All Chapters of บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน: Chapter 341 - Chapter 350

หลิวเยี่ยนเลิกคิ้วและพูดโดยไม่ลังเล “แน่นอนสิ ก็เธอเป็นน้องสาวของฉัน”“จำสิ่งที่พี่พูดในวันนี้ให้ดีนะ” เนี่ยเหลียนอี้วางสายโทรศัพท์ หลิวเยี่ยนมองโทรศัพท์ด้วยความโกรธและรู้สึกตลก ใครล่ะที่จะรังแกเธอได้?ป้าและลุงมีเพียงเธอที่ลูกสาวที่มีค่าและรักเธอเหมือนไข่ในหิน ใครกล้ารังแกเธอก็จะต้องชดใช้ในราคาแพง......หลังจากเลิกงานในตอนเย็น โหลวฉางเยว่ก็มองโทรศัพท์มือถือของเธอแล้วเดินไปที่สถานีรถไฟใต้ดินเฉียวซีซีกำลังคุยกับเธอ และถามเธอว่างานใหม่ของเธอเป็นยังไงบ้าง?โหลวฉางเยว่อารมณ์ไม่ดี เธอจึงบ่นกับเฉียวซีซีเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ เฉียวซีซีเป็นเหมือนประทัด แค่สะกิดก็ติดไฟ เธอสาปแช่งเนี่ยเหลียนอี้ในประวัติการสนทนาประมาณสามสี่หน้าได้ สุดท้ายก็ได้ข้อสรุป“คนที่ชอบเหวินเหยียนโจวนั้นผิดปกติไม่มากก็น้อย” เช่น ไป๋โหยว เช่น เนี่ยเหลียนอี้ เช่น...... เอ๊ะ?ทันใดนั้นเฉียวซีซีก็ตระหนักได้ว่าประโยคนี้ดูเหมือนจะดุโหลวจางเยว่ได้ด้วย และเธอก็ไอเล็กน้อยแก้เขิน “เอ่อ ก็ยกเว้นเธอน่ะนะ”โหลวฉางเยว่กระตุกมุมปาก “ไม่ต้องยกเว้นฉันก็ได้ เมื่อก่อนฉันค่อนข้างจะผิดปกติจริงๆนั่นแหละ”เฉียวซีซีพูดขึ้นทันท

เป็นผู้ช่วยหลี่จากออฟฟิศเธอบอกว่าหลังจากเลิกงานเมื่อวานนี้เธอไปบาร์ใกล้ๆกับเพื่อนๆ ขณะที่พวกเขากำลังสนุกสนานกันอยู่ บาร์ก็หยุดเพลง เปิดไฟ และทีมตำรวจก็เข้ามาตอนแรกพวกเขาคิดว่าเป็นการตรวจดูสื่อลามก การพนัน ยาเสพย์ติด หรือการดับเพลิงที่มักจะมีอยู่ในทุกวัน แต่ผู้คนจำนวนมากมารวมตัวกันที่ประตูห้องส่วนตัว ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เธอจึงแทรกตัวเข้าไปในฝูงชน แล้วมองไปรอบๆ และเห็นพวกเขาออกไปพร้อมกับกำลังปกป้องผู้หญิงอยู่ผู้เห็นเหตุการณ์กล่าวว่าเธอเมาและถูกรังแกผู้หญิงคนนั้นก้มศีรษะลง ผมของเธอคลุมหน้า และศีรษะของเธอถูกคลุมด้วยเสื้อผ้า ใบหน้าของเธอมองไม่เห็น แต่ผู้ช่วยหลี่จำชุดของเธอได้เมื่อวานนี้เนี่ยเหลียนอี้มาที่เสิ่นซื่อกรุ๊ปเพื่อก่อปัญหา และเธอก็สวมเสื้อผ้าชุดนั้น......โหลวฉางเยว่รู้สึกประหลาดใจแม้ว่าเธอจะไม่พอใจกับการกำหนดเป้าหมายอย่างอธิบายไม่ได้ของเนี่ยเหลียนอี้ที่มักจะก่อให้เกิดปัญหาใหญ่ แต่เธอก็ไม่เคยอยากให้มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ หรือมีเรื่องอะไรทำนองนั้นเกิดขึ้น...... เมื่อคืนนี้อย่างนั้นเหรอ?เหวินหยานโจวไม่ได้บอกหรอกเหรอ ว่าเมื่อคืนนี้เหอชิงจะไปส่งเธอกลับซีเฉิง?ตอนที่พว

หลังจากฟังสิ่งนี้แล้ว หลิวเยี่ยนก็มองไปยังโหลวฉางเยว่ด้วยสีหน้าสบสน ราวกับว่าเขากำลังชั่งน้ำหนักว่าควรเชื่อเธอหรือไม่โหลวฉางเยว่กลั้นลมหายใจและพูดอย่างชัดเจน “คุณเนี่ยคะ ข้อกล่าวหาเหล่านี้มีพื้นฐานมาจากความจริงที่ว่าฉันเป็นศัตรูกับคุณเพราะเหวินเหยียนโจวก็จริง”“แต่ว่า เหวินเหยียนโจวและฉันแยกทางกันอย่างเป็นทางการมาครึ่งปีกว่าแล้ว ฉันไม่เคยคิดที่จะกลับมาคบกับเขาอีก ก่อนหน้าก็ไม่คิด ตอนนี้ก็ไม่คิด และต่อไปก็ไม่คิด จากสามประเด็นข้างต้น ฉันไม่มีเหตุผลที่จะปฏิบัติต่อคุณในฐานะคู่แข่งแห่งความรักจริงๆค่ะ”เมื่อเหวินเหยียนโจวพาเหอชิงไปที่สถานีตำรวจ สิ่งที่เขาได้ยินคือคำพูดเฉียบขาดของโหลวฉางเยว่ โดยไม่เหลือที่ว่างสำหรับข้อผิดพลาดเลยเขาหยุดและมองเธอด้วยสายตาที่ลึกและมืดมนพวกเขาบังเอิญอยู่ที่ปลายทั้งสองด้านของทางเดิน โหลวฉางเยว่มองผ่านเนี่ยเหลียนอี้กับหลิวเยี่ยน และมองเห็นเขา เมื่อเธอสบตากับเขา หัวใจของเธอก็สั่นไหวแต่โหลวฉางเยว่ก็ไม่ถูกรบกวน และพูดต่อ “ประการที่สองจงซิ่นแค่เลื่อนวันลงนามออกไปชั่วคราว ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ร่วมมือกับเสิ่นซื่อกรุ๊ปอีกต่อไป ความน่าจะเป็นที่เราจะบรรลุความร่วม

