บททั้งหมดของ หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: บทที่ 971 - บทที่ 980

"ฟิ้วววว!"เมื่อเว่ยตงเอ่ยปากแล้ว สายตาของทุกคนก็มองมาต่างมีสายตาไม่เป็นมิตร จ้องมองอย่างละโมบมีผู้เก่งในการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนหลายคนอยู่ และไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ที่ภายในระยะร้อยเมตรจะหลบหูพวกเขาไปได้"ถูกค้นพบแล้ว!"ตาของหานอี้กระตุก "ศิษย์พี่ใหญ่ ศิษย์พี่สอง ตอนนี้จะทำยังไงดีล่ะ""ตื่นตระหนกอะไร มีผมอยู่ จะรักษาพวกคุณให้ปลอดภัย ตามผมไป!"เสิ่นชงตบฝุ่นบนเสื้อผ้า และเดินออกไปอย่างเชิดหน้าชูตาแม้ว่ากองกําลังทั้งสามฝ่ายจะมีผู้ยอดฝีมือมากมาย แต่นิกายปี้เสียก็ไม่ได้ได้รับชื่อเสียงจอมปลอมในสถานการณ์การต่อสู้เดี่ยว เขามีความมั่นใจที่จะเอาชนะฝูงชน!"ไป ไปพบกับพวกเขาหน่อย"เสิ่นเหยาทำท่ามือและปรากฏตัวอย่างสงบพร้อมกับกลุ่มศิษย์น้องเดิมทีตั้งใจจะนั่งบนภูดูเสือกัด ไม่คิดว่าจะถูกพบเร็วขนาดนี้"เอาล่ะ มาครบแล้ว ตอนนี้ควรจัดการอย่างไรดี"เว่ยตงแบกดาบไว้ รอยยิ้มเหมือนมีความหมายลึกซึ้ง"ด้วยความคิดของผม สู้ทุกคนจะเป็นพันธมิตรกันชั่วคราวดีกว่า เมื่อได้สมบัติมาแล้วค่อยแบ่งเท่า ๆ กัน จะมีความสุขได้แต่ละฝ่าย!" เสิ่นชงเสนออย่างกะทันหันเขาไม่โลภเลย แบ่งสมบัติได้ส่วนหนึ่งก็พอ"พี่เ

"ปัง!"เมื่อมองดูหัวของเนี่ยหลงที่ตกลงมา ทุกคนก็ตกตะลึงไม่มีใครคาดคิดว่าเซียวเฉินจะโหดและอำมหิตขนาดนี้วินาทีก่อนยังทักทายด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม มองคนเป็นพันธมิตรกัน แต่วินาทีต่อมา ก็ตัดหัวเขาไปชั่วร้ายจริง ๆ"ศิษย์พี่ใหญ่!"หลังจากตกใจเล็กน้อย ศิษย์ของนิกายจิงกางต่างก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟแต่ก่อนที่พวกเขาจะตอบสนอง สาวกของนิกายเทียนเฮ่อที่เตรียมการมานานแล้วได้ลงมือฆ่าล่วงหน้าแล้วตามด้วยเสียงกรีดร้องอย่างสังเวช ในชั่วพริบตา ศิษย์ของนิกายจิงกางได้ล้มลงกว่าครึ่งแล้วส่วนเล็ก ๆ ที่เหลือก็ถูกเซียวเฉินนําล้อมฆ่าอย่างรวดเร็วโดยไม่มีแรงต่อต้าน"อ๊ะ?"เมื่อมองไปที่ศิษย์ของนิกายเทียนเฮ่อที่โหดร้ายมาก คนของนิกายปี้เสียก็ตื่นตัวขึ้นทันทีต่างก็ชักมีดออกมา เตรียมพร้อมไว้"เซียวเฉิน! ไม่คิดว่าคุณจะชั่วช้าขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าจะแอบโจมตี!"เสิ่นชงขมวดคิ้ว และตําหนิอย่างโกรธเคืองอย่างน้อยนิกายเทียนเฮ่อก็เป็นนิกายที่ซื่อตรง แต่กลับใช้วิธีการที่ต่ำต้อยแบบนี้ น่ารังเกียจและไร้ยางอายจริง ๆ"ฮ่าฮ่า...ผู้แพ้เป็นโจร ผู้ชนะเป็นกษัตริย์ ตราบใดที่อยู่ได้จนจบ ใช้วิธีการต่ําช้าแล้วยังไงล่ะ"เซียวเฉินย

"เป็นไปได้อย่างไร?"เมื่อมองดูสาวกนิกายปี้เสียที่อาเจียนเป็นเลือดบนพื้น เสิ่นเหยาและหานอี้สองคนก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความตกใจพวกเธอเพิ่งถูกปกป้องให้อยู่ตรงกลางสุด จึงไม่มีเวลาไปช่วยเหลือแต่ได้เห็นฉากที่น่ากลัว ผู้ยอดฝีมือมากกว่าสิบคนของนิกายปี้เสียถูกเซียวเฉินกวาดด้วยดาบ กระแทกจนอาเจียนเป็นเลือดและบินถอยหลังไปความสามารถนี้ น่ากลัวจริง ๆ"ไอ้พวกขยะ จะกล้าท้าทายผมเหรอ ไม่เจียมตัวจริง ๆ"ดาบยาวของเซียวเฉินชี้เอียงไป บนใบหน้าของเขาเผยความดูถูกเหยียดหยามเพิ่งดวลกับเสิ่นชง เขาแค่เกิดความสนใจและตั้งใจจะเล่นตอนนี้เล่นพอแล้ว ก็ควรจะจบได้แล้ว"ศิษย์พี่ใหญ่มีฝีมือยอดเยี่ยมจริง ๆ บารมีไม่ธรรมดาเลยนะ""ฮึ่ม! แค่นิกายชั่นสองยังกล้าต่อต้านเรา หาทางตายเองสิ้นดี"ในขณะนี้ สาวกนิกายเทียนเฮ่อต่างหัวเราะอย่างภาคภูมิใจขึ้นจัดการกับนิกายปี้เสีย สมบัติก็จะเป็นของพวกเขาแล้ว"ศิษย์พี่ใหญ่! ผู้หญิงสองสามคนที่นั่นดูเหมือสวยจังเลย มันน่าเสียดายจริง ๆ ที่ฆ่าไป ไม่งั้นเราทำอะไรที่มีความสุขก่อนดีไหม"ศิษย์คนหนึ่งของนิกายเทียนเฮ่อจู่ ๆ ก็ชี้ไปที่เสิ่นเหยากี่คน ที่มุมปากมีรอยยิ้มที่ชั่วร้าย"โอ้?"เ

