All Chapters of HIS PLEASURE FULFILLER: Chapter 11 - Chapter 20

Nagbihis nga muna siya bago siya bumaba at pagkatapos ay naghilamos na rin. Doon nga niya napatunayan na totoo nga pa lang namumugto talaga ang mga mata niya. Akala pa naman niya ay nagbibiro lang si Lily pero totoo pala. Ang pangit tuloy ng kanyang mga mata. Naabutan na nga niya sa kusina sina Lily at ang ilan pang kasambahay, well, dapat lang naman na magsabay- sabay sila dahil pare- parehas lang naman silang tauhan sa bahay na iyon. “Oh umupo ka na.” turo ni Lily sa isang bakanteng upuan sa tabi niya. May nakahanda na ring plato doon at mga kutsara. Habang nakatitig sa mga nakahain ay hindi niya maiwasang mamangha dahil kahit pa sabihing mga tauhan lamang sila ay kung ano ang ulam ng mga amo nila ay ganun rin ang inuulam nila. Sadyang napakabait nga talaga ng mag- asawang Del Fuego. Sumandok na nga siya at nag- umpisa na ring kumain. Ang iba ngang kasama nila sa hapag ay hindi pa rin niya alam ang mga pangalan ng mga ito. Hindo pa rin kasi niya nahaharap na makipagkwentuhan sa m

Nang makapahinga nga siya ay kaagad siyang lumabas sa music room na iyon at pumasok sa kaniyang silid upang maligo. Nanlalagkit kasi ang pakiramdam siya sa pinaghalong pawis at mga alikabok na kumapit na sa kaniyang balat. Medyo nangangati na nga rin ang balat niya ng mga oras na iyon. Pa inat- inat siya habang naglalakad papunta sa kaniyang silid. Ramdam na ramdam niya ang sobrang pagod niya dahil sa paglilinis na ginawa niya, idagdag pa na sumasakit ang katawan niya ng mga oras na iyon. Kung hindi nga lang sana dahil kay maam Minerva ay hinding- hindi niya sana ito lilinisan pero dahil nga ito ang kumausap sa kaniya ay hindi na lamang siya nakatanggi. Nahihiya kasi siya rito dahil napakabait nito tapos ang simpleng kahilingan lamang nito ay hindi pa niya mapagbigyan. Ilang sandali pa nga ay nakaratin na siya sa kaniyang silid. Hindi na niya tiningnan kung anong oras na dahil nagtuloy- tuloy na lamang siya sa banyo. Ligong- ligo na talaga ang pakiramdam niya ng mga oras na iyon. Ila

Nagbibihis na ito ng mga oras na iyon at nasa labas na din siya ng shower room. Iniabot nito sa kaniya ang roba na nakasabit doon. Kaagad niya naman iyon inabot dahil nananatili siyang hubad sa mga oras na iyon. Laking- pasalamat talaga niya na hindi pumasok sa bayo si Lily dahil kung nagkataon ay nahuli sila nito sa akto. Wala pa naman balak ang katabi niyang tumigil kanina. “We will talk later.” sabi lamang nito. Tapos na pala itong magbihis ng lingunin niya ito. Hindi siya sumagot rito ng mga oras na iyon dahil wala naman siyang alam na isagot rito. Hindi niya alam kung ano ba dapat ang pag- usapan nila mamaya. Baka sa ibang usapan na naman mapunta ang sinasabi nitong pag- uusap, isa pa ay gusto sana niyang matulog mamaya pagkatapos niyang kumain para man lang makapagpahinga naman ang katawan niya mula sa pagod na tinamo niya kanina. “Hey, I’m talking to you. Are you deaf?” medyo inis na nitong sita sa kaniya. Akmang lalabas na sana siay mula doon ng sabihin nito iyon at talaga

Mabilis nga niyang inihanda ang pagkaing dadalhin niya sa taas. Inis na inis pa nga siya habang inihahanda iyon dahil hindi pa rin siya makapaniwala na hanggang sa mga oras n aiyon ay nagpapanggap pa rin ito na hindi maklakad samantalang nakakalakad naman na ito. Ano na lamang kaya ang iniisip nito at naatim nitong lokohin ang mga magulang nito. Ayaw ba nitong maging masaya ang mga ito kapag nalaman ng mga itong tuluyan na siyang nakakalakad. Naipilig na lamang niya ang kaniyang ulo dahil doon. Ayaw niyang ma- stress dahil lang sa pag- iisip. “Dadalhin mo na yan kay Sir?” akma na sana niyang bibitbitin ang tray sa harap niya nang marinig niya si Lily na nagsalita. “Hindi. Ipapakain ko ito sa aso.” pilosopong sagot niya rito at pagkatapos ay binitbit na nga niya ang tray pagkatapos. Nang pumihit siya paharap rito ay nakairap ito sa kaniya. Medyo nawiwili na rin siyang inisin ito. “Kainis ka!” nakangusong sabi nito at pagkatapos ay pinagkrus ang mga kamay sa dibdib nito. Natawa na

Alas dose na ng gabi ngunit gising pa rin si Serene. Kasalukuyan pa siyang nanunuod ng paborito niyang korean drama, isa pa ay hindi pa naman siya inaantok dahil anong oras na nga siya nagising ng mga oras na iyon. Napabuntung- hininga siya ng maalala niya ang pag- iintern sana niya. Nanghihinayang siya, isabg taon na lang sana ay magtatapos na siya. Kaunting panhon na lamang sana ang hihintayin niya para tuluyan na siyang magkaroon ng diploma kung saan ay mayroon ng maipagmamalaki ang mga magulang niya dahil kahita mahirap lamang sila ay nagawa nilang mapagtapos ng pag- aaral ang anak nila. Nang mga oras na iyon ay bigla na lamang nag- init ang sulok ng kaniyang mga mata nang maalala niya ang kaniyang mga magulang. Siguradong kahit siniguro na ni maam Minerva sa mga ito na magiging maayos siya doon ay nag- aalala pa rin ang mga ito sa kaniya. Dahil alam niya na walang magulang ang hindi mag- aalala sa kanilang anak na wala sa tabi nila. Kaya nga siya naroon sa sitwasyong kinalalagy