All Chapters of Maid For The Mafia Boss (Cosa El Gamma 2): Chapter 21 - Chapter 30

MABUTI na lang walang suot na audio recorder si Monica dahil inalis niya nang magpalit siya ng damit. Hindi maririnig ng panig ni Boggy ang conversation nila ni Duke. Hindi niya akalaing ganoon katalas ang pandamdam ni Duke. “Just a hint, Monica. Are you hiding something?” usig muli sa kaniya ni Duke. “May nakuha rin akong audio recorder sa ilalim ng center table sa bahay ni Federico. Hindi ganooon ang ginagamit niyang device, so I doubt it’s from an outsider. And no one can enter Federico’s house aside from us and Leo.” Nagimbal siya. Si Duke pala ang kumuha ng device na nawala! Wala na siyang kawala at inatake na siya ng nebiyos. Mahahalata ni Duke kung magsisisnungaling siya. “Ah…. ginagawa ko lang ang trabaho ko,” balisang turan niya. “Trabaho na ano? I know you’re not just a maid. Noong unang kita ko sa ‘yo sa bahay ni Federico, may napansin na ako sa tuwing nakikipag-usap ka sa amin. And I saw something suspicious in your eyes. I guessed you wore contact lenses that are also

PAGKATAPOS ng hapunan ay nauna na pumasok ng kuwarto si Monica kasama si Kenji. Alas-diyes na ng gabi siya natapos sa gawain sa kusina, nagligpit ng dumi ng mga pusa, nagkusot pa siya ng damit ni Kenji. Hyper pa ang anak niya kaya nilaro niya habang nasa kama. Napapadalas na ang tulog nito na late sa gabi. Nalilibang kasi ito sa mga pusa at kahit antok na ay pinipigilan. Isinama na nila sa kuwarto ang dalawang pusa dahil nagwawala si Kenji kung ilalayo ang mga ito. “Hay! Anong oras ka ba matutulog, anak? Antok na si Mama,” kausap niya sa bata na walang paki. Nakikipaglaro ito sa dalawang pusa habang nakahiga sa tabi niya. Na-drain na ang kan’yang lakas at gusto nang pumikit ng kaniyang mga mata. Kaso kung kailan nakakatulog na siya ay biglang matatamaan siya ng paa ni Kenji, minsan biglang sasampa sa kaniyang dibdib. “Aray naman!” angil niya nang daganan siya ni Kenji sa puson. Alas-onse pasado na. Wala na siyang lakas para manatiling gising. Tumalikod na siya kay Kenji at hindi

PINATULOG lang ni Monica si Kenji saka siya lumabas ng bahay at sa back door dumaan. Hindi pa binigay sa kan’ya ni Federico ang bagong cellphone at mayroon umano itong ilalagay na application. May ideya na siya kung ano ang gagawin nito. Maaring mag-install ito ng application na puwedeng ma-access ang cellphone niya. Hindi siya nagbukas ng ilaw sa lobby at diretso na sa labas. Sa unahan ng swimming pool siya pumuwesto na medyo madilim. Doon niya tinawagan si Boggy. “Give me your valid reason why you are ignoring my messages, Monica,” kaagad ay bungad ni Boggy nang masagot ang kan’yang tawag. “Pasensiya na, sir. Nahirapan talaga ako makakilos kasi sa opisina kami natulog kagabi at kasama ko sa kuwarto si Federico. Maghapon din sa opisina ang mga kaibigan niya, at naroon ang leader ka’mo na si Stefano. Feeling ko nahahalata na nila ang kilos ko,” depensa niya. “That’s your fault. Our boss has lost his trust in you. This is your last chance to prove yourself, Monica. If you can’t do

KINABUKSAN ng umaga ay kasama na naman si Monica at anak niya sa opisina ni Federico. Pumayag na siya na magpasalon. Pero bago ‘yon, tinulungan muna niya ang binata sa paperwork nito. Nakapagluto na rin siya ng tanghalian. Nasorpresa naman siya nang dumating si Duke at naghatid ng papeles kay Federico. “Hi, Monica!” kaswal na bati ni Duke. “Hello po!” nakangiting ganti niya. Nakaupo lang siya sa silyang nasa kabilang table ni Federico. Nag-aayos siya ng papeles. “May bago ka na palang office assistant, Eagle,” ani Duke. “She was a volunteer,” sabi naman ni Federico. “Anyway, I will proceed to Pampanga headquarters later. I forgot the time. Can I have lunch here?” Napailing si Federico. “Kailan ka ba tumitingin sa oras? Of course, you can eat with us. May naluto na ring lunch si Monica.” “Mag-extra na lang akong yaya ang anak n’yo.” Nilapitan ni Duke si Kenji na nakaupo sa couch at naglalaro ng munting robot at kotse. Natatawa si Monica sa hitsura ni Duke habang kinakausap si

NAKAPAG-CHAT pa si Monica kay Duke bago tuluyang inalis ang sim card niya sa lumang cellphone. Pinaalam niya kay Duke ang huling usapan nila ng kan’yang boss.“I thought you already using your new phone, Monica,” sabi ni Federico.Naghahapunan na sila.“Nahirapan kasi akong mag-fill out sa form para sa database ng cellphone,” alibi niya.“Try it again later. I will guide you. Unahin mo ang pag-intall ng database ng lumang cellphone mo.”“Sige. Ang tagal kasi bago ma-accept ang picture ko. Maselan ang cellphone.”“That’s for security purpose. Hindi puwedeng magpa-picture ka na may makeup, dapat natural na mukha. Sa biometric naman, kailangan tatlong ulit mo lang mai-scan ang finger print mo para hindi mag-error. Malinis dapat ang mga daliri mo, walang pawis o oil para mabilis mabasa ng system.”“Oo nga. Minsan kasi nagpapawis ang kamay ko.”“Sa bahay mo na gawin ‘yan.”“Uuwi ba tayo?”“Yeah. Later after dinner. May pipirmahan lang akong papeles. Hindi naman ako magre-report ng office b