All Chapters of รอวันหย่า คุณสามีร้าย: Chapter 771 - Chapter 780

ราวกับฟู่เย่เฉินกำลังฟังนิทานอยู่ เขาฟังแล้วมีสีหน้ามึนงงและประหลาดใจ “งั้นอาของผมป่วยทางจิตจริง ๆ เหรอ?” ฟู่ฮั่นคิ้วขมวดและถอนหายใจ “ความเจ็บป่วยทางจิตมีทั้งเล็กน้อยและรุนแรง ถึงแม้ว่าตอนนั้นอาของแกจะป่วยจริง แต่เขาก็ไม่เคยมีอาการกำเริบอีกในภายหลัง ไม่อย่างนั้นเขาจะประสบความสำเร็จขนาดนี้ได้ยังไง?” “เขาประสบความสำเร็จในอาชีพการงาน แต่เขาไม่ประสบความสำเร็จเรื่องความรักเลย ฉินอันอันหย่ากับเขาและเธอคลอดลูกหลายคนแต่ไม่ให้ลูกกับเขาเลย พ่อคิดว่าพวกเขาไม่มีความรักต่อกันเลยงั้นเหรอ? ไม่แน่ฉินอันอันอาจรู้อาการป่วยของเขา ดังนั้นเลยไม่อยู่กับเขาไงล่ะครับ!” ฟู่เย่เฉินเดา ฟู่ฮั่นฟังคำพูดเขาแล้วมีท่าทางครุ่นคิด “พ่อครับ ตอนนี้เราไม่เหลืออะไรแล้ว เหมือนสุภาษิตที่ว่า คนเท้าเปล่าไม่กลัวที่จะสวมรองเท้า ถึงเราจะอยู่ฝั่งถังเฉียวเซิน แล้วฟู่สือถิงจะทำอะไรเราได้? ผมไม่ทรัพย์สินอะไรให้เขายึดได้อีกแล้ว!” ฟู่เย่เฉินโกรธจนมีความคิดชั่วร้ายผุดขึ้น “ผมจำเป็นต้องร่วมมือกับถังเฉียวเซิน” ฟู่ฮั่นยกแก้วเหล้าขึ้นแล้วดื่มจนหมดภายในอึกเดียว “แกบอกเรื่องนี้กับถังเฉียวเซินแล้วยังไงต่อ?” ฟู่ฮั่นขมวดคิ้วแล้วพูด

เธอรู้สึกเสมอว่าอวิ๋นโม่และพ่อของอวิ๋นโม่กับอิ๋นอิ๋นและฟู่สือถิงมีความเชื่อมโยงกันบางอย่าง การเชื่อมโยงนี้ ไม่ใช่การเชื่อมโยงทางสังคม แต่เป็นการเชื่อมโยงทางการแพทย์ เธอสะดุ้งตกใจกับความคิดที่เกิดขึ้นของตัวเอง! ช่วงนี้เธอเหนื่อยเกินไปใช่ไหม? ทำไมเธอถึงคิดฟุ้งซ่านแบบนี้? ประเทศเอและประเทศบีอยู่ห่างกันมากขนาดนี้ ถึงแม้ว่าพ่อของอวิ๋นโม่มาจากประเทศเอ แตก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะมีความสัมพันธ์กับตระกูลฟู่ ตระกูลฟู่เป็นตระกูลที่ร่ำรวยในประเทศเอซึ่งยากที่คนธรรมดาจะเข้าถึงได้ แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลที่เศรษฐีจะซับซ้อน แต่ถ้ามีเรื่องยุ่งเหยิงวุ่นวายจริง ๆ เธอที่อยู่ข้างกายฟู่สือถิงมานานน่าจะได้ยินอะไรบ้าง นอกเหนือจากเรื่องของอิ๋นอิ๋นแล้ว เธอไม่เคยได้ยินเรื่องอื่นเลย รถขับมาจอดที่วิลล่าแล้ว เธอเปิดประตูแล้วลงจากรถ เมื่อเธอลงจากรถ ก็เห็นร่างสวยงามที่ประตู “อันอัน!” ร่างงามนั้นเอ่ยทักทายทันทีที่เห็นเธอ เสียงคุ้นเคยดังขึ้น รอยยิ้มปรากฏบนหน้าฉินอันอัน เป็นหลีเสี่ยวเถียน หลังจากหลีเสี่ยวเถียนออกจากโรงพยาบาล เธอก็มาที่ประเทศบีกับพ่อแม่ของเธอ ครั้งนี้ฉินอันอันพาจื่อชิวมาประเ

