Semua Bab มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน: Bab 311 - Bab 320

ทันใดนั้นทหารมังกรดำกล้วนดีใจตะโกนกล่าวออกมา: "ขอบคุณคุณหนูใหญ่" จากนั้นก็ตามจี๋เฟิงกลับไป พวกเขาออกมาปฏิบัติภารกิจครั้งแรกก็ยังมีรางวัลอื่นให้อีก ล้วนดีใจกันมาก การบาดเจ็บเล็กๆ น้อยๆ ถือว่าคุ้มค่า"พี่ใหญ่จี๋เฟิง หลังจากนี้ขอติดตามคุณหนูใหญ่มู่ได้ไหม" มีคนถามขึ้นมาจี๋เฟิงก็กล่าวอย่างอารมณ์เสีย : "เจ้าฝันหวานเกินไป ขนาดข้ายังอยากติดตามคุณหนูใหญ่มู่เลย แต่ท่านอ๋องบอกไว้ให้ร่ำเรียนสิ่งที่คุณหนูใหญ่มู่สอน เมื่อถึงระดับระดับมาตรฐานที่นางต้องการคัดเลือกแล้ว คุณหนูใหญ่มู่ก็ถึงจะคัดเลือกเข้ามา""หา แบบนี้หลิวฮั่วกับเหอเฟิงสองคนนั้นก็เอาเปรียบน่ะสิ" มีคนกล่าวออกมาอย่างไม่พอใจ"รอพวกเขากลับมาจากภารกิจนี้แล้วก็ต้องเพิ่มการฝึกฝน พวกเจ้าก็ขยันหน่อยเถอะ อย่าให้คุณหนูใหญ่มู่ในตอนท้ายต้องเลือกกลุ่มอื่นล่ะ แบบนั้นจะขายหน้ามาก" จี๋เฟิงก็รีบพูดขึ้นมา"ครับ! พวกเราจะตั้งใจพยายามแน่นอน" ทหารมังกรดำต่างล้วนหึกเหิม พวกเขาตอนนี้ล้วนเห้นมู่จิ่วซีเหมือนกับท่านผู้สำเร็จราชการแทนแล้ว ถึงขนาดนั้นชื่นชอบคุณหนูใหญ่มู่มากกว่าถึงอย่างไรท่านผู้สำเร็จราชการแทนก็ชอบทำหน้าเย็นชาเหมือนโลงผุ เคร่งขรึมยิ่งกว่าอะไร พ

ถึงอย่างไรก็ทำให้เฟิ่งหล่าวคนหกคุ้มคลั่งได้ และก็สามารถให้จักรพรรดิมีข้ออ้างในการคุกคามชายแดนของแคว้นเกาอวิ๋นมู่จิ่วซีรู้สึกว่าเรื่องนี้มีลับลมคมใน ดูเหมือนเซียวหลิงเย่ว์จะไม่ได้พูดความจริง"อู่เหิง เรื่องนี้เจ้าห้ามคุยกับใครทั้งนั้น ที่แท้เซียวหลิงเย่ว์ก็ไม่ใช่คนซื่อสัตย์" มู่จิ่วซีต้องการจะฉีกโฉมหน้าแท้จริงของนางออกมาไม่งั้นโม่จุนคงจะคิดว่านางเองอคติกับเซียวหลิงเย่ว์ เอาแต่ทำรายชื่อเสียงของเซียวหลิงเย่ว์เย่อู่เหิงพยักหน้า จากนั้นก็กล่าว : "แคว้นเป่ยจิ้นต้องการทำสงครามงั้นรึ? ข้าเห็นว่าท่านพ่อเจ้าวิตกกังวลมาก""ไม่มีทาง แคว้นเป่ยจิ้นก็แค่วางมาดใหญ่โตตบตาคนอื่นก็เท่านั้น" มู่จิ่วซียิ้วกล่าว "เจ้าวางใจเถอะ อ้อ ใช่แล้ว ทางด้านเจ้ามีอะไรน่าสงสัยไหม"เย่อู่เหิงคิดอยู่ครู่หนึ่งและถามขึ้นมา : "ไม่ได้มีเรื่องอะไรพิเศษ จับกุมไส้ศึกไม่จำเป็นต้องถึงศาลต้าหลี่ พวกเราก็แค่ช่วยได้ก็ช่วยเท่านั้น ที่เจ้าบอกให้ข้าหาคนระดับสูง โดยพื้นฐานก็อยู่ภายในค่ายทหาร ที่เหลือก็คือท่านผู้สำเร็จราชการแทนและใต้เท้าโจวเหยาพวกนี้ พวกคนหนุ่มมีอายุน้อย แต่ว่าข้ากำลังไล่ตรวจสอบ"มู่จิ่วซีพยักหน้าอย่างครุ่นคิดแล

