All Chapters of หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: Chapter 951 - Chapter 960

1200 Chapters

บทที่951

"คุณฉาว ผมเข้าใจอารมณ์ของคุณได้ แต่พิษของผู้อาวุโสลู่ลึกเข้าไปในไขกระดูกแล้ว ผมลองทุกวิถีทางมาแล้ว ยังคงทำอะไรไม่ได้ ขอโทษจริง ๆ" เฉียวอันไท่ถอนหายใจเขาให้ความสำคัญกับลู่เฉินคนนี้มาก และแม้กระทั่งมีความคิดที่จะให้เขามาสืบทอดความสามารถของตัวเองแต่โชคชะตามันเดาได้ยาก ได้พบกับพิษที่แก้ไม่ได้นี้"ไม่... เป็นไปไม่ได้!"ฉาวซวนเฟยตื่นตระหนก และทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อยถ้าแม้แต่ราชายายังรักษาให้หายไม่ได้ แล้วใครจะรักษาได้ล่ะ"เดี๋ยวก่อน!"ในเวลานี้ ฉาวซวนเฟยดูเหมือนได้นึกถึงอะไรบางอย่าง และทันใดนั้นก็พูดว่า "ผู้อาวุโสราชายา! ฉันได้ยินมาว่าในหุบเขาราชายามีสมุนไพรวิเศษชนิดหนึ่งที่เรียกว่าดอกไม้ฟื้นคืนชีพ ใช้กับสูตรลับจะสามารถทำให้คนฟื้นจากความตายได้ มีเรื่องนี้ไหมคะ?""ดอกไม้ฟื้นคืนชีพ?"เมื่อได้ยินดังนั้น เฉียวอันไท่ก็ขมวดคิ้วทันที "คุณฉาว สิ่งนี้เป็นลางร้าย ใช้ไม่ได้เลย""ทำไมจะไม่ได้ล่ะ หรือว่าผู้อาวุโสราชายาคิดว่าเราซื้อไม่ไหว?" ฉาวซวนเฟยใจร้อนเล็กน้อย"ไม่ใช่เรื่องเงิน"เฉียวอันไท่ส่ายหัว และอธิบายว่า "ดอกไม้ฟื้นคืนชีพ ไม่ใช่ยาที่ดีในการช่วยชีวิตคน แต่เป็นวัตถุที่มีพิษสูง สภาพการใ
Read more

บทที่952

"ลาก่อนนะ ที่รักของฉัน..."ในความสับสน ลู่เฉินได้ยินเสียงที่คุ้นเคยอย่างเบาบางเขาอยากลืมตา แต่พบว่ายังไงก็ลืมตาไม่ขึ้นร่างกายเหมือนตกลงไปในเหวลึกที่ไม่มีก้นบึ้ง ตกลงไปตลอดเวลา ตกลงไปอย่างไม่หยุด ราวกับไม่มีที่สิ้นสุดความตื่นตระหนกและความสิ้นหวังกําลังเกี่ยวพันกันโลกทั้งใบเป็นความมืดสนิท มองไม่เห็นแสงสว่างแม้แต่น้อยสถานการณ์นี้ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนหนึ่งปี?10 ปี?หรือร้อยปี?เมื่อลู่เฉินรู้สึกว่าโลกวิญญาณของตัวเองกําลังจะพังทลายลงในที่ไกล จู่ ๆ ก็มีแสงสว่างปรากฏขึ้นเขาดูเหมือนคนจมน้ำได้คว้าสิ่งช่วยชีวิตไว้ เขาเริ่มดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง ว่ายไปยังแหล่งกําเนิดแสงอย่างบ้าคลั่งเข้าใกล้มากขึ้น จนกลมกลืนไปกับแสงได้อย่างสมบูรณ์..."อุ้ย!"ลู่เฉินบนเตียงผู้ป่วย จู่ ๆ ก็ลืมตาขึ้นมา ลมหายใจไหลเข้าสู่ปอด หัวใจเริ่มเต้นเร็วขึ้นเขาเป็นเหมือนได้เกิดใหม่พอรู้สึกอย่างละเอียด พิษร้ายแรงในร่างกายได้หายไปอย่างแปลกประหลาดแล้ว!แม้ร่างกายจะอ่อนแอไปบ้าง แต่ก็ไม่เป็นอะไรแล้ว"ผู้อาวุโสลู่ ในที่สุดคุณก็ตื่นแล้วเหรอ ผมคิดว่าคุณจะไม่สามารถผ่านภัยพิบัติครั้งนี้ได้แล้ว"เสียงอิดโรยดั
Read more

