บททั้งหมดของ ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม: บทที่ 381 - บทที่ 390

ในตอนกลางดึก เฉียวซุนส่งเฉียวสือเยี่ยนกลับไปเขาอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์ที่เฉียวซุนเคยอาศัยอยู่มาก่อน อยู่ในทำเลที่ดี และมีสิ่งอำนวยความสะดวกที่ครบครันแต่นี่มันก็เป็นแค่แผนชั่วคราวเท่านั้นตกดึกท้องฟ้ามืดครึ้ม รถจอดอยู่ใต้อาคารอพาร์ตเมนต์ เฉียวสือเยี่ยนคาบบุหรี่ไว้ที่ริมฝีปาก แต่ก็ไม่ได้จุดไฟ......เขาจับมือน้องสาวอย่างอ่อนโยนแม้ว่าทั้งคู่จะจากกันไปตั้งหกปี แม้ว่าเฉียวซุนจะได้กลายเป็นแม่คนไปแล้ว แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ไม่เคยเปลี่ยน ในใจของเขา เฉียวซุนก็ยังคงเป็นเด็กน้อยที่คอยเดินตามตูดเขาต้อย ๆ เหมือนเดิม“พี่คะ! ”เฉียวซุนเรียกเขาด้วยเสียงต่ำในเวลานี้ มีเพียงแค่พวกเขาสองพี่น้องเท่านั้น ตอนนี้ไม่ว่าจะมีความลับอะไรก็สามารถระบายออกมาได้ทั้งหมด รวมถึงเรื่องของลู่เจ๋อ แล้วก็เมิ่งเยียนหุยด้วยเช่นกันเฉียวสือเยี่ยนมองที่ด้านหน้าของรถด้วยสีหน้าที่ไร้ความรู้สึก “ในปีนั้น ตอนที่พ่อเข้าควบคุมซื้อกิจการบริษัทแห่งหนึ่งมา มันก็ค่อนข้างลำบากนิดหน่อย เหมือนเป็นการทำให้อีกฝ่ายล้มละลายในทางอ้อม! คนคนนั้นรับผิดชอบด้วยการกระโดดตึก ลูก ๆ ต้องใช้ชีวิตตามท้องถนน......ในใจของพ่อก็รู้สึกผิด ก็เลย

ลู่เจ๋อรอมาทั้งวัน แต่สิ่งเขารอกลับถูกเธอปฏิเสธในใจของเขารู้สึกผิดหวังแต่เขาก็ไม่พูดอะไรอีก เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของเธอ เขาบอกเธอว่าในห้องแต่งตัวมีของขวัญอยู่มากมาย ต่างก็ส่งมาจากญาติแล้วก็เพื่อนฝูงของเธอ......เฉียวซุนไม่อยากทำให้เสียบรรยากาศเธอจึงฝืนยิ้มออกมา “งั้นฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อน แล้วค่อยดูก็แล้วกัน! ”ลู่เจ๋อดึงตัวเธอลงมาอีกครั้ง เขาเล้าโลมเธอผ่านเสื้อผ้าที่เธอสวม แล้วพูดด้วยเสียงที่แหบห้าว “อาบด้วยกันนะ! ”เฉียวซุนพูดปฏิเสธเบา ๆ “ฉันเป็นประจำเดือน! ”แววตาของลู่เจ๋อมองลึกลงไปจากนั้นเขาก็อุ้มเธอขึ้นมา แล้วพาเธอไปที่ห้องน้ำ แน่นอนว่าเขาจะไม่บังคับเธอให้ทำเรื่องอย่างว่าในช่วงที่เธอมีประจำเดือน......แต่วันนี้เป็นวันเกิดของเธอ เขาก็แค่อยากทำให้เธอมีความสุขก็เท่านั้นแต่ยิ่งเขาทำได้ดีมากเท่าไหร่ เฉียวซุนก็ยิ่งรู้สึกเสียใจมากขึ้นเท่านั้นแต่เธอก็ไม่เคยเสียใจกับการตัดสินใจของเธอเลยมีบางคน แค่ทำพลาด ก็กลายเป็นตราบาปไปตลอดชีวิต!หลังอาบน้ำเสร็จ เธอก็ยังไม่รู้สึกง่วง เธอเลยไปเปิดดูของขวัญพวกนั้นในห้องแต่งตัว บางคนก็ส่งขวัญมาได้ถูกใจเธอมาก อย่างเช่น คุณนายหลี่ส่งผ้าพันคอ

