All Chapters of Chasing Athena: Chapter 71 - Chapter 80

“Hays, nakakapagod,” sambit ko sabay punas ng pawis ko sa noo nang makaupo ako sa buhangin.Katatapos lang ng pangatlong activity at ang department ko ang nanalo. Ayoko sanang sumali kaso sa department namin ako pa lang ang ‘di nakakasali kaya wala akong choice kundi ang sumali. Egg drop ‘yong activity at napagod ako sa kakaisip ng tricks kung paano hindi mababasag ‘yong itlog kapag binitawan na sa ire. Pero nanalo naman kami kaya worth it ang pagod at pag-iisip ko.“Akala ko pa naman matatalo ulit tayo,” wika ni Maurice nang makaupo siya sa tabi ko.Gano’n din ang iniisip ko kasi ‘yong dalawang activity kanina puro kami talo kaya nawala ang confidence namin na mananalo pa kami. Pero sa awa ng diyos nanalo rin sa wakas.“Okay, everyone, oras na para sa lunch break. Thank you so much for your cooperation and participation. I just want to inform everybody that once you're done with lunch, kindly prepare your camping materials because we’ll be heading to the next island for our next acti

Nagising ako nang maramdaman ko ang pamamanhid ng binti’t paa ko, ngunit hindi kagubatan ang bumungad sa akin kundi kisame ng isang bahay.Nasa’n ako? Sino ang nagdala sa’kin dito?“Thank God, you’re awake,” wika ng isang boses.Hinanap ko naman agad kung saan ito nanggagaling hanggang sa tuluyan ko na siyang nakita. Ngunit gano’n na lang ang gulat ko nang makilala ko na kung sino ito.“Z-Zach?” Tanging naisambit ko nang makalapit na siya sa direksiyon ko.B-Bakit siya nandito? Bakit kami magkasama? Si Maurice ang kasama ko—Diyos ko po! Huwag niyang sabihin na siya ang hiningan ng tulong ni Maurice.“Thank God, bumaba na ang lagnat mo. Is anything else hurting aside from your foot?" Nag-aalala na tanong niya matapos nitong haplusin ang noo ko. Pero hindi ako sumagot sa halip tumitig lang ako sa mukha niya."Why? Please tell me if anything hurts so I can find a way to help you." Aniya ngunit umiling na lamang ako bilang sagot para hindi na siya mag-alala.“Nasa’n tayo? Anong nangyari?

Unti-unti kong dinilat ang mga mata ko nang maramdaman kong may nakayakap sa akin. Pero muntikan na ‘kong mapasigaw nang makita ko na kung sino ito.Si Zach.Bakit nandito siya sa tabi ko? Bakit kami magkatabi? Eh, kagabi nakita ko pa siya na roon sa sofa natulog. Hindi kaya lumipat siya rito?“Z-Zach ...” Tawag ko sa kaniya pero hindi siya sumagot o kahit man lang gumalaw ang pilik-mata niya. Nakaharap siya sa akin kaya kitang-kita ko ang mukha niya. Balak ko sanang tanggalin ang braso niya na nakayakap sa akin pero hindi kaya nang lakas ko.“Zach, g-gising na,” sabi ko pa pero hindi pa rin siya nagising.Gusto ko sanang tapikin ang pisnge niya, pero nahihiya akong gawin ‘yon.“Five more minutes, love,” aniya nang nakapikit. Ngunit mas lalo niya ‘kong nilapit sa kaniya kaya tuluyan na ‘kong nasubsob sa dibdib niya. Hindi naman ako nasaktan pero amoy ko na ang gamit niyang pabango.Pero ano raw?Love?Seryoso? Akala niya yata si Lauren ang katabi niya.Bakit ba bigla akong nainis nang

Second day na namin dito sa resort. Wala namang gagawing activity ngayong araw kaya nandito lang ako sa villa nagpapahinga simula pa kahapon. Med’yo nakakalakad na ako ng kaunti, pero masakit pa rin ang talampakan ko. Ngayong araw binigyan kami nang kalayaan para gawin ang mga gusto namin at bukas na itutuloy ang ibang activity. Hindi naman ako makalakad nang maayos kaya nanatili na lang ako rito sa villa."Have you taken your medicine?"Agad akong napatingin sa kaniya. Kalalabas niya lang nang kusina matapos magluto ng tanghalian. Tumango na lamang ako bilang sagot sa kaniya at napatingin sa labas ng balcony.Si Zach ‘yon, ang certified nurse ko simula pa kahapon. Pabalik-balik lang siya rito sa villa kapag tapos niya nang gawin ang trabaho niya. At after niyon ako na ang kasunod na aasikasuhin niya. Hindi naman na sana kailangan kaso hindi ko pa kayang maglakad, at ayaw niya rin na ibang tao ang nag-aalaga sa akin."Aaron called earlier, and he was looking for you. He said you weren

“Nahanap niyo ba siya?” Tanong ko kay Paula at Trixie na kararating lang galing sa isang bar dito sa resort. Ngunit umiling silang dalawa bilang sagot dahilan para mas lalo akong nalungkot.Napatakip ako ng mukha at napabuntong hininga nang malalim. Hindi ko na alam kung saan siya hahanapin. Mukhang halos ‘ata ng shops, bars, at sa kahit na alin mang sulok nitong resort ay napuntahan na namin. Pero hindi pa rin namin siya nahanap.“Na check niyo ba sa villa na tinutuluyan niya?” Tanong ni Maurice habang nakahawak sa baywang niya, at halatang stress na rin sa paghahanap.“Doon na ‘ko nanggaling pero wala siya ro’n,” sagot ko at tuluyan ng napaupo sa buhangin.Saan ka ba nagpunta, Zach? Kung saan-saan na kita hinanap.Balak ko siyang kausapin, at humingi ng tawad dahil sa mga sinabi ko sa kaniya kanina. Nagpatulong na ‘ko kina Maurice na hanapin siya pero hindi pa rin namin siya nahanap. Imposible naman na umuwi ‘yon, at iwan ako rito. Sa tingin ko naman hindi niya magagawa ‘yon kahit n