บทที่953

ตั้งแต่ฉาวซวนเฟยสละชีวิตเป็นกระสาย ไปถึงการทนทุกข์ทรมานที่ลึกเข้ากระดูก แล้วจนถึงใกล้ตาย สุดท้ายกลายเป็นคนตายที่มีชีวิตกระบวนการทั้งหมด พูดให้ชัดเจนหมดเพราะเขารู้สึกว่า คนที่อยู่ตรงหน้านี้ต้องรู้เรื่องพวกนี้ และต้องเข้าใจความมุ่งมั่นของฉาวซวนเฟยที่จะไปตายหลังจากฟังการบรรยายของเฉียวอันไท่แล้ว ลู่เฉินก็อึ้งอยู่ในที่เดิมโดยตรงเขายืนอยู่ที่เดิมอย่างตกตะลึง ไม่ได้ตอบสนองเป็นเวลานานเขาไม่ได้คาดคิดว่าฉาวซวนเฟยจะเสียสละมากเพื่อเขา และแม้กระทั่งไม่ลังเลที่จะสละชีวิตไปนาทีนี้ สุดท้ายเขาก็รู้สึกถึงความรักของอีกฝ่ายอย่างลึกซึ้งแต่ความรักที่หนักหน่วงนี้ เขาจะรับได้ยังไง"ผู้อาวุโสลู่ นี่เป็นจดหมายที่คุณฉาวทิ้งไว้ให้คุณ คุณอ่านก่อนเถอะ"เฉียวอันไท่มีสีหน้าซับซ้อน และยื่นจดหมายให้อย่างระมัดระวังเขาไม่เคยนับถือใคร แต่การแสดงของฉาวซวนเฟยในเมื่อกี้ ทำให้เขายอมอย่างสิ้นเชิงความเจ็บปวดที่เหมือนมดนับพันกัดกินกระดูก แม้แต่นักสู้ในการฝึกร่างขั้นจงซือก็ไม่สามารถทนได้แต่ผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่เพียงแต่ทนต่อความเจ็บปวดได้อย่างเต็มที่ แต่ยังไม่มีความเสียใจ และความกลัวแม้แต่น้อยทรหดและเด็ดขาดเ
Read more

บทที่954

เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่สงบของฉาวซวนเฟย ลู่เฉินเรียกได้ว่าหัวใจเป็นเหมือนมีดบาดเขาเกลียด เกลียดตัวเองที่ทำร้ายเธอ เกลียดตัวเองที่ไร้ความสามารถ ช่วยเธอไม่ได้ถ้าเวลาย้อนกลับไปได้ เขายอมจะเปลี่ยนชีวิตทั้งสองคนให้กลับมา"เดี๋ยวก่อน เปลี่ยนเหรอ"ดูเหมือนว่าจะนึกถึงอะไรบางอย่าง จู่ ๆ สีหน้าของลู่เฉินก็แข็ง และเขามองไปที่เฉียวอันไท่ "ผู้อาวุโสราชายาครับ ในมือของคุณยังมีดอกไม้ฟื้นคืนชีพอยู่หรือไม่ครับ ผมจะเปลี่ยนชีวิต ผมจะช่วยเธอ!""ไร้สาระ!"เฉียวอันไท่ขมวดคิ้วและตําหนิว่า "คุณคิดว่าดอกไม้ฟื้นคืนชีพเป็นผักหรือ บอกว่ามีก็มีเหรอ อีกอย่าง คุณฉาวไม่ลังเลที่จะเสียชีวิตเพื่อคุณ สิ่งที่คุณต้องทำตอนนี้คือใช้ชีวิตที่ดี ถึงจะคุ้มค่ากับความทุ่มเทของเธอ""ผมไม่ต้องการให้เธอสละชีวิต ผมต้องการให้เธอมีชีวิตอยู่!"ลู่เฉินตะโกนด้วยตาแดง "ไม่ว่าจะใช้วิธีใด ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไร ผมจะต้องให้เธอมีชีวิต!""ผู้อาวุโสราชายา! คุณเป็นผู้มีความสามารถที่สุดของวงการแพทย์ มีความรู้กว้างขวาง ช่วยผมด้วยครับ ช่วยผมมาช่วยชีวิตเธอด้วยครับ ผมขอร้องล่ะ!"พูดจบ เขาก็คุกเข่าลงบนพื้นโดยตรง"คุณ..."เฉียวอันไท่ทั้งโกรธ
Read more