“ไม่ได้ยินเรื่องศพเลยนะ ทำไมเหรอ? เธอคงไม่ได้อยากรักษาอิ๋นอิ๋นให้เธอฟื้นคืนชีพกลับมาหรอกนะ?” ไมค์พูดอย่างพิสดารพันลึก ฉินอันอันปวดขมับทันที “ไมค์ ฉันแค่ถามเฉย ๆ ถ้าฉันมีความสามารถทำให้คนตายกลับมามีชีวิตได้ บนโลกนี้ก็จะไม่มีใครที่ตายจริง ๆ นายไม่รู้สึกว่ามันน่ากลัวเหรอ?” ไมค์ “อ้อ ฉันไม่ได้ยินว่าเว่ยเจินกลับมานะ น่าจะไม่มีศพหรือเปล่า? แต่ฟู่สือถิงน่าจะได้รับข่าวว่าอิ๋นอิ๋นตายแล้ว ถ้าไม่ได้ข่าว เขาไม่มีทางจัดงานศพให้อิ๋นอิ๋นเด็ดขาด” “อืม” “เธอไม่กลับมาจริงเหรอ? ที่จริงตอนนี้จื่อชิวยังเล็กมาก เธอให้พี่เลี้ยงดูแลลูกแล้วกลับมาก็ได้นี่นา” ไมค์หวังว่าเธอจะกลับมาแล้วไปงานศพอิ๋นอิ๋นด้วยกัน ไม่ว่าความสัมพันธ์กับฟู่สือถิงจะเป็นยังไง แต่พวกเขากับอิ๋นอิ๋นมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาตลอด “ฉันรู้สึกละอายต่ออิ๋นอิ๋น” ฉินอันอันพูดเสียงแหบแห้งแล้วเธอพูดความคิดที่แท้จริงของเธอว่า “ถ้าฉันรู้ความคิดของเธอล่วงหน้า ฉันไม่มีทางยอมให้เธอทำแบบนี้แน่นอน ฉันรู้สึกว่าฉันเหมือนคนโรคจิตนิดหน่อย ฉันเจอคนไข้ที่ประเทศบีที่มีอาการป่วยเหมือนอิ๋นอิ๋น ฉันไม่เพียงแต่คิดว่าเขาหน้าตาเหมือนอิ๋นอิ๋น เพราะว่าเขามีกรุ๊

ในชีวิตของเขา เขาเกลียดการถูกข่มขู่มากที่สุด ถังเฉียวเซินมีจุดอ่อนของเขาอยู่ในมือ แต่กลับไม่ยอมลงมือเสียที จะรอจนถึงช่วงเวลาสำคัญงั้นหรือ? หึ ฟู่สือถิงไมมีวันยอมมอบโอกาสนี้ให้ถังเฉียวเซิน ในเมื่อถังเฉียวเซินไม่ทำอะไรเสียที งั้นก็ให้เขาถือกล่องนั้นไปพร้อมกับการทำลายล้างเสียเลยแล้วกัน! แม้ว่าเปลวเพลิงคืนนี้จะไม่ฆ่าเขา แต่บ้านของเขาจะถูกเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่านรถพยาบาลแผดเสียงดังก้องในค่ำคืนอันเงียบสงบ ในสตาร์ริเวอร์วิลล่า เสี่ยวหานถูกปลุกให้ตื่น เขาเห็นแสงสีแดงจากด้านนอก รู้สึกประหลาดใจมาก เขาปีนลงจากเตียงแล้วเดินท่ามกลางความมืดไปจนถึงประตูห้อง เปิดประตูออก ก่อนเดินไปทางห้องของไมค์ไมค์เพิ่งผล็อยหลับไปไม่นานและกำลังหลับสนิท ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ยินสิ่งใดเกิดขึ้นจากภายนอก“ท้องฟ้าข้างนอกเป็นสีแดง” เสี่ยวหานชี้ให้ไมค์ดูด้านนอกหน้าต่าง ไมค์เอื้อมมือมาขยี้ตา หลังจากที่เขาเห็นสถานการณ์นอกหน้าต่างอย่างชัดเจน เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาตรวจสอบข่าว“เกิดเพลิงไหม้ในอาคารที่พักอาศัยใจกลางเมือง” ไมค์หาว “ไม่รู้ว่าอะไรระเบิดถึงได้เกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่”หลังจากที่เสี่ยวหานรู้สาเหตุแล้

เมื่อหวังหว่านจือจากไป ในดวงตาของถังเฉียวเซินมีทั้งความเคียดแค้นและน้ำตาเขายังไม่ตายเลยนะ! แต่หวังหว่านจือกลับไม่เห็นหัวเขาแล้ว!ฟู่สือถิงไม่เห็นหัวเขาก็ช่างปะไร แต่หวังหว่านจือมีสิทธิ์อะไรดูถูกเขา? สถานที่จัดงานรำลึก หลังจากเสร็จสิ้นพิธี ของใช้ส่วนตัวที่เป็นตัวแทนของร่างของอิ๋นอิ๋นถูกนำขึ้นรถของที่เป็นตัวแทนเธอจะถูกฝังไว้ข้างหลุมศพของคุณนายฟู่แขกคนอื่นต่างทยอยมุ่งหน้าไปที่โรงแรมเพื่อรับประทานอาหารกลางวัน ไมค์พาเด็กสองคนไปด้วยและตั้งใจจะไปที่โรงแรม แต่รุ่ยลาและเสี่ยวหานกำลังจ้องมองไปทางฟู่สือถิง ตอนนี้ฟู่สือถิงต้องการส่งของแทนตัวอิ๋นอิ๋นไปยังสุสาน ไมค์ “เขาจะไปสุสาน พวกเธออยากไปด้วยหรือเปล่า?” เสี่ยวหานพยักหน้า รุ่ยลาเองก็พยักหน้าเช่นกัน“ได้เลย! งั้นพวกเราไปกับเขากันเถอะ” ไมค์พาเด็กทั้งสองคนไปที่สุสาน สุสานตั้งอยู่บนเชิงเขา ที่นี่หนาวเย็นเป็นพิเศษ หลังจากฝังสิ่งของแทนตัวอิ๋นอิ๋นไปแล้ว หลุมศพก็ถูกสร้างขึ้น เมื่อมองภาพอิ๋นอิ๋นที่มีรอยยิ้มบนหลุมศพแล้ว ฟู่สือถิงก็ย่อตัวลงและวางช่อดอกลิลลี่สีขาวไว้หน้าหลุมศพ“อิ๋นอิ๋น ถ้าชาติหน้ามีจริง เธออย่าโง่แบบนี้อีกนะ” รุ