ในเขตชานเมืองของเมืองหนานเจียง ลึกเข้าไปในป่า อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นฉุนของเลือด และมีศพมากกว่ายี่สิบศพนอนอยู่บนพื้นเห็นได้ชัดว่ามีสงครามครั้งใหญ่เกิดขึ้นที่นี่ฉู่เซียงตงที่สวมเสื้อคลุมทหาร เหลือบมองศพที่อยู่บนพื้นแล้วพูดอย่างเคร่งขรึม “นี่เป็นระลอกที่เท่าไหร่แล้ว? ”“หัวหน้า นี่เป็นระลอกที่เจ็ดแล้ว” คนสนิทคนหนึ่งเช็ดเลือดบนใบหน้าแล้วโค้งคำนับ“ระลอกที่เจ็ดแล้วอย่างงั้นเหรอ! ”“พวกเขาทั้งหมดล้วนมาที่นี่เพื่อฆ่านายน้อย!”ฉู่เซียงตงพึมพำด้วยสีหน้าไร้คำพูด “นายน้อยนี่ก็จริงๆเลย ทำไมถึงต้องการเปิดเผยตัวตนของแพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมินด้วย ไม่อย่างนั้นคนเหล่านี้ก็คงจะไม่รีบเข้ามายังหนานเจียงแบบบ้าคลั่งขนาดนี้ได้หรอก”“แม้ว่านายน้อยจะไม่สนใจมดแมลงอย่างพวกเจ้า แต่ข้า ฉู่เซียงตงก็ไม่สามารถทนต่อใครก็ตามที่พยายามคุกคามเขาได้!”ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย และมีน้ำเสียงเย็นชาในเวลานี้โทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้นหลังจากรับสาย เขาก็หรี่ตาลง ดีดนิ้วแล้วพูดว่า “เตรียมรถให้พร้อม ข้าจะไปตระกูลหนิง”“อย่าลืมทำความสะอาดสถานที่เกิดเหตุให้เหมือนกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นด้วยล่ะ แล้วก็ พี่น้องที่เสียชีวิตท
“ถ้าอย่างงั้น......ก็ดี" “แพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมิน” ทำท่าทางเหมือนจำใจยอมรับคำโน้มน้าวของเขา และพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจชายหนุ่มที่บิดเกลียวกล่องนั้นดีใจมาก และอยากจะพาเขาวิ่งหนีทันทีฉู่เฉินจะปล่อยให้พวกเขาออกไปได้อย่างไร เขาอดไม่ได้ที่จะหยุดพวกเขาและพูดว่า “เรายังไม่ทราบตัวตนของพวกเราเลยทำไมเราถึงรีบออกไปเช่นนี้ล่ะ? ”“คุณ...... ” “แพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมิน” ตัวสั่น และเขาก็ไม่รู้ว่าเขากำลังโกรธหรือกลัวกันแน่“รออีกสักหน่อยเถอะ ยังไงซะชูเซียงตงก็คงใกล้ถึงแล้ว” ฉู่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มครึ่งๆกลางๆเมื่อได้ยินดังนั้น การแสดงออกของคนทั้งสองก็เปลี่ยนไป แต่พวกเขาก็ถูกฉู่เฉินรั้งเอาไว้ และไม่สามารถออกไปได้เลยหนิงชิงเสว่ทนไม่ไหวและพูดอย่างเหลือทน “ฉู่เฉิน คุณปล่อยพวกเขาไปเถอะ ไม่จำเป็นต้องทำให้ชายชราคนหนึ่งต้องลำบากใจเลย”“ไม่ได้ ใครขอให้ผู้ชายคนนี้แกล้งปลอมตัวเป็นฉันกันล่ะ” ฉู่เฉินส่ายหัวหนิงชิงเสว่ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ฉู่เฉิน คุณยังต้องให้ฉันพูดชัดเจนกว่านี้อีกเหรอ? ”“คุณหมายถึงอะไร? ” ฉู่เฉินถามหนิงชิงเสว่ลังเลและพูดว่า “จริงๆแล้วทุกคนรู้ว่าใครในพวกคุณเป็นตัวปลอม คุณควรจะรีบ
