บททั้งหมดของ แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ: บทที่ 201 - บทที่ 210

475

บทที่ 201

“เธอก็คือคุณหนูตระกูลกู้?”เมื่อเห็นกู้โย่เสวี่ยยืนอยู่บนเวที ภายในใจของซูหว่านก็ตกใจเป็นอย่างมากสีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความแปลกใจเธอไม่คิดเลยว่ากู้โย่เสวี่ยจะเป็นคุณหนูตระกูลกู้ หญิงแกร่งที่ตนชื่นชมและตั้งหน้าตั้งตารอคอย“เป็นไปไม่ได้! ประธานซู เธอจะเป็นคุณหนูตระกูลกู้ได้อย่างไร?”ดวงตาของหลี่เซียวลี่เบิกกว้าง ทำสีหน้าไม่กล้าที่จะเชื่อถ้าจำไม่ผิด ก่อนหน้านี้เธอเองเคยดูถูกคุณหนูตระกูลกู้มาก่อน...แย่แล้ว!ครั้งนี้มันจบแล้วจริงๆ“ประธานฉิน คุณรู้ตั้งนานแล้วใช่ไหมว่าเธอเป็นคุณหนูตระกูลกู้?”จู่ ๆ ซูหว่านก็หันกลับไปจ้องที่ฉินเฟิงฉินเฟิงรีบอธิบายในทันทีว่า: “ไม่ ซูหว่าน คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมก็เพิ่งรู้เรื่องนี้เหมือนกัน ตอนที่ผมรู้ ผมก็ตกใจมากกว่าพวกคุณซะอีก!”“เซียวเป่ย เลวจริง ๆ เลยนะ ไม่คิดว่าจะมาพูดคุยหัวเราะกับคุณหนูตระกูลกู้ได้อีก”เมื่อได้ยินสิ่งเหล่านี้ ซูหว่านก็ขมวดคิ้วและจ้องมองไปที่กู้โย่เสวี่ยที่กำลังเฉิดฉายอยู่บนเวที รู้สึกกระวนกระวายอยู่ภายในใจจริง ๆ แล้ว เธอก็คือคุณหนูใหญ่ตระกูลกู้ ราชินีแห่งเมืองจิงตูตามที่ร่ำลือ!เมื่อคิดถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในอดีต
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 202

กู้โย่เสวี่ยที่ยืนอยู่บนเวทีนั้นสวยงามอยู่แล้ว ซูหว่านก็ไม่ยอมแพ้ ทำให้ดึงบรรยากาศภายในงานคึกคักขึ้นมาในทันทีนี่มันภาพประวัติศาสตร์ชัด ๆ!“ประธานซู ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”กู้โย่เสวี่ยยื่นมือออกมาจับอย่างเปิดเผย แฝงไปด้วยรอยยิ้มเลศนัยซูหว่านก็ยื่นมือมาจับตามมารยาท แต่สีหน้าของเธอค่อนข้างซับซ้อน เธอยิ้มออกมาอย่างเขินอายและพูดขึ้นว่า:“ไม่คิดเลยว่า คุณก็คือคุณหนูตระกูลกู้”ที่จริง เธอน่าจะคาดเดาได้ตั้งนานแล้วนามสกุลกู้เหมือนกันงานเลี้ยงตอนเย็นของการคัดเลือกในงานประชุมการแพทย์แผนจีนของตระกูลกู้เมื่อครั้งก่อน กู้โย่เสวี่ยก็สามารถมาเข้าร่วมได้อีกอย่าง เธอยังสวยและสง่างามขนาดนี้ จะว่าไปก็ไม่ใช่คนธรรมดาได้แต่โทษตัวเองที่ถูกความรู้สึกครอบงำ คิดว่าเธอจะเป็นนังจิ้งจอกที่มาปรากฏตัวข้างกายเซียวเป่ย ไม่ได้คิดรอบคอบมากกว่านี้หรือจะพูดได้อีกว่า ภายในใจของเธอไม่เคยคิดว่าเซียวเป่ยจะคบค้าสมาคมกับคุณหนูผู้ร่ำรวยอย่างกู้โย่เสวี่ย“ประธานซูดูเหมือนว่าจะแปลกใจมากเลยสินะคะ”กู้โย่เสวี่ยส่งยิ้มแล้วพูดต่อไปว่า: “จริงสิ ขอแสดงความยินดีที่คุณได้เป็นหุ้นส่วนของตระกูลกู้นะคะ”ซูหว่านอึ้งไปชั่วข
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 203

