All Chapters of รอวันหย่า คุณสามีร้าย: Chapter 791 - Chapter 800

960 Chapters

บทที่ 791

เหตุผลที่เธอเรียกเขาอย่างเชื่อฟังแบบนี้เพราะว่าในห้องมีเพียงพวกเขาสองคน ถ้าเสี่ยวหานอยู่ด้วย เธอไม่กล้าเรียกแน่นอน พี่ชายของเธอเกลียดพ่อมากขนาดนั้น ระหว่างพ่อกับพี่ชาย เธอย่อมอยู่ฝั่งพี่ชาย รอยยิ้มอบอุ่นเบ่งบานในดวงตาของฟู่สือถิง “ถ้าคุณจะไม่โกรธน้องชายของหนู หนูเรียกคุณอีกครั้งได้นะคะ” รุ่ยลาเห็นรอยยิ้มบนหน้าของเขา จึงเจรจากับเขา “น้องชายของหนูยังเล็กมาก หนูอยากปกป้องเขา” ดวงตาฟู่สือถิงแดงก่ำและพูดเสียงแหบพร่า “รุ่ยลา ฉันไม่โกรธน้องชายของหนูเลย ฉันโกรธตัวเอง เพราะฉันไม่ระวังมากพอถึงได้ละเลยอิ๋นอิ๋น” “พ่อคะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณเลย” รุ่ยลาแก้ไขคำพูดของเขาอย่างจริงจัง “อิ๋นอิ๋นอยากช่วยน้องชาย ถึงคุณไม่ยอมให้เธอทำ เธอก็จะแอบทำมันเหมือนที่หนูอย่างขโมยของ ๆ คุณ หนูรู้ว่ามันไม่ถูกต้อง แต่หนูก็อยากทำแบบนี้” การเปรียบเทียบของรุ่ยลานั้นไม่ค่อยจะเหมาะสมเท่าไร แต่เสียงที่เธอเรียกว่า ‘พ่อ’มันทำให้ฟู่สือถิงค้นพบความหมายของชีวิตอีกครั้ง ไมค์ยืนอยู่นอกประตูและแอบฟังพวกเขาคุยกัน น่าเสียดายที่เขาไม่ได้ยินอะไรเลย เนื่องจากพวกเขาไม่ได้พูดเสียงดัง และไมค์มั่นใจว่าฟู่สือถิงไม่กล้าทำ
Read more

บทที่ 792

รุ่ยลาพูดอย่างงุนงงว่า “พี่ชาย ลูกชายคนใหม่อะไร? พี่พูดถึงจื่อชิวเหรอคะ? ลูกชายยังมีทั้งเก่าและใหม่เหรอ ! ไม่ได้เป็นลูกชายทั้งหมดเหรอคะ ?” เสี่ยวหานพูดไม่ออก “ถ้าต่อไปเขามีลูกสาวอีกคนกับแม่ งั้นหนูต้องเปลี่ยนเป็นลูกสาวเก่างั้นเหรอ ?” รุ่ยลาพูดอย่างไม่พอใจ “พี่ชาย หนูคิดว่าพ่อไม่ใช่คนที่ได้ใหม่ลืมเก่าหรอกนะคะ” “เขาดีกับเธอ ดังนั้นเธอเลยรู้สึกว่าเขาเป็นคนดี แต่เขาไม่ได้ทำแบบนี้กับฉัน !” เสี่ยวหานไม่อยากฟังอะไรเกี่ยวกับฟู่สือถิงทั้งนั้น “เธออย่าพูดถึงเขาต่อหน้าฉันอีกนะ ฉันไม่อยากได้ยิน” “พี่ชาย ก่อนหน้านี้เขาทำไม่ดีกับพี่ เพราะว่าเขาไม่รู้ว่าพี่คือลูกชายของเขา…ต้องเป็นแบบนี้แน่เลยค่ะ” ถึงแม้รุ่ยลาจะกลัวเล็กน้อยว่าพี่ชายจะโกรธ แต่เธอไม่อยากเห็นพี่ชายกับพ่อมีความสัมพันธ์ย่ำแย่แบบนี้ “ถึงแม้ตอนนั้นไม่รู้ว่าเขาเป็นลูกชายของเขา แต่เขาก็รู้ว่าฉันคือลูกชายของแม่” เสี่ยวหานแย้งเธอ “พอเขาเป็นบ้าแล้วก็ไม่สนใจเรื่องพวกนี้เลย” “เอางี้นะคะ พี่ชาย…งั้นหนูจะไม่ยอมรับเขาแล้ว แต่วันนี้หนูเรียกเขาว่าพ่อสองครั้งแล้ว” รุ่ยลาพูดอย่างพะว้าพะวัง “ในเมื่อวันนี้เธอเรียกเขาว่าพ่อแล้ว เท่ากับเธอยอมร
Read more

