บทที่ 515

“นังเย่ หลังจากการหย่าของฉันจากโจวหงหลิน แกและเขาจะแต่งงานกัน แกทั้งคู่ยังเด็กมากและอีกไม่นานก็จะมีลูก คุณจะยอมให้หยางหยางแย่งความรักจากพ่อไปจากลูกแกไปไหม?"

“แม้ว่า โจวหงหลินจะบอกว่าหยางหยางจะถูกส่งกลับไปที่บ้านเกิดให้พ่อแม่เขาดูแล พ่อแม่ของเขาก็จะรู้สึกน่าสงสารและมีผูกพันธ์กับ หยางหยางมากขึ้นอย่างแน่นอน ให้โจวหงหลินดูแลหยางหยางมากขึ้นและปฏิบัติต่อลูก ๆ ของแกแตกต่างออกไป”

“แกยินดีที่จะปล่อยให้ลูกของแกต้องทนทุกข์กับคความน้อยใจเช่นนี้หรือไม่?”

“ถ้าสิทธิ์การเลี้ยงดูหยางหยางเป็นของฉัน ฉันจะให้โจวหงหลินจ่ายเงินเดือนละ 15,000 บาทท่านั้น และ โจวหงหลินก็ไม่จำเป็นต้องจัดการอะไรอีก แม้ว่าเขาจะไม่ได้ไปเยี่ยม หยางหยางเป็นเวลาสิบหรือแปดปี ฉันจะไม่ตำหนิเขา และผลกระทบต่อแกและลูกก็จะลดลง”

“แกไม่จำเป็นต้องเผชิญหน้ากับฉันและลูกของโจวหงหลินตลอดเวลา ฉันคิดว่าเมื่อแกค่อยดูแลหยางหยาง ต้องคิดถึงเรื่องของฉันกับโจวหงหลินแน่ เพราะพวกรู้จักกันมาสิบสองปีแล้ว รักกันมาเจ็ดปี แต่งงานกันมานานกว่าสามปีซึ่งนานกว่าแกกับเขาอีก”

“แกไม่สนใจจริงๆ เหรอ? หยางหยางเป็นลูกของฉัน ดังนั้นแกไม่จำเป็นต้องเห็นลูกฉันเดินไปมาใต้จม