บททั้งหมดของ หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: บทที่ 511 - บทที่ 520

ความอ้วนทำลายทุกสิ่งความงามของเธอถูกทำลายจากเขาเอง"ไห่หลิงจะเอายังไง?"โจวหงหลินพูดดอย่าวอบอุ่นและถามเธอว่า "ถ้าคุณเสนอข้อเรียกร้องมา ฉันจะทำตาม จากนั้นพวกเราจะจากกันด้วยดี ส่วนเอกสารพวกนี้ ก็ช่วยมอบสำเนาต้นฉบับให้ฉันด้วย"ตอนนี้เขามีทรัพย์สินเกือบสิบล้านแต่ถ้าเขาไม่หารือกับไห่หลิงให้ดี ไห่หลิงก็จะฟ้องหย่า ในมือเธอถือหลักฐานทั้งหมดไว้ในมือ ซึ่งเป็นมันเป็นประโยชน์ต่อเธอมาก เขาเสียเปรียบ และศาลก็ตัดสินตามจริงว่าเขายังต้องการแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งที่มีให้ไห่หลิงหากไห่หลิงเอาหลักฐานการเงินใต้โต๊ะให้ประธาน อาจไม่โดนไล่ออก แต่ต้องถูกลดตำแหน่งผู้จัดการอย่างแน่นอนอีกอย่างเขารับเงินใต้โต๊ะมาจากลูกค้า การเอาเงินไปแล้วก็มีต้องรับกรรมเแทน ช่วยลูกค้าทําให้บริษัทเสียหาย เมื่อประธานสั่งตรวจสอบก็จะต้องตรวจสอบอย่างละเอียด และด้วยความโกรธเขาก็คงรักษางานไว้ไม่ได้ไม่แน่ว่า บางทีประธานอาจจะแพร่กระจายพฤติกรรมของเขาทำให้หางานได้ยากในอนาคตนี่มันเกี่ยวข้องกับอนาคตเกี่ยวข้องกับอนาคตและผลประโยชน์ของตัวเขาเอง แม้ว่าโจวหงหลินอยากจะบีบคอไห่หลิงตอนนี้ แต่เขาต้องลดท่าทีและหารือเรื่องการหย่ากับไห่หล

โจวหงหลินไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ เพราะกลัวว่าทันทีที่เขาออกมา ไห่หลิงจะใช้ความรุนแรงกับเย่เจียนีในคืนที่ไห่หลิงจับเขาและเย่เจียนีได้ที่โรงแรม ได้ตีเย่เจียนีอย่างความกล้าหาญและไร้ความปราณี ซึ่งทำให้เขารู้สึกขาอ่อน เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ตอนนั้นไห่หลิงพูดอย่างเย็นชา “ฉันตบเธอ ยังรู้สึกขยะแขยงที่มือด้วยซ้ำ ไม่ต้องกังวล ตอนนี้เธอเป็นแบบไหน อีกสักพักฉันจะคืนเธอให้แกแบบเดิม”“ไห่หลิง นี่คือเรื่องระหว่างพวกเราสองคน ฉันไม่ฟังไม่ได้เหรอ?”โจวหงหลินยังคงกังวลอยู่ไห่หลิงตอบกลับต่อความรุนแรงในครอบครัวของเขาตอนนั้น กล้าใช้มีดไล่ล่านเขาไปตามถนนถึงห้าช่วงตึก ทำให้เขาตระหนักว่าความโกรธของไห่หลิง สามารถลงมือทำอะไรก็ได้“นี่คือเรื่องระหว่างเมียหลวงกับเมียน้อย แกไอ้สารเลวไสหัวไปซะ”โจวหงหลิน "..."เขาจ้องไห่หลิงอย่างดุเดือด ก่อนจะลุกขึ้นอย่างไม่เต็มใจแล้วเดินออกไปหลังจากที่โจวหงหลินจากไปแล้ว เย่เจียนียกมือขึ้นเอานิ้วม้วนผมก่อนจะถามไห่หลิงว่า "พูดมา แกต้องการคุยกับฉันเรื่องอะไร?"“ไห่หลิง คนที่หงลินรักตอนนี้คือฉัน หากแกไม่ต้องการทำสิ่งที่น่าเกลียดเกินไป ฉันแนะนำให้คุณหย่ากับหงหลินโดยเร็วที่สุด”

ไห่หลิงยิ้มและพูดว่า "ตอนนี้เขาหมกมุ่นอยู่กับแกมาก เขาจะฟังคุณอย่างแน่นอน ออกไปคุยกับเขาตอนนี้เลย ตราบใดที่เขาตกลงที่จะสละสิทธิ์การเลี้ยงดูหยางหยาง คุณสามารถบอกให้เขาลาหยุดกับบริษัทและพวกเราจะดำเนินการขั้นตอนการหย่าให้เสร็จสิ้นได้ในช่วงบ่าย”"หากเขาเป็นโสดเร็วกว่านี้ แกก็สามารถแต่งงานกับเขาเร็วขึ้นและเป็นภรรยาของผู้จัดการของบริษัท เว่ยฮาว อิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งบริษัท เว่ยฮาว อิเล็กทรอนิกส์ยังเป็นบริษัทที่ดีในอุตสาหกรรมเดียวกัน นี่เป็นโอกาสที่ดี ที่แกจะกลายเป็นภรรยาของผู้จัดการและเหนือกว่าคนในบริษัท"“สิ่งสำคัญคือเขาจะเป็นของแกในอนาคต หากเขาสามารถหาเงินได้มาก แกก็สามารถใช้มันได้อย่างอิสระ และแกไม่จำเป็นต้องแอบไปเจอกับเขา สามารถแสดงความรักได้อย่างเปิดเผย ฉันคิดว่าผู้หญิงสมควรที่จะอยู่กับชายที่รักอย่างเปิดเผย”“โจวหงหลินอายุเพียง 30 ปีและมีอาชีพเช่นนี้ เขาอยู่ในกลุ่มของคนที่ประสบความสำเร็จ หากแกทำเขาหลุดมือไป ฃอาจไม่สามารถหาคนที่ดีกว่าเขาได้อีกในอนาคต คิดถึงเความสุขของแกและโจวหงหลินสิ ถึงเวลาที่แกจะต้องแสดงทักษะฝีปากออกมาแล้ว”หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เย่เจียนีพูดว่า "คุณไปยืมคอมพิวเตอร์จ

