All Chapters of ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: Chapter 591 - Chapter 600

ในความทรงจำของเขาไม่มีเจียงเซิง เดิมทีเขาไม่ควรได้รับผลกระทบ แต่หัวใจของเขากลับได้รับผลกระทบจากเธอ เหมือนกับว่าถูกเธอดึงดูด ทำให้รู้สึกเจ็บ รู้สึกตัดไม่ขาด ถึงขั้นที่อดไม่ได้ที่อยากจะแนบแน่นกับเธอมากยิ่งขึ้นหัวใจของเขาเต้นตุบ ๆ เหมือนกับกลอง ไม่สามารถควบคุมชีพจรและอุณหภูมิที่เพิ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ ได้ ฝ่ามือของเจียงเซิงที่แนบลงมาร้อนผ่าวจนน่าตกใจเธอตั้งสติได้ในทันที และประคองใบหน้าของเขาเอาไว้ ริมฝีปากแดงยกขึ้นเล็กน้อย “คุณกำลังสารภาพรักกับฉันอยู่เหรอ?”เขาหรี่ตาลงและไม่พูดอะไรเจียงเซิงกอดเอวของเขา และวางแก้มของเธอลงบนหน้าอกที่เต้นแรงของเขา "ซือเย่เจ๋ว ฉันจะรอให้คุณจะได้ ไม่ว่าจะนานแค่ไหน คุณยังติดค้างคำมั่นสัญญากับฉัน คุณจะต้องจำให้ได้"ซือเย่เจ๋วเม้มริมฝีปากบาง มือค่อย ๆ ลูบผมที่อยู่ด้านหลังของเธอ เขาติดค้างเธอประโยคหนึ่ง มันคืออะไรนะ?เขาจะต้องนึกขึ้นได้แน่หลังจากซือเย่เจ๋วกลับไป เซียวเถียนเถียนก็นั่งพิจารณาตัวเองอยู่บนโซฟาอย่างว่าง่าย "เซิงเซิง ฉันก็ไม่รู้ว่าท่านเจ๋วจะความจำเสื่อม ฉันพูดคำพูดเหล่านั้น ต่างเป็นคำพูดที่ใส่อารมณ์"เจียงเซิงพลิกดูเอกสาร "อืม ถือโอกาสด่าเขาตอน

เซียวเถียนเถียนตัวแข็งทื่อ พ่อของเธอช่วงนี้บ่นเกี่ยวกับการแต่งงานของเธอกับตระกูลลู่อยู่ตลอด พ่อของเธอยอมให้เธออยู่บ้าน เพราะคิดว่าเธอตัดสินใจที่จะแต่งงานแล้วถ้าจู่ ๆ บอกว่าไม่อยากแต่งขึ้นมา เธอจะถูกไล่ออกจากบ้านไหม?เธอหันหลังกลับเดินไปนั่งที่โซฟา มองไปที่ลู่ลี่เซิน "แต่ถ้าตระกูลลู่ของคุณจะยกเลิกการแต่งงานก่อน พ่อของฉันคงไม่สามารถบังคับให้ฉันแต่งได้"ดวงตาของลู่ลี่เซินกลอกไปมา "ทุกคนในเมืองหลวงรู้เกี่ยวกับการแต่งงานระหว่างสองตระกูลของเรา คุณคิดว่ามันง่ายที่จะยกเลิกเหรอ? ถึงแม้ว่าตระกูลลู่จะถอนหมั้นฝ่ายเดียว แต่ฝ่ายที่จะขายขี้หน้าก็ยังเป็นฝ่ายตระกูลเซียวของคุณ พ่อของคุณจะยอมเสียหน้าเหรอ?"เซียวเถียนเถียนพูดไม่ออกเจียงเซิงกับกุงหลี่หลี่เดินลงไปชั้นล่าง เมื่อกุงหลี่หลี่เห็นพวกเขาทั้งสองคนก็อยู่ด้วย จึงยิ้มแล้วพูดขึ้น "เถียนเถียน กำลังคุยอะไรกับลี่เซินอยู่เหรอ"“คุณป้ากุง ฉัน……”“แน่นอนว่าเรากำลังพูดถึงเรื่องแต่งงานกันครับ” ดวงตาของลู่ลี่เซินเต็มไปด้วยความลึกซึ้งกินใจ “ถึงเวลาที่จะต้องกำหนดการแต่งงานแล้วใช่ไหม?”สีหน้าของเซียวเถียนเถียนเปลี่ยนไป "คุณ…… "เมื่อเห็นรอยยิ้มที่เจ้าเ

