All Chapters of หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: Chapter 1001 - Chapter 1010

“ถ้าคุณเงินไม่พอก็บอกพวกเรามาตรง ๆก็ได้ ถ้าต้องรักษาหน้าจนทรมาน ไปยุ่งวุ่นวายกับคนซี้ซั้ว”“ตอนนี้คงจะเห็นแล้วว่า ถูกคนทุบตีแล้ว คนที่ตีคนจะไม่เข้ามาเยี่ยม และพูดขอโทษอะไรหรอกนะ”เก่อหงเหมยน้าของอวี๋จื่อเสวียน ถึงแม้ว่าจะมีสีหน้าที่เสียใจจนพูดไม่ออก แต่ท่าทางไม่ได้แสดงความเห็นอกเห็นใจสักเท่าไหร่ กลับแสดงออกถึงการเสียดสีมากกว่าหลินเฟิงก็มองออกว่าญาติของอาอวี๋ มีท่าทางที่ละเอียดอ่อนอยู่เล็กน้อยต่อพวกเขาดังนั้นเขาจึงหยุดไปชั่วครู่ แล้วหันกลับมามองเนี่ยหมิง และเอ่ยอย่างใจเย็นว่า“ฟังฉัน คนที่ขัดแย้งกับอาอวี๋ พวกคุณไม่สามารถรับมือได้หรอก”“รับมือไม่ได้?”เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเฟิง เนี่ยะหมิงก็เยาะเย้ย ก่อนจะสลัดคอเสื้อของหลินเฟิง แล้วเดินไปทางเก่อหงเหมยและพูดด้วยท่าทางเหน็บแนมว่า“แม่ แม่ได้ยินที่เขาพูดหรือเปล่า?”“เขาบอกว่าผมไม่สามารถรับมือกับคนที่ทุบตีลุงเขยได้ล่ะ”“อาจารย์หลิน ใครทุบตีพ่อของฉันกันแน่? คุณบอกฉันมาได้ใช่ไหม?”อวี๋จื่อเสวียนเข้ามาใกล้ ๆในเวลานี้ และมองไปที่หลินเฟิงด้วยอารมณ์ที่ฉุนเฉียว“มีเรื่องน้อยดีกว่ามีเรื่องเพิ่มขึ้น เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพวกคุณ เด

“จื่อเสวียน ไม่ใช่ว่าพวกเราไปทุบตีลุงเขยนะ เธอจะตวาดใส่พวกเราทำไม? หรือว่าเธอไม่ควรจะถามว่าใครที่ทำให้พ่อของเธอเป็นแบบนี้งั้นเหรอ?”เก่อหาเหมยเห็นท่าทางของลูกชายตัวเองไม่ปกติ จึงรีบออกมาปกป้องก่อนจะชี้นิ้วไปที่หลินเฟิง“ใช่”เนี่ยหมิงรีบพูดว่า “พวกเราก็แค่หวังดี และจะล้างแค้นให้ลุงเขย แต่ก็เป็นห่วงพวกคุณด้วย”“พวกคุณไม่ต้องไปล้างแค้นหรอก แล้วพวกคุณก็ไม่ต้องเป็นห่วงด้วย!”อวี๋จื่อเสวียนกล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่าวางใจเถอะ”ในตอนนี้หลินเฟิงทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะพูดอย่างใจเย็นว่า“เมื่อวานฉันไปบ้านตระกูลซือหม่ามาแล้ว วันนี้ซือหม่าเหวินก็จะเข้ามาขอโทษด้วยตัวเอง หากเขาไม่มา ถ้าอย่างนั้นชีวิตน้อย ๆของเขาก็คงไม่รอดแล้ว”“อะไรนะ?!”เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเฟิง ดวงตาของเนี่ยหมิงก็เบิกกว้างราวกับจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ในที่สุดแล้วกลับส่งเสียงหัวเราะออกมาแทน“ไม่หรอก ฉันพูดว่าไอ้หรุ่ม แกสมควรเก็บอาการหน่อยไหม?”เขาตบที่ไหล่ของหลินเฟิง ด้วยสีหน้าที่เห็นอกเห็นใจราวกับมองไอ้โง่คนหนึ่ง และพูดเยาะเย้ยว่า“จื่อเสวียน ลุงเขย คุณดูสิ พวกคุณหาผู้เช่าบ้านแบบไหนมานะ? คาดไม่ถึงว่าจะพูดเรื่องไร้สาระได้

อาอวี๋เปิดเผยความจริงด้วยความเฉียดขาด นี่จึงทำให้หลินเฟิงกับอวี๋จื่อเสวียนได้เห็นอีกด้านหนึ่งของอาอวี๋“พ่อ แม่ของหนู…”“จื่อเสวียน พ่อไม่ควรปิดบังลูกมานานขนาดนี้”อาอวี๋ลูบศีรษะของอวี๋จื่อเสวียนด้วยท่าทางรักใคร่เอ็นดู จากนั้นทอดถอนใจพูดว่า: “แม่ของลูกเคยเป็นนักบู๊ยอดฝีมือคนหนึ่ง ตอนนั้นเธอถูกกับดักของคนชั่วโดยไม่ระวัง พ่อไปพบเข้าพอดี จึงช่วยชีวิตเธอไว้”“ภายหลังเธอปกปิดชื่อเสียงเรียงนามจริง และมีลูกกับพ่อ”“แต่ไม่รู้ว่าทำไม ศัตรูในอดีตมาหาถึงที่ เธอจึงทำได้แค่ฝากฝังลูกไว้กับพ่อ สุดท้ายก็เสียชีวิตในน้ำมือของศัตรู”“พ่อทำตัวต่ำต้อยมาหลายปีแบบนี้ ปกปิดชื่อเสียงเรียงนามจริง ก็เป็นเพราะลูกแน่นอนอยู่แล้ว”อาอวี๋ถอนหายใจ โบกมือพูดว่า:“หงเหมย พวกเธอกลับไปเถอะ ของต่างหน้าชิ้นสุดท้ายของหงยิงไม่ใช่ว่าฉันไม่ให้เธอ แต่เป็นเพราะให้ไม่ได้”“ถ้าหากเธอจะแย่งชิงไป ต่อให้ฆ่าฉันตาย งั้นฉันก็ไม่มีทางให้เธอทำได้สำเร็จ”ได้ยินคำพูดตรงไปตรงมาของอาอวี๋ เก่อหงเหมยถลึงตาโตเธอหายใจหอบ เดินเตร่อยู่ข้างๆ เตียงผู้ป่วยกลับไปกลับมา และพูดด้วยความโหโหว่า:“พี่เขย พี่ดูสภาพตกอับในตอนนี้ของพี่สิ!”“ไม่มีเ