บทที่955

ห้าสิบปีก่อน เขาเพิ่งเพิ่งเข้าสังคม กู่ชิงเหมยก็มีชื่อเสียงไปทั่วโลกมานานแล้วเขาเคยได้เห็นครั้งหนึ่งอย่างโชคดี มันเป็นผู้หญิงแปลก ๆ ที่โดดเด่นและทำให้ผู้คนหลงใหลคนหนึ่งจริงๆ"กู่ชิงเหมย? วังยี่วหนวี่?"ลู่เฉินแสดงความประหลาดใจ แต่ไม่นานก็ถามว่า "ผู้อาวุโสราชายา คุณรู้ไหมว่าสุสานของกู่ชิงเหมผู้นี้อยู่ที่ไหน""นี่ก็คือสิ่งที่ผมพูดว่าไม่มีอยู่จริงแล้ว"เฉียวอันไท่ถอนหายใจ "กู่ชิงเหมยมีความสามารถมาก ห้าสิบปีที่ผ่านมา มีผู้คนนับไม่ถ้วนไปค้นหาสุสานของเธอ แต่จนถึงตอนนี้ ทั้งหมดก็กลับมาโดยไม่ประสบความสำเร็จ ดังนั้นดอกฮิกันบานะสีดำนี้จึงเท่ากับไม่มี""หาไม่เจอ ไม่ได้หมายความว่าไม่มี"ลู่เฉินพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า "ดอกฮิกันบานะสีดำ ผมจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มา ถ้าไม่ได้ งั้นก็ต้องไปนิกายแม่มดสักครั้งแล้ว""คุณบ้าไปแล้วเหรอ นั่นคือแหล่งที่เต็มไปด้วยอันตรายนะ" สีหน้าของเฉียวอันไท่เปลี่ยนไป"เธอสละชีวิตเพื่อผมได้ ที่ผมไปสานที่เต็มไปด้วยอันตรายเพื่อเธอจะนับเป็นอะไรได้ล่ะ" ดวงตาของลู่เฉินมั่นคง"นี่..." เฉียวอันไท่พูดติดขัดอยู่พักหนึ่ง"ผู้อาวุโสราชายาครับ ซวนเฟยจะทนได้นานแค่ไหนล่ะค
Read more

บทที่956

ตามคำสั่งของไป๋ซิ่ว อ่างทองแดงสองใบถูกนำเข้ามาจากประตูอย่างรวดเร็วอ่างทองเหลืองใบหนึ่งเต็มไปด้วยน้ำ ส่วนอ่างทองเหลืองอีกใบหนึ่งเต็มไปด้วยถ่าน"ลองดูก่อน"ไป๋ซิ่วหายใจเข้าลึก ๆ และโยนหนังสือลงไปในน้ำโดยตรงจากนั้นหลายคนก็มองอย่างตั้งใจ และรอคอยสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นหลังจากแช่อยู่พักหนึ่ง หนังสือไม่มีการเปลี่ยนแปลใด ๆไป๋ซิ่วหยิบออกมาดูอย่างละเอียดด้วยความลนลานเล็กน้อย แต่พบว่าลายมือบนหนังสือไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ"อาจารย์ ฉันบอกแล้วไง วิธีนี้ไม่น่าเชื่อถือเลย" ชิวหยวีนบ่นเบา ๆ"เสี่ยงอีกครั้ง!"ไป๋ซิ่วกัดฟัน หยิบหนังสือขึ้นมาแล้วพร้อมจะโยนลงไปกองไฟ"อาจารย์!"ชิวหยวีนรีบเอื้อมมือไปห้าม "แช่ไปในน้ำแล้วยังตากแห้งได้ ถ้าถูกไฟไหม้แล้ว ก็จะไม่เหลืออะไรเลย ท่านต้องคิดให้รอบคอบนะ""เนื้อหาในหนังสือเล่มนี้ ฉันได้ท่องจนคล่องแล้ว สิ่งนี้เก็บไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย!"ไป๋ซิ่วสลัดมือของชิวหยวีนไป และโยนคัมภีร์สาวหยกที่ขาดเนื้อหาบางอย่างเข้าไปในถ่านโดยตรงด้วยควันสีดำที่ลอยขึ้นมา หนังสือล้ำค่าก็เผาไหม้อย่างรวดเร็วในที่สุดก็กลายเป็นกองเถ้าถ่านดำ"อาจารย์ เหมือนมีอะไรอยู่ข้างใน!"ตาข
Read more

