บทที่ 103

เมื่อเห็นใบหน้าของหนิงชิงเสว่ที่เปลี่ยนเป็นสีหน้าที่เศร้าหมอง เย่จิงก็ยิ่งรู้สึกเศร้าใจ เพราะคิดไม่ถึงว่าเธอจะมีภูมิหลังเป็นแบบนี้

เธอส่ายหัวแล้วพูดว่า "เธอไม่ได้ละเมิดกฎหมายหนิ ฉันจะจับเธอได้ยังไง?"

“คนที่ทำคือน้องชายของเธอ เราจะไม่จับคนดี และปล่อยคนไม่ดีไปแทน”

“ชิงเสว่ ถ้าฉันจับน้องชายของเธอได้ ฉันไม่สามารถลดหย่อนโทษได้นะ หวังว่าเธอจะเข้าใจ”

เย่จิงลังเลที่จะพูดออกมา เพราะชิงเสว่เป็นเพื่อนที่ดีของเธอ และเธอก็ไม่อยากให้มิตรภาพของพวกเธอได้รับผลกระทบ

ใบหน้าของหนิงชิงเสว่ซีดลงอย่างมากในทันที เพราะเธอไม่รู้ว่าเย่จิงจะหัวรั้นขนาดนี้

เมื่อมาถึงจุดนี้ เธอจึงทำได้เพียงเช็ดน้ำตาแล้วพูดว่า "พี่เย่ มีผู้หญิงอีกคนหนึ่งในห้องใต้ดินของตระกูลฉี เธอสติไม่ดี พี่ได้ช่วยเธอออกมาแล้วหรือยัง?"

“ช่วยแล้ว ตอนนี้เธอถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลไปแล้ว ฉันจะพาเธอไปที่นั่นเดี๋ยวนี้แหละ”

เย่จิงพูดก่อนที่จะขึ้นไปบนรถตำรวจ

สิบกว่านาทีต่อมา

ที่ภายในโรงพยาบาล.

เย่จิงมองดูห้องผู้ป่วยที่ว่างเปล่าด้วยสีหน้าเย็นชาแล้วพูดว่า "คนไข้อยู่ที่ไหน?"

“หัวหน้า ผมเพิ่งไปเข้าห้องน้ำมา พอกลับมาก็พบว่าเธอหายไปแล้ว...”

ชายผู้รับผิ