางฟื้นฟูความสัมพันธ์กันได้อีกแล้วดังนั้นสำหรับเรื่องแต่งงานของถังหว่าน โอนเอนไปทางหลินเฟิงเรียบร้อยแล้ว แต่ไม่ใช่หลงยวนได้ยินความต้องการของหลินเฟิงถังเจี้ยนหนวนไม่มีความลังเลใดๆ ตอบรับได้อย่างถึงใจเขานำสมุนไพรสมบัติล้ำค่าจำนวนมหาศาลในคลังสมบัติของตัวเองออกมา ในนั้นมีสมบัติอายุหนึ่งร้อยปีอยู่หลายชิ้นนี่จึงทำให้หลินเฟิงทอดถอนใจไม่ได้ ไม่เสียแรงที่เป็นตระกูลถังของเมืองจิง มีเงินก็สามารถใช้ทำอะไรก็ได้จริงๆ ก่อนหน้านี้ตัวเองตามหาสมุนไพรสมบัติล้ำค่าอายุร้อยปีด้วยเวลาที่นานขนาดนี้ที่เมืองเจียงโจว คิดไม่ถึงว่าในมือของถังเจี้ยนหยวนไม่นับประสาอะไรกันแม้แต่ทางด้านศูนย์การแพทย์ตระกูลเลี่ยวก็นำสมุนไพรสมบัติล้ำค่าออกมาช่วยเหลือหลินเฟิงถึงแม้สมุนไพรสมบัติล้ำค่าที่สองตระกูลนี้ให้มา ต่างก็สู้แก่นสารจวี้คังที่หลินเฟิงพบเจอที่งานประมูลโดยบังเอิญไม่ได้แต่ใช้แก้ขัดก็เพียงพอแล้วคืนนั้น หลินเฟิงนั่งเครื่องบินส่วนตัวที่ถังเจี้ย

แต่หลังจากที่หลินเฟิงผสมเลือดของอวี๋จื่อเสวียนเข้าไปหนึ่งหยดน้ำยาที่ผสมกันออกมาแล้วถึงแม้ไม่มีความเปลี่ยนแปลงอย่างอื่น แต่อายุที่ตกตะกอนกลับเพิ่มมากขึ้นจนน่าหวาดกลัวน้ำยาที่ผสมกันออกมาเหมือนกับหลินเฟิงใช้ยาสมุนไพรห้าร้อยปีกลั่นออกมา ประสิทธิภาพดีกว่ายาที่หลินเฟิงกลั่นออกมาเมื่อครั้งที่แล้วอีก สามารถพูดได้ว่ามีแต่เพิ่งไม่มีลดน้อยลง!ต่อให้หลินเฟิงดื่มเข้าไปเอง ก็ทำให้พลังชี่แท้ภายในร่างกายแข็งแกร่งขึ้น ความสามารถเพิ่มขึ้นเป็นกอง!“นี่มัน...”หลินเฟิงนิ่งอึ้งอยู่ที่เดิม ไม่สามารถสงบจิตใจได้เป็นเวลานานประสิทธิภาพของเลือดอวี๋จื่อเสวียนนั้นน่ากลัวเกินไปแล้ว ตัวเธอเป็นเหมือนกับยาอายุวัฒนะทที่เดินได้เชียวนะไม่น่าแปลกใจที่อาอวี๋ปกป้องอวี๋จื่อเสวียนจนถึงขั้นนี้ถึงขั้นที่แม้แต่เขาก็ยังต้องป้องกันเอาไว้นี่ถ้าหากถูกสำนักร้อยพิษรู้จัก อวี๋จื่อเสวียนก็จบเห่แล้ว!จุดจบของเธอเกรงว่าคงต้องถูกขับตลอดชีวิต กลายเป็นทาสเลือดของสำนักร้อยพิษคิดถึงตรงนี้ ในที่สุดหัวใจที่บีบรัดจากความเครียดก็ผ่อนคลายลงมีเลือดขวดเล็กนี้ที่อวี๋จื่อเสวียนให้มา ไม่เพียงเขาสามารถนำยาทั้งหมดกลั่นออกมาได้สำเร็จ

งานเลี้ยงอาหารค่ำสุดแสนวิเศษกลายเป็นแบบนี้ตอนที่นายท่านหลี่ไห่เจียงกำลังจะด่าคน แต่ทว่าหลี่ฮุ่ยหรานกลับลุกขึ้นยืนโดยตรงเธอหยิบแก้วไวน์ขึ้นมา ก่อนจะพูดด้วยแววตาที่ภาคภูมิใจว่า:“อาอิงเฉิง อาก่วงเฉิง ฉันเข้าใจที่พวกคุณไม่เชื่อในความสามารถที่แข็งแกร่งของคนอื่น ในเมื่อพวกคุณไม่มีความสามารถ เพราะงั้นจึงรู้สึกว่าคนอื่นไม่มีความสามารถเช่นเดียวกับพวกคุณ”“ฉันยอมรับว่าที่ฉันมีทุกอย่างในวันนี้ ทั้งหมดล้วนยืมชื่อเสียงของหลินเฟิง สามีของฉันมาไม่น้อย แต่ต่อให้ไม่มีหลินเฟิง ฉันหลี่ฮุ่ยหรานก็ไม่อาจเป็นเหมือนกับพวกคุณได้ ที่เต็มใจใช้ชีวิตอย่างไร้สาระและไม่มีความสำเร็จอะไร”“ผลาญเงินที่ปู่ให้ จากนั้นก็กลับมาด้วยความสิ้นหวัง”เมื่อได้ยินคำพูดดูถูกที่วิจารณ์พวกเขาของหลี่ฮุ่ยหราน ท่าทางของชายวัยกลางคนทั้งสองก็ดูแย่มากในทันที“ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นผู้หญิง แต่ความละอายในใจของฉันก็ยังมีมากกว่าของพวกคุณ อย่างน้อยฉันดีไม่พอ ก็ไม่สามารถพูดประเมินค่าคนอื่นต่ำๆ ได้”“ถึงขั้นการกล่าวหาเรื่องส่วนตัว”จากนั้นหลี่ฮุ่ยหรานก็มองไปที่หลี่เยว่หรูที่อยู่ไกล ๆก่อนจะพูดอย่างใจเย็นว่า“เยว่หรู ก่อนหน้านี้พวกเราไปดูง

