บทที่ 107

“อาการคุณปู่ของคุณแย่มาก ผมต้องรักษาเขาในตอนนี้”

ฉู่เฉิน แทงเข็มเงินเข้าไปในลำคอของหนิงฉางเจิ้ง และถ่ายพลังชี่ที่แท้จริงเข้าไปในร่างกายของเขา

"คุณบ้าไปแล้วรึไง!"

หนิงชิงเสว่ก้าวไปข้างหน้าและผลักเขาออกไป ตวาดด้วยความโกรธ "นายไม่รู้วิธีรักษาอะไรเลยด้วยซ้ำ นายจะรักษาแบบไหนกันแน่? ถ้าคุณปู่เป็นอะไรไป ฉันจะไม่ปล่อยนายไว้แน่"

“ไสหัวออกไป ออกไปจากที่นี่ซะ ฉันไม่อยากเจอนายอีกแล้ว”

ฉู่เฉินยิ้มและไม่พูดอะไรอีก จากนั้นเขาก็หันหลังกลับและเดินออกจากคฤหาสต์ตระกูลหนิง

“คุณปู่ เป็นยังไงบ้างคะ? อย่าทำให้หนูกลัวเลยนะคะ…”

หนิงชิงเสว่ฟุบลงอยู่ข้างเตียง มองดูหนิงฉางเจิ้งซึ่งตกอยู่ในอาการโคม่าอีกครั้งและรู้สึกใจสลาย

ในขณะนี้ แพทย์ส่วนตัวของหนิงฉางเจิ้ง ก็มาถึงพร้อมกับบุคคลหนึ่ง

หลังจากตรวจสอบสภาพร่างกายของหนิงฉางเจิ้งแล้ว ชายสูงอายุที่รับผิดชอบผู้ป่วยก็มีอาการประหลาดใจและพูดว่า "ฮึ่ม มันแปลกมากนะ อวัยวะต่างๆ ของคุณหนิงได้ล้มเหลวไปแล้ว ทำไมถึงมีพลังชีวิตในร่างกายของเขาที่ยื้อชีวิตของเขาไว้กันล่ะ?"

“หมอจง ปู่ของฉันจะยังรอดอยู่ใช่ไหมคะ?”

หนิงชิงเสว่อดไม่ได้ที่จะกังวล

หมอจงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้ว