All Chapters of ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: Chapter 601 - Chapter 610

หานเซิงกับประธานหานเมื่อเผชิญหน้ากับคนที่บุกเข้ามา ก็ชะงักงันอยู่ครู่หนึ่งเจียงเซิงวางกระเป๋าลงบนโต๊ะ โซ่โลหะกระทบบนโต๊ะจนเกิดเสียงดังขึ้นทำให้หานเซิงตกใจอย่างมากเจียงเซิงอ้อมหน้าโต๊ะเดินไปนั่งลงที่ด้านข้างซือเย่เจ๋ว จากนั้นหมุนตัวนั่งลงในอ้อมแขนของเขา ดวงตาของเธอแดงก่ำ และตบตีเขา "เย่ คนชั่ว เมื่อคืนอยู่บนเตียงบอกว่าจะแต่งงานแค่กับฉันคนเดียว ตอนนี้กลับมาพบกับเพื่อนสนิทลับหลังฉันเหรอ?"ซือเย่เจ๋วจับมือของเธอไว้ และมองผู้หญิงที่เอะอะโวยวายในอ้อมแขน "ไม่ใช่สักหน่อย""คุณทำมันจริง ๆ!" เจียงเซิงตีไปที่หน้าอกของเขา และทำท่าน้อยใจอย่างมาก "รูปร่างของฉันไม่ดีพอ หรือว่าไม่สวยพอ คนหลอกลวงที่เนรคุณ มีฉันอยู่แล้วยังไม่ดูแลอีก!"ภายในห้องทำงานเงียบเชียบทันทีสีหน้าของประธานหานกับหานเซิงแข็งทื่อเล็กน้อย แม้แต่หลัวเชว่ที่อยู่หน้าห้องก็ตกตะลึงตาค้างขึ้นมาหานเซิงถามขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้ "พี่เจ๋ว เธอคือใครกัน?""เธอเรียกใครว่าพี่เจ๋ว?"เจียงเซิงมองเธออย่างไม่พอใจ ต่อให้แว่นตากันแดดขนาดใหญ่สีดำที่ปกปิดใบหน้าครึ่งหนึ่งของเธอ แต่ก็ไม่ได้ลดความดุดันและความหยิ่งยโสของใบหน้าลงแม้แต่น้อย "ถือว่าซือ

เจียงเซิงหลุดขำออกมา "ใช่ เขามีชู้ เป็นชู้กับฉัน"เซียวเถียนเถียนเงียบขรึมไปสองสามวินาที "อ่อ ที่แท้ก็เธอเอง พวกเธอสามีภรรยาครั้งนี้เล่นคอสเพลอะไรอีกล่ะ?""ไม่อย่างนั้นจะทำไงได้?" มือที่จับปากกาของเจียงเซิงหยุดชะงักแล้วเงยหน้าขึ้น "คนของเมืองหลวงต่างรู้ว่าเขากับฉันหย่าร้างกันแล้ว ถ้าตอนนี้ฉันป่าวประกาศสถานะของตัวเองอย่างทะนงองอาจ ซือเย่เจ๋วก็ความจำเสื่อม ถ้านักข่าวถามเขาขึ้นมา เขาก็นึกไม่ออก คงจะยุ่งวุ่นวายมาก"เซียวเถียนเถียนเดาะลิ้นแล้วพูดขึ้น "ตอนนี้เธอใส่ใจความรู้สึกของสามีที่ความจำเสื่อมของเธอขนาดนี้เชียวเหรอ?"เจียงเซิงไม่ได้พูดอะไรมาก แต่ถามกลับ "ฉันอยากรู้เธอไปตามติดข่าวซุบซิบจากที่ไหนกันแน่ ข่าวยังไม่ออกไปเลย แต่สายข่าวของเธอไวมาก"“มีกลุ่มสังคมในกลุ่มไลน์ ดึงฉันเข้ามา พวกเธอพูดคุยกันในกลุ่ม ฉันดูฉากเด็ดอยู่ตลอด”เซียวเถียนเถียนพูดจบ ก็นึกอะไรขึ้นมาได้อีก "ว่าแต่ เสิ่นหมิงจูก็อยู่ในกลุ่มด้วย"เสิ่นหมิงจู ชื่อนี้ไม่ได้แปลกหน้าสำหรับเจียงเซิง ตอนนั้นเจียงเวยร่วมมือกับเธอทำร้ายเจียงเซิง แต่กลับถูกเจียงเซิงวางแผนซ้อนหลังจากเหตุการณ์นั้น ได้ยินว่าตระกูลเสิ่นส่งเสิ่นหมิงจูไ

