“คุณปู่ผู้อำนวนการ ทุกคนในตระกูลฉีที่ฆ่าพวกคุณนั้น ตอนนี้พวกเขาได้มาอยู่ต่อหน้าพวกคุณแล้วนะครับ ต่อจากนี้ไปพวกคุณสามารถพักผ่อนอย่างสงบสุขได้สักที”“เสี่ยวสือโถวยังรู้มาอีกว่า ยังมีคนไม่น้อยที่ซ่อนอยู่ในความมืด แต่มันก็ไม่สำคัญ สักวันหนึ่งผมจะกระชากหัวพวกมันทั้งหมดออกมา และส่งพวกมันทั้งหมดลงนรกไปเพื่อสารภาพบาปกับพวกคุณเองครับ!”เขาเปิดไวน์ที่ซื้อมาจากข้างถนน เทลงหน้าหลุมศพ แล้วยืนขึ้นเพื่อจะจากไปภายในโรงพยาบาล.หนิงชิงเสว่เพิ่งฟื้นจากอาการหมดสติ และประโยคแรกที่เธอพูดคือ: "น้องเสี่ยวสือโถว..."แต่หลังจากมองเห็นบริเวณรอบๆ อย่างชัดเจน เธอก็ตระหนักได้ว่า ขณะนี้เธอกำลังนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลด้านข้างคือเย่จิง แต่งกายด้วยชุดตำรวจ ยืนเฝ้าข้างเตียงและพูดว่า "ชิงเสว่ คุณได้สติแล้วหรอ?"เมื่อเห็นหนิงชิงเสว่กำลังจะลุกขึ้นนั่ง เย่จิงก็รีบช่วยเธอลุกขึ้นแล้วพูดว่า "อย่าขยับเขยื้อนร่างกายมากนัก หมอบอกว่าคุณแขนหัก น่าจะเกิดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ในครั้งนั้น..."“พี่เย่ ฉัน... ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกันน่ะ?”หนิงชิงเสว่สำรวจห้องผู้ป่วยอย่างกระวนกระวายใจเย่จิงเล่าให้เธอฟังอย่างละเอียดเกี่ยว

“ป้าหลาน ไม่ต้องห่วง ผมจะต้องรักษาคุณให้หายได้อย่างแน่นอน”ฉู่เฉินมองไปที่ป้าหลานที่หลับสนิทและร้องไห้สะอึกสะอื้น "เมื่อถึงตอนนั้น พวกเราจะไปพบพี่สาวทั้งเจ็ดคนด้วยกัน แล้วหลังจากนั้นพวกเราจะดูแลป้าเองครับ"คืนนั้น โศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นที่ตระกูลฉีสร้างความฮือฮาไปทั่วทั้งเจียงหนาน และทุกคนต่างหวาดกลัวกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่นี้ทุกคนต่างคาดเดากันไปว่า ชายสวมหน้ากากทองสัมฤทธิ์คือใครเย่จิงยังได้รับคำสั่งว่า เธอต้องจับคนร้ายตัวจริงให้ได้ภายในหนึ่งเดือน เพื่อทำให้ความคิดเห็นของประชาชนสงบลงขณะเดียวกันในป่าทึบที่ต่างประเทศเห็นเพียงหน้าผากสีขาวของเสือที่มีขนาดตัวมากกว่า 500 กิโลกรัม กำลังจ้องมองชายชุดดําที่อยู่ข้างหน้าที่ห่างไปสิบเมตรเสือขาวดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงอันตรายจากชายชุดดำ มันทำท่าทางพร้อมที่จะต่อสู้ และเปล่งเสียงคำรามอันน่าสะพรึงกลัวออกมาจากปากของมันชายชุดดำยืนเอามือไพล่หลังไว้ และยิ้ม: "เจ้าสัตว์ร้าย โชคร้ายที่แกได้มาพบฉัน ลู่ทง คนนี้นะ"บางทีมันอาจจะเข้าใจคำพูดของเขา และเสือขาวก็โกรธจัด และคำรามเสียงลากยาว ร่างขนาดใหญ่โตของมันก็พุ่งเข้ามาหาเขา โดยการกระโดดครั้งเดียวนั

เหอหลานอุทานออกมาอย่างตื่นเต้น "เอาล่ะ เอาล่ะ เสี่ยวหวัง ตราบใดที่คุณสามารถเป็นคนหนุ่มที่ได้รับการยกย่องอย่างสูงจากตระกูลฉินได้ พวกเราจะจัดงานแต่งงานสำหรับเธอกับรั่วเวยทันที"เมื่อเห็นว่าเรื่องนี้มาถึงจุดนี้ ถังไห่ซานก็ทำได้เพียงทำใจยอมรับมันอย่างเงียบ ๆหลังจากออกจากบ้านตระกูลถังแล้ว ฉู่เฉิน ก็ได้โทรหาซู่จื่อเหยียน และขอให้เธอยอมเซ็นสัญญากับหวังซวี่เขาเพียงแต่พยายามที่จะมีจิตสำนึกที่ชัดเจนเมื่อเขาทำสิ่งต่างๆ เมื่อเขามาถึงเจียงหนานครั้งแรก ถังไห่ซานปกป้องเขามาก็หลายครั้ง และตอนนี้เขาควรจะตอบแทนความมีน้ำใจของเขากลับคืนบ้างขณะที่เขาวางแผนที่จะกลับไปที่คฤหาสต์อวี้หลงวานหมายเลข 1 โทรศัพท์ก็ได้ดังขึ้นน่าแปลกที่เป็นหนิงชิงเสว่ที่โทรมา: "ฉู่เฉิน คุณอยู่ไหนคะ?"“คุณเอาเบอร์โทรศัพท์ของผมมาได้ยังไง?”ฉู่เฉินพูดออกมาอย่างไม่ทันได้คิด“อย่าไปสนใจเลย แค่บอกฉันมาว่าคุณอยู่ที่ไหน?”หนิงชิงเสว่พูดอย่างหงุดหงิดทางโทรศัพท์ว่า "คุณปู่ของฉันตื่นแล้ว แต่เขา... ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ไหวแล้ว ฉันอยากจะใช้โอกาสตอนนี้ เพื่อยุติการหมั้นกับคุณ"“ตกลง เดี๋ยวผมส่งที่อยู่ให้ครับ”ฉู่เฉินวางสายโทรศัพท์แล้