กู้โย่เสวี่ยยิ้มอย่างเย็นชา หมุนตัวกลับไปมองด้านล่างเวที จากนั้นพูดขึ้นว่า: “ทุกท่านที่อยู่ข้างล่างเวทีนี้ ต่อไปฉันจะแนะนำหุ้นส่วนอีกคนของตระกูลกู้ให้ทุกคนได้รู้จัก”“ในสายตาของฉัน เขาไม่ได้เป็นเพียงแค่หุ้นส่วน แต่ยังเป็นคนที่มีพระคุณที่ช่วยคุณปู่ของฉันเอาไว้ เป็นผู้ที่มีบุญคุณต่อตระกูลกู้!”ทันทีที่พูดจบ คนข้างล่างเวทีต่างก็ฮือฮาขึ้นมาแขกที่มาร่วมงานมองหน้ากันด้วยความแปลกใจสามารถเป็นหุ้นส่วนของตระกูลกู้ได้ แล้วยังทำให้กู้โย่เสวี่ยถูกใจ มันก็เหมือนกับการได้เลื่อนตำแหน่งอย่างรวดเร็วน่ะสิ!ที่สำคัญมากกว่านั้นก็คือเป็นผู้มีพระคุณกับคุณท่านตระกูลกู้ด้วย?มันน่าเหลือเชื่อมากใครจะโชคดีขนาดนั้นกันนะ?ในตอนนี้ ก็มีความคิดต่าง ๆ ของผู้เข้าร่วมงาน ทุกคนต่างก็คาดเดาเกี่ยวกับตัวตนของหุ้นส่วนที่กู้โย่เสวี่ยกล่าวถึง“ประธานฉิน คุณคิดว่าผู้ชายสูงส่งคนนี้จะเป็นใครกันคะ? ยังเป็นผู้ที่มีพระคุณต่อคุณท่านตระกูลกู้อีก...นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย”หลี่เซียวลี่พูดด้วยความอิจฉาและแปลกใจฉินเฟิงขมวดคิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงดุดันว่า: “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน”แต่ว่าในขณะที่พูด เขามองไปที่เซียวเป่ยซึ่งนั่งอย
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 204

“ได้ยินมาว่าเขาเป็นผู้ชายที่คุณหนูกู้เลี้ยงเอาไว้ หุ้นส่วนอะไรกัน นั่นเป็นเพียงแค่ข้ออ้างของคุณกู้ที่จะสนับสนุนเขาในค่ำคืนนี้ต่างหากล่ะ”“ถ้าอย่างนั้น เขาก็คือแมงดาไร้ประโยชน์คนหนึ่งน่ะสิ?”ผู้ร่วมงานเริ่มซุบซิบนินทากัน เต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยามเซียวเป่ยผู้ชายอย่างพวกเรา สิ่งที่ไม่ชอบมากที่สุดนั่นก็คือไก่อ่อนอย่างเซียวเป่ยที่ใช้ประโยชน์จากผู้หญิงเพื่อเลื่อนตำแหน่งท่ามกลางผู้เข้าร่วมงาน หลี่เซียวลี่และฉินเฟิงก็ไม่ละความพยายามที่จะใส่ร้ายเซียวเป่ยกับพร้อม ๆ กับคนรอบข้าง แมงดาเกาะผู้หญิง ไก่อ่อน ไร้ความสามารถ เป็นต้น...จากนั้นชื่อเสียงของเซียวเป่ยก็เสื่อมเสียภายในชั่วพริบตาเดียวกู้โย่เสวี่ยที่ยืนอยู่บนเวทียิ้มแล้วจึงใช้โอกาสนี้ก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับคล้องแขนของเซียวเป่ย แนะนำให้ทุกคนรู้จักอย่างมีความสุข: “คุณเซียว เซียวเป่ยเป็นผู้ที่มีพระคุณต่อตระกูลกู้ ฝากเนื้อฝากตัวเขากับทุกคนด้วยนะคะ”หลังจากพูดจบ กู้โย่เสวี่ยก็มองไปที่ซูหว่าน ซึ่งมีสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นราวกับจะประกาศชัยชนะของเธอซูหว่านขมวดคิ้ว ไม่ยอมแพ้ เธอเชิดหน้าอันขาวผ่องของเธอ เอาผมยาว ๆ ทัดหู
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 205