"คุณหนูใหญ่และคุณหนูรองตระกูลไป๋กำลังเดินทางมาขอรับ""ดี มีคนคอยคุ้มกันรึเปล่า?""มีขอรับ ทหารมังกรดำแอบเฝ้าคุ้มกันไว้" เย่ฮานกล่าวมู่จิ่วซีก็พยักหน้า ถึงอย่างไรตอนนี้นางตอนนี้ก็เป็นบุคคลมีอิทธิพลในยุคสมัย ไม่รู้ว่าในเงามือมีมากมายกี่คนจับตามองนาง ส่วนเพื่อนของนาง ไม่แน่ก็อาจแฝงด้วยอันตราย ดังนั้นนางจึงต้องได้รับการคุ้มครองจากทุกคนไม่นานนัก ชิงเฟิงและก็มาหาและยิ้มกล่าว : "คุณหนูใหญ่ ท่านผู้สำเร็จราชการแทนออกจากจวนมาแล้วขอรับ""มุ่งหน้ามาที่นี่ใช่ไหม?" มู่จิ่วซีเลิกคิ้วถาม"ใช่ขอรับ เขามาอานเย่ออกมาด้วย" ชิงเฟิงกล่าวมู่จิ่วซีก็ยิ้มและพยักหน้ากล่าว : "ยังดีที่เขามา ไม่งั้นข้าคงได้ผิดคำพูดกับไป๋เฟิ่งหว่านแน่""ท่านผู้สำเร็จราชการแทนใส่ใจกับเรื่องของคุณหนูใหญ่มาก" ชิงเฟิงกล่าว"เจ้าก็รู้?" มู่จิ่วซีเลิกคิ้วมองชิงเฟิงชิงเฟิงก็ยิ้มหัวเราะและกล่าว : "นี่ไม่ใช่คุณหนูใหญ่ท่านมีความสามารถโดดเด่น จนท่านผู้สำเร็จราชการแทนนับถือท่านหรอกเหรอ?""พูดได้ดี เดี๋ยวกลับไปจะให้รางวัล" มู่จิ่วซีหัวเราะเสียงดังก้องชิงเฟิงทันใดนั้นก็ใบหน้าทำทะมึน เย่ฮานก็หัวจนกุมท้องตัวงอพวกเขาแต่ก่อนต่างล้