ภายใต้สายตาของทุกคน ฉู่เซียงตงยื่นมือออกมาแล้วชี้ไปที่แพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมินตัวปลอมแล้วพูดว่า “นี่คือแพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมินที่แท้จริง!”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา ขาของ “แพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมิน” ทั้งสองคนที่กำลังจะคุกเข่าก็แข็งตัวแข็งทันที ด้วยสีหน้าหมองคล้ำพวกเขาได้ยินไม่ผิดแน่นะ?ฉู่เซียงตงก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาไม่เห็นสีหน้าของพวกเขา จับมือของ “แพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมิน” อย่างแน่นหนา และพูดอย่างขอบคุณ “แพทย์เซียน ขอบคุณที่ช่วยรักษาคนสกุลฉู่เมื่อห้าปีที่แล้ว”“ท่านกลับมาที่หนานเจียง แล้วทำไมถึงไม่แจ้งให้ข้าทราบล่ะ ถ้าบอกก่อนคนสกุลฉู่ก็จะได้ปฏิบัติหน้าที่ในฐานะเจ้าบ้านที่ดีได้”เมื่อมองเขาด้วยใบหน้าที่ตื่นเต้น “แพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมิน” รู้สึกว่าสมองของเขาคงลัดวงจรไปแล้วแต่เขากลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็วและแสร้งทำเป็นไม่แยแส ก่อนจะพูดว่า “ขอบคุณ แล้วก็ช่างเถอะ ฉันไม่เคยขอสิ่งใดตอบแทนเมื่อฉันรักษาความเจ็บป่วยและช่วยเหลือผู้คนอยู่แล้ว”“แพทย์เซียนผู้เชี่ยวชาญ ช่างทำให้คนสกุลฉู่หลั่งน้ำตาด้วยความซาบซึ้งใจจริง ๆ” ฉู่เซียงตงรู้สึกตื้นตันใจมากยิ่งขึ้น“แพทย์เซียน นี่คือกุญแจคฤ
“ปิงเยว่ เจ้ารีบส่งคนไปแอบปกป้องหมอวิเศษฉู่โดยทันที หากใครกล้าลงมือกับเขา ก็ฆ่าอย่างไร้ปรานีได้เลย!”“ได้ค่ะ คุณปู่”ฉินปิงเยว่พยักหน้าและไปจัดการทันทีภายในคลับหนานเจียงในขณะนี้ฉู่เซียงตงกำลังคุกเข่าลงต่อหน้าฉู่เฉิน ดูเหมือนว่าเขากำลังจะร้องไห้โดยไม่มีน้ำตา “นายน้อย โปรดฟังข้าอธิบาย เหตุผลที่ข้าต้องบอกว่าเจ้าตัวปลอมนั่นเป็นแพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมิน ทั้งหมดก็เพื่อท่าน”“คุณพูด ผมจะรอฟัง หากมีคำพูดใดที่ทำให้ผมรู้สึกไม่พอใจ ก็รับผลที่จะตามมาด้วยก็แล้วกัน” ฉู่เฉินกำลังเล่นกาดินเหนียวสีม่วงในมือและมองดูเขาด้วยอารมณ์โกรธฉู่เซียงตงกลัวว่าเขาจะอารมณ์เสีย เขาจึงทุบหม้อดินสีม่วงอันเป็นที่รักของเขาและอธิบายทันที “นายน้อย เนื่องจากท่านเปิดเผยตัวตนของท่านในงานเลี้ยงขอบคุณของตระกูลฉิน ในเวลาเพียงครึ่งวัน มีคนเจ็ดระลอกเข้ามาที่หนานเจียงเพื่อวางแผนที่จะโจมตีท่าน”“ในหมู่พวกเขามีทหารรับจ้างที่ส่งมาจากประเทศของศัตรู พวกเขาต้องการลักพาตัวท่านให้ไปรักษาประธานาธิบดีของพวกเขา”“ยังมีนักฆ่าจากต่างประเทศที่ต้องการปล้นท่านหลังจากได้ยินว่าท่านร่ำรวยมาก”“ยังมีบางคนที่ไปรับการรักษากับท่าน แต่ล้มเหลว แล