แต่ไม่ว่าจะคิดคำนวณกี่ครั้ง ก็คิดไม่ถึงว่าอวี๋จื่อเสวียนจะกลายเป็นนักบู๊ ทั้งยังมีความแข็งแกร่งอยู่เล็กน้อยด้วยและคนที่ถูกเธอเรียกว่าอาจารย์หลินนั้น คนที่พูดจาโอ้อวดโดยไม่ต้องร่างแบบ ก็เป็นนักบู๊คนหนึ่งบอดี้การ์ดทั้งห้าคนต่างก็เป็นคนที่มีความสามารถมากที่สุดที่เขาเลือกมาจากบริษัทของตัวเอง แต่สุดท้ายก็กลับกลายเป็นว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอีกฝ่ายอยู่ดี“พวกแก...ฝากพวกแกไว้ก่อนเถอะ!”เนี่ยหมิงพูดคำที่ชั่วร้ายไว้ แล้วหันกลับออกไปจากห้องผู้ป่วยเก่อหงเหมยมองฉากนี้ ก็หยุดมือทันที ก่อนจะออกตามหลังลูกชายของตัวเองไป“เนี่ยหมิง....เนี่ยหมิง ลูก ทำยังไงดี? พวกเราจะปล่อยพวกเขาไปแบบนี้งั้นเหรอ?”เก่อหงเหมยตามลูกชายของตัวเองที่ระเบียงทางเดิน แลพเอ่ยถามอย่างไม่เจ็มใจ“แม่ แม่ไม่ต้องรีบร้อน ผมจะปล่อยพวกเขาไปแบบนี้ได้ยังไงล่ะ?”เนี้ยหมิงยิ้มอย่างชั่วร้ายพร้อมกับพูดว่า“โทรศัพท์ตอนนี้ แม่ไม่ต้องห่วง ไม่ว่าจะพูดยังไงผมก็เป็นคนของตระกูลซือหม่า แค่เรียกใครสักคนมาจัดการพวกเขาก็ไม่ใช่ปัญหาแล้ว”“เป็นเรื่องจริงที่พวกเขาเป็นนักบู๊ที่แข็งแกร่ง แต่ยิ่งแข็งแกร่ง พวกเขาจะสามารถเอาชนะสิบคน หรือหนึ่งร้อยคนได

เป็นอย่างที่หลินเฟิงคิดไว้จริงๆบุคคลระดับสูงของตระกูลซือหม่าทั้งหมดเดินทางมาที่ศูนย์การแพทย์ตระกูลเลี่ยว อีกทั้งเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยของอาอวี๋อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยโชคดีที่หลินเฟิงมีเกียรติมากพอ ห้องพักที่เลี่ยวจงจัดแจงให้อาอวี๋เป็นห้องพักที่ใหญ่โตมากที่สุดในศูนย์การแพทย์ตระกูลเลี่ยวต่อให้ตอนนี้บุคคลระดับสูงของตระกูลซือหม่าเดินเข้ามาถึงขั้นที่ยังหามเปลที่ซือหม่าเหวินอยู่บนนั้นเข้ามา ก็ไม่ได้ดูแออัดสักเท่าไหร่“อาจารย์หลินเฟิง พวกเขาคือ...”เห็นคนจำนวนมากขนาดนี้เข้ามาในห้องพักผู้ป่วนกระทันหัน อวี๋จื่อเสวียนรู้สึกงุนงง“ไม่ต้องตื่นตกใจ”หลินเฟิงพบเห็นบ่อยจนชินตา พูดปลอบอวี๋จื่อเสวียนประโยคหนึ่ง จากนั้นยืนขึ้นเดินไปตรงหน้าของซือหม่าเผิงหัว และถามเรียบๆ ว่า:“เป็นยังไง? พวกคุณพิจารณาว่ายังไงบ้าง?”“จะเปิดศึกกับผม หรือจะให้ซือหม่าเหวินกราบขอโทษ?”“เอ๊ะ?!”ได้ยินคำพูดนี้ของหลินเฟิง อวี๋จื่อเสวียนเอามือปิดปากของตัวเองคนเหล่านี้ หรือว่าเป็นคนของตระกูลซือหม่าเหวินทั้งหมดงั้นเหรอ?!อีกทั้งชายวัยกลางคนคนนั้นที่นำหน้ามา พลังอำนาจไม่ธรรมดาอวี๋จื่อเสวียนนึกขึ้นมาได้แล้ว เขาก