Share

บทที่ 980

Author: ดื่มน้ำให้เยอะ
last update Last Updated: 2024-05-21 18:48:19
เมื่อเห็นท่าทางยั่วยุของหานเจิ้งจื๋อ เห็นได้ชัดว่าลู่เฉินใจร้อนเล็กน้อย

การฝากตัวเป็นศิษย์อะไรนั้น จะแล้วแต่ความชอบส่วนตัว จะบังคับได้อย่างไร

อีกอย่าง เป็นแค่การฝึกร่างขั้นครึ่งจงซือ มีสิทธิ์อะไรที่จะเป็นอาจารย์ของเขาล่ะ

"อาจารย์ ท่านมีความสามารถที่แข็งแกร่ง น้องลู่จะไม่ยอมได้อย่างไร อาจเป็นเพราะเขายังคิดไม่ชัด ให้เวลาเขาคิดอีกสักพัก เมื่อเห็นบารมีของท่านแล้ว เขาก็จะเข้าใจ"

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี เสิ่นเหยาก็เริ่มไกล่เกลี่ยอย่างรวดเร็ว

"ใช่สิพ่อ ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดไม่ใช่การรับลูกศิษย์ แต่เป็นสมบัติ อย่าล่าช้าในการทำธุรกิจนะ" หานอี้ก็กู้หน้าให้ตาม

แม้จะเสียใจเล้กน้อย แต่เธอก็ไม่ยอมบังคับลู่เฉิน เพื่อไม่ให้อยากจะทำให้ดี แต่ผลกลับทำให้เรื่องแย่ และเกิดเริ่งไม่พอใจกัน

"เจ้าคนหนุ่ม ผมให้เวลาคุณคิดสามวัน ภายในสามวัน ถ้าคุณเปลี่ยนใจ มาหาผมได้ตลอดเวลา สามวันต่อมา แม้ว่าคุณจะโขกหัวจนแตก ผมก็จะไม่คิดแม้แต่น้อย คุณคิดด้วยตัวเองเถอะ"

พูดจบ หานเจิ้งจื๋อก็แบกมือทั้งสองข้างไว้ที่ด้านหลัง และเดินตรงไปที่หลุมฝังศพ

หลุมฝังศพของกู่ชิงเหมย ถึงจะเป็นเรื่องสำคัญของวันนี้ต่างหาก ส่งผลกระทบต่
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 981

    ด้วยพลังของเขา การแบกของหลายร้อยโลจะไม่มีปัญหาเลย ทำไมจะชักดาบเล่มหนึ่งไม่ได้"ลองอีกครั้ง"หานเจิ้งจื๋อเร่งเร้าอาเตียวไม่กล้าลังเล เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วจับด้ามดาบด้วยมือทั้งสองข้าง และเริ่มดึงขึ้นอย่างแรง ๆสักพักหนึ่ง เส้นเลือดนูนขึ้น หน้าก็แดงขึ้น ได้ใช้แรงทั้งตัวออกมาดาบดำจะไม่ขยับและไม่มีปฏิกิริยาใด ๆเลย"อาจารย์ ไม่ได้ ผมดึงไม่ออก"ถอนหายใจ อาเตียวเหนื่อยจนเหงื่อออกท่วมตัว"ไอ้ขยะ! แม้แต่ดาบเล่มหนึ่งก็ชักไม่ออก ให้ผมมาทำเอง!"เสิ่นชงทนดูไม่ไหวแล้ว อาสาเดินเข้าไปผลักอาเตียวออกไปทันทีจากนั้นก็ถ่มน้ำลายใส่ฝ่ามือตัวเอง 2 ครั้ง ถูอย่างแรงหลังจากทำท่าเรียบร้อยแล้ว เขาก็จับด้านดาบด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วสูดหายใจเข้าลึก ๆ กระตุ้นลมปราณทั้งตัวและดึงขึ้นไปอย่างแรงแต่ดาบดำยังคงไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ไม่ไว้หน้าสักหน่อยเลย"แม่งเอ้ย ผมจะไม่เชื่อ"เสิ่นชงขมวดคิ้ว เขาที่ไม่ตายใจได้ลองอีกหลายครั้งติดกันแต่ผลลัพธ์ยังคงเหมือนเดิมดาบดำปักอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ดูเหมือนจะรวมเข้ากับภูเขาทั้งลูก"อาจารย์ ดาบเล่มนี้แปลกประหลาด ชักไม่ออกเลย"เสิ่นชงทั้งอึดอัดและจำใจ สุดท้ายก็