บทที่957

หงชิงเสียอึ้งไปครู่หนึ่ง เธอฝืนยิ้มแล้วพูดว่า "อาจารย์ ฉันคิดว่าฉันมีสายตาที่ดี น่าจะช่วยท่านได้""ไม่ต้องหรอก!"ไป๋ซิ่วขมวดคิ้วและไม่พอใจเล็กน้อย "มีศิษย์พี่ใหญ่ของคุณมาช่วยเหลือก็พอแล้ว คุณออกไปเถอะ""แต่..."หงชิงเสียยังอยากจะพูดอะไรอีก แต่ถูกไป๋ซิ่วขึงตาใส่แวบหนึ่ง “ทำไม คําพูดของอาจารย์คุณจะไม่เชื่อฟังแล้วเหรอ""ไม่กล้าค่ะ"หงชิงเสียก้มหัวลงทันที กัดริมฝีปากเบา ๆ"ออกไป!"ไป๋ซิ่วเริ่มใจร้อนเล็กน้อย"ขอตัวก่อนนะคะ"หงชิงเสียไม่กล้าอยู่นาน หลังจากทำความเคารพแล้ว ได้แต่จากไปอย่างจนใจแต่ในสายตานั้น มีความไม่เต็มใจและความเกลียดชังอย่างรุนแรงเธอไม่คาดว่าที่ตัวเองทำมากขนาดนี้ แต่ก็ยังไม่ได้รับความไว้วางใจจากอาจารย์ตั้งแต่ต้นจนจบ เธอก็เป็นเหมือนคนนอกเธอคิดว่าตัวเองได้พยายามมากพอ และซื่อสัตย์มากพอแล้วถ้าไม่มีเธอ อาจารย์จะได้รับคัมภีร์สาวหยกได้ยังไงถ้าไม่มีเธอ อาจารย์จะรู้ความลับในคัมภีร์สาวหยกได้อย่างไรการได้หาสมบัตินี้ เธอมีคุณงามความดีที่ใหญ่ที่สุดแต่ผลลัพธ์ล่ะไม่เพียงแต่จะไม่ได้รับรางวัล แถมยังถูกสังวรโดยอาจารย์ของเธอด้วยซ้ำ แม้แต่สิทธิ์ในการดูแผนที่ก็ไม่มี
Read more

บทที่958

"คุณแน่ใจนะว่าเป็นกู่ชิงเหมย? ไม่ได้ผิด?"ลู่เฉินตื่นเต้นขึ้น และจับข้อมือของหงชิงเสียไว้พลังมหาศาล ทำให้เธอคิ้วขมวดแน่น แขนชา"สิ่ฉันเห็นกับตาเอง จะไม่มีวันเท็จแน่นอน"หงชิงเสียอดทนต่อความเจ็บปวด และตอบด้วยสีหน้าจริงจัง"สุสานอยู่ที่ไหน พูดเร็ว!"ลู่เฉินใจร้อนเล็กน้อยแววตานั้น เหมือนจะกินเนื้อคนก่อนหน้านี้เขาวางแผนที่จะผ่านวังยี่วหนวี่เพื่อสอบถามข่าวบางอย่างเกี่ยวกับกู่ชิงเหมย โดยไม่คิดว่าจะมีการตอบสนองเร็วขนาดนี้"คุณทำฉันให้เจ็บแล้ว"หงชิงเสียพยายามหลุดพ้นจากพันธนาการ พูดด้วยขมวดคิ้วว่า "ตําแหน่งที่แน่นอนของสุสาน ฉันไม่รู้ เมื่ออาจารย์ศึกษาแผนที่ เธอก็จงใจให้ฉันออกไป ฉันเห็นเพียงสองคําอย่างคลุมเครือเท่านั้น—ป่าดำ!""ป่าดำ?" ลู่เฉินขมวดเล็กน้อย "นั่นคือสถานที่อะไร""ฉันได้ตรวจสอบมาแล้ว ป่าดำตั้งอยู่ในเขตโยวโจว เป็นป่าดึกดำบรรพ์ที่เต็มไปด้วยหนองน้ำและเต็มไปด้วยอันตราย เนื่องจากภูมิประเทศอันตรายและสภาพแวดล้อมเลวร้าย ดังนั้นจึงไม่เคยมีคนไปที่นั่น เป็นเขตที่ยังไม่ได้พัฒนา" หงชิงเสียอธิบาย"สิ่งที่ผมต้องการไม่ใช่สิ่งเหล่านี้ ผมต้องการสถานที่ที่แน่นอน" ลู่เฉินกล่าวอย่างเย็น
Read more

