All Chapters of หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี: Chapter 361 - Chapter 370

“นี่คือพระชายารองของเจ้า ไม่ใช่ของข้า ดังนั้นเจ้ามีสิทธิเลือกคนที่เจ้าชื่นชอบ มิเช่นนั้นในอนาคตหากเบาะแว้งกันขึ้นมาจะหาว่าเป็นเพราะข้าเอาได้”หมิงเฟยวางถ้วยน้ำชาลงแล้วส่งเสียงหึๆ ออกมาเบาๆ เซียวเย่หลันมองไปทางไหนก็ไม่รู้สึกถูกใจสักน้อยยามที่เขาใช้สายตาเย็นชามองไปทางสตรีทั้งหลาย พวกนางล้วนตกใจจนก้มหน้าลง ไม่กล้าสบตากับเขา“เอาละ มานั่งเถิด” หมิงเฟยกวักมือเรียก “พวกนางล้วนเป็นกุลสตรีผู้บอบบาง เจ้าอย่าได้ทำให้พวกนางตกอกตกใจ”เซียวเย่หลันเดินไปนั่งลงแล้วกล่าวด้วยเสียงเย็นชาว่า “อย่าคิดว่าลูกไม่รู้ ในใจเสด็จแม่คิดเช่นไรอยู่”“งั้นหรือ? เจ้าลองว่ามาสิว่าข้าคิดเช่นไร”“หากเป็นตามปกติแล้วนั้น เสด็จพ่อคงให้ลูกแต่งกับบุตรสาวบ้านรองในตระกูลโหวเจวี๋ยทั่วไป แต่บัดนี้เสด็จแม่อาศัยช่วงที่เสด็จพ่อรู้สึกปิดต้องการชดใช้ต่อลูก จึงคัดเลือกบุตรสาวจากตระกูลชั้นสูงเหล่านี้มา”แม้พระเอกจะไม่เข้าใจสตรีนัก แต่เพียงแค่เขาชายตามองไป ก็รู้ได้ถึงตัวตนของพวกนางทั้งหลายเขาเผยอมุมปากเรียวบางยิ้มขึ้น “ไม่คิดบ้างหรือว่าคนเหล่านี้ท่านควบคุมนางได้หรือไม่”“ควบคุมได้หรือไม่เป็นเรื่องของเจ้า หาใช่เรื่องของข้า”

เซียวเย่หลันเดินตรงมาด้านหน้าเซี่ยเชียนฮวันด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน“เจ้าเคยพบบุตรสาวของมหาดเล็กเซวี่ยงั้นหรือ?”เขาไถ่ถามเซี่ยเชียนฮวันตอบเสียงเรียบ “นางมาเยี่ยมข้า”“กลัวว่าจะอ้างเรื่องมาเยี่ยมไข้ และให้ผลประโยชน์เล็กน้อยแก่เจ้ามากกว่า จากนั้นเจ้าก็ปริปากบอกนางว่าข้าชื่นชอบสิ่งใดบ้าง เพื่อช่วยให้นางถูกเลือก!”เซียวเย่หลันยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห สายตาดุร้ายราวต้องการจะชักดาบออกมาฆ่าเซี่ยเชียนฮวัน ในสายตาของผู้หญิงคนนี้ นางหักหลังเขาได้ด้วยวิธีการเช่นนี้นางเห็นเขาเป็นเบี้ยที่สามารถแลกเปลี่ยนซื้อขายกับผู้อื่นได้เซี่ยเชียนฮวันกลับรู้สึกน่าขัน จึงเงยหน้ามองเขา “เซวี่ยจวิ้นอยากรู้ว่าท่านชื่นชอบสิ่งใด จำเป็นต้องให้ผลประโยชน์เล็กน้อยแก่ข้าด้วยหรือ? นางถามข้า ข้าก็ตอบนาง เพียงเท่านั้นเอง”“เจ้าไม่ได้รับผลประโยชน์จากนางงั้นหรือ?” เซียวเย่หลันประหลาดใจ“แม้ข้าจะอยากหาเงินมาเลี้ยงลูก แต่คงไม่ถึงขั้นที่ต้องตอบคำถามเพียงไม่กี่ข้อ เพื่อรับเอาผลประโยชน์หรอกนะ”เซี่ยเชียนฮวันค่อยๆ เก็บตัวหมากรุกทั้งหมดบนกระดานหมากรุกนางกลัวว่าทันทีที่ผู้ชายคนนี้หัวเสีย ก็จะพลิกกระดานหมากรุกหล่นกระจายถึงเว