เมื่อเห็นความเกลียดชังบนใบหน้าของพวกเขา ฉู่เฉินก็ตกตะลึงก็เป็นเพราะตัวเองปฏิเสธที่จะรักษาพ่อของพวกเขา พวกเขาจึงเกลียดเขาอย่างั้นเหรอ?มุมมองทั้งสามที่ตัวเองกำลังดูอยู่นี้คืออะไร......“ไอ้หนู เจ้ากำลังมองอะไรอยู่ รีบพูดมา!” ชายร่างใหญ่ถือมีดจ่อไปที่คอของฉู่เฉิน“ผู้กล้า ท่านอย่าเพิ่งหุนหันพลันแล่น”ฉู่เฉินแสร้งทำเป็นกลัวทันทีและพูดว่า “ผมยอมบอกแล้ว ยอมบอกแล้ว แพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมินที่คุณตามหาอยู่ในคฤหาสน์หมายเลขสองของอ่าวผานหลง”หลายคนดีใจมากเมื่อได้ยินสิ่งนี้ชายร่างใหญ่ที่ถือมีด พูดด้วยความลังเล “เจ้าไม่ได้โกหกพวกเราใช่ไหม? ”ฉู่เฉินกล่าวอย่างจริงใจ “ผมจะกล้าโกหกคุณได้ยังไงกัน แค่ไปสอบถาม คุณก็จะพบคำตอบเอง”ชายร่างใหญ่คนหนึ่งหัวเราะเยาะ “พี่ใหญ่ พาเด็กคนนี้ไปด้วย หากสิ่งที่เขาพูดเป็นเท็จ เราก็จะฆ่าเขาทันที”“ใช่ เอาแบบนี้ก็แล้วกัน”ชายร่างใหญ่ใช้มีดเคาะหัว แล้วจับฉู่เฉินเป็นตัวประกันในรถตู้ที่ถูกขโมยมาทันที และตรงไปที่คฤหาสน์อ่าวผานหลงหมายเลขสองระหว่างทางฉู่เฉินค้นพบผ่านการลองผิดลองถูกว่าคนสี่คนนี้ถูกเรียกว่าสี่ปีศาจสกุลหวง พวกเขาซ่อนตัวอยู่รอบนอกของประเทศในช่วงไม่กี่ป
“ฉันจะให้มากที่สุดแค่สามในสิบ ไม่อย่างนั้นเราสองคนแตกกัน!”“สามในสิบมันน้อยเกินไป อย่างน้อยก็ต้องสี่ในสิบสิ!”ขณะที่ทั้งสองกำลังโต้เถียงกันเรื่องการแบ่งของที่ขโมยมา พวกเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้ามาจากด้านนอก“หยุดเถียงได้แล้ว ใส่วิกผมเร็ว ๆ คนให้เงินกลับมาอีกแล้ว” ใบหน้าของหม่าเฉียงเป็นประกายเฉินซันรีบสวมวิกผมทันที จากนั้นเขาก็ทำท่าเหมือนเป็นคนผู้เจนโลกวินาทีถัดมาพวกเขาก็เห็นสี่ปีศาจสกุลหวงพุ่งตรงเข้ามา ก่อนจะมองดูทั้งสองคนแล้วถามขึ้นว่า “ใครคือแพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมิน?”“ข้าเอง” เฉินซันไพล่มือทั้งสองข้างไว้ด้านหลัง ก่อนจะพยักหน้าพร้อมกับคุมเชิงให้ดูสงบนิ่ง“ข้าเป็นลูกศิษย์ของแพทย์เซียนแห่งกุ่ยเหมิน” หม่าเฉียงกล่าวเช่นเดียวกันพวกเขามองดูคนเหล่านั้นแล้วขมวดคิ้วทันทีมามือเปล่าเหรอ?ขณะที่พวกเขากำลังจะพูด พวกเขาก็เห็นชายทั้งสี่ดึงมีดพร้าคมกริบสะท้อนแสงออกมาจากด้านหลังทันที“ฟันพวกมันให้ตายไปซะ!”คนที่โตที่สุดในสี่ปีศาจสกุลหวงทักทายเขาหนึ่งประโยค ก่อนจะเป็นผู้นำพุ่งเข้าโจมตีพร้อมกับมีดพร้าในมือของเขาสีหน้าของเฉินซันกับหม่าเฉียงเปลี่ยนไปทันทีในตอนนี้เอง พวกเขาก็ได้ตระหนักว่า