......โรงพยาบาลลู่หลังจากที่เจ้าหนูลู่เหยียนถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล เธอก็จำเป็นต้องได้รับการถ่ายโอนเลือดกรุ๊ป AB โดยเร็วที่สุด แต่เช้าวันนี้ที่เมืองเฉิงก็เพิ่งจะเกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนขึ้น ทำให้กรุ๊ปเลือด AB ของโรงพยาบาลอยู่ในภาวะขาดแคลนอย่างมาก......ทั้งลู่เจ๋อและเฉียวซุน ทั้งคู่ต่างก็ไม่มีกรุ๊ปเลือด AB ถ้าจะให้เรียกรถฉุกเฉินไปที่โรงพยาบาลอื่น ก็อาจจะต้องรอเป็นชั่วโมง แต่ตอนนี้เจ้าหนูลู่เหยียนรู้สึกเวียนหัวมาก และอาจช็อกได้ทุกเมื่อลู่เจ๋อตัดสินใจทันที “เรียกเฮลิคอปเตอร์! ”“ฉันมีเลือดกรุ๊ป AB! ”ทันทีที่เสียงนั้นพูดจบ ก็มีคนเดินเข้าประตูมา ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเฮ่อจี้ถังทุกคนต่างก็กลั้นหายใจ เพราะพวกเขารู้ว่าหมอเฮ่อคนนี้มักจะมีปัญหากับลู่เจ๋ออยู่เสมอ พวกเขาต่างก็ไม่มีใครเอ่ยปากพูด ยิ่งไม่มีใครกล้ารับปากด้วย......หลังจากนั้นไม่นาน ลู่เจ๋อก็พูดออกมาเบา ๆ “เตรียมตัวเจาะเลือดได้! ”เฮ่อจี้ถังได้เข้ารับการตรวจร่างกายอยู่เป็นประจำ สุขภาพแข็งแรงดี เขาเจาะเลือดออกมาทีเดียว 500 มิลลิลตร หลังจากได้เลือดมาแล้ว พยาบาลก็เอาไปมอบให้เจ้าหนูลู่เหยียนทันที......เลือด 500 มิลลิลิตรนี้

“ผมทำไม่ได้!”“เจ้าหนูลู่เหยียนสำคัญกับผมมาก แต่เฉียวซุนเองก็สำคัญสำหรับผมเหมือนกัน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยว่าผมเคยทำผิดต่อเธอเอาไว้มากมายขนาดนั้นอีก! ”......ลู่เจ๋อชะงักไปครู่หนึ่งเขากำหมัดแน่น และพูดด้วยเสียงที่แผ่วเบา “ผมรู้ว่าพี่ยังชอบเธออยู่ และเธอเองก็เคยหวั่นไหวกับพี่...... ”เฮ่อจี้ถังขัดจังหวะเขา “ทำไมนายถึงได้กลายเป็นคนใจกว้างไปได้? ”ลู่เจ๋อหรี่ตาลง และยิ้มด้วยความขมขื่นผ่านไปครู่หนึ่ง เขาก็ค่อย ๆ หันกลับมามองเฮ่อจี้ถัง แล้วพูดเบา ๆ ว่า “เมื่อก่อนในใจของผมมีแค่อำนาจเท่านั้นที่สำคัญสำหรับผม ภรรยาและลูกก็เป็นแค่เครื่องประดับชิ้นหนึ่ง ไม่มีวันไหนที่ผมเคยคิดเอาไว้เลยสักครั้ง ว่าผมจะเต็มใจใช้ชีวิตของตัวเองเพื่อแลกชีวิตของลูก......หากสูญเสียคนหนึ่งไป ก็แค่ให้กำเนิดอีกคนแทน ก็พอแล้วใช่ไหมล่ะ? ”“แต่เฉียวซุนให้กำเนิดเจ้าหนูลู่เหยียนเพื่อผม”“ผมรักเธอจริง ๆ”......ลู่เจ๋อไม่ได้บอกอย่างชัดเจนว่า ‘เธอ’ ที่เขาหมายถึง คือเฉียวซุน หรือเจ้าหนูลู่เหยียนกันแน่เฮ่อจี้ถังเองก็ไม่ได้ถามอะไรออกไปอีกเขาไม่คัดค้านอีกต่อไป เพราะเขาเห็นความมุ่งมั่น และมองเห็นความกล้าหาญของลู่เจ๋อแล้

ความรักและความเกลียดชังของพวกเขา ก็จะหายไปอย่างสมบูรณ์!หลังจากการพบกันใหม่ เธอก็เป็นฝ่ายเริ่มก่อนเธอเริ่มโน้มตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเขา พูดคุยราวกับคู่รักสามีภรรยาทั่วไป เธอพูดกับลู่เจ๋อด้วยเสียงที่แผ่วเบา “งานแต่งงานของหลินเซียวกับคุณฟ่าน จะจัดขึ้นสิ้นปีนี้ พอถึงตอนนั้นเจ้าหนูลู่เหยียนเองก็น่าจะดีขึ้นมากแล้ว......ฉันสามารถพาเธอไปร่วมงานแต่งงานได้ ฉันกำลังคิดอยู่เลย ว่าจะมอบอะไรให้หลินเซียวเป็นของขวัญดี”ลู่เจ๋อไม่ได้เอ่ยสิ่งใดออกมาเขาลูบผมที่ชุ่มเหงื่อของเธอเบา ๆ ซึมซับบรรยากาศอันเงียบสงบที่อยู่ตรงหน้าเฉียวซุนเองก็ไม่อยากที่จะทำลายบรรยากาศเช่นกันขณะที่เธอกำลังจะเปิดปากพูดนั้น น้ำเสียงของเธอก็รู้สึกตึงขึ้นเล็กน้อย เธอถามลู่เจ๋อออกไป “คุณจะไปร่วมงานด้วยไหม? เมื่อไม่กี่วันก่อน ฉันได้ยินหลินเซียวบอกว่า ช่วงนี้คุณกับคุณฟ่านได้มีการติดต่อทางธุรกิจกันด้วย”ลู่เจ๋อก้มศีรษะลง แววตาที่ลึกล้ำเกินคาดเดา “คุณอยากให้ผมไปจริง ๆ เหรอ? ”เฉียวซุนไม่ได้ตอบโดยตรงเธอลูบไล้ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาอย่างอ่อนโยน จากนั้นเธอกลับพูดถึงครอบครัวของคุณนายหลี่แทน “คุณนายหลี่เองก็ไปด้วยเหมือนกัน ปกติเธอก