All Chapters of หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: Chapter 251 - Chapter 260

เมื่อใกล้เวลาเลิกงานในตอนเย็น ซูหนานหิ้วเอกสารกองหนึ่งและเคาะห้องทํางานประธานจ้านหยินเงยหน้าขึ้นมองเขา และกลับยุ่งกับงานของตัวเองอีกครั้ง หลังจากที่เขานั่งลงแล้ว จ้านหยินก็พูดกับเขาว่า "เลขาของคุณมีไว้เพื่ออะไร?""เลขาฉันท้อง ฉันสงสารเธอ ไม่อยากให้เธอวิ่งไปวิ่งมา เพราะกลัวจะเหนื่อย แล้วทำให้สามีมาคิดบัญชีให้ฉันน่ะสิ เลยมาด้วยตัวเอง"ซูหนานวางเอกสารกองหนึ่งไว้ที่หน้าเพื่อน"ฉันอ่านมาหมดแล้ว ไม่มีปัญหา คุณแค่เซ็นชื่อลงไปก็พอ"หลังจากที่ซูหนานวางเอกสารลง ก็ลุกขึ้นมาเทน้ําให้ตัวเองอีกแก้วหนึ่งก่อน จากนั้นนั่งดื่มน้ําไปพลางชายตามองไปที่ชายที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามจ้านหยินหน้าตาหล่อเหลา แม้ว่าเขาจะทําหน้าบึ้งทุกวัน มีสีหน้าจริงจังและเย็นชา แต่ก็ไม่สามารถปกปิดรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาของเขาไว้ได้เมื่อมองดูใบหน้าแบบนี้ หญิงสาวทุกคนที่เคยเห็นเขามานับหลายครั้ง มักจะคิดถึงเขาอย่างไม่ลืมอาจมีข้อยกเว้นไว้สําหรับผู้หญิงคนหนึ่ง นั่นก็คือภรรยาของท่าประธานซูหนานยกย่องไห่ถงจริง ๆ ในเวลาเพียงแค่เดือนกว่า ๆ ก็สามารถเอาชนะใจที่โหดเหี้ยมที่สุดในจ้านซื่อกรุ๊ปของพวกเขาได้ จนออกดอกและใกล้จะบานแล้วประเด

เกี่ยวกับการนอกใจของโจวหงหลิน ซูหนานไม่แปลกใจเลยเขาพูดว่า "พี่สะใภ้ หลังแต่งงานมันเปลี่ยนไปมาก โจวหงหลินปีนขึ้นไปบนตําแหน่งที่สูงขึ้น และรายล้อมไปด้วยผู้หญิงรอบตัว คนไหนก็ดีกว่าพี่สะใภ้ของคุณหมด เมื่อเวลาผ่านไป เขาก็จะรังเกียจพี่สะใภ้"ดวงตาของจ้าวหยินเย็นชา และเสียงก็เย็นชาพูดว่า "ที่เธอต้องเปลี่ยนไปขนาดนั้น ก็เพราะเธอรักเขา ไม่กลัวหุ่นเสีย มีลูกให้เขา หลังจากมีลูกแล้ว เพื่อให้เขาทํางานได้อย่างสบายใจ เธอก็เลี้ยงลูกและดูแลครอบครัวเอง เธอทอดทิ้งคือความเยาว์วัยและความสวยงามของเธอไปหมด"เขาก็ยอมรับว่าพี่สะใภ้เปลี่ยนไปมากก่อนและหลังแต่งงาน อย่างน้อยก็ควรลดน้ําหนักแต่นี่ไม่ใช่ข้ออ้างที่โจวหงหลินจะเอามานอกใจ มันไม่มีความความปราณีอยู่ในร่างกายของโจวหงหลินมานานแล้ว เมื่อก่อนแค่ยังไม่ระเบิดออกมา ตอนนี้เขาปีนได้สูงขึ้น ประสบความสําเร็จในหน้าที่การงาน มีภูมิใจในตนเอง ก็เลยดูถูกภรรยาที่น่ารังเกียจของตัวเองแล้วหากโจวหงหลินคิดว่ารูปลักษณ์ของไห่หลินตอนนี้น่าเกลียดเกินไป เขาก็ยังสามารถเตือนไห่หลิงให้ลดน้ําหนักได้ไห่หลิงยังมีความรู้สึกต่อเขาอยู่ ถ้าเขาเตือนเธอให้ลดน้ำหนักเชื่อว่าไห่หลิงเองก็จ