"ท่านต้องตรวจสอบให้แน่ใจนะขอรับ อย่าให้เรื่องไร้สาระอย่างการตายแล้วฟื้นคืนชีพนั้นเกิดขึ้นได้ล่ะ"ขันทีเฒ่าโน้มตัวลง ท่าทีไม่ถ่อมแต่ก็ไม่ถ่อยเขารับใช้อยู่ข้างกายไทเฮามานานหลายปีไม่มีลมฝนใดที่เขาไม่เคยพานพบดังนั้น เขาจึงระมัดระวังในทุกเรื่องที่ทำ เป็นคนน่าเชื่อถือเป็นอย่างมากเชี่ยเหยียนพูดอย่างอดไม่ได้ “ถึงแม้นางจะยังไม่ตายทันทีในตอนแรก แต่ตอนนี้นางถูกฝังอยู่ในดินและขาดอากาศหายใจตายไปนานแล้ว หรือเจ้ายังกังวลว่านางจะเปิดโลงศพแล้วคลานออกไปด้วยตัวนางเอง?”“การระมัดระวังรอบคอบย่อมทำให้มีชีวิตยืนยาว”“พวกเจ้าไม่เชื่อใจข้าเกินไปแล้ว แม้ว่าปกติข้าจะเป็นคนเสเพลเล็กน้อย แต่หากมีภารกิจใดข้าก็ไม่เคยทำผิดพลาดเลย” เซี่ยยเหยียนตะคอกขันทีเฒ่ายิ้มแล้วถามอีกครั้งว่า “ก่อนตาย หญิงแก่นั่นได้พูดอะไรหรือไม่?”"ไม่มี"เซี่ยเหยียนจิบชาขันทีเฒ่าพยักหน้า ทำท่าครุ่นคิด “แต่นางคงพูดอะไรกับน้องสาวของท่านโหวน้อยแน่ๆ”“เจ้าหมายถึง ฮวันฮวัน...”เซี่ยเหยียนขมวดคิ้วมุ่นไม่น่าล่ะ จู่ๆ ไทเฮาก็มาวานให้เขาทำภารกิจที่แท้หลิวไท่เฟยนั่นพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูดนั่นเอง แถมยังลากเซี่ยเชียนฮวันเข้ามาเกี่ยวข้องด

“แค่คำพูดของเซียวเย่หลันคำเดียว ยังมีมงกุฎหงส์แบบไหนที่ทำไม่ได้? แทนที่จะเปลืองแรงของเจ้ามาบ่นกับข้า ทำไมไม่ไปออเซาะเซียวเย่หลันเล่า บางทีเขาอาจจะหาชุดที่สวยกว่านี้ให้เจ้าได้”เซี่ยเชียนฮวันเผชิญหน้ากับซูอวี้เออร์ แล้วค่อยๆ ถอยไปทางประตูนางรู้สึกว่าซูอวี้เออร์ไม่ควรคลั่งเวลานี้ และทำร้ายนางแต่ว่า แค่เผื่อไว้ซูอวี้เออร์จะไม่เชิญนางมาที่นี่โดยไม่มีเหตุผลแน่นอนในเมื่อไม่ใช่เรื่องของเซวี่ยจวิ้น เช่นนั้นคงมีความคิดแย่ๆ ในเรื่องอื่นไม่ช้า เซี่ยเชียนฮวันก็ถอยไปถึงหน้าประตูนางแตะประตู แล้วกล่าวเสียงเย็นว่า “ข้าไม่มีเวลาอยู่เป็นเพื่อนเล่นเจ้า”“เดี๋ยวก่อน”ซูอวี้เออร์พูดนางไม่ได้ไล่ตามเซี่ยเชียนฮวัน แต่แสยะยิ้มอย่างร้ายกาจขึ้นมา ยกกรรไกรขึ้น “พี่สาว ข้ามีวิธีที่กว่านี้ในการเปลี่ยนชุดแต่งงาน”พูดจบ ซูอวี้เออร์ก็กระหนำแทงกรรไกรลงไป!ได้ยินแต่เสียงดัง “แควก” ปลายมีดตัดผ่านชุดแต่งงานสีแดงเพลิง ตัดลวดลายดอกโบตั๋นที่บานสะพรั่งเป็นชิ้นๆ เปลี่ยนเสื้อผ้าที่งดงามเป็นขาดรุ่งริ่งในพริบตา จนดูไม่ได้“กรี๊ด!!!”ซูอวี้เออร์โยนกรรไกรลงพื้น จากนั้นก็ยกมือกุมหน้าแล้วร้องเสียงแหลมออกมาทันใด

“ปรากฏว่าการได้ยินของท่านอ๋องยังไม่หายดีหรอกหรือ? งั้นข้าจะพูดอีกครั้ง ในอนาคตไม่ว่าท่านจะถูกคนอื่นเอามีดแทงคอ หรือนอนตายในห้องใต้ดินเหมือนคนไร้ประโยชน์ ข้าก็จะไม่สนใจท่าน ตอนนี้ได้ยินชัดไหม?”เซี่ยเชียนฮวันสะบัดแขนออกจากมือของเซียวเย่หลัน หันหน้าไปอีกด้าน ไม่อยากเงยหน้ามองผู้ชายคนนี้แล้ว!บรรยากาศพลันหนาวเย็นขึ้นมา อู่อันโหวกับเสี่ยวตงต่างยืนตัวแข็งทื่ออยู่สองฝั่ง สีหน้าดูตกใจมาก มีเพียงลูกตาเท่านั้นที่สามารถขยับได้ มองไปทางเซียวเย่หลัน แล้วมองไปที่เซี่ยเชียนฮวันอีกครั้งสองคนนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นสามีภรรยากัน แต่กลับทำตัวขิงก็รา ข่าก็แรงเซียวเย่หลันกำหมัดแน่น จนมีเสียงกระดูกลั่นดัง “กร๊อบ”ในที่สุดเขาก็ระงับความโกรธที่พุ่งพล่านในใจได้ เขาดึงเซี่ยเชียนฮวันกลับมา “เจ้าขอโทษอวี้เออร์ก่อน”ตอนนั้นเอง ซูอวี้เออร์ก็ควักผ้าเช็ดหน้าขึ้นมา แสร้งซับน้ำตาของตัวเองรอเซียวเย่หลันดึงเซี่ยเชียนฮวันแรงๆ นางก็ค่อยกล่าวเสียงอ่อนโยนว่า “ท่านอ๋อง ความจริงในใจของพระชายาคงโกรธมาก ข้าเข้าใจทั้งหมด ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากแบ่งปันสามีกับใครอีก ตราบใดที่พระชายารู้ความผิดของนาง ข้าก็ไม่อยากไล่ตาม”“ยัง