บททั้งหมดของ บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน: บทที่ 381 - บทที่ 390

โหลวฉางเยว่กำโทรศัพท์มือถือไว้แน่น เมื่อกี้เธอโกรธมาก แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าใครคือคนร้ายและเธอก็แสดงสีหน้าเย็นชาออกมา “คุณยังจะทำอะไรอีก? สารภาพออกมาให้หมด”พยาบาลโบกมือซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ไม่มีแล้ว ไม่มีแล้วจริง ๆ”โทรศัพท์มือถือของเหอชิงดังขึ้น เธอรับโทรศัพท์และตอบว่า “ได้ ได้ ฉันเข้าใจแล้ว”เธอรีบไปข้างหน้าแล้วดึงโหลวฉางเยว่ขึ้นมา “เลขาโหลวคะ ฉันจะรายงานเรื่องนี้ให้ประธานเหวินทราบ และประธานเหวินจะจัดการเรื่องนี้ให้อย่างแน่นอนค่ะ”ตอนนี้เธอเสียใจมากจริง ๆ หากเธอรู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับไป๋โหยว เธอคงไม่คิดจะช่วยโหลวฉางเยว่ตรวจสอบเรื่องนี้แน่......เธอจะไม่เดือดร้อนใช่ไหม?“พะ......พวกเราไปหาคุณป้ากันก่อนเถอะ หมอบอกว่าผลตรวจออกมาแล้ว มีอะไรผิดปกตินิดหน่อย”โหลวฉางเยว่หลับตาแล้วยืนขึ้น “ได้”เหอชิงมองพยาบาลอย่างลังเล “งั้นเธอ...... ”“ปล่อยมันไปเถอะ”ไม่อย่างงั้นล่ะ? หรือว่าพวกเขายังสามารถจัดการเธอด้วยตัวเองได้งั้นเหรอ?ไม่มีการบันทึกเสียงใด ๆ ในมือของโหลวฉางเยว่จริง ๆ หรอก มันเป็นเพียงกลอุบายที่เอาไว้ใช้หลอกลวงเธอก็เท่านั้นเธอพบว่าตัวเองไม่มีกำลังมากพอที่จะทำอะไรเลย แม้ว่าเธอ

โหลวฉางเยว่ผละออกจากอ้อมแขนของเขาทันที ชำเลืองตามองลงล่างแล้วพูดเสียงต่ำ “กลางวันแสก ๆ คุณเข้ามาได้ยังไง?”เหวินเหยียนโจวปิดเปลือกตาลงเล็กน้อย “คุณหมายถึง คืนนี้ผมค่อยกลับมาอย่างงั้นเหรอ? ”โหลวฉางเยว่ไม่อยากยอมรับเรื่องตลกแบบนี้ เธอกลืนน้ำลาย “ฉันจองตั๋วรถไฟความเร็วสูงเพื่อกลับไปซีเฉิงในตอนเย็น ฉันต้องเก็บกระเป๋า ประธานเหวินอยู่ที่นี่ไม่ค่อยสะดวก กรุณาออกไปด้วยค่ะ”“ไม่ใช่ว่าเสิ่นไหชินยังไม่เรียกให้คุณกลับไปทำงานเหรอ? ” เหวินเหยียนโจวนั่งลง จับมือเธอแล้วพูดว่า “อยู่ต่ออีกสักสองสามวันเถอะ”โหลวฉางเยว่ “ถึงฉันจะไม่ต้องไปทำงาน ฉันก็ขอให้ประธานเหวินอยู่ให้ห่างจากสายตาของฉันด้วยค่ะ”เหวินเหยียนโจวเงยหน้าขึ้น ด้านหลังเขาคือหน้าต่างระเบียง ฉากด้านหลังคือแสงที่สว่างไสว โครงสร้างของร่างกายเขาย้อนแสงจนภาพเบลอ ไม่มีความรู้สึกก้าวร้าวรุนแรงหลงเหลืออยู่ และน้ำเสียงของเขาก็นุ่มนวลมาก “นี่จะเป็นครั้งสุดท้าย เธอจะไม่มาปรากฏตัวต่อหน้าคุณอีกต่อไป”แน่นอนว่าที่เขาหมายถึงคือไป๋โหยวโหลวฉางเยว่รู้ว่าเขากำลังปลอบเธอเป็นเรื่องที่หายากมาก ที่เธอควรค่าให้เขาปลอบจริง ๆ แล้วตอนนี้ เขาดีกับเธอมากหากเท