    Last Updated : 2024-05-21
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 982

    เมื่อมองดูดาบดำที่ถือโดยลู่เฉิน ทุกคนก็ตกตะลึงไป และไม่กล้าเชื่อเล็กน้อยพวกเขาไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าดาบที่เพิ่งใช้ความพยายามอย่างมากก็ไม่สามารถทำอะไรได้ จะเด้งออกมาเอง และริเริ่มที่จะบินเข้าไปในมือของลู่เฉินสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือตั้งแต่ต้นจนจบ ลู่เฉินก็ไม่ได้สัมผัสกับดาบเลยแค่ยื่นนิ้วออกมาสองนิ้ว ลื่นขึ้นไปในอากาศจากนั้นดาบก็เหมือนถูกเรียก จู่ ๆ ก็ผุดขึ้นมาจากพื้นดิน และตกลงในฝ่ามืออย่างแม่นยําทำไมพวกเขาพยายามอย่างหนัก ใช้สุดกำลัง ก็ไม่สามารถชักดาบออกมาได้ทำไมแค่ลู่เฉินกวักมือ ดาบก็ปลิวออกมาปฏิบัติอย่างแตกต่าง?การเลือกปฏิบัติทางเชื้อชาติ?หรือว่าพวกเขาไม่ใช่คนมนุษย์เหรอ"ไม่ เป็นไปไม่ได้ ทำไมเขาถึงทำได้ง่ายขนาดนี้?"เสิ่นชงเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึงแม้แต่อาจารณ์ของเขาก็ยังดึงดาบออกมาไม่ได้ ทำไมลู่เฉินแค่เกี่ยวนิ้ว ดาบก็มาหาเองแล้ว?เกิดบ้าอะไรขึ้น"พระเจ้า ฉันดูไม่ผิดใช่ไหม ดาบบินออกมาเองเหรอ"หานอี้กลืนน้ำลาย ไม่กล้าจะเชื่อเล็กน้อย"หรือว่าดาบมีวิญญาณ ฉะนั้นจึงเลือกผู้เป็นเจ้าของเอง"เสิ่นเหยาทั้งตกใจและสงสัย รู้สึกช็อกมากเลยชางฉงเกิดมาเพื่อสังห

    Last Updated : 2024-05-21
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 983

    คนแก่ที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ เป็นเพราะเห็นว่ารับประโยชน์ได้ ก็ทำอะไรโดยไม่คำนึงถึงศีลธรรม เขาเกิดความโลภ อยากเอาดาบเป็นของตนเอง"ชายหนุ่ม คุณต้องทำความเข้าใจก่อน ผมไม่ได้ถามความคิดเห็นของคุณอยู่"หานเจิ้งจื๋อทำหน้าเย็นลง "ตามที่เล่ากันว่าคนมีความสามารถจะถูกทำลาย ดาบเล่มนี้ไม่เหมาะกับคุณ มอบให้ผม คุณถึงจะอยู่อย่างปลอดภัยได้""หัวหน้าหาน คุณพูดแบบนี้ กําลังขู่ผมอยู่เหรอ" ลู่เฉินหรี่ตร"ผมกําลังให้คําแนะนําแก่คุณอยู่ ผู้เข้าใจสถานการณ์คือผู้เฉลียวฉลาด คุณยังเด็กอยู่ ในวันหลัง โอกาสยังมีอีกมากมาย ไม่จำเป็นต้องทำลายอนาคตของตัวเองเพื่อดาบเล่มหนึ่ง ไม่ใช่หรือ" หานเจิ้งจื๋อเตือนต่อดาบเล่มนี้ เขามุ่งมั่นที่จะได้รับถ้าไม่ใช่เพราะคำนึงถึงชื่อเสียง เขาคงจะแย่งไปนานแล้ว"อาจารย์ ดาบจะใช้ด้วยคนที่ถูกกำหนดไว้เท่านั้น น้องลู่มีวาสนากับดาบเล่มนี้ ที่ท่านทำแบบนี้ มันไม่ดีใช่ไหม" เสิ่นเหยาขมวดคิ้วเธอไม่ได้คาดคิดว่าอาจารย์ที่ซื่อตรงมาเสมอ จะแสดงสีหน้าโมโหโดยไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นเพื่อดาบเล่มหนึ่งถึงขั้นพูดจาข่มขู่"หุบปาก!"หานเจิ้งจื๋อจ้องด้วยความโกรธ "คุณรู้อะไร แต่เดิมดาบเล่มนี้ก็เป็นของที่ไม

