All Chapters of [Tagalog] In Her Shoes: Chapter 1 - Chapter 10

"Sigurado ka na ba sa desisyon mo na pakasalan si Emmett? O kaya mo lang siya papakasalan ay upang may magpatakbo sa kompanya? Do you even love him?" amg seryosong tanong ng ama ni Amanda. Sasagot na sana si Amanda ngunit bigla siyang natigilan nang pumasok sa silid and kanyang ina na si Donya Victoria Montserrat. "Hello, lovies! Bakit nandito pa kayo? Kanina pa naghihintay ang mga guests natin sa party venue?" ang nakangiting bati ng donya sa kanyang mag-ama. "I just gave my birthday gift to Dad, but we're ready to go." ang nakangiting responde ni Amanda sa ina. "Well, we shouldn't make them wait any longer. Let's go, ladies... Let's make our grand entrance as a family." masayang nasabi ng matandang lalaki. Si Donya Victoria at Amanda ay masayang isinukbit ang kanilang mga braso sa mga braso ng matanda. Pagkatapos ay lumabas sila sa silid at naglakad papunta sa kanilang French-inspired garden, kung saan mangyayari ang birthday party.Pagdating nila sa party venue ay agad nilang

Isa sa mga dahilan kung bakit tinanggap ni Amanda ang marriage proposal ni Emmett ay gusto niyang mapasaya ang sarili niyang mga magulang. Malinaw na gusto nila si Emmett bilang manugang. At ngayon nga ay makikipagkita siya sa mga magulang ni Emmett upang pag-usapan ang mga detalye ng kanilang kasal...================================Kasalukuyang nakikinig si Amanda kay Mrs. Katherine Albreicht na walang tigil sa pagsasalita tungkol sa mga ideas nito about their wedding..."What do you think of having a Victorian-themed wedding, Amanda? Tiyak na bagay sa'yo ang Victorian-inspired wedding gown. You'll be a very classy and elegant bride! At sigurado akong magiging usap-usapan ang kasal ninyo sa mgasociety pages!" ang tuwang-tuwang nasabi ni Mrs. Albreicht.Walang imik na ngumiti si Amanda. Deep inside, gusto niyang sabihin na magiging simple lamang ang kanilang kasal, at kaunti lamang ang iimbitahan nila...Ngunit wala siyang lakas ng loob na sabihin sa mag-asawa ang kanyang naiisip d

Sina Mr. and Mrs. Albreicht ay dumating sa mansyon labinlimang minuto na ang nakalipas. Ang Ginoo ay kasalukuyang nasa aklatan, nag-eenjoy sa isang mahusay na aklat at isang baso ng brandy, habang ang Ginang naman ay nasa kanyang silid sa itaas, sinusubukang maghanda bago ang hapunan kasama kayo. Kung maaari kong sabihin ito, wala kayong dapat ipag-alala dahil abala sila sa kanilang mga sariling gawain," muling tiniyak ni Henry, ang matagal nang butler ng pamilya Albreicht, kina Emmett at Amanda.Sabay namang napabuntong-hininga ng ginhawa sina Emmett at Amanda matapos marinig ang sinabi ni Henry."Mabuti kung gano’n. Mahal, maaari kang pumunta muna sa iyong silid at maghanda bago natin simulan ang hapunan kasama ang aking mga magulang. Pupunta rin ako sa aking silid para maligo at magpalit ng damit. Tatawagin na lang tayo ni Henry kapag handa na ang hapag-kainan," mungkahi ni Emmett sa kanyang magiging asawa."Napakagandang ideya niyan, at hindi ko maiwasang sumang-ayon, Binatang Gin

EMMETT ALBREICHTMatapos ihatid ni Emmett ang kanyang fiancée pauwi, siya at ang kanyang mga magulang ay sa wakas nakarating sa isa sa kanilang mga mansyon sa Metropolitan City. Bukas, babalik na ang kanyang mga magulang sa Albreicht Estate sa probinsya. Mas gusto nilang manirahan sa probinsya dahil nakakapagod para sa kanila ang ingay at dami ng tao sa siyudad."Anak, may oras ka ba para uminom kasama ako sa mini-bar? Babalik na kami ng iyong ina bukas, kaya gusto kong makasama ka muna bago tayo maging abala sa paghahanda para sa kasal," mungkahi ni G. Albreicht sa kanyang anak na may nakangiting ekspresyon."Gusto ko ‘yang ideya, Dad. Tara," sagot ni Emmett, sabay tango bilang pagsang-ayon.Pagkalipas ng ilang minuto, masayang umiinom ng alak ang mag-ama. Rum ang iniinom ni G. Albreicht, habang si Emmett naman ay brandy ang nasa kanyang baso."Kaya, sabihin mo sa akin, anak. Talaga bang in love ka kay Amanda?" biglang tanong ng matanda sa kanyang anak."Anong klaseng tanong ‘yan, Da

"Ang singsing na ito ay isang panlabas na paalala ng ating panloob na pagkakaisa, isang ugnayan na mas matibay kaysa sa anumang hadlang. Nawa'y maging paalala ang singsing na ito ng aking pangako sa iyo, at ang hindi matitinag na ugnayan sa pagitan natin," masayang sinabi ng bride, habang isinusuksok ang singsing sa daliri ng kanyang asawa.Hindi alam ni Amanda kung bakit, ngunit nagsimulang pumatak ang mga luha mula sa kanyang mga mata."Okay ka lang ba, honey?" biglang narinig ni Amanda ang tinig ni Emmett.Agad na pinahid ni Amanda ang kanyang mga luha, at pilit ngumiti kay Emmett."Okay lang ako... naantig lang ako sa mga sumpa nila," sagot niya, habang tinatangkang kontrolin ang kanyang emosyon."Huwag mag-alala, ganoon din ang nararamdaman ko," aminin ni Emmett.Ngumiti lamang si Amanda bilang tugon, ngunit hindi na siya nagsalita pa. Ibinalik niya ang pansin kay Mr. at Mrs. Albrecht, na magkasamang ngumingiti sa isa’t isa."---Sa kapangyarihang ipinagkaloob sa akin, ipinapahaya