บทที่959

สุสานของกู่ชิงเหมยปรากฏขึ้นอีกครั้ง ตั้งอยู่ในป่าดำในโยวโจวพอข่าวนี้ออกมา ทุกที่ก็โกลาหล นักสู้นับไม่ถ้วนก็หลั่งไหลเข้ามาในเขตโยวโจว เพื่อพยายามเสี่ยงโชคยังไงเรื่องแบบนี้ยากที่จะเจอได้ตลอดชีวิตในขณะนี้ ภายในรถMPVที่มุ่งหน้าไปยังโยวโจวคันหนึ่งลู่เฉินมองดูทิวทัศน์ที่วิ่งผ่านหน้าต่างอย่างรวดเร็ว และใจลอยเล็กน้อยหวงอินอินนั่งอยู่ข้าง ๆ และส่งเสียงพูดจาไม่หยุด"คุณลุง ผู้อาวุโสราชายาเคยกำชับว่า 2 วันนี้คุณต้องดูแลร่างกาย อย่าลืมกินยาตรงเวลา อย่าใช้ลมปราณง่าย ๆ ไม่งั้นจะทำลายอวัยวะภายใน""อีกอย่าง เรื่องของกู่ชิงเหมย ไม่รู้ว่าใครเป็นคนปล่อย ตอนนี้หลายคนมุ่งไปยังขุมทรัพย์ ครั้งนี้แข่งขันกันสูงมาก""โอ้ใช่ ยังมีข่าวร้ายอีก เมื่อคืนมีผู้เก่งไปปล้นคุกที่คุกใต้ดินของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ได้ช่วยหวงฝู่ชุนออกไปแล้ว พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ส่งคนไปล่าไม่น้อย แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีข่าว"หวงยินยินดูข่าวที่ส่งมาไปพลาง รายงานสถานการณ์ให้ลู่เฉินไปพลางหลังจากฟังจบ ลู่เฉินที่เหม่อลอยในที่สุดก็มีปฏิกิริยาเล็กน้อย “หวงฝู่ชุนหนีไปแล้วหรือ ใครมีความสามารถนี้ ช่วยคนออกไปจากคุกใต้ดินของพันธมิตรศิ
Read more

บทที่960

"ไอ้ตัวเล็ก?"เสียงที่ดังอย่างกะทันหันทำเอาชายมีแผลเป็นตกใจเขาหันกลับมาทันที เห็นว่าผู้ชายที่แต่งตัวเรียบง่ายและใบหน้าเย็นชา กําลังมองเขาอย่างเงียบ ๆ"ไอ้เด็กน้อย แกแม่งมาจากไหน กูเตือนแกว่าอย่ายุ่งเรื่องของคนอื่น!"ชายมีแผลเป็นทำหน้ามืดครึ้ม สายตาไม่เป็นมิตรมาก"ช่วยด้วย ช่วยฉัยด้วย"ผู้หญิงดิ้นรน ร้องไห้ บนใบหน้าที่หวาดกลัวของเธอมีความหวังสุดท้ายปรากฏขึ้นเมื่อกี้เธอเกือบจะหมดหวังแล้ว คิดว่าวันนี้เธอจะถูกชอนไชไม่คิดว่าจะมีคนมาช่วย"ผมไม่ได้บอกว่าจะยุ่งเรื่องของคนอื่น พวกคุณทำต่อสิ"ลู่เฉินกอดอก ไม่ได้หวั่นไหว ทำท่าทางไม่สนใจ"ฮ๊ะ?"ท่าทางนี้กลับทำให้ชายมีแผลเป็นตกตะลึงเล็กน้อยส่วนผู้หญิงที่โดนลวนลามก็งงไปหมดไม่ใช่วีรบุรษช่วยสาวงามเหรอทำไมไม่มีปฏิกิริยาเลยผู้ชายคนนี้มาดูเรื่องสนุกเหรอ"ฮึ่ม! กูยังนึกว่าเป็นคนอะไร ที่แท้ก็เป็นแค่คนขี้ขลาดตาขาว!"ชายมีแผลเป็นยิ้มอย่างเย็นชา "ในเมื่อไม่กล้าออกหน้าแทนเธอ งั้นก็ออกไปให้ไกล อย่าขัดขวางกูเลย!""ถูกต้อง! รีบไสหัวไป! ไม่งั้นจะหักขาแก!"ลูกน้องหลายคนก็โห่ร้องอย่างดุร้ายขึ้น"คุณทำเรื่องของคุณ ผมดูทิวทัศน์ของผม ไม่รบกว
Read more
PREV
1
...
9495969798
...
120
DMCA.com Protection Status