หลี่ซิงรั่วหยุดชะงักชั่วคราว “เป็นเพราะว่าเลขาเหอช่วยฉางเยว่หาพยาบาลผู้ดูแลคนนั้นเจอ แล้วผู้ดูแลก็เปิดเผยแล้วว่าเป็นไป๋โหยว เขาเลยไล่เลขาเหอออกงั้นเหรอ?”เธอเยาะเย้ยทันที “ในเมื่อเขาปกป้องไป๋โหยวมากขนาดนั้น แล้วทำไมเขาถึงอยากจะคืนดีกับฉางเยว่ด้วยล่ะ? ใครกันแน่ที่เลวร้ายยิ่งกว่าสัตว์ร้าย? ”“ใช่ ใช่ ใช่ คนที่เหมือนกันก็มักจะมารวมตัวกัน ตอนนี้ผมก็ไม่มีความสุขเช่นกัน ผมเองก็ขอให้คุณอย่าเข้าไปยุ่งกับคดีของเลขาโหลวอีก” เย่เหอหรานถอดรองเท้าแล้วขึ้นเตียงเตียงในวอร์ดไม่ใหญ่มากนัก แต่เมื่อเขา ซึ่งเป็นชายร่างใหญ่เบียดตัวเข้าไป หลี่ซิงรั่วก็ถูกเขาควบคุมไว้อย่างแน่นหนา ไม่มีที่ว่างสำหรับอิสรภาพเลย เธอมองอย่างเย็นชา และเตะเขาลงจากเตียง!เย่เหอหรานคล่องแคล่วมาก ตัวเขาไม่ได้ร่วงตกลงไปจริง ๆ แต่ก็มีแค่เข่าข้างหนึ่งเท่านั้นร่วงลงไป แต่มันก็ไม่สมศักดิ์ศรีเลยที่ถูกผู้หญิงคนหนึ่งเตะลงจากเตียงใบหน้าของเขาเคร่งขรึม และเรียกเธอด้วยชื่อและนามสกุลของเธอเป็นครั้งแรก “หลี่ซิงรั่ว! ”หลี่ซิงรั่วไร้ความรู้สึก “เรื่องนี้ยังไม่ต้องให้คุณมาช่วยตัดสินใจแทนหรอก”เย่เหอหรานยิ้มด้วยดวงตาที่เย็นชา “ว่ายังไงนะ? ได

โหลวฉางเยว่พูดอย่างใจเย็น “ฉันเชื่อว่าหลังจากที่ลูกสาวของคุณได้เรียนรู้บทเรียนนี้แล้ว เธอจะกลายเป็นคนที่จะพิจารณาทุกสิ่งที่เธอจะทำในอนาคต เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ใหญ่กว่านี้ได้แน่”แม่ตระกูลเนี่ยเดินอ้อมโต๊ะ แล้วรีบไปหาโหลวฉางเยว่ “เรื่องของลูกสาวฉันยังไม่ต้องให้ถึงนังสารเลวอย่างเธอมาบอกว่าต้องทำยังไง! ฉันขอแนะนำให้เธอคิดให้ดี! ถ้าลูกสาวของฉันติดคุกจริง ๆ ตระกูลเนี่ยของเราจะไม่ยอมจบง่าย ๆ แน่!”หลี่ซิงรั่วหยุดแม่ตระกูลเนี่ย และพูดอย่างรุนแรง “คุณผู้หญิงเนี่ยคะ คุณกำลังข่มขู่ลูกความของฉันเหรอคะ? ”“พวกเราแค่อยากพูดให้ชัดเจน และทำให้ทั้งสองฝ่ายเข้าใจตรงกัน! คุณโหลว พอคิด ๆ ดูแล้วยังไงคุณก็ไม่เสียหายอะไรเลย หลังจากรับเงินไปแล้ว แล้วกลับไปใช้ชีวิตตามปกติไม่ดีหรือไง? จำเป็นต้องต่อต้านพวกเราด้วยเหรอ”พ่อตระกูลเนี่ยหัวเราะเยาะ “คุณเพิ่งบอกว่าข้อมูลของคุณถูกเปิดเผยบนอินเทอร์เน็ต ชาวเน็ตบางคนก็ทำสิ่งที่เกินไปต่อคุณ คุณคงไม่อยากให้คุณและครอบครัวต้องอยู่ด้วยความกลัวไปตลอดหรอกมั้ง!”โหลวฉางเยว่รู้ว่าพวกเขากำลังเตือนเธอ ดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นยืน “คุณกล้าอย่างงั้นเหรอ! ”แม่ตระกูลเนี่ย “งั้นเธอก

“ร้านอาหารนี้ประธานหลิวเป็นคนเปิดเองหรือไง? คุณมาได้ แต่คนตระกูลเหวินมาไม่ได้” เหวินเหยียนโจวดึงเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งลง นั่งข้างโหลวฉางเยว่นิ้วของโหลวฉางเยว่กระชับขึ้นขณะที่เธอพลิกดูเมนูหลิวเยี่ยน “แน่นอนว่าคุณมาได้ แต่ทำไมประธานเหวินถึงได้มานั่งที่โต๊ะเราล่ะครับ? ”เหวินเหยียนโจวจ้องไปที่หน้าของโหลวฉางเยว่ “เพราะมันเต็มหมดแล้ว”โกหกหน้าตาย เห็นได้ชัดว่ามีที่นั่งว่างมากมาย......ก่อนที่หลิวเยี่ยนจะพูดอะไร บอดี้การ์ดของเหวินเหยียนโจวที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดที่คอยปกป้องเขาก็เข้ามาทีละคน แยกกันนั่งโต๊ะละสองคน ไม่นานที่นั่งว่างอื่น ๆ ทั้งหมดในร้านอาหารก็เต็มทันที“......”หลิวเยี่ยนเปลี่ยนคำพูดกะทันหัน “ต่อให้ไม่มีที่นั่ง แต่เราก็ไม่ยินดีที่จะร่วมโต๊ะกับประธานเหวินหนิครับ? เรากำลังเดทกันอยู่ และประธานเหวินก็เป็นเหมือนหลอดไฟดวงใหญ่ที่ค่อนข้างจะส่งผลกระทบต่อพวกเรานิดหน่อย”เหวินเหยียนโจวมองดูโหลวฉางเยว่แล้วพูดว่า “คุณกับเขาเป็นแฟนกันหรือเปล่า? ”ขนตาของโหลวฉางเยว่สั่น แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรหลิวเยี่ยนตะคอก “เธอไม่ปฏิเสธ ก็เท่ากับว่าเธอยอมรับ ประธานเหวินก็มีคำตอบแล้วหนิครับ”“ถ้ายึดตา