    Last Updated : 2024-05-21
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 984

    "นี่ ถ้ามีความสามารถก็ไปถอนด้วยตัวเอง"ลู่เฉินขี้เกียจที่จะพูดเรื่องไร้สาระ หลังจากโยนดาบกลับไปที่เดิมแล้ว ก็หันหลังไปที่ประตูหินในห้องหินมีประตูหินสามบาน เขาเลือกอันหนึ่งอย่างตามใจ และผลักประตูเข้าไปโดยตรงเพื่อเห็นแก่หน้าเสิ่นเหยาและหานอี้ เขาไม่ได้พัวพันมากนัก แต่เลือกที่จะแยกทางกันยังไงหานเจินจื่อก็ไม่สามารถชักดาบออกมาได้ ทิ้งดาบไว้ที่นี่ ก็ไม่เป็นอันตรายสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คือดอกฮิกันบานะสีดำพอหาดอกฮิกันบานะสีดำเจอ ค่อยกลับมารับดาบก็ยังไม่สาย"ไอ้เด็ก! หยุดนะ!"เมื่อเห็นว่าลู่เฉินกําลังจะไป หานเจิ้งจื๋อก็โกรธจัด ยกฝ่ามือขึ้นทันที พร้อมจะโจมตีอย่างรุนแรง"หยุด!"ในเวลานี้ หานอี้ก็มาขวางอยู่ข้างหน้าอีกครั้งหานเจินจื่อตกใจ กลัวว่าจะทำร้ายลูกสาวโดยไม่ได้ตั้งใจ ได้แต่หยุดมือทันทีในที่สุดก็เฝ้าดูลู่เฉินทั้งสามคนค่อย ๆ ก้าวเข้าสู่ความมืด "อีสาวนี่! คาดไม่ถึงว่าจะช่วยคนนอกมาต่อต้านผมเหรอ ช่างโง่จริง ๆ"หานเจิ้งจื๋อโกรธจนตีอกชกหัว และหงุดหงิดมากทำไมเขาถึงเลี้ยงคนเนรคุณแบบนี้มา"พ่อ! แม้ว่าสมบัติจะสำคัญ แต่ก็ไม่สามารถทำลายมโนธรรมได้นะ" หานอี้พูดอย่างมีเหตุผล

    Last Updated : 2024-05-22
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 985

