All Chapters of พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว: Chapter 241 - Chapter 250

274 Chapters

บทที่ 241

มีเสื้อผ้าสกปรกและมีกลิ่นเหม็นวางอยู่บนศีรษะของเธอแล้วมัดเธอให้แน่นเสียงตะโกนของซ่งซินถูกห่อหุ้มอยู่ในเสื้อผ้าตัวนี้มือของเธอถูกมัดไว้ และเธอก็คุกเข่าลงข้างถังขยะ ในท่ามกลางสายฝน เธอราวกับของเล่นมนุษย์ที่มีราคาถูกชายเลวทรามสองคนนั้นทำร้ายเธออย่างรุนแรงเสียงที่ถูกเข็มขัดฟาดผสมกับเสียงกรีดร้องของผู้หญิงขณะที่ปากของเธอถูกปิด ในตรอกมืดและสกปรกนั้น เสียงนั้นดังอย่างต่อเนื่องในที่สุด ชายสองคนนั้นก็ถ่มน้ำลายใส่เธอสองสามครั้งและสาปแช่ง "ไอ้นังสารเลว ข้างล่างหลวมขนาดนั้น ยังทำตัวเหมือนไม่เคยโดนผู้ชายมาก่อน"ชายสองคนนั้นค่อย ๆ เดินจากไป และซ่งซินก็ได้ยินเสียงของหนึ่งในนั้นโทรหาใครอยู่“ผู้ช่วยโจวครับ เสร็จแล้ว หมายังรังเกียจผู้หญิงคนนี้เลย”หลังจากวางสายแล้ว ผู้ชายสองคนนี้ก็หัวเราะอย่างหยาบคายและคุยกันว่า "จริง ๆ แล้วกูไม่เคยคิดเลยว่า จะมีของดีขนาดนี้ ได้เล่น ได้เงิน 555..."“ได้ยินมาว่าเพื่อให้ผู้หญิงใครสักคนดีใจ สมัยนี้ไม่ค่อยเห็นผู้ชายเอาใจผู้หญิงขนาดนี้นะ...”ซ่งซินกำลังนอนอยู่ข้างถังขยะ เธอตัวสั่น ร่างกายและปากของเธอเต็มไปด้วยเลือด และเสื้อผ้าของเธอก็ยุ่งเหยิงราวกับเนื้อตายที
Read more

บทที่ 242

เพราะถึงอย่างไร ถ้าไม่มีคำสั่งจากฟู่ซือเยี่ยน ผู้ช่วยที่มีตำแหน่งต่ำอย่างเขาจะกล้าทำเช่นนี้ได้อย่างไรและคำพูดนั้น 'เพื่อให้ผู้หญิงใครสักคนดีใจ'...จะเป็นใครได้อีกนอกจากนังหมิงซีคนนี้ผู้หญิงเลวคนนี้แหละที่ต้องการชีวิตของตัวเองหลินเสวี่ยเวยสั่งเกตสีหน้าของซ่งซิน เธอรู้แล้วว่าซ่งซินรู้แล้วว่าใครเป็นคนสั่งทำเรื่องนี้ ตอนนี้สิ่งที่เธอต้องทำคือต้องยัวยุซ่งซินเกิดการแก้แค้นมากยิ่งขึ้นเธอพูดอย่างอ่อนโยน " ซินซิน สองวันนี้หนูรักษาบาดเจ็บในห้องนี้ก่อนนะ อย่าเพิ่งออกไปนะรู้ไหม""ทำไม?"“หมิงซีพักที่โรงพยาบาลแห่งนี้เหมือนกัน พี่กลัวเดี๋ยวหนูเจอหน้าเธอ ถ้าเธอพูดอะไรกับพี่อาเยี่ยน หนูจะทนไม่ไหวค่ะ”“อะไรนะพี่ นังเลวนั่นอยู่โรงพยาบาลนี้ด้วยเหรอพี่”ซ่งซินโกรธจนต้องกัดฟัน น้ำเสียงของเธอดูเหมือนอยากกินใครซักคนหลินเสวี่ยเวยพยักหน้าและพูดทั้งน้ำตา "พี่น่ะ คงไม่สามารถช่วยหนูได้อีกต่อไปแล้ว เพราะหมิงซีไม่ชอบพี่ พี่อาเยี่ยนจะส่งพี่ไปต่างประเทศ หนูอยู่ที่นี่ ต้องระวังให้มากขึ้น อย่ายุ่งกับเธอนะ”คำพูดเหล่านี้ทำให้ซ่งซินตกใจและทำให้เธอโกรธมากยิ่งขึ้นขนาดหลินเสวี่ยเวยที่เคยช่วยชีวิตเขา เขายัง
Read more

