บทที่ 609

เจียงเซิงก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เพิ่งจะวางสายได้ไม่นาน หลัวเชว่ก็รูปถ่ายใบหนึ่งมาให้เธอ

ในรูปถ่ายเป็นอย่างที่เซียวเถียนเถียนว่าจริง ๆ ซือเย่เจ๋วทานอาหารร่วมกับหานเซิง มุมที่ถ่ายมีความตั้งใจอย่างมาก ทำให้ทั้งสองดูสนิทสนมกัน

เจียงเซิงโมโหจนหัวเราะออกมา เขาตั้งใจให้หลัวเชว่ส่งมาให้เธอสินะ?

อยากจะให้เธอหึง?

หลัวเชว่รออยู่นาน แต่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับจากเจียงเซิง ในใจก็รู้สึกงุนงง คุณเจียงไม่สนใจท่านเจ๋วแล้วจริง ๆ เหรอ?

ทั้ง ๆ ที่ครั้งที่แล้วที่ห้องทำงานคุณเจียงรู้สึกใส่ใจอย่างมากที่หานเซิงเข้าใกล้ท่านเจ๋ว

เขารีบเดินไปด้านข้างซือเย่เจ๋ว จากนั้นก้มตัวลงข้างหูเขาแล้วซุบซิบอะไรบางอย่าง มือของซือเย่เจ๋วที่จับแก้วไวน์แน่นขึ้นทันที สีหน้าเปลี่ยนไปเคร่งขรึมมากขึ้น

หานเซิงที่นั่งทานสเต็กอยู่ตรงข้ามจิบไวน์หนึ่งคำ จากนั้นวางแก้วไวน์ลงด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม "พี่เจ๋ว เป็นอะไรไปคะ?"

ซือเย่เจ๋ววางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะ และหยิบทิชชูเช็ดมุมปาก "ผมยังมีธุระ"

เขาลึกขึ้นเดินและจะจากไป หานเซิงก็ลุกขึ้นตาม "พี่เจ๋ว พี่รับปากว่าจะทานอาหารเป็นเพื่อนฉันไม่ใช่เหรอคะ?"

"จู่ ๆ ก็ไม่มีความอยากทานแล้ว" ซือเย่เจ๋วหลือบตามองเ