ไห่ถงขับรถออกไปจ้านหยินเฝ้ามองดูเธอออกไป ก่อนที่จะเดินเข้าไปในร้าน เมื่อเห็นสิ่งของที่เธอไม่ได้เก็บ จ้านหยินก็มองดูมัน แต่ไม่เข้าใจ จึงหันหลังหนมุนตัวแล้วเดินเข้าไปในครัวเขาล้างหม้อ เติมน้ำ ใส่ผักที่ยังไม่ได้กินลงในหม้อ เปิดแก๊ส และตั้งไฟต้มผักเขาเบื่อ จึงมองไปที่ตู้เย็นและเห็นว่าเต็มไปด้วยอาหารทะเลเป็นของที่ซางเสี่ยวเฟยให้มาหมดซางเสี่ยวเฟยใจดีกับเธอมาก และให้อาหารทะเลมาเยอะมากนึกถึงไห่ถงสอนซางเสี่ยวเฟยให้ไล่ตามจีบเขา ซางเสี่ยวเฟยจึงให้อาหารทะเลมามากมาย และเขาก็ยังกินอาหารกลางวันไปเยอะมากอีกด้วย..."พี่ไห่ถง พี่ไห่ถง"เสียงตะโกนของฃจางเหนียนเซิงดังมาจากข้างนอกจ้านหยินลดไฟลงให้ต่ำที่สุดทันที จากนั้นจึงรีบเข้าห้องน้ำและปิดประตูจางเหนียนเซิงก็เคยเห็นเขามาก่อน หากให้จางเหนียนเซิงเห็นเขาอีกครั้งไห่ถงจะรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาจ้านหยินไม่เต็มใจที่จะให้จางเหนียนเซิง มาเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขาจางเหนียนเซิงเข้ามาและไม่เจอใครเลย เขาจึงตะโกนอีกครั้งสองสามครั้งจ้านหยินบีบจมูกแล้วพูดเสียงดังในห้องน้ำ: "นั่นใครน่ะ ไห่ถงไม่ได้อยู่ในร้าน มีอะไรไหม?"จางเหนียนเซิงได้ยินเส

จ้านหยินบอกว่kไม่จำเป็นต้องซื้ออาหารกลับมา แต่ไห่ถงยังคงห่อผัดผักและข้าวสวยสองกล่องหลังจากจ่ายเงินแล้ว เธอก็เดินออกจากร้านอาหารพร้อมข้าวกล่อง ก่อนกลับไปที่รถ"ตื๊ด ๆ ๆ ๆ..."โทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้งคราวนี้เป็นจ้านหยินที่โทรมาจางเหนียนเซิงมาและจากไปแค่นั้น ทำให้จ้านหยินอดที่จะคิดมากไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะโทรหาไห่ถง"ฉันกำลังกลับค่ะ"ก่อนที่จ้านหยินจะพูดอะไร ไห่ถงก็พูดออกมาก่อนและวางสายโทรศัพท์จ้านหยินซึ่งถูกภรรยาตัดสายอย่างรวดเร็ว ก็มองดูโทรศัพท์และนิ่งเงียบอยู่เป็นเวลานานเขารู้ว่าไห่ถงยังคงโกรธอยู่ทั้งคู่ไม่ได้คืนดีกันจริงๆ แต่เป็นเพียงเพราะจุ้นจ้านของคุณยาย ที่ทำให้พวกเขาต้องเกรงใจคุณยายไห่ถงกลับมาที่ร้านอย่างรวดเร็ว“อาหารอุ่นแล้วเหรอคะ? ถึงเวลากินแล้ว”ไห่ถงถืออาหารกล่องเข้าไปในร้าน แล้วถามจ้านหยินซึ่งกำลังนั่งอยู่ที่แคชเชียร์ ขณะที่เดินเข้ามา"อุ่นแล้ว"จ้านหยินเห็นเธอกลับมา เขาก็ลุกขึ้นทันที และเดินออกมาแคชเชียร์ เข้าครัวไปหยิบชามและตะเกียบออกมา และนำอาหารจานที่อุ่นแล้วทั้งหมดออกมาไห่ถงวางอาหารกล่องไว้ที่แคชเชียร์ จ้านหยินเห็นกล่องแล้วพูดว่า "ไม่ได

จ้านหยินเห็นสายตาของไห่ถง ที่เพ่งไปยังโทรศัพท์มือถือ ทำให้ต้องการที่จะก้าวไปข้างหน้า เพื่อแย่งโทรศัพท์มือถือของเธอมาโชคดีที่เขาควบคุมตนเองได้ดี และไม่ได้ทำอย่างนั้นเพื่อไม่ให้ความสัมพันธ์แย่กว่าเดิมเขาเข้ามาใกล้มากขึ้น ยืนหยุดอยู่ตรงหน้าไห่ถง และเรียกด้วยเสียงแผ่วเบา: "ภรรยา""ตุ้บ!"ไห่ถงตกใจมากกับคำว่า "ภรรยา" ของเขาจนโทรศัพท์หล่นลงพื้นเธอรีบก้มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เมื่อเห็นว่าหน้าจอโทรศัพท์แตก เธอก็จึงรู้สึกเป็นทุกข์มากและพูดว่า "เคสโทรศัพท์ของฉันราคา 500 บาท"จ้านหยินหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาดู มันค่อนข้างน่าเกลียด และเมื่อได้ยินเธอพูดอย่างไม่พอใจเกี่ยวกับเคสโทรศัพท์ เขาพูดว่า "ฉันจะจ่ายให้เธอสิบเท่า"“จ่ายเพิ่มอีกสักนิด กลังว่าถ้าโกรธแล้วเรียกฉันว่าภรรยาอีก เคสโทรศัพท์ฉันจะพังอีกไม่รู้กี่ครั้ง”มุมปากของจ้านหยินกระตุก เขามองเธออย่างเงียบ ๆ อยู่สักพักจากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ ว่า "ไห่ทง พวกเรายังคงเป็นสามีภรรยากัน"เขาเรียกเธอว่าภรรยา ซึ่งเป็นเรื่องของธรรมดาและสมเหตุสมผลไห่ถงดึงโทรศัพท์คืน แล้วถามติดตลกว่า "บอกฉันมาหน่อยสิคะ คุณอยากจะพูดอะไรอีก? ตอนจากนี้แค่เรียกฉันด