บทที่ 793

ฟู่สือถิงไม่รู้จักเจ้าของแบรนด์นี้ ดังนั้นเขาจึงคิดว่ามีคนอยู่เบื้องหลังแน่นอน “คุณฟู่ กิจกรรมนี้เป็นกิจรรมที่ฝ่ายการตลาดของเราเปิดตัวจริง ๆ ค่ะ ส่วนเรื่องพวกเขาเลือกเด็กคนไหนมาร่วมโปรโมต ฉันไม่ทราบเลย ฉันสนใจแค่ผลลัพธ์ของกิจกรรมเท่านั้น” เจ้าของแบรนด์เค้กบอกฟู่สือถิงตามความจริง “ฉันจะไปหาคนที่รับผิดชอบกิจกรรมนี้ค่ะ รอสักครู่นะคะ” หลังจากเจ้าฟู่สือถิงได้รับคำอธิบายนี้แล้วเขายกถ้วยชาขึ้นจิบ หลังจากนั้นไม่นาน เจ้าของแบรนด์เค้กก็วางสายโทรศัพท์และมองฟู่สือถิงด้วยสีหน้าประหลาดใจ “คุณฟู่คะ ผู้จัดการของฉันบอกว่าคนของบริษัทคุณเป็นฝ่ายติดต่อทางเรามาค่ะ ขอให้เพิ่มเด็กคนนี้เข้ามาในกิจกรรมโปรโมต ผู้จัดการของฉันจึงติดต่อเด็กคนนั้นเพราะเห็นแก่หน้าของคุณ…” ดวงตาของฟู่สือถิงมืดลงทันที คนที่วางแผนการนี้กล้าหาญมาก ! ใช้ชื่อของเขาในทุกขั้นตอนและสิ่งที่น่าทึ่งคือเขาหลอกทุกคน ถ้าหากเมื่อคืนเขาไม่ได้พบรุ่ยลาเพื่อหาคำตอบที่ชัดเจน เขาอาจจะถูกกักขังอยู่ในความมืดต่อไปตอนเย็น ฟู่สือถิงมาที่สตาร์ริเวอร์วิลล่า เมื่อคืนเขาสัญญากับรุ่ยลาว่าจะให้ของขวัญปีใหม่กับเธอล่วงหน้า บ่ายวันนี้เขาไปห้าง
Read more

บทที่ 794

หลังจากที่เขาบอกเหตุผล ไมค์หัวเราะไม่หยุด “เหตุผลในการเลือกของขวัญของคุณ ทำให้ผมสงสัยว่าที่ฉินอันอันชื่นชอบคุณเพียงเพราะหน้าตากับเงินเท่านั้นหรือเปล่า” ไมค์เหน็บแนมเขาอย่างไร้ความปราณี “เธอไม่เคยชอบเงินของผม” ฟู่สือถิงแก้ไขคำพูดของเขา “คุณหาเงินได้แสดงคุณมีความสามารถไม่ได้ไร้ประโยชน์” ไมค์หัวเราะเสียงดัง “ใช่แล้ว ได้ยินว่าเมื่อคืนรุ่ยลาเรียกคุณว่าพ่อแล้ว ได้ลูกสาวสวยแบบนี้ฟรี ๆ คุณคงดีใจมากเลยสินะ ?” “คำพูดของคุณแย่จริง ๆ” ฟู่สือถิงขมวดคิ้ว อะไรคือ ‘ฟรี’ ? รุ่ยลาเป็นลูกสาวแท้ ๆ ของเขา สิ่งนี้คือความจริงที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ถ้ารุ่ยลาเต็มใจให้เขาเลี้ยงดูเธอ เขาสามารถทุ่มเทแรงกายแรงใจดูแลเธอได้ “มันฟังดูแย่จริง ๆ นั่นแหละ แล้วคุณกับฉินอันอันเป็นยังไงบ้าง ? ยังไม่ยอมอ่อนข้อให้กันใช่ไหม ?” ไมค์เปลี่ยนเป็นหัวข้อทำให้เขาอึดอัดมากยิ่งขึ้น “งานศพของอิ๋นอิ๋นก็จัดแล้ว ให้อิ๋นอิ๋นพักผ่อนอย่างสงบเถอะ ! ชีวิตของคุณต่อจากนี้ควรดำเนินต่อไปอย่างที่ควรเป็นได้แล้ว” “คุณอยากให้ผมไปประเทศบีเพื่อเชิญเธอกลับมางั้นเหรอ ?” น้ำเสียงของฟู่สือถิงประชดประชันเล็กน้อย “เธอรักษาอิ๋นอิ๋นแต่เธ
Read more