บทที่ 243

สองวันต่อมาโดยส่วนใหญ่ ฟู่ซือเยี่ยนอยู่กับหมิงซีห้องผู้ป่วยวีไอพีก็ไม่ต่างจากโรงแรม ที่นี่มีครบทุกอย่าง เขาถึงกับเอางานไปทำที่โรงพยาบาลหมิงซีไม่ชินกับการใช้ชีวิตแบบนี้ แต่ฟู่ซือเยี่ยนไม่ได้แสดงทัศนคติใด ๆ เธอเลยไม่สามารถพูดอะไรที่จะปฏิเสธได้ เพราะมันจะทำให้เธอดูเหมือนคิดเองเออเองตอนเที่ยง หมิงซีไม่อยากกินอะไร เลยกินไม่เยอะข้างนอกฝนตกหนัก และเมื่อฝนตกเธอก็จะรู้สึกหดหู่เล็กน้อยหลังจากวางของลง เธอเริ่มเลื่อนดูเวยป๋อ(โซเชียลมีเดียที่มีความคล้ายคลึงกับTwitter ผสม Facebook) และเห็นโพสต์ เวยป๋อบอกว่า คิดถึงเกี๊ยวซุปไก่ชามห้าหยวนในซอยของโรงเรียนนานาชาติเกี๊ยวนั้นเป็นความทรงจำสมัยเรียนของเธอ เพราะมันราคาถูก เธอจึงได้กินมันทุกเช้าและเที่ยง อาม่าขอวร้านนั้นเป็นคนใจดีมาก ท่านชอบเธิมากด้วย เธอไปสั่งเกี๊ยวน้ำทีไร อาม่าจะเดิมไข่ดาวหนึ่งฟองและน่องไก่ให้เธอถ้าไม่ใช่เพราะไข่ดาวและน่องไก่พวกนั้น เธอคงไม่เติบโตจนสูงเป็น 168 ซม. ในปัจจุบันได้หรอกบางทีอาจเป็นเพราะหญิงตั้งครรภ์เลือกอาหารมาก และจู่ ๆ เธอก็อยากกินเกี๊ยวชามนั้นมาก แต่เสียดาย อาม่าแก่ชราแล้ว และเลิกขายเกี๊ยวน้ำนี้แล้วเธอเลยไม
Read more

บทที่ 244

ทันใดนั้น หมิงซีเหมือนคนใบ้และไม่รู้จะพูดอะไรดี เธออยากหาที่ซ่อนตัวฟู่ซือเยี่ยนเห็นเธอเงียบ เขาจึงเดินเข้าไปใกล้อีกสองก้าวแล้วถามอย่างจริงจัง "เมื่อกี้คุณพูดอะไรนะ"ตอนนี้ดวงตาของหมิงซีเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของชายผู้นี้ กล้ามเนื้อต้นขาที่แข็งแรง และพื้นที่ที่มีความสามารถพิเศษโดยเฉพาะของผู้ชาย...เธอใช้เวลาสักพักกว่าจะอ้าปาก หูของเธอแผดเผา “คุณ คุณไปถอดที่ห้องน้ำไม่ได้เหรอ”“โอเค” เขาไม่ได้อารมณ์เสีย เดินไปอบน้ำที่ห้องน้ำเมื่อฟู่ซือเยี่ยนเดินออกมาอีกครั้ง เขาสวมเพียงเสื้อคลุมอาบน้ำ หมิงซีเคลียร์โต๊ะอาหารเสร็จแล้วด้วย เมื่อเธอเห็นเสื้อคลุมอาบน้ำกำลังเปิดกว้าง ใบหน้าของเธอก็รู้สึกร้อนเธอรู้สึกว่าตอนนี้เธอผิดปกติ ดังนั้นเธอจึงหลีกเลี่ยงสายตาที่เป็นคำถามของเขาและไปอาบน้ำที่ห้องน้ำหลังจากเธอออกมา ชายคนนั้นก็นอนอยู่บนเตียงแล้ว เขากำลังอ่านนิตยสารการเงินในช่วงสองคืนที่ผ่านมา ถึงเวลานอน พวกเขาเข้านอนทันที โดยชายคนนั้นไม่ได้ทำอะไรเลย และพวกเขาก็อยู่อย่างสงบแต่คืนนี้ หมิงซีไม่อยากเข้านอนเพราะเธอมักจะรู้สึกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น“คุณกำลังรออะไรอยู่” ชายคนนั้นวางหนังสือพิมพ์ลงแล้วมองดู
Read more

