ในเวลานี้ หนิงชิงเสว่รู้สึกราวกับตัวเองกำลังจะขาดอากาศหายใจตัวตนของฉู่เฉินกับแพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมินกำลังชนกันพัลวันอยู่ในหัวของเธอไม่หยุด ทำให้เธอรู้สึกจะเป็นลมเธอไม่กล้าจะเชื่อเลยและก็ไม่อาจยอมรับได้ด้วยแต่มันก็เป็นเรื่องจริงที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า จะให้เธอไม่เชื่อก็คงไม่ได้เธอโซเซและถอยหลังไปสองสามก้าวจนเกือบจะสูญเสียการทรงตัวต่อให้เป็นในความฝัน เธอก็ไม่อาจคาดคิดเลยว่าแพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมินที่เธอตามหาอยู่ก็คือฉู่เฉินภาพของตัวเองที่เยาะเย้ยฉู่เฉินนับครั้งไม่ถ้วนแวบขึ้นมาในหัวของเธอ ทำเอาสีหน้าของเธอซีดสุดขีดส่วนพานอวิ๋นที่อยู่ข้างเธอก็กำลังอ้าปากกว้างพอกับที่จะสามารถกลืนไข่ลงไปได้ทั้งใบคนอย่างอิตาขี้คอกนี่น่ะเหรอคือแพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมิน? ! !โลกนี้มันจะบ้าเกินไปแล้วจริง ๆ! ! !ในขณะเดียวกัน ฉู่เฉินที่เดินขึ้นไปบนเวทีจับจ้องไปยังฉินเวิ่นเทียนพร้อมพูดกับฉินปิงเยว่ว่า “ท่านผู้เฒ่ากับคุณหนูฉินไม่จำเป็นต้องสุภาพก็ได้นะครับ”หลังจากฉินเวิ่นเทียนลุกขึ้นยืน เขาก็หัวเราะเยาะออกมาเล็กน้อยก่อนจะพูดกับทุกคนเบื้องล่างเวทีว่า “ทุกคน พวกคุณไม่ได้มองผิดไปหรอก ชายหนุ่มที่อยู่ข้าง
อ่านเพิ่มเติม