การตบครั้งนี้ทำให้หลี่เซียวลี่ได้สติขึ้นมากู้โย่เสวี่ยที่ยืนอยู่ตรงหน้า เป็นถึงคุณหนูตระกูลกู้!ทันใดนั้น หลี่เซียวลี่ก็รู้สึกตัว จับหน้าแล้วรีบขอโทษเธอในทันที: “คุณหนูกู้ ฉัน ฉันขอโทษค่ะ ฉัน ฉันก็แค่...”ทันใดนั้นซูหว่านก็รีบวิ่งเข้ามาขอโทษกู้โย่เสวี่ย: “คุณหนูกู้ ขอโทษจริง ๆ ค่ะ ฉันขอโทษแทนเลขาลี่ด้วย”กู้โย่เสวี่ยเหลือบตาไปมองซูหว่านด้วยสีหน้าเย็นชา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า: “ประธานซู ถึงแม้ว่าคุณจะกลายเป็นหุ้นส่วนของตระกูลกู้ แต่ฉันหวังว่าคุณจะสามารถจัดการลูกน้องของคุณให้ดี”ซูหว่านขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่กล้าพูดอะไร จ้องมองไปที่หลี่เซียวลี่ด้วยสีหน้าเกลียดชังอีกฝ่ายก็รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก ก้มหน้าแล้วก็ยืนอีกฝั่งหลังจากนั้นกู้โย่เสวี่ยก็หมุนตัวกลับไป ใบหน้าที่เยือกเย็นของเธอหายไปในทันที โดยเฉพาะเมื่อเธอมองไปเซียวเป่ยที่เต็มไปด้วยความรักและความชื่นชม จากนั้นจึงพูดขึ้นว่า: “คุณเซียว เดี๋ยวฉันจะพาคุณไปพบกับเพื่อนของฉันดีกว่า”เซียวเป่ยเหลือบตาไปมองซูหว่าน แล้วพยักหน้าตอบกลับกู้โย่เสวี่ยกู่: “ครับ”ทันใดนั้น กู้โย่เสวี่ยก็คล้องแขนของเซียวเป่ยอย่างเปิดเผยเดินออ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 206

เซียวเป่ยต้องการยืมอำนาจของตระกูลกู้และมือของกู้โย่เสวี่ยแย่งปิงฉิ้นกรุ๊ปอย่างนั้นเหรอ?ในขณะที่ซูหว่านยังคงสับสน มีคนรับใช้คนหนึ่งเดินเข้ามาและพูดขึ้นว่า: “ประธานซูคะ คุณผู้หญิงของพวกเราเชิญคุณค่ะ”อ๊ะ?ซูหว่านตกใจและเลิกคิ้วขึ้นไปมองกู้โย่เสวี่ยที่ยืนอยู่ใต้แสงไฟในระยะไกลเธอช่างเป็นหญิงสาวที่สวยและมีเสน่ห์มากเรียกฉันซูหว่านหายใจเข้าลึก ๆ พยักหน้าและตอบกลับไปว่า: “ฉันรู้แล้วล่ะ”หลังจากพูดจบ ซูหว่านก็เดินเข้าไปหากู้โย่เสวี่ยและถามเธอขึ้นว่า: “คุณหนูกู้ไม่อยู่กับเซียวเป่ยแล้วเหรอคะ?”“เขามีธุระนิดหน่อย กลับไปแล้วล่ะ” กู้โย่เสวี่ยพูดพร้อมกับส่งรอยยิ้มให้กับเธอซูหว่านขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วยิ้มตอบกลับไปว่า: “ว่าแต่คุณหนูกู้มีธุระอะไรกับฉันเหรอคะ?”“ฉันก็แค่อยากรู้ว่า ประธานซูยังรักเซียวเป่ยอยู่ไหม?” กู้โย่เสวี่ยถามด้วยสายตาที่คาดคั้นพร้อมกับรอยยิ้มเลศนัยที่มุมปากซูหว่านตกใจ ขมวดคิ้ว“ฮ่า ๆ ไม่ทราบว่าทำไมคุณหนูกู้ถามแบบนี้ล่ะคะ?” ซูหว่านส่งยิ้มเพื่อซ่อนความตกใจที่อยู่ภายในใจเธอกู้โย่เสวี่ยจ้องไปที่ซูหว่านด้วยดวงตาที่ลุกเป็นไฟและพูดอย่างจริงจังว่า: “เพราะฉันอยากจะจีบเขาน่ะส
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 207