บทที่ 245

ในวิดีโอมีผู้ชายตัวใหญ่ทั้งสามคนสวมหมวกคลุมศีรษะหลินเสวี่ยเวยคุกเข่าลงบนพื้น และหนึ่งในนั้นดึงผมของเธอและบังคับให้ใบหน้าของเธอชี้ไปที่โทรศัพท์มือถือใบหน้า ร่างกาย และลำคอของเธอเต็มไปด้วยเลือด ดวงตาของเธอบวมจนมองไม่เห็นลูกตา และริมฝีปากของเธอแตกเพราะถูกตบ เธอดูเหมือนไม่ใช่มนุษย์เลยเธอร้องไห้ติด ๆ ขัด ๆ เสียงของเธอแหบราวกับฆ้องที่พัง “ พี่อาเยี่ยน...ช่วยหนูด้วย...ขอร้อง...นึกถึงหนูเคยช่วยพี่ครั้งหนึ่ง.......ช่วยหนูด้วย..... ”นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดในบีบบังคับคนอื่นตอบแทนบุยคุณ ตามที่คาดไว้ ฟู่ซือเยี่ยนเริ่มเงียบและโกรธจริง ๆ"เพี๊ยะ"ชายที่สวมหมวกคลุมศีรษะตบหลินเสวี่ยเวยอย่างแรงและสาปแช่ง "พูดมาก"หลินเสวี่ยเวยอาจถูกทรมานมาเป็นเวลานาน การตบนี้ทำให้เธอเลือดไหลออกมาทันที สภาพของเธอน่ากลัวมากสีหน้าของฟู่ซือเยี่ยนเปลี่ยนไปอย่างมากในทันที และความเย็นชาในดวงตาของเขาก็โกรธจัด "พวกแกกำลังหาที่ตาย"ชายสวมหน้ากากดูเหมือนกำลังฟังเรื่องตลกและหัวเราะใหญ่ พวกเขาใช้โปรแกรมเปลี่ยนเสียง และเสียงหัวเราะของพวกเขาก็น่าขนลุกเป็นพิเศษเขาถามว่า "ผู้หญิงคนนี้บอกว่าคุณเป็นสามีของเธอและรวยมากใช่ไหม
Read more

บทที่ 246

ชานเมือง โกดังเก่าชายคนหนึ่งหยิบกระบอกฉีดยาออกมาแล้วถาม “ต้องฉีดยาปริมาณมากขนาดนี้จริง ๆ เหรอ”หลินเสวี่ยเวยเว่ยกัดฟันแล้วพูดว่า "ใช่"เข็มบาง ๆ ถูกผลักไปทางแขนของหลินเสวี่ยเวยอย่างช้า ๆตอนนี้เธอเป็นคนไข้ที่ใกล้เสียชีวิต และจะไม่ถูกค้นพบเมื่อเธอถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลเธอหยิบกระจกออกมาและส่องกระจก เธอรู้สึกว่ายังไม่มากพอ เธอชี้ไปที่ชายร่างใหญ่ที่มีร่างกายแข็งแรงแล้วพูดว่า "มาที่นี่แล้วตบฉันอีกสองสามที ตบแรง ๆ หน่อย"แน่นอนว่าชายร่างใหญ่ไม่ปฏิบัติคำสั่งขอแปลก ๆ ของนายจ้างอยู่แล้ว"ปะ ปะ ปะ-"เขายกแขนขึ้นแล้วตบหลินเสวี่ยเวย ตอนนี้ใบหน้าของเธอดูน่าเกลียดและบวมกว่าเดิมฟันของหลินเสวี่ยเวยมีเลือดออก และเธอเจ็บอย่างมากจนต้องทำหน้าบูดบึ้ง เธอส่องกระจกดู จึงพอใจนิด ๆเธอต้องทำให้รอบคอบ ไม่ให้พี่อาเยี่ยนเกิดข้อสงสัยใด ๆแต่เมื่อดูปากที่บวมแดงของเธอ เธอก็รู้สึกไม่พอใจในใจ ดังนั้นเธอจึงตบชายผิวดำตัวใหญ่เมื่อครู่นี้ เตะเขาอย่างแรง และสาปแช่ง "ไอ้สัตว์ ตบฉัน มันรู้สึกดีใช่ไหม"ชายผิวดำตัวใหญ่นอนอยู่บนพื้นและปิดหน้าของเขา เขารู้สึกน้อยใจ แต่ก็ไม่กล้าตบผู้หญิงที่บ้าคลั่งคนนี้ เพราะเขายังไม
Read more