    "คุณลุง พวกเราไม่ใช่สาวกของวังยี่วหนวี่ จะต้องไหว้ไหม" หวงยินยินถาม"ต้องเคารพผู้ตาย ไหว้เลย" ลู่เฉินพยักหน้ากู่ชิงเหมยเป็นผู้มีความสามารถที่คนในโลกจะเทียบได้ยาก แม้จะล่วงลับไปแล้ว แต่ก็สมควรได้รับความเคารพ"โอ้"หวงยินยินตอบรับ แล้วคุกเข่าต่อหน้าแผ่นหิน กราบไหว้สามครั้งอย่างซื่อสัตย์"บูม--"ในเวลานี้ แผ่นหินสั่นสะเทือนอย่างกะทันหัน และเริ่มทรุดตัวลงอย่างช้า ๆ และหายไปในที่สุดในขณะเดียวกัน กล่องไม้ที่ประณีตค่อย ๆ โผล่ออกมาแทนที่ตำแหน่งของแผ่นหิน "คุณลุง! มีของออกมาเลย!"หวงยินยินตาเป็นประกาย รีบเปิดดูทันทีเห็นว่าภายในกล่องไม้ มีลูกปัดสีทองเม็ดหนึ่งวางอยู่ลูกปัดสีทองนี้มีสีสันสดใสและส่องแสงของเหลวสีทองด้านในหมุนโดยอัตโนมัติ เหมือนน้ำวนที่ดูดซับพลังของโลกราว ๆ อย่างบ้าคลั่ง"พระเจ้า คาดไม่ถึงว่าจะเป็นลูกปัดเทียนหลิงหรือ?"เซียวหงเย่เบิกตากว้าง และใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจแม้แต่ลู่เฉินที่สงบมาตลอดก็แสดงสีหน้าตกตะลึงออกมาในขณะนี้เขาไม่คาดคิดจริง ๆ ว่า ของในกล่องจะเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ของยุทธภพในตำนาน - ลูกปัดเทียนหลิงเลย"ลูกปัดเทียนหลิงเหรอ มันคืออะไร?"หวงยินยิน

    Last Updated : 2024-05-23
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 986

    "ถ้าพวกคุณไม่เอา ให้ฉันดีกว่า"เมื่อเห็นว่าทั้งสองเถียงกันไม่หยุด ในที่สุดเซียวหงเย่ก็อดพูดไม่ได้ในเวลานี้ ก็ต้องหน้าด้านหน่อย เผื่อให้เธอจริงๆแล้วล่ะ"จะไปไหนก็ไป!"ลู่เฉินมองย้อนกลับไปขึงตาใส่ครั้งหนึ่ง และบังคับยัดลูกปัดเทียนหลิงเข้าไปในกระเป๋าของหวงยินยิน "เก็บให้ดี ๆ สมบัตินี้มีวาสนากับคุณ ถ้าคุณปฏิเสธอีก ผมจะโกรธแล้ว!""อืม...งั้นโอเค ฉันจะใช้เวลาสักพักก่อน แล้วค่อยคืนให้คุณลุงทีหลัง"หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดหวงยินยินก็เลือกที่จะซ่อนมันไว้ให้ดีด้วยพกติดตัวเธอคิดว่าเมื่อตัวเองแข็งแกร่งขึ้นแล้ว ก็จะช่วยลู่เฉินได้ดีขึ้นหลังจากลูกปัดเทียนหลิงสัมผัสกับผิวหนัง เธอสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ามีลมเย็น ๆ ไหลเข้าสู่ร่างกายอย่างต่อเนื่อง หลั่งไหลเข้าสู่จูดตานเถียน เสริมสร้างพลังภายในของเธอและเสริมสร้างเส้นลมปราณของเธอตามสถานการณ์นี้ อีกไม่กี่วัน เธอน่าจะทะลุระดับการฝึกร่างอีกแล้วความเร็วในการฝึกฝนนี้เร็วมากจริง ๆ"เอาล่ะ ตามหาที่รอบๆ ก่อน ดูว่าดอกฮิกันบานะสีดำอยู่ที่นี่หรือไม่"ลู่เฉินไม่ได้เสียเวลา เริ่มค้นหาที่รอบๆในสุสานนี้ มีสมบัติมากมายซ่อนอยู่ มีอาวุธวิเศ

    Last Updated : 2024-05-24
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 987