บทที่ 795

สิ่งนี้สามารถถ่ายทอดคำพูดสิ่งที่เขาต้องการพูดกับเสี่ยวหานได้เสี่ยวหานรับทองคำแท่งมาแล้วดูว่าสลักอะไรไว้บนนั้น…สวัสดีปีใหม่เสี่ยวหานส่งเสียงฮึดฮัดไม่พอใจแล้วยัดทองคำแท่งกลับเข้าไปในกล่อง “ด้านหลังยังมีคำพูดอยู่นะ !” ไมค์วางทองคำแท่งไว้ในมือเสี่ยวหาน เสี่ยวหานรู้สึกมีกำลังใจขึ้นแล้วมองทองคำแท่งอีกครั้ง …ขอโทษเสี่ยวหาน “…” ฟู่สือถิงขอโทษเขาผ่านทองคำแท่งงั้นเหรอ ? ไร้สาระชะมัด ! ฟู่สือถิงไม่มีปากเหรอ ? ทำไมไม่พูดขอโทษเขาด้วยตัวเอง ? “พี่หาน ทองคำนี้ค่อนข้างหนักน่าจะแพงมาก ! เธอเก็บไว้เถอะ !” ไมค์วางทองคำแท่งใส่กล่องแล้วยัดใส่มือเขา “เขาให้ทองคำแท่งเธอเพราะว่าเขาคิดว่าเธอเหมือนทองคำ แวววาวดั่งทอง สง่างามดั่งเพชร ออกมาจากโคลนตมแต่ไม่แปดเปื้อน…”“ผุดขึ้นมาจากโคลนตมแต่ไม่แปดเปื้อนคือลักษณะของดอกบัว” “โอ้ ความหมายของเขาคือเธอเปล่งประกายเจิดจ้า และต้องเป็นคนยิ่งใหญ่ในอนาคต” “ในอนาคตผมแซงหน้าเขาได้แน่นอน” เสี่ยวหานโยนทองคำแท่งไปด้านข้างอย่างรังเกียจ “ผมไม่ต้องการคำขอโทษของเขา !” หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ไมค์ถือกล่องของขวัญออกมา เสี่ยวหานไม่ยอมรับของขวัญของฟู่สือถิง ไมค์
Read more

บทที่ 796

วิดีโองานศพของพ่อฟู่สือถิงกำลังเล่นอยู่ในคอมพิวเตอร์ของเขา ในเวลาเดียวกันนี้ใบรับรองการวินิจฉัยทางจิตเวชอยู่ในมือของเขาเช่นกัน วันที่หวังหว่านจือมาเยี่ยมนั้น ได้กระตุ้นถังเฉียวเซินอย่างรุนแรง เพราะหวังหวานจือพูดว่าเธอมีความมั่นใจมาก ดังนั้นถังเฉียวเซินจึงส่งคนไปอยู่ใกล้ ๆ ริเวอร์ สตาร์วิลล่า ฃคิดไม่ถึงว่าลูกน้องจะซุ่มจับได้อย่างรวดเร็ว! การมองเห็นแต่สิ่งที่อยู่ข้างหน้าจนไม่รู้เลยว่ามีภัยกำลังตามมาข้างหลังคือผลของการที่หวังหว่านจือไม่เห็นเขาอยู่ในสายตา! เมื่อเขาออกจากโรงพยาบาล เขาจะวางแผนให้ดี ครั้งนี้เขาจะทำให้ฟู่สือถิงต้องชดใช้อย่างหนักแน่นอน! ......ด้านหลังเวทีของงานเลี้ยง หลังจากการแสดงรุ่ยลาจบลง เธอถูกนักข่าวดักสัมภาษณ์ เพราะจิ้นซือเหนียนเป็นคนพาเธอเข้าสู่วงการด้วยตัวเอง จุดเริ่มต้นของเธอจึงสูงกว่าดาราเด็กคนอื่น ๆ นอกจากนี้เธอยังหน้าตาสวย มีรูปร่างสูงโปร่ง ในด้านความสามารถ ไม่ว่าจะร้องหรือเต้นล้วนทำได้ดี ในอนาคตถ้าได้ทีมงานมืออาชีพเจียระไน ต้องได้รับความนิยมแน่นอน! “รุ่ยลา หนูคิดว่าการแสดงคืนนี้ของหนูเป็นยังไงบ้าง? ถ้าคะแนนเต็มร้อย หนูให้คะแนนตัวเองเท่าไหร
Read more