เย่เจียนีทำหน้าบูดบึ้งและพูดว่า "แต่ฉันไม่ต้องการให้หยางหยางพรากความรักของพ่อ ไปจากลูกของฉันมากเกินไป"ไม่ต้องการให้โจวหงหลินเอาเงินให้หยางหยางในอนาคตเธอหวังว่ารายได้ในอนาคตของโจวหงหลินจะถูกนำไปใช้กับครอบครัวเล็กๆ ของพวกเขาเอง เพื่อตัวเธอและลูกๆ ของเธอเท่านั้น“หยางหยางถูกไห่หลิงคลอดมา และเธอจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสิทธิ์การเลี้ยงดู หยางหยาง เธอต้องดูแลสั่งสอนแก่เขาเป็นอย่างดี เธอจะเข้าใจดีเกี่ยวกับการเติบโตของหยางหยาง หากคุณแย่งสิทธิ์การเลี้ยงดู หยางหยาง และให้หยางหยางเติบโตขึ้นจากการเลี้ยงดูของพ่อแม่คุณ คุณคิดว่าพ่อแม่ของคุณสามารถอบรมและสั่งสอนหยางหยางได้ดีหรือไม่?”“การเลี้ยงหลานจากคนแก่ส่วนใหญ่จะตามใจหลาน แน่นอนว่า ถ้าคุณอยากเห็นหยางหยางกลายเป็นคนที่ไม่ประสบความสำเร็จอะไรจริงๆ ฉันก็ไม่ได้พูดคำเหล่านี้หรอกค่ะ แต่ฉันคิดว่าจะเป็นการดีกว่าที่หยางหยางจะอยู่กับไห่หลิง มากกว่าที่จะอยู่กับพ่อแม่คุณ และคุณยุ่งกับงาน คุณจะมีเวลาที่จะสั่งสอนหยางหยางได้อย่างไร?”“เด็กเกิดมาแล้ว จำเป็นต้องได้รับการดูแล ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการให้อบรมและสั่งสอน หากหยางหยางไม่ได้รับการสั่งสอนอย่างดี

น้ำตาของไห่หลิงไหลลงมาทันทีแม่ของเธอจนกระทั่งตายไปแล้ว ไม่เคยรู้เลยว่าพี่เธอไม่เคยยอมแพ้ที่จะตามหาเธอแม่ไม่รอเจอหน้าพี่สาวก่อนแล้ว"ถงถง เธอดูแลคุณนายซางดีดีนะ ฉันกลับบ้านไปหาหยางหยางล่ะ"ไห่หลิงต้องอดทนและอดกลั้นต่อความรู้สึกทุกข์ แนะนำน้องก่อนที่จะวางสายไปอย่างรวดเร็วจากนั้นเธอก็กลั้นไม่ไหว จึงนั่งยองๆ ลงบนพื้น ปิดหน้าและร้องไห้ผู้คนที่ผ่านไปมามองดูเธอ แต่ไม่มีใครหยุดเจ้าของร้านน้ำชานมเห็น จึงรู้ว่าเป็นเธอที่เคยยืมคอมพิวเตอร์มาปริ้นสัญญาหย่า คิดว่าเธอคงเสียใจเรื่องหย่า งเดินออกไปพร้อมกับกล่องกระดาษทิชชู่"น้องสาว"เจ้าของร้านตบไหล่ของไห่หลิง ไห่หลิงได้เงยหน้าขึ้นมองเธอ เธอก็ยื่นกระดาษทิชชู่ให้และปลอบเ "หัวใจของเขาไม่ได้อยู่กับคุณอีกต่อไปแล้ว ลืมเขานะ นั่นจะเป็นการปล่อยทั้งเขาและตัวคุณเอง เพื่อที่คุณได้เริ่มชีวิตใหม่อีกครั้ง"“ถ้ารู้สึกเสียใจจริงก็ร้องไห้ออกเถอะ การร้องไห้ก็สามารถช่วยลดขมขื่นในใจลง และทำให้รู้สึกดีขึ้นได้เหมือนกัน”"ขอบคุณค่ะ เจ้าของร้าน"ไห่หลิงลุกขึ้นหยิบทิชชู่เช็ดน้ำตามา แล้วพูดว่าอย่างสะอึกสะอื้น “ไอ้ผู้ชายคนนั้นใช้รุนแรงในครอบครัว นอกใจ และขี้เหน