บทที่ 247

พวกเขาทั้งสองตกใจกับเสียงคำรามที่ดังออกมาจากร่างผอมบางของเธอ

หมิงซีเห็นเสื้อผ้าของพวกเขาสกปรก ทรุดโทรม และเต็มไปด้วยคราบน้ำมัน พวกเขาต้องเป็นพวกอันธพาลที่ซ่งซินจ้างด้วยเงิน ไม่ใช่นักลักพาตัวมืออาชีพ

คนแบบนี้เอาชนะได้ง่ายมากจริง ๆ

เธอพูดอย่างใจเย็น "พวกคุณรู้ไหมว่าพวกคุณกำลังทำอะไรอยู่ การลักพาตัวและการลวนลามเป็นสิ่งผิดกฎหมาย เธอให้เงินพวกคุณไปเท่าไร ถ้าพวกคุณปล่อยฉันไป ฉันจะให้พวกคุณสองเท่า"

ผู้ชายสองคนนั้นมองหน้ากัน ลังเลเล็กน้อย ซ่งซินให้เงินพวกเขาคนละห้าหมื่นหยวนโดยไม่ใช่เงินก้อนใหญ่

แม้ว่าจะไม่มาก แต่ก็เป็นเงินจำนวนมากที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต

พวกเขาไม่ได้ตั้งใจทำเรื่องเลวร้ายอย่างจริงใจ ตั้งนั้นสิ่งที่หมิงซี พูดทำให้พวกเขาลังเล

"นัง"

ซ่งซินรีบวิ่งไปเตะเก้าอี้ที่มัดหมิงซี ไว้

ด้วยเสียงอู้อี้ หมิงซีกลิ้งไปที่พื้น เพราะเธอถูกมัด ท้องของเธอจึงไม่โดนพื้น กลับได้รับการปกป้อง

แต่ไหล่ของเธอถูกกระแทกอย่างแรง และเธอก็ได้ยินเสียงกระดูกหักแตก เธอรู้สึกเหมือนกระดูกของเธอน่าจะหักไปแล้ว

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้ใบหน้าของหมิงซีซีดลงโดยไม่มีสีเลือดใด ๆ เธอเอานิ้วมือหยิกฝ่ามือขอ