บทที่ 247

พวกเขาทั้งสองตกใจกับเสียงคำรามที่ดังออกมาจากร่างผอมบางของเธอหมิงซีเห็นเสื้อผ้าของพวกเขาสกปรก ทรุดโทรม และเต็มไปด้วยคราบน้ำมัน พวกเขาต้องเป็นพวกอันธพาลที่ซ่งซินจ้างด้วยเงิน ไม่ใช่นักลักพาตัวมืออาชีพคนแบบนี้เอาชนะได้ง่ายมากจริง ๆเธอพูดอย่างใจเย็น "พวกคุณรู้ไหมว่าพวกคุณกำลังทำอะไรอยู่ การลักพาตัวและการลวนลามเป็นสิ่งผิดกฎหมาย เธอให้เงินพวกคุณไปเท่าไร ถ้าพวกคุณปล่อยฉันไป ฉันจะให้พวกคุณสองเท่า"ผู้ชายสองคนนั้นมองหน้ากัน ลังเลเล็กน้อย ซ่งซินให้เงินพวกเขาคนละห้าหมื่นหยวนโดยไม่ใช่เงินก้อนใหญ่แม้ว่าจะไม่มาก แต่ก็เป็นเงินจำนวนมากที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิตพวกเขาไม่ได้ตั้งใจทำเรื่องเลวร้ายอย่างจริงใจ ตั้งนั้นสิ่งที่หมิงซี พูดทำให้พวกเขาลังเล"นัง"ซ่งซินรีบวิ่งไปเตะเก้าอี้ที่มัดหมิงซี ไว้ด้วยเสียงอู้อี้ หมิงซีกลิ้งไปที่พื้น เพราะเธอถูกมัด ท้องของเธอจึงไม่โดนพื้น กลับได้รับการปกป้องแต่ไหล่ของเธอถูกกระแทกอย่างแรง และเธอก็ได้ยินเสียงกระดูกหักแตก เธอรู้สึกเหมือนกระดูกของเธอน่าจะหักไปแล้วความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้ใบหน้าของหมิงซีซีดลงโดยไม่มีสีเลือดใด ๆ เธอเอานิ้วมือหยิกฝ่ามือขอ
Read more

บทที่ 248

หมิงซีไม่เคยคิดเลยว่า ปฏิกิริยาแรกของฟู่ซือเยี่ยนคือ เธอกำลังสร้างปัญหาหมิงซีรู้สึกหัวใจถูกมีดแทงอย่างแรงนับไม่ถ้วน เธอรู้สึกเจ็บปวดแต่เธอไม่มีเวลาที่จะสงสารคนอื่น เพราะไม้หนามยังคงกดทับท้องของเธอ เธอต้องทำให้เขาเชื่อเธอหมิงซีดึงมุมริมฝีปากที่ฉีกขาด เลือดปนไปด้วยน้ำตา และพูดด้วยเสียงแหบแห้ง "ฉันไม่ได้โกหกคุณ ฉันถูกลักพาตัวจริง ๆ"บางทีอาจเป็นเพราะเสียงอันเศร้าโศกของหมิงซีทำให้ฟู่ซือเยี่ยน อ่อนไหว ฟู่ซือเยี่ยนมองถุงเงินที่กำลังถูกรถแบตเตอรี่บังคับรีโมทส่งเข้าไปในโกดัง เขาพูดช้า ๆ "คุณอยู่เฉย ๆ นะ อย่าพูดเล่นอย่างนี้ ผมจะ-"“ ฟู่ซือเยี่ยน” หมิงซีอ้าปากอย่างอ่อนแรง น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง“ฉันไม่เข้าใจ ทำไมไม่ว่าหลินเสวี่ยเวยจะพูดอะไร คุณเชื่อหมด แต่สิ่งที่ฉันพูด คุณกลับคิดว่าฉันงี่เง่าตลอด”สำหรับผู้ชายคนนี้ เสียงสำลักด้วยความโกรธของหมิงซีฟังเหมือนเธอกำลังระเบิดอารมณ์สถานการณ์ที่นี่เป็นเรื่องเร่งด่วน และเขาได้ยินเสียงร้องอันน่าสมเพชของหลินเสวี่ยเวยจากด้านในเรื่อย ๆเขาเริ่มโกรธ “ หมิงซี คุณอย่างี่เง่าในตอนนี้ได้ไหม”งี่เง่าเหรอความจริงในสายตาของผู้ชายคนนี้ เส
Read more