“......”เมื่อมองไปที่เซียวเฉินที่ระเบิดเป็นหมอกเลือดอย่างกะทันหัน ทุกคนก็ตกตะลึงต่างก็อึ้งไปหมด บนใบหน้าเต็มไปด้วยความกลัว เป็นท่าทางที่เหมือนได้เจอผีมีหลายคนจะสงสัยว่าตัวเองฝันอยู่ด้วยซ้ำถ้าไม่ใช่ความฝัน ทำไมจะมีฉากที่ไร้สาระแบบนี้ศิษย์ใหญ่ของนิกายเทียนเฮ่อ อัจฉริยะนักดาบที่ได้รับการยอมรับในหยวีโจว คนที่แข็งแกร่งที่ปราบปรามสาวกของนิกายปี้เสียทั้งหมดด้วยดาบเล่มหนึ่ง จะพ่ายแพ้ในมือของคนไม่มีชื่อเสียงคนหนึ่งเลยเหรอไม่ ไม่ใช่แค่พ่ายแพ้พูดให้ถูกก็คือ โดนลู่เฉินต่อยจนระเบิดด้วยหมัดเดียวแค่หมัดเดียว ก็ทำให้คนกับดาบแตกเป็นชิ้นๆโดยตรง แม้แต่ศพก็หาไม่เจอนี่แม่งยังเป็นคนอยู่เหรอนี่มันปีศาจมั้ง"เป็น เป็นแบบนี้ได้อย่างไร ศิษย์พี่ใหญ่... ตายแล้วหรือ?"เมื่อมองไปที่นองเลือดเต็มพื้น พวกศิษย์ของนิกายเทียนเฮ่อต่างก็หน้าซีดและตัวสั่นไปทั้งตัวในสายตานั้น นอกจากความตกใจแล้ว ยังเป็นความกลัวมากกว่าพวกเขายอมรับได้ยากจริง ๆ ศิษย์พี่ใหญ่ที่ถูกเรียกว่าเป็นคนที่แข็งแกร่ง และเป็นอัจฉริยะนักดาบจะถูกฆ่าตายด้วยหมัดเดียวน่าตกใจจริง ๆ"ผม... ผมดูไม่ผิดใช่ไหม เด็กคนนี้ชนะแล้วหรือ"เสิ่นชง

เมื่อเห็นท่าทางยั่วยุของหานเจิ้งจื๋อ เห็นได้ชัดว่าลู่เฉินใจร้อนเล็กน้อยการฝากตัวเป็นศิษย์อะไรนั้น จะแล้วแต่ความชอบส่วนตัว จะบังคับได้อย่างไรอีกอย่าง เป็นแค่การฝึกร่างขั้นครึ่งจงซือ มีสิทธิ์อะไรที่จะเป็นอาจารย์ของเขาล่ะ"อาจารย์ ท่านมีความสามารถที่แข็งแกร่ง น้องลู่จะไม่ยอมได้อย่างไร อาจเป็นเพราะเขายังคิดไม่ชัด ให้เวลาเขาคิดอีกสักพัก เมื่อเห็นบารมีของท่านแล้ว เขาก็จะเข้าใจ"เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี เสิ่นเหยาก็เริ่มไกล่เกลี่ยอย่างรวดเร็ว"ใช่สิพ่อ ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดไม่ใช่การรับลูกศิษย์ แต่เป็นสมบัติ อย่าล่าช้าในการทำธุรกิจนะ" หานอี้ก็กู้หน้าให้ตามแม้จะเสียใจเล้กน้อย แต่เธอก็ไม่ยอมบังคับลู่เฉิน เพื่อไม่ให้อยากจะทำให้ดี แต่ผลกลับทำให้เรื่องแย่ และเกิดเริ่งไม่พอใจกัน"เจ้าคนหนุ่ม ผมให้เวลาคุณคิดสามวัน ภายในสามวัน ถ้าคุณเปลี่ยนใจ มาหาผมได้ตลอดเวลา สามวันต่อมา แม้ว่าคุณจะโขกหัวจนแตก ผมก็จะไม่คิดแม้แต่น้อย คุณคิดด้วยตัวเองเถอะ"พูดจบ หานเจิ้งจื๋อก็แบกมือทั้งสองข้างไว้ที่ด้านหลัง และเดินตรงไปที่หลุมฝังศพหลุมฝังศพของกู่ชิงเหมย ถึงจะเป็นเรื่องสำคัญของวันนี้ต่างหาก ส่งผลกระทบต่