ในขณะเดียวกัน โทรศัพท์ของเซียวเป่ยดังขึ้นหลังจากออกจากวิลล่าได้ไม่นานพอหยิบมันขึ้นมาดูและเห็นว่ามันเป็นของซูหว่านทำไมจู่ ๆ เธอถึงเรียกโทรหาเขาเวลานี้นะ?หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว ในที่สุดเซียวเป่ยก็รับสายทันใดนั้น มีเสียงดังออกมาจากโทรศัพท์ ตามด้วยเสียงกรีดร้องของซูหว่าน...เซียวเป่ยขมวดคิ้วขึ้นในทันที เขาหยุดชะงักและยืนนิ่งอยู่ตรงที่เดิมทันใดนั้นอุณหภูมิโดยรอบก็ลดลงมากกว่าสิบองศา!กู้โย่เสวี่ยที่อยู่ด้านหลังเซียวเป่ย เธอเห็นว่าจู่ ๆ เซียวเป่ยหยุดกะทันหัน ดูสีหน้าผิดปกติ เธอจึงรีบถามด้วยความเป็นห่วงว่า: “คุณเซียว เป็นอะไรไป เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?”เซียวเป่ยขมวดคิ้วและฟังเสียงจากโทรศัพท์เขาสามารถยืนยันได้เลยว่าเป็นเสียงรถชนกัน!โดยเฉพาะเสียงดังโครมในตอนท้ายน่าจะเป็นรถชนอะไรสักอย่างหลังจากนั้น เขายังได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของซูหว่าน“ปล่อย...ปล่อยฉันไป...”ผลั๊วะ!จากนั้นก็มีเสียงโทรศัพท์ถูกทุบพร้อมกับโทนเสียงที่หายไป!ซูหว่านเกิดเรื่องแล้ว!เซียวเป่ยตัดสินใจภายในชั่วพริบตาเดียว!เขาไม่พูดอะไร เขาหันหลังกลับไปพูดกับกู้โย่เสวี่ย: “คุณกู้ ให้ผมยืมรถหน่อย!”“อ๊ะ? อ๋
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 208

ติ๊ด!หลังจากพูดจบก็วางสายไปเซียวเป่ยเหยียบคันเร่ง รถเฟอร์รารีพุ่งออกไป มุ่งหน้าตรงเข้าไปที่แมนชั่น 33!ในขณะเดียวกันภายในแมนชั่น 33 ห้องที่หรูหราที่สุด เต็มไปด้วยสีสันสีแดงสด หม่าเหวินเทียนนั่งอยู่บนโซฟา เหล่าเฉินมองไปที่ซูหว่านที่นอนหมดสติอยู่บนพื้น ร่างกายที่เต็มไปด้วยเลือดและพูดขึ้นว่า: “ช่างเป็นผู้หญิงที่สวยจริง ๆ แล้วยังไม่ผ่านเรื่องทางโลกอีก พอดีเลยจะได้เอามาร่วมเป็นคู่ฝึก ช่วยฉันบรรลุแดนอจินไตย!”“เด็ก ๆ เอาเธอไปทำความสะอาดซะ ป้อนยารักษาเม็ดหนึ่ง แล้วเอาไปไว้ที่ห้อง อีกสักพักฉันจะสนุกกับเธอ!”ภายในใจหม่าเหวินเทียนรู้สึกตื่นเต้นยิ่งนักที่จริงอยากจะใช้ซูหว่านเพื่อขู่เซียวเป่ยและล้างแค้นให้กับลูกศิษย์ทั้งสองคนของเขาไม่คิดเลยว่าร่างกายของซูหว่านยังเป็นร่างกายที่สวรรค์ประทานมาให้แต่เกิด แล้วยังอายุน้อย สามารถเป็นคู่ฝึกที่สุดยอดที่สุดมันสามารถช่วยทำให้หม่าเหวินเทียนบำเพ็ญตนบรรลุแดนอจินไตยและก้าวเข้าสู่ดินแดนแห่งปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้!ต้องรู้ว่าหม่าเหวินเทียนติดอยู่ในดินแดนของการเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้มาเป็นเวลาเจ็ดแปดปีแล้วคืนนี้เขาจะต้องบรรลุให้ได้!ในขณะเด
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 209