บทที่ 249

พูดจบ เธอก็ยืนขึ้นและมองดูชายทั้งสองแล้วพูดว่า "ผู้หญิงคนนี้ฉลาดแกมโกงมาก เห็นไหม เมื่อกี้เธอยังบอกว่าสามีจะให้เงินแน่นอน สุดท้ายล่ะ คนที่ถูกสามีทอดทิ้งจะมีคุณค่าอะไรล่า พวกแกทำตามฉันสั่ง อย่าเชื่อคำพูดของนังนี้เข้าใจไหม”ผู้ชายสองคนนั้นพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า พวกเขาแอบรู้สึกตัวเองเกือบโดนเล่นงานแล้วหนึ่งในนั้นถึงรีบปลดเข็มขัดออกอย่างรวดเร็วซ่งซินเริ่งรู้สึกหมั่นไส้ ความจริงเธออยากเห็นนังเลวนี้ถูกรังแกด้วยตัวเองมากแต่วันนั้นเธอถูดรังแกหนักมากจนตอนนี้เธอเห็นผู้ชายเปลื่อยตัว เธออยากอ้วก“แกสองคนไม่ต้องอ่อนมือเลย แค่ทำตามที่ฉันพูด ทำให้เร็ว ๆ หน่อย”ซ่งซินพูดจบ เธอก็เปิดประตูแล้วไปรอที่ข้างนอก แต่เธอก็ไม่ได้ไปไกล แค่ยืนอยู่ใกล้ ๆ และฟังชายร่างสูงและผอมคนหนึ่งหยิบเข็มขัดที่เขาถอดออกแล้วโยนตีหมิงซีทั้งหมดนี้ได้รับคำสั่งจากซ่งซินซ่งซินให้พวกเขาเอาเข็มขัดทุบตีผู้หญิงคนนี้แรงก่อน จากนั้น...โชคดีที่หมิงซีถูกมัดไว้กับเก้าอี้ และส่วนใหญ่ แข็มขัดถูกโยนลงบนเก้าอี้ แต่แขนของหมิงซียังคงโดนตีจนเป็นแผลเธอทนความเจ็บปวดแสนสาหัสไว้ กัดริมฝีปากแรงจนเลือดออก เธอพยายามตั้งสติไว้ เพื่อคิดหา
Read more

บทที่ 250

หัวของหมิงซีถูกกระแทกกำแพงอิฐอย่างแรง หนึ่ง สองครั้ง สามครั้ง...หมิงซีรู้สึกเหมือนโลกของเธอกำลังหมุนและวิญญาณของเธอหลุดออกจากร่างไปแล้วหนังศีรษะของหมิงซีมีของเหลวสีแดงเหนียว ๆ ไหลออก และหมิงซีไม่สามารถบอกได้ว่า นั่นเป็นงเลือดหรือน้ำหล่อสมองไขสันหลังจนกระทั่งผู้ชายอีกคนมาดึงชายร่างสูงและผอมลงมา หมิงซีจึงล้มลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง“แกบ้าแล้ว เราแค่รับงานมารังแกเธอ ไม่ได้มาฆ่าเธอ”“การฆาตกรรมเป็นอาชญากรรมร้ายแรง เงินแค่นั้น แกโง่ทำไม”ทันใดนั้นชายร่างสูงและผอมจึงตั้งสติกลับมา เขาเอามือปาดเลือดและเหงื่อออกจากใบหน้าของเขา และพูดด้วยสีหน้าดุร้าย "ก็เพราะนังนี้ทำให้ฉันโกรธมาก""โอเค เราทำงานกันเถอะ"คนที่อ้วนกว่ามองผู้หญิงบนพื้น ซึ่งตอนนี้ศีรษะของผู้หญิงคนนี้เต็มไปด้วยเลือด และหายใจลำบาก ผู้ชายพึมพำ"หนู อย่าโทษเราใจร้ายเกินไปนะ เราแค่ใช้เงินทำอะไร ๆ ถ้าจะตำหนิใคร ก็โทษสามีที่ไม่น่าเชื่อถือของเธอเอง เขาเองแหละที่ไม่เอารเธอ ไม่อย่างนั้นจะถึงคิวของเราได้ยังไง "หมิงซีฟังเหตุผลที่ไร้สาระของคนสองคนนั้น เธอกลับไม่รู้จะเถียงกลับยังไงใช่สิ คนที่เธอคิดว่าใกล้ชิดกับเธอที่สุดในโลกนี้ไม่เอา
Read more
PREV
1
...
232425262728
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status