เย่อู่เหิงยิ้มกล่าว: "ฮั้วอวิ๋นเทียนคือเจ้าสำนักของหอดาราจันทรา อ้างจากคำพูดของจิ่วซีแล้ว เขาถือว่าเป็นชายรูปงามด้านบุ๋นก็เป็นเลิศ ด้านบู๊ก็มีพรสวรรค์เก่งกาจ""หอดาราจันทรา? นั่นไม่ใช่ว่าเป็นองค์กรมือสังหารหรอกเหรอ?" ไป๋ชิงกล่าวอย่างหวาดกลัวเล็กน้อย"ไม่ผิดนัก ฉีฟั่งที่ลอบสังหารจิ่วซีก่อนหน้านี้ก็คือมือสังหารของหอดาราจันทรา แต่ว่าหอดาราจันทราแค่เปิดร้านทำธุรกิจ พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องกลัว""แค่มีเงินก็สามารถจ้างมือสังหารให้ลอบฆ่าคนได้แล้วหรอ?" ไป๋เฟิ่งหว่านอกสั่นขวัญแขวน"หลักการแม้จะเป็นเช่นนั้น แต่ดูจากเป้าหมายลอบสังหารแล้ว ข้าคิดว่าตอนนี้ฮั้วอวิ๋นเทียนไม่มีทางรับจ้างวานลอบสังหารจิ่วซีหรอก พวกเขาถือได้ว่าเป็นเพื่อนกัน" เย่อู่เหิงยิ้มกล่าวเบาๆด้านล่างของหอก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้นมา ไม่นานมู่จิ่วซีก็พาชายในชุดคลุมยาวสีแดงเดินขึ้นมาทั้งสี่คนก็ได้ลุกขึ้นมา มีเพียงผู้หญิงสามคนที่เผยสีหน้าตกใจหวาดกลัวขึ้นมาใบหน้าหล่อเหลาของฮั้วอวิ๋นเทียนกับใบหน้าคมคายดั่งชายชาตรีของโม่จุนและความหล่อเหลาสง่างามของเย่อู่เหิงไม่เหมือนกัน เป็นความงดงามอรชรอันมีเสน่ห์ เป็นใบหน้าที่ยากจะแยกออกได้ว่าคือสตรี

มู่จิ่วซีรู้สึกว่าสายของโม่จุนนั้นคมกริบและแฝงไปด้วยคำเตือน"ไม่ต้องหรอก ข่าวกรองนี้ข้ายกให้เป็นของขวัญกับคุณหนูใหญ่มู่ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับท่านผู้สำเร็จราชการแทนอย่างท่าน" ฮั้วอวิ๋นเทียนกล่าวอย่างไม่รักษาน้ำใจเลยไป๋ชิง ไป๋เฟิ่งหว่านและมู่เจินจูซึ่งนั่งอยู่ตรงโต๊ะก็ไม่กล้าพูดอะไรตั้งแต่โม่จุนเข้ามา แต่ชายหนุ่มรูปงามทั้งสามช่างทำให้จิตใจเบิกบานจริงๆแต่บรรยากาศที่เปลี่ยนไปในพริบตาแบบนี้ ก็ทำให้พวกนางถึงกับตกใจเนื้อเต้นฮั้วอวิ๋นเทียนและท่านผู้สำเร็จราชการแทนที่แท้ก็ไม่ใช่เพื่อนกัน"ฮิๆ ขอบคุณท่านพี่ฮั้วที่มอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้ข้า" มู่จิ่วซีรีบพูดขึ้นมา "มาๆๆ กว่าจะออกมารวมตัวกันได้ทั้งที พวกเรามาดื่มกันสักแก้วเถอะ"มู่จิ่วซีก็ยกจอกเหล้าขึ้นมายังดีที่ทุกคนให้เกียรติไว้หน้า โม่จุนยกจอกเหล้าคนมาช้าเป้นคนสุดท้าย แต่อย่างน้อยเขาก็ยกขึ้นมา"เจ้าวันนี้เล่นอุบายอะไรของเจ้า?" โม่จุนหลังจากวางจอกเหล้าลง แววตาสีดำอันดุเดือดก็หันไปมองนางและกล่าว"โม่จุน เจ้าเลิกเคร่งเครียดขนาดนี้ได้ไหม ข้าแค่เรียกพวกเจ้าออกมาทานข้าว ถ้าไม่เชื่อ เจ้าไปถามอู่เหิงพวกเขาดู"เย่อู่เหิงก็ยิ้มกล่าวขึ้นมา : "เมื