    หวงยินยินตกใจ หนังหัวชาไปหมดเธอรีบหดตัวไปข้างหลังเซียวหงเย่ และตัวสั่นขึ้นเธอไม่ได้ขี้ขลาด แต่ดันกลัวสิ่งลึกลับเหล่านี้"คุณเป็นใคร?"ลู่เฉินขมวดคิ้ว สีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อยแม้ว่าจะไม่ทันป้องกันเล็กน้อย แต่สามารถบังคับให้เขาถอยกลับได้ด้วยท่าฝ่ามือเดียว ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายได้แล้วถ้าไม่มีอุบัติเหตุ คนที่อยู่ตรงหน้าควรเป็นปรมาจารย์ระดับการฝึกร่างขั้นจงซือ"ที่นี่คือหลุมฝังศพของฉัน พวกคุณคิดว่า ฉันเป็นใครล่ะ"หมอกขาวที่รอบตัวภาพเงามนุษย์ค่อยๆ จางหายไปในไม่ช้า ใบหน้าที่อ่อนเยาว์ก็ปรากฏต่อสายตาขอกี่คนนั่นคือผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงที่มีหน้าตาสวยยอดเยี่ยมแม้ว่าผมหงอกเต็มหัว แต่กาลเวลาก็ไม่ได้ทิ้งร่องรอยใด ๆ ไว้บนใบหน้าของเธอเพียงแค่ดวงตาที่ลึกคู่นั้น เหมือนได้ผ่านเรื่องมากมาย มองทะลุปรุโปร่งทุกอย่างแล้ว"หลุมศพคุณ?"ลู่เฉินตกตะลึงเล็กน้อย แล้วสีหน้าเปลี่ยนทันที "ผู้อาวุโสก็คือกู่ชิงเหมยเหรอ""กู่ชิงเหมย!"ทันทีที่คําพูดนี้พูดออกมา หวงยินยินและเซียวหงเย่ต่างก็ตกใจ และดูไม่กล้าเชื่อกู่ชิงเหมยตายไปในห้าสิบปีที่แล้วไม่ใช่เหรอทำไมตอนนี้ยังมีชีวิตอ

    Last Updated : 2024-05-25
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 988

    "ฮู้!"เมื่อลู่เฉินทะลุกานฝึกร่างอย่างบังคับ ฝ่ามือที่ฆ่าล้างโลกของกู่ชิงเหมยก็กดลงมาแล้วลู่เฉินหลบไม่ทัน ได้แต่เผชิญหน้าแบบตัวต่อตัว ปะทะกับกู่ชิงเหมย"บูม!"ขณะที่ทั้งสองฝ่ามือสัมผัสกันลู่เฉินก็บินไปเหมือนกระสุนปืนใหญ่ กระแทกบนกําแพงอย่างแรง ทุบจนเกิดหลุมรูปมนุษย์ที่ลึกชั่วขณะหนึ่ง ทั้งห้องสุสานก็สั่นสะเทือนขึ้น และเศษหินจำนวนมากตกลงมา"พรวดดด!"ลู่เฉินรู้สึกมีรสหวานโผล่ในคอ แล้วก็พ่นเลือดออกมาทันทีสีหน้าซีดเหมือนกระดาษสีขาว"คุณลุง!"สีหน้าของหวงยินยินเปลี่ยนไป อยากวิ่งเข้าไปช่วย แต่ถูกเซียวหงเย่จับไว้การต่อสู้ในระดับนี้ พวกเธอไม่สามารถแทรกได้เลยกู่ชิงเหมยเป็นบุคคลที่ไม่มีใครเทียบได้เมื่อห้าสิบปีก่อนตอนนี้เก็บตัวฝึกฝนมาหลายปี ยิ่งไร้เทียมทานไปทั่วโลกเรียกได้ว่าเป็นเทพเจ้าในโลกเลยเผชิญกับสัตว์ประหลาดแบบนี้ ที่ลู่เฉินไม่ได้ถูกฆ่าตายทันที ซึ่งก็ถือว่าเก่งมากแล้ว"มีความสามารถที่ดี แต่น่าเสียดาย ยังเด็กเกินไป คุณไปเถอะ ฉันไม่อยากฆ่าคุณ"กู่ชิงเหมยยืนด้วยแบกมือทั้งสองข้างไว้ที่ด้านหลังด้วยสีหน้าไม่แยแสอายุยี่สิบกว่าๆ ก็จะมาถึงขึ้นนี้ได้ เรียกได้ว่าเป็นผู้มีคว

    Last Updated : 2024-05-26

Latest chapter

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1200

    กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1199

    เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1198

    การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1197

    ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1196

    นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1195

    "ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1194

    "น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1193

    "คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1192

    "ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่

DMCA.com Protection Status