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น ใบหน้าของหม่าเทียนเหวินก็บึ้งตึงขึ้นในทันที เขาพูดด้วยรอยยิ้มที่ร้ายกาจว่า: “ไอ้หนู นายมันบ้าจริง ๆ! บนโลกใบนี้ไม่ใช่แบบที่นายรู้จักหรอกนะ คนบ้าจะต้องได้รับความเดือดร้อน! ”“ฆ่าเขาซะ!”ทันทีที่เขาพูดจบ พวกอันธพาลหลายสิบคนก็รีบวิ่งออกมาจากด้านหลังหม่าเทียนเหวิน ถือกระบองและวิ่งไปทางเซียวเป่ยคนพวกนี้ต่างเป็นอันธพาลที่ได้รับการฝึกฝนโดยหม่าเทียนเหวิน!ถึงอย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกอันธพาลเหล่านี้จะเข้าใกล้เซียวเป่ย เซียวเป่ยก็ลงมือโจมตีก่อนเงาสีดำปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขาจากนั้น ก็เห็นเซียวเป่ยปล่อยหมัดต่อยเข้าไปที่หน้าอกของอันธพาลคนหนึ่งผลั๊วะ!ก่อนที่อันธพาลจะยังมองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น หน้าอกของเขาก็ยุบลง มีรอยหมัดจนทำให้กระอักเลือดออกมาเต็มปาก แล้วลอยไปทางข้างหลัง!ในขณะเดียวกัน เขาทุ้มอันธพาลหลายคนที่อยู่ด้านหลังเขา ทำให้พวกเขาล้มลงไปกับพื้นวินาทีต่อมาผลั๊วะ ผลั๊วะ ผลั๊วะ!พวกอันธพาลไม่ได้เข้าใกล้เซียวเป่ยเลยสักนิด พวกเขาถูกคลื่นลมซัดปลิวออกไป ล้มลงไปกับพื้น กุมหน้าอก ส่งเสียงร้องครวญครางนี่คือความแตกต่างของพลังที่แข็งแกร่ง!เมื่อเห็นฉากนี้ หม่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 210

แม้แต่พื้นอิฐสีเขียวก็แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ !หลังจากที่หม่าเทียนเหวินล้มลง เขาจับหน้าอกของเขาและก็กระอักเลือดออกมาเต็มปาก“อาจารย์หม่า!”พวกอันธพาลที่อยู่รอบ ๆ ดูตกใจและร้องครวญครางออกมาไม่ยอมหยุด“แค่กแค่ก...”หม่าเทียนเหวินสำลักออกมาอย่างรุนแรง เขาใช้มือข้างเดียวดันพื้น กระโดดขึ้นไปในอากาศ จากนั้นก็ตกลงมาเขาจ้องมองมาที่เซียวเป่ยด้วยสายตาเย็นชา หยิบยาสีเข้มเม็ดหนึ่งออกมาจากแขนของเขา กลืนมันลงไปและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “ไอ้หมอนี่ นายทำให้ฉันโมโหมาก! วันนี้ ฉันจะฉีกร่างของนายออกเป็นหมื่นชิ้นเลยคอยดู!”ทันทีที่พูดจบ หม่าเทียนเหวินก็หายใจเข้าไปจนทำให้เสื้อผ้าของเขาพองขึ้นมาอากาศเย็นเฉียบระเบิดออกมาจากร่างของหม่าเทียนเหวินจนทำให้เกิดคลื่นอากาศบนพื้นดินอิฐสีเขียวที่อยู่ข้างล่างเท้าแตกออกมาทีละนิ้ว!เมื่อเห็นฉากนี้ พวกอันธพาลรอบตัวเขาต่างหวาดกลัว“พระเจ้า! อาจารย์หม่ากำลังแสดงพลังของเขาแล้ว!”“นี่คือความแข็งแกร่งของอาจารย์หม่าเหรอเนี่ย? มันน่ากลัวจริง ๆ!”“ไอ้หมอนี่ตายแน่ ๆ เขาทำให้อาจารย์หม่าได้รับบาดเจ็บ เขาจะชดใช้ด้วยชีวิตของเขา”ท่ามกลางการพูดคุยกันในหมู่อันธพาล เซีย
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
1920212223
...
48
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status