หนิงฉางเจิ้งพยักหน้าอย่างยากลำบากชีวิตของเขาใกล้จะถึงจุดจบแล้ว แต่ก่อนที่เขาจะตายเขาต้องเตรียมการบางอย่าง“ได้ค่ะ หนูจะติดต่อฉู่เฉินทันที” หนิงชิงเสว่เดินออกไปข้างนอกทันที จากนั้นก็กดเบอร์โทรของฉู่เฉินในขณะนี้ ฉู่เฉิน เพิ่งกลับมาจากอ่าวผานหลง เมื่อเห็นว่าหนิงชิงเสว่โทรมา เขาก็คิดอยู่สักพักก่อนจะรับสาย“ฉู่เฉิน คุณอยู่ที่ไหนคะ? รีบมาที่บ้านฉันหน่อยสิ คุณปู่ของฉันอยากพบคุณน่ะ” หนิงชิงเสว่พูดทางโทรศัพท์“ครับ”ฉู่เฉินพยักหน้า เขาวางสายโทรศัพท์แล้วรีบไปที่คฤหาสน์ตระกูลหนิงทันทีเมื่อเขาเห็นหนิงฉางเจิ้งอีกครั้ง เขาก็เห็นรัศมีความตายหนาทึบที่ลอยอยู่เหนือหัวของเขาทันทีเขาจะไม่ไหวแล้วฉู่เฉินแอบส่ายหน้าหนิงชิงเสว่เดินไปที่เตียงแล้วกระซิบว่า “คุณปู่ ฉู่เฉินมาแล้วค่ะ ปู่อยากพูดอะไรกับเขาเหรอคะ?”หนิงฉางเจิ้งดูจะมีพลังมากขึ้นไม่น้อย เขาโบกมือให้หนิงชิงเสว่ออกไปข้างนอก เพราะเขามีเรื่องจะพูดกับฉู่เฉินหลังจากที่หนิงชิงเสว่ออกไป ฉู่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า: “ผู้เฒ่าหนิง เมื่อสามปีที่แล้วผมสัญญาว่าจะช่วยคุณ ตอนนี้ผมทำไม่สำเร็จ มันเป็นความผิดของผมเองครับ คุณมีคำพูดทิ้งท้ายอะไรอยากจะบอ
“ทำไมกัน? ถึงยังไงยัยเด็กผู้หญิงคนนี้ก็เป็นเพียงนังชั่วที่ผู้เฒ่ารับมาจากข้างนอก มีสิทธิ์อะไรมาสืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูลหนิง?”“ใช่ ให้เธอมอบจี้นั่นมาให้เราซะ”ทุกคนต่างก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมาในทันที และพวกเขาก็เริ่มบ่นอุบอิบกันทีละคนลูกชายทั้งสามของหนิงฉางเจิ้งอย่างหนิงเหรินสง หนิงเหรินฮ่าวและหนิงเหรินเจี๋ยมองหน้ากัน ก่อนที่พวกเขาจะใช้สายตาตกลงกันว่าจะแย่งจี้ไฉ่สิ่งเอี้ยกลับมาก่อน จากนั้นทั้งสามคนค่อยแข่งกันเพื่อชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลหหนิงเหรินสงก้าวไปข้างหน้าและยื่นมือไปที่หนิงชิงเสว่: “ชิงเสว่ เอาจี้นั่นมา เจ้าไม่เหมาะที่จะเป็นหัวหน้าของตระกูลหนิงหรอก”“ลุงคะ นี่คือสิ่งที่ปู่มอบให้ฉันก่อนที่เขาจะตายนะคะ คุณปู่ขอให้ฉันเป็นผู้นำตระกูลหนิงค่ะ” หนิงชิงเสว่กล่าวด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยไม่ใช่ว่าเธออยากได้ตำแหน่งผู้นำตระกูลหนิง แต่เธอไม่อยากขัดกับความปรารถนาสุดท้ายของปู่เธอหนิงชิงเสว่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “เจ้าเป็นแค่เด็ก และเจ้าก็ไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขโดยตรงของตระกูลหนิง อย่างเจ้ามีสิทธ์อะไรมาเป็นผู้นำตระกูลหนิง”“ชิงเสว่ ลุงของเจ้าพูดถูก เจ้าส่งจี้นั่นคืนมาเถอะ” ลูกคนที่ส