“แม้ว่าพวกเราจะไม่สามารถเป็นผู้นำได้ ให้เยว่หรูมาเป็น ก็ดีกว่าหลี่ฮุ่ยหรานตั้งเยอะ!”หลี่ก่วงเฉิงพูดส่งเสริม“ใช่ ๆเยว่หรู เธอก็เป็นหนึ่งในตัวเลือกผู้นำตระกูล แถมยังได้รับการสนับสนุนจากย่ารองของเธอด้วย ไม่ด้อยไปกว่าหลี่ฮุ่ยหราน ถ้าหากหลี่ฮุ่ยหรานหายไปแบบนี้แล้วละก็....”หลี่อิงเฉิงหรี่ตา และแสดงท่าทางที่รู้กันออกมา“งั้นฉันก็จะได้เป็นผู้นำแล้ว....”หลี่เยว่หรูพึมพำกับตัวเอง จากนั้นดวงตาก็เปล่งประกายอย่างมาก ก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจ“ใช่แล้ว เยว่หรู เธอก็จะได้เป็นผู้นำตระกูลหลี่เมืองเจียงหนานของพวกเราแล้ว!”หลี่ก่วงเฉิงพยักหน้าอย่างเด็ดเดี่ยว“ฉัน ยังมีอาอิงเฉิงของเธอที่ต่างก็สนับสนุนเธอด้วย!”“ใช่แล้วเยว่หรู ตราบใดที่กำจัดหลี่ฮุ่ยหรานได้ ตระกูลหลี่ก็จะสามารถคืนกลับมาอยู่ในมือของตระกูลหลี่เมืองเจียงหนานของพวกเราอีกครั้ง!”หลี่อิงเฉิงเอาแต่พูดหลอกให้หลี่เยว่หรูลุ่มหลงมัวเมาแต่จริง ๆแล้วทั้งสองคนคิดมากเกินไปแล้วหลี่เยว่หรูที่อยากจะจัดการกับหลี่ฮุ่ยหรานที่ไม่ใช่หนึ่งหรือสองวัน เพียงแต่เธอไม่ได้หาโอกาส เพราะอย่างนั้นจึงอยู่เฉย ๆ มาโดยตลอดในเวลานี้คุณอาทั้งสองได้ให้โอ

“พวกคุณจะทำอะไร?!”หลี่ฮุ่ยหรานถอยหลังไปหนึ่งก้าว พิงประตูรถของตัวเอง มองสมุนกับอาทั้งสองคนที่อยู่โดยรอบด้วยความระแวดระวัง“เธอว่าพวกเราจะทำอะไรล่ะ?”หลี่อิงเฉิงขยับเข้ามา เคาะกระบองเหล็กที่อยู่ในมือ ส่ายหน้าด้วยท่าทางค่อนข้างเสียดายและพูดว่า:“ไม่เลวไม่เลว หลี่ฮุ่หยราน ดูแบบนี้แล้ว เธอเป็นคนสวยระดับประเทศเลยก็ว่าได้ ต้องฆ่าเธอไปทั้งแบบนี้ เหมือนว่าจะสิ้นเปลืองไปหน่อย”“พี่อิง ไม่สู้ให้สหายทั้งหลายได้ฟินกันก่อนไหม?”พวกสมุนที่อยู่รอบๆ ส่งเสียงหัวเราะที่หยาบคายออกมา“หึหึหึ...”หลี่อิงเฉิงมองไปทางหลี่ฮุ่ยหราน และฉีกยิ้มพูดว่า:“หลี่ฮุ่ยหราน คำพูดที่เธอด่าฉันเมื่อตอนค่ำ ฉันจำได้ทุกคำพูดทุกประโยคเชียวนะ!”“ตอนนี้ เธอควรจะขอโทษฉันแล้วไหม? หือ?”หลี่อิงเฉิงขยับเข้ามาใกล้ กระบองเหล็กในมือชี้ไปทางใบหน้าของหลี่ฮุ่ยหราน จากนั้นแสยะยิ้มและพูดข่มขู่ค่ำคืนไร้จันทร์มีลมพัดแรง สถานที่ไร้ผู้คน โอกาสดีที่จะฆ่าคนฝังศพแต่ใครก็คิดไม่ถึงว่าหลี่ฮุ่ยหรานไม่ได้หวาดกลัวด้วยซ้ำ กลับพูดด้วยเสียงเย็นชาว่า:“ขอโทษงั้นเหรอ? ต้องขออภัยด้วย การกระทำของพวกคุณคู่ควรกับคำว่าสัตว์เดียรัจฉานทั้งสองตัวการป