เมื่อรู้สึกถึงอุณหภูมิร่างกายที่ร้อนของชายคนนั้น หลี่ซิงรั่วก็อดไม่ได้ที่จะเกาพื้นด้วยนิ้วเท้าของเธอ และผลักเขาออก พูดด้วยเสียงต่ำ “หยุดวุ่นวายก่อนได้ไหม...... มันเป็นเรื่องของฉางเยว่”“เกิดอะไรขึ้นกับเลขาโหลว? ” เย่เหอหรานถาม โดยก้มศีรษะลงเพื่อเปิดคอเสื้อของเธอและจูบที่คอของเธอ “เธอไม่ได้ไปที่เสิ่นซื่อกรุ๊ปที่ซีเฉิงหรอกเหรอ? ยังเกิดเรื่องกับเธอได้อีกเหรอ? ”ผิวหนังบนคอของหลี่ซิงรั่วนั้นบางมาก และเธอก็อดไม่ได้ที่จะสั่นเมื่อริมฝีปากชื้นของเขาเลื่อนผ่าน เธอวางมือบนหน้าอกของเขา คิดก่อนแล้วถามออกไปว่า “คุณรู้จักตระกูลเนี่ยจากซ่งเฉิงมากแค่ไหน? ”“ป้าและลุงของหลิวเยี่ยน? ”“ใช่”เย่เหอหรานพูดอย่างไม่ใส่ใจ "ฉันจำได้ว่าพวกเขามีลูกสาวเพียงคนเดียว พ่อแม่ตระกูลเนี่ยเอะอะอะไรก็จะให้ลูกสาวก่อนเสมอ และพวกเขาก็ตามใจเธอไปซะทุกอย่าง เมื่อเร็วๆนี้ภายใต้โจวเอ๋อร์ได้รับผิดชอบโครงหนึ่งอยู่”ขณะที่เขาพูด เขาก็เงยหน้าขึ้นและเดาได้ว่า “อะไรนะ? ตระกูลเนี่ยมีส่วนเกี่ยวข้องในคดีที่เลขาโหลวประสบอยู่ตอนนี้อย่างงั้นหรอ? ”หลี่ซิงรั่วไม่ได้พูดอะไรตอนนี้เธอยังมีปัญหาในการโต้ตอบอยู่เย่เหอหรานวางตัวเธอลงบนเต

โหลวฉางเยว่ไม่ต้องการเปิดประเด็นความสัมพันธ์ที่อธิบายไม่ถูกนี้ เธอจึงวางสายทันที “ขอบคุณประธานหลิวที่เตือนฉัน ฉันซาบซึ้งใจมากค่ะ ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว คุณเองก็ควรกลับไปพักผ่อนเร็วๆนะคะ”หลังจากพูดเสร็จ เธอก็วางสายโทรศัพท์แต่ในวินาทีต่อมา เธอก็ถูกเหวินเหยียนโจวลากออกจากห้องและกดเข้ากับผนัง!โหลวฉางเยว่กดมือของเธอไว้บนหน้าอกของเขาโดยสัญชาตญาณ “เหวินเหยียนโจว! ”เหวินเหยียนโจวใช้มือข้างหนึ่งดันกำแพง และอีกมือหนึ่งจับคางของเธอ โดยมีรัศมีอันน่าเกรงขามอยู่รอบตัวเขา “ปกติพวกคุณคุยกันแบบนี้เหรอ? เมื่อก่อนผมไม่เคยช่วยคุณรึไง? ที่เสมือนดั่งฝันไม่ใช่ผมเหรอที่ช่วยคุณ? หัวใจเทียมของแม่คุณ ก็เป็นผมไม่ใช่เหรอที่ช่วยคุณ? ”โหลวฉางเยว่หันศีรษะและผละออกจากมือ “......ประธานหลิวเป็นคนพูดเอง ถ้าคุณรู้สึกไม่พอใจประธานหลิว คุณก็ไปหาประธานหลิวสิ เกี่ยวอะไรกับฉัน? ”เหวินเหยียนโจวไม่ตอบคำพูดของเธอ และมองเข้าไปในดวงตาของเธอ “งั้นถ้าเป็นเรื่องก่อนหน้านี้อีกล่ะ เรื่องที่คุณถูกทวงหนี้ ไม่ใช่ผมเหรอที่ช่วยคุณ?? ”โหลวฉางเยว่กลั้นหายใจ “นั่นมันก็นานมากแล้วนะคะ”เหวินเหยียนโจวพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “เรื่องดีๆมีไม่จ