ซือเย่เจ๋วมองดูเธอ “นวนนวนยังเด็กมาก เธอจะกินอาหารรสเผ็ดได้อย่างไร?”"อาจจะได้กรรมพันธุ์มาจากฉันมั้ง" เจียงเซิงดื่มน้ำซุปสองสามคำ "ตอนที่ฉันอายุห้าขวบก็กินเผ็ดได้"ซือเย่เจ๋วก้มหน้าทานเกี๊ยวน้ำในถ้วย ในดวงตาของเธอเผยรอยยิ้มออกมา "อร่อยไหม?""ไม่เลวนะ" ซือเย่เจ๋วก็ทานอีกสองสามคำ อย่างน้อยรสชาติก็ไม่ได้แย่เมื่อทานเกี๊ยวน้ำเสร็จ กลับไปถึงคฤหาสน์ตระกูลซือก็เป็นเวลาสามทุ่มแล้ว ลุงเฉินบอกว่าเด็กสองคนก็เพิ่งอาบน้ำเสร็จ และดูหนังอยู่ภายในห้องเจียงเซิงผลักประตูออก นวนนวนกับเฉินเฉินทั้งสองคนนั่งกินขนมไปด้วยดูการ์ตูนอยู่ที่หน้าจอโปรเจ็คเตอร์"หม่ามี้ กลับมาแล้วเหรอคะ~" นวนนวนยัดขนมให้เฉินเฉิน จากนั้นก็ลุกขึ้นวิ่งมาตรงหน้าเธอเจียงเซิงยกมือลูบศีรษะของเธอ เธอเพิ่งสระผม ไดร์ผมเสร็จ เวลาลูบศีรษะ "คุณครูไม่ได้สั่งการบ้านพวกลูกเหรอ?""หนูกับพี่ชายอยู่ที่โรงเรียนเขียนเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ การบ้านแค่นั้นทำอะไรพวกเราไม่ได้หรอกค่ะ" เจียงนวนนวนภาคภูมิใจเจียงเฉินเฉินกินมันฝรั่งทอดเสียงดัง "ก่อบแก่บ" "เธอก็ต้องพึ่งพาฉันที่เป็นสุดยอดอัจฉริยะคนนี้ไม่ใช่เหรอ?"เจียงนวนนวนมองเขาด้วยความรังเกียจ "โจทย

"เซิงเซิง ป้าคือป้าของหนูตลอดไป อย่างน้อยหนูต้องรู้ไว้ บนโลกนี้หนูยังมีป้าที่เป็นคนในครอบครัว"เจียงเซิงยิ้มและพยักหน้าเมื่อกลับไปที่บริษัท Soul จิวเวลรี่ เจียงเซิงเพิ่งจะเดินเข้าห้องทำงาน ก็เห็นหลัวเชว่นั่งรอเธออยู่บนโซฟาเจียงเซิงชะงักงัน และกวาดสายตามองไปรอบห้อง "หลัวเชว่ คุณมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร? ซือเย่เจ๋วล่ะ?"หลัวเชว่อยู่ ซือเย่เจ๋วก็น่าจะอยู่ด้วยไหม?หลัวเชว่เกาแก้มแล้วยิ้ม "ท่านเจ๋วให้ผมมารับคุณครับ""รับฉัน?""ใช่ครับ เขาบอกว่าจะจัดเซอร์ไพรส์ให้คุณ ก็เลยให้ผมมารับคุณไป"เมื่อเห็นท่าทางลึกลับของหลัวเชว่ เจียงเซิงกอดอกแล้วพูดขึ้น "เซอร์ไพรส์อะไร?""บอกคุณ งั้นก็ไม่เรียกว่าเซอร์ไพรส์สิครับ" หลัวเชว่ทำท่าทางเชื้อเชิญ "คุณเจียง ไปเถอะครับ"เจียงเซิงยิ้ม ซือเย่เจ๋วหมอนี่ไม่ตั้งใจทำงาน กลับจัดเซอร์ไพรส์อะไรให้เธอ เธอก็อยากจะดูหน่อยว่าเป็น "เซอร์ไพรส์" อะไรกันแน่ซือเย่เจ๋วทำลึกลับมาก ไม่เพียงระหว่างทางที่ไปจะต้องปิดตาเธอ เมื่อไปถึงที่ ก็ต้องให้หลัวเชว่ประคองเธอเดินเข้าไปเจียงเซิงมองไม่เห็นทาง ทำได้แค่ให้หลัวเชว่พาไปด้วยความระมัดระวัง เธอถามขึ้น "ตกลงมันคืออะไรกันแน่?"

เจียงเซิงก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เพิ่งจะวางสายได้ไม่นาน หลัวเชว่ก็รูปถ่ายใบหนึ่งมาให้เธอในรูปถ่ายเป็นอย่างที่เซียวเถียนเถียนว่าจริง ๆ ซือเย่เจ๋วทานอาหารร่วมกับหานเซิง มุมที่ถ่ายมีความตั้งใจอย่างมาก ทำให้ทั้งสองดูสนิทสนมกันเจียงเซิงโมโหจนหัวเราะออกมา เขาตั้งใจให้หลัวเชว่ส่งมาให้เธอสินะ?อยากจะให้เธอหึง?หลัวเชว่รออยู่นาน แต่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับจากเจียงเซิง ในใจก็รู้สึกงุนงง คุณเจียงไม่สนใจท่านเจ๋วแล้วจริง ๆ เหรอ?ทั้ง ๆ ที่ครั้งที่แล้วที่ห้องทำงานคุณเจียงรู้สึกใส่ใจอย่างมากที่หานเซิงเข้าใกล้ท่านเจ๋วเขารีบเดินไปด้านข้างซือเย่เจ๋ว จากนั้นก้มตัวลงข้างหูเขาแล้วซุบซิบอะไรบางอย่าง มือของซือเย่เจ๋วที่จับแก้วไวน์แน่นขึ้นทันที สีหน้าเปลี่ยนไปเคร่งขรึมมากขึ้นหานเซิงที่นั่งทานสเต็กอยู่ตรงข้ามจิบไวน์หนึ่งคำ จากนั้นวางแก้วไวน์ลงด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม "พี่เจ๋ว เป็นอะไรไปคะ?"ซือเย่เจ๋ววางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะ และหยิบทิชชูเช็ดมุมปาก "ผมยังมีธุระ"เขาลึกขึ้นเดินและจะจากไป หานเซิงก็ลุกขึ้นตาม "พี่เจ๋ว พี่รับปากว่าจะทานอาหารเป็นเพื่อนฉันไม่ใช่เหรอคะ?""จู่ ๆ ก็ไม่มีความอยากทานแล้ว" ซือเย่เจ๋วหลือบตามองเ