“แม้ว่าท่านผู้เฒ่าจะหัวรั้น แต่บุญคุณที่เขามีต่อตระกูลซูยังคงจดจำอยู่ในใจ หากซูหลิงโหรวไม่ได้เป็นคนของตระกูลซู ท่านผู้เฒ่าก็คงจะไม่ลำเอียงขนาดนี้”คุณท่านซือถอนหายใจ "เขายังคงมีความเกลียดตระกูลสูงศักดิ์อยู่ บวกกับที่เขาถูกซูหลิงโหรวพูดกรอกหู ไม่รอให้เขาเห็นความจริงด้วยตาของตัวเอง ผู้เฒ่าหัวแข็งคนนี้คงกัดไม่ปล่อย"เจียงเซิงสามารถเข้าใจความหมายคำพูดของคุณท่านซือได้ หลังจากที่เกิดเรื่องซูหลิงโหรวขึ้น ท่านผู้เฒ่าก็ไม่ยืนกรานที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องระหว่างเธอกับซือเย่เจ๋วอีกแล้วคนดื้อรั้นจนไม่รับฟังคำแนะนำใด ๆ ทำได้เพียงรอให้เขาเห็นความจริงที่โหดร้าย แม้ว่าการมองเห็นความจริงนี้เกือบจะฆ่าซือเย่เจ๋วแล้วก็ตามยามค่ำคืนค่อย ๆ มาถึงในห้องน้ำ ซือเย่เจ๋วเจียงเฉินเฉินสองพ่อลูกกำลังอาบน้ำอยู่ เจียงเฉินเฉินที่กำลังนั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำเล่นกับเป็ดสีเหลืองตัวน้อยในมือซือเย่เจ๋วที่ยืนหัวฟูอยู่เปิดฝักบัวออก และปรับอุณหภูมิของน้ำให้อยู่ในระดับที่เหมาะสม น้ำไหลไปทั่วใบหน้าของเขา และคิ้วของเขาดูเหมือนจะปกคลุมไปด้วยไอน้ำ นิ้วมือของเขาเสยไรผมที่เปียกชื้นขึ้นไป ก็เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาเจียงเฉ

พนักงานจำนวนมากใน TG กรุ๊ปกำลังพูดคุยกันถึงเรื่องบนข่าว"ว่ากันว่าท่านเจ๋วออกจาก TG กรุ๊ปสามปีเพราะป่วยหนัก ไม่รู้เหมือนกันว่าป่วยเป็นอะไร ถึงขั้นที่ความจำเสื่อม""ถึงว่าเมื่อวานฉันได้ยินว่าตอนที่ประชุมในช่วงป่าย ท่านเจ๋วไปสายเพราะไปผิดห้องประชุม และก็เป็นพนักงานทำความสะอาดที่บอกทางให้เขา"พนักงานหญิงคนหนึ่งที่กำลังแต่งหน้าอยู่ตรงหน้ากระจกมองดูพวกเธอ "ห้องประชุมที่ท่านเจ๋วไปถึงถูกปรับปรุงเป็นห้องรับรองตั้งหลายปีแล้ว และก็เป็นคำสั่งของท่านเจ๋วด้วย"แม้แต่ห้องประชุมที่เขาเป็นคนเปลี่ยนแปลงเองตัวเองก็จำไม่ได้ ไม่ใช่ความจำเสื่อมหรือจะถูกดูดวิญญาณไปแล้ว?พนักงานหญิงอีกคนทอดถอนใจ “ภรรยาของเขาประสบอุบัติเหตุเมื่อสามปีก่อน เขาสูญเสียภรรยาบวกกับป่วยหนัก และตอนนี้ก็สูญเสียความทรงจำอีก ไม่มีใครน่าอนาถไปกว่าเขาแล้ว”สำนักงานบริหารซือเย่เจ๋วขว้างนิตยสารไปใต้โต๊ะแล้วยกมือขึ้นเพื่อปิดหน้า เส้นเลือดที่หลังมือก็ปูดขึ้นมา "ภรรยาเสียชีวิต หมายความว่าอย่างไร?"หลัวเชว่หยิบนิตยสารขึ้นมาอย่างจนปัญญา ท่านเจ๋วใส่ใจแค่เรื่อง "ภรรยาเสียชีวิต?""ท่านเจ๋ว เหมือนว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญนะครับ..."“พ

เจียงเซิงยิ้มแห้ง ๆ "ดูท่าฉันต้อง 'ฟื้นคืนชีพ' แล้ว" เธอหยิบกระเป๋าแล้วลุกขึ้น เซียวเถียนเถียนมองดูเธอ "กลับแล้วเหรอ?""ถ้ายังไม่กลับอีก คนพวกนั้นจะปีนขึ้นหัวฉันแล้วย่ะ" เจียงเซิงเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองเซียวเถียนเถียนโบกมือให้เธอ "สนมเอกช่างมีอานุภาพซะจริง ๆ!"ณ TG กรุ๊ปเจียงเซิงกับสิบเจ็ดเดินผ่านเคาเตอร์รีเซฟชั่น พนักงานต้อนรับที่กำลังพูดคุยกันอยู่ที่เคาเตอร์สังเกตเห็นเงาสองเงาที่เดินผ่านไป ก็พากันเงยหน้าขึ้นร่างทั้งสองเดินไปเข้าไปถึงที่หน้าลิฟต์ตั้งนานแล้ว แผ่นหลังของผู้หญิงผมยาวหนึ่งในนั้นค่อนข้างคุ้นตา แต่นึกไม่ออกว่าเคยเจอที่ไหน“ผู้หญิงคนนั้นดูคุ้น ๆ ไหม?”"น่าแปลก พวกเธอทำไมถึงกล้าใช้ลิฟต์พิเศษของท่านเจ๋ว?""แย่แล้ว!"พนักงานหญิงสองคนนั้นสังเกตถึงอะไร ก็รีบวิ่งไปทางเธอ ในตอนที่เจียงเซิงจะเดินเข้าไปในลิฟต์ มือข้างหนึ่งรีบจับเธอเอาไว้ "คุณผู้หญิงท่านนี้คะ!"พนักงานหญิงคนนั้นหอบหายใจ แต่ยังคงมีรอยยิ้มอย่างมืออาชีพ “ขอโทษนะคะ ลิฟต์นี้มีไว้สำหรับท่านเจ๋วของเราโดยเฉพาะ คุณไม่สามารถใช้งานได้ค่ะ!”“เหรอ?” เจียงเซิงไม่ได้ถอดแว่นกันแดด เพียงแค่มองพวกเธอ แล้วถามขึ้นอย่างไ