บทที่ 797

“รุ่ยลาเมื่อกี้นี้นักข่าวสัมภาษณ์เธอเหรอ?” จิ้นซือเหนียนถาม “ค่ะ คุยกันเรื่อยเปื่อยไม่กี่คำค่ะ” รุ่ยลาพูดพร้อมกับหาว “ลุงซือเหนียน หนูง่วงมากเลย! หนูอยากหลับแล้วค่ะ” จิ้นซือเหนียนอุ้มเธอขึ้นแล้วพูดว่า “เธอนอนเถอะ! พอตื่นแล้วก็ไปสมทบกับคุณแม่ที่ประเทศบีได้เลย” ที่จริงรุ่ยลาสีหน้าเหนื่อยล้ามาก แต่หลังจากได้ฟังคำพูดของเขา เธอก็ยิ้มหวานออกมา “หนูคิดถึงแม่มากเลยค่ะ หนูมีเรื่องอยากคุยกับแม่เยอะแยะเลย…” รุ่ยลาพูดเสียงกระซิบแล้วหลับตาลงทันที …… ประเทศบีหลายวันมานี้โดยทั่วไปฉินอันอันยุ่งอยู่กับการเตรียมการผ่าตัด ป้าจางและพี่เลี้ยงอีกคนดูแลจื่อชิวเป็นอย่างดี หลีเสี่ยวเถียนเองก็มาเยี่ยมจื่อชิวเป็นบางครั้งบางคราว ดังนั้นเมนูอาหารมื้อรวมญาติในวันตรุษจีนที่หลีเสี่ยวเถียนจัดเตรียมไว้ถูกส่งให้ฉินอันอัน ฉินอันอันดูรายการอาหารแล้วพูดชม “เรื่องกินนี่ เธอเก่งกว่าฉันมาก ดีจริงๆ ที่ให้เธอตัดสินใจ” “อันอัน เธอจะรังเกียจไหมถ้าฉันพาคนมาทานด้วยอีกคน?” หลีเสี่ยวเถียนรับเมนูกลับมาพร้อมกับสีหน้าที่ไม่เป็นธรรมชาติ“ไม่รังเกียจอยู่แล้ว ว่าแต่เธอจะพาใครมาเหรอ?” ฉินอันอันมองหน้าเธอแล้วรู้สึกว่าเ
Read more

บทที่ 798

“เธอพูดถูกแล้ว” ฉินอันอันมองดูเธอ “ฉันให้ความสำคัญกับลูก ๆ และตัวเองก่อนเสมอ ฉันเป็นคนเห็นแก่ตัวขนาดนี้แล้วมีสิทธิ์อะไรวิพากษ์วิจารณ์เธอ” หลีเสี่ยวเถียน “ฉินอันอัน เธอไม่ต้องเสียใจ เธอต้องรู้สึกเสียใจเรื่องอะไร? เธอไม่เคยต้องทุกข์ทน เธอไม่เคยเจอความยากลำบากมาก่อน” ฉินอันอัน “ถูกแล้ว ประสบการณ์ของฉันเทียบกับเธอไม่ได้เลย” หลีเสี่ยวเถียนไม่ต้องการฟังคำพูดเหล่านี้ของเธอ แม้แต่ได้ยินเสียงของเธอ ยังหงุดหงิดใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อก่อนพวกเธอสองคนไม่เป็นแบบนี้ พูดตามตรง หลีเสี่ยวเถียนไม่สามารถเอาชนะอุปสรรคในใจของเธอได้ ถึงเธอจะบอกว่าความอัปยศอดสูที่เธอต้องทนทุกข์ทรมานไม่เกี่ยวกับฉินอันนัน แต่เธอก็ไม่สามารถปล่อยวางได้ถ้าเธอไม่รู้จักฉินอันอัน เธอก็คงไม่ถูกลักพาตัว เห็นได้ชัดว่าเธอสามารถแก่เฒ่าไปพร้อมกับเฮ่อจุ่นจือได้ ไม่เหมือนตอนนี้ที่เอาแต่ตาต่อตาฟันต่อฟันใส่กัน ทำร้ายกันแบบนี้ เธอก้าวเท้าเดินจากไป หลังจากขึ้นรถแล้ว เธอก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว เธอเจ็บปวดมาก! เธอตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้ว ทำไมฉินอันอันต้องมาบอกเรื่องของเฮ่อจุ่นจือกับเธอในเวลานี้ด้วย?เธอร้องไห้ตลอดทางที่ข
Read more