แม้แต่ ฉินปิงเยว่ก็มองไปที่ฉู่เฉิน ดวงตาที่งดงามของเธอมีแต่ความลุ่มหลง และรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาเธอพูดว่าได้เห็นคนมาก็นับไม่ถ้วน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นชายหนุ่มรูปงามอย่างฉู่เฉิน“ว้าว คุณผู้หญิง แฟนของคุณหล่อจริงๆเลยนะคะเนี่ย”พนักงานขายหญิงที่อยู่ข้างๆ เธอมองดูฉู่เฉินด้วยความคลั่งไคล้คำว่า "แฟน" ทำให้ใบหน้าสวยของฉินปิงเยว่ ร้อนฉ่าขึ้นมา และเธอก็พูดพร้อมด้วยความรู้สึกหวานฉ่ำในใจว่า "ขอชุดแบบนี้อีกชุดค่ะ แล้วก็แพ็คมาด้วยนะคะ"“โอเคค่ะ รบกวนคุณช่วยมาชำระเงินตรงนี้ทีนะคะ”ผู้ช่วยขายยิ้มอย่างเคารพฉู่เฉินไม่ได้คิดถึงเสื้อผ้าของเขามากนัก เพราะเขาให้ความสำคัญกับความสะอาดและความสะดวกสบาย เมื่อตอนสวมใส่เท่านั้นระหว่างที่ฉินปิงเยว่ ชำระเงิน มีหญิงสาวหลายคนเดินเข้าไปในร้าน เมื่อพวกเขาเห็นฉู่เฉิน พวกเขาต่างก็ประหลาดใจกับรูปร่างหน้าตาของเขาพวกเธอสองคนเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ และขอเพิ่มเพื่อนฉู่เฉินบน Line แต่ทั้งคู่กลับถูกฉู่เฉิน ปฏิเสธไปหญิงสาวที่ถูกปฏิเสธก็ไม่โกรธเช่นกัน ได้แต่หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วส่งข้อความใน Line ถึงเพื่อนสนิทของเธอ:“ย่าย่า ม

“พูดตามตรงนะคนสวย ผมชื่อหวังซวี่ และหวังฟู่กุ้ยที่เป็นเจ้าของโรงแรมเทียนเซิงก็เป็นพ่อของผมเองครับ”หวังซวี่รีบอวดทันทีเขาคิดว่าอย่างน้อย ฉินปิงเยว่คงจะแปลกใจหลังจากฟัง แต่เธอก็กลับไม่ได้แสดงสีหน้าใดๆออกมาเลยหวังซวี่ ไม่ยอมแพ้และพูดว่า "ผมสงสัยว่าคุณเคยได้ยินมาว่าตระกูลฉินที่ร่ำรวยในเจียงหนานกำลังจะจัดงานเลี้ยงขอบคุณที่ยิ่งใหญ่?""ฉันได้ยินเรื่องนี้มาบ้างนะ"ฉินปิงเยว่ ตกตะลึงและพูด“คุณได้รับจดหมายเชิญจากตระกูลฉินแล้วหรือยัง?”หวังซวี่ถามอีกครั้ง“เอ่อ ไม่นะ”ฉินปิงเยว่ พูดติดตลกหวังซวี่ ไฟลุกขึ้นมาทันทีและพูดว่า "คนสวย พ่อของผมบังเอิญได้รับเชิญจากตระกูลฉิน เขาสามารถพาคนห้าคนไปงานเลี้ยงขอบคุณของตระกูลฉินได้ คุณต้องการทิ้งข้อมูลการติดต่อไว้ เพื่อให้ผมบอกคุณพ่อให้เชิญคุณไปร่วมงานนี้ด้วยมั้ยครับ?”เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ในการพยายามขอข้อมูลติดต่อของฉินปิงเยว่โดยไม่คาดคิด ฉินปิงเยว่พูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ "โรงแรมเทียนเซิงใช่ไหม ฉันจำได้""ไปกันเถอะ."ฉู่เฉินเหลือบมองหวังซวี่ราวกับว่าเขากำลังมองคนที่มีความพิการทางจิตใจ จากนั้นจึงจากไปพร้อมกับฉินปิงเยว่“คนสวย คุณยังไม่ได้ทิ