บทที่ 799

เสียงเคาะประตูดังขึ้นและผลักเปิดออก เซิ่งเป่ยก้าวเข้ามา “สือถิง อีกไม่วันจะถึงตรุษจีนแล้ว นายวางแผนไว้ยังไง? นายจะอยู่บ้านหรือว่าไปเที่ยวพักผ่อน?” ฟู่สือถิงไม่เงยหน้าขึ้นมาและพูดด้วน้ำเสียงราบเรียบ “อยู่บ้าน” “งั้นคืนส่งท้ายปีฉันจะไปกินมื้อเย็นที่บ้านนายแล้วกัน! ปีนี้ฉันไม่ได้กลับบ้านเกิด” เซิ่งเป่ยเดินไปนั่งที่เก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของเขา “จื่ออี้ทำครัวได้ไม่เลว ถึงตอนนั้นก็ให้เขาทำกับข้าว” ฟู่สือถิงมองไปทางเขาแล้วพูดตรง ๆ “พวกนายไม่จำเป็นต้องอยู่เป็นเพื่อนฉัน” เซิ่งเป่ยส่ายหัว “ไม่ได้อยู่เป็นเพื่อนนาย บ้านเกิดฉันหนาวเกินไป ตอนนี้พ่อกับแม่ของฉันไปเที่ยวที่เกาะเขตร้อนอยู่! พวกเขาขอให้ฉันไม่ไปรบกวนโลกของพวกเขาสองคน” ฟู่สือถิง “พ่อแม่ของนายรักกันมากขนาดนี้ ทำไมนายไม่หาใครสักคนมาแต่งงานด้วยล่ะ?” เซิ่งเป่ยถอนหายใจ “การแต่งงานหมายความว่าต้องแบกรับภาระอันใหญ่หลวง ฉันคิดว่าการเป็นโสดมันก็ดี จะสนุกกับใครก็ได้”“นายปล่อยวางเรื่องถังเชี่ยนไม่ได้ใช่ไหม?” ฟู่สือถิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วบอกเขาว่า “ถังเชี่ยนเสียโฉมแล้ว ตอนนี้น่าจะยังอยู่ที่โรงพยาบาล” “ฉันรู้ ฉันอยากไปเยี่ยมเธอ แต่ก
Read more

บทที่ 800

หลังจากเห็นแผลบนหน้าของตัวเองชัด ๆ ถังเชี่ยนก็เงียบไป จากนั้นเธอก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่งท่ามกลางความเงียบ! ใบหน้าด้านขวายังคงเรียบเนียนและงดงามมาก แต่ใบหน้าด้านซ้ายของเธอเต็มไปด้วยเลือดและเนื้อเยื่อที่เละเทะ ราวกับว่าเนื้อชิ้นใหญ่ถูกตัดออก ครึ่งหนึ่งของใบหน้าจมหายไป! บาดแผลของเธอน่ากลัวกว่าที่เธอจินตนาการไว้เป็นร้อยเป็นพันเป็นหมื่นเท่า! ศักดิ์ศรีในตัวเองของเธอถูกบดขยี้อย่างรุนแรง ความเจ็บปวดจากการที่ใบหน้าเสียโฉมไปครึ่งหนึ่งนั้นรุนแรงกว่าความทุกข์ที่เธอเคยเจอมาทั้งหมดรวมกันเสียอีก! ไม่แปลกใจเลยที่พี่ชายที่เคยรักเธอมากที่สุดจู่ ๆ สีหน้าก็เปลี่ยนไป แม้แต่แม่ที่ให้กำเนิดเธอ หลังจากเห็นแผลบนหน้าของเธอแล้วก็อดถอยหลังไปก้าวหนึ่งไม่ได้“เฉียวเซิน แกออกจากโรงพยาบาลก่อนเถอะ!” คุณแม่ถังถอนสายตาจากถังเชี่ยน ไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อไปอีกแม้แต่วินาทีเดียว “เธออยากอยู่โรงพยาบาลต่อก็ให้อยู่ไปเลย! จากนี้แกไม่ต้องสนใจเธอแล้ว” “แม่ แม่พูดแบบนี้ต่อหน้าเธอ มันทำให้เธอเสียใจมากนะครับ! ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะกลายเป็นสัตว์ประหลาดหน้าตาน่าเกลียดไปแล้ว แต่ผมจะไม่มีวันลืมนางฟ้าตัวน้อยที่แสนมีเสน่ห์อย่าง
Read more
PREV
1
...
7